Geproefd & Beoordeeld

Maandag 7 september j.l. vond de jaarlijkse voorproeverij van de Cape Winemakers Guild (CWG) plaats in Hotel de l’Europe. Een immer boeiende proeverij voorafgaand aan een veiling, die stof tot nadenken oplevert.

Op dit door Udo Göebel MV – importeur en kenner hors categorie van Zuid-Afrikaanse wijnen – met medewerking van de CWG georganiseerde evenement werd een selectie van wijnen gepresenteerd die op 3 oktober aanstaande in Stellenbosch onder de hamer gaan op wat officieel de 2015 Nedbank Cape Winemakers Guild Auction heet.

Van vooruitstrevend naar conservatief

Het is eigenlijk best een aparte club, de Cape Winemakers Guild. Een gilde, waartoe enkel wijnmakers op invitatie van de leden kunnen toetreden en waarbij het lidmaatschap persoonlijk is, onafhankelijk van de winery waar iemand werkt of eigenaar van is. Een club ook die ooit naar het schijnt als vooruitstrevend verband is begonnen (innovation is nog immer een van hun motto’s), maar nu (deels) een conservatief instituut lijkt. Dat laatste komt vooral naar voren in het aanbod van rode wijnen, waarvan een gedeelte eerder een herinnering is aan hoe Zuid-Afrika als wijnland was dan aan hoe dynamisch het nu is.De Zuid-Afrikaanse wijnschrijver Tim James, die de veilingwijnen ook onlangs proefde, stoort zich daar duidelijk aan en ik kan hem wel volgen. Indrukwekkende rode wijnen, van overrijp fruit, met veel extract en flink wat nieuw hout, gemaakt om te overweldigen, staan er nog steeds tussen en doen volgens hem geen recht aan de huidige ontwikkeling van de Zuid-Afrikaanse wijnbouw. Hij wijt dat aan het zeer langzame proces van worden uitgenodigd en toetreden tot het gilde, waardoor zich onder de huidige leden weliswaar vele grote namen bevinden – hoewel Eben Sadie en André van Rensburg om verschillende redenen ontbreken – maar te weinig wijnmakers van de huidige avant-garde.

Meer finesse, hoger prijsniveau

Ik ken de geschiedenis van de Zuid-Afrikaanse wijnbouw uiteraard lang niet zo goed als Tim James, maar ter verdediging van de CWG moet je zeggen dat je niet te snel alle recentelijk bejubelde jonge wijnmakers kunt inviteren. Ze moeten een duidelijk track record hebben, zoals Adi Badenhorst en Andrea Mullineux (foto) dat zeker hebben, maar andere hedendaagse toppers – hoe goed en origineel hun wijnen ook zijn – nog niet. De CWG is misschien meer een afspiegeling van de afgelopen 20 jaar in de Zuid-Afrikaanse wijnbouw, met een bijbehorende mix van wijnstijlen.

Avantgardistisch is het gilde inderdaad niet (meer), maar de onderlinge kennisuitwisseling zal de meer conservatieve wijnmakers toch wel de ogen doen openen. Iets dat ook in bepaalde wijnen duidelijk wordt door middel van verandering van stijl richting meer finesse, zoals Andrea Mullineux, die de wijnen namens het gilde presenteerde, ook aangaf.

Verder liggen de prijzen van de aangeboden wijnen nu op een prijsniveau waar liefhebbers van avontuurlijke wijnen (en minder gefortuneerde wijnliefhebbers überhaupt) waarschijnlijk minder geïnteresseerd in zijn. Dat is enerzijds jammer, maar het commerciële succes van de veiling geeft de CWG anderzijds wel de middelen hun overige doelstellingen op het gebied van sociale en educationele ontwikkelingshulp aan kinderen uit voorheen achtergestelde groepen (in de vorm van wijnonderwijs en stages bijvoorbeeld) meer en meer gestalte te geven. Initiatieven, die veel meer zijn dan nobel; ze zijn van enorm belang in Western Cape.

Wit erg sterk

Dat gezegd hebbende, uiteindelijk draait het natuurlijk om wat er in het glas komt. We kregen niet alle 57 te veilen wijnen te proeven, maar een selectie samengesteld door Udo. In het algemeen bevielen mij de witte wijnen beter dan de rode. En dat, ondanks het feit dat er maar twee Chenins op tafel kwamen, wijnen waarmee Zuid-Afrika echt uitblinkt de laatste jaren. Onder de rode wijnen waren enkele erg fraaie, elegante wijnen en wat krachtpatsers die op zijn tijd zeer bevredigend zijn, maar ook een paar die ik persoonlijk nooit zou kopen.

Om af te sluiten natuurlijk mijn lijstje met favoriete wijnen. Ik heb punten op een schaal van 20 gegeven omdat het hier gaat om gerede wijnen, waarvan sommige nu al heerlijk zijn (maar allen kunnen nog vele jaren mee):

Wit

Mullineux, Chenin Blanc Trifecta 2013

WO Swartland, 100% chenin blanc, van schiste-, graniet- en kwartsbodems; rijp maar ook fris, rijpe appels en citroenschil, ziltheid eronder, beetje kruidig van hout; ook smaak is rijp, rijk maar fris, prachtige textuur, impressie van mineraliteit, mooie passende warmte.

17/20 punten

AA Badenhorst Family Wines, Graniet-Berg 2013

WO Swartland en Voor-Paardeberg, 75% marsanne, 25% grenache blanc, samen vergist; mooie geur, echt Rhône-achtig, met wat perzik, wat boenwas, licht romige textuur, opvallend goede frisheid, mooie lengte.

16,5/20 punten

Mullineux, Semillon The Gris 2014

WO Swartland, 100% semillon gris uit 56 jaar oude wijngaard op graniet van Paardeberg; heeft iets klassieks, niet aromatisch, vooral aards, mooi fris wel; smaak heeft rondeur van malo maar ook intrinsieke frisheid, heel bijzonder, erg fraaie balans.

16,5/20 punten

Sijnn, !uri 2014

WO Malgas (200 km ten oosten van Kaapstad), 55% viognier, 35% chenin blanc, 10% roussanne; hier wat nieuw hout en ook viognier is duidelijk, kruidig, warm, ook wat bitters van alcohol, rond maar net niet vet, in zijn vrij rijke stijl erg mooi.

16/20 punten

Paul Cluver, The Wagon Trail Chardonnay 2014

WO Elgin, 100% chardonnay; heel fraaie geur, Bourgondisch, mooi citrusfruit en subtiel, chique hout; veel frisheid (typisch Elgin), mooie smaak van rijping op de gisten, structuur van oudere stokken (heeft echt wat extra’s op palet), erg mooi.

16/20 punten

Cape Point Vineyards, Auction White 2014

WO Cape Peninsula, 51% sauvignon blanc, 49% semillon; niet stuivend (door persing van hele trossen en niet-reductieve manier van vinificatie), iets gesloten, je voelt de intensiteit wel, gele grapefruit, fynbos, zilt, intens, mooie zuren maar ook wat romige structuur, goede lengte.

16/20 punten

Rood

Kanonkop, CWG Paul Sauer 2012

WO Simonsberg, 70% cabernet sauvignon, 15% merlot, 15% cabernet franc, 24 maanden opgevoed in nieuwe Franse barriques; compact, wat gesloten nog, opmerkelijke zuren hier, geven echt leven en grote potentie, benchmark Zuid-Afrikaanse Bordeauxblend.

17/20 punten

PS: CWG Paul Sauer is immer een van de wijnen die het meest opbrengt (ruim meer dan € 100,= gaf Udo aan); de ‘gewone’ Paul Sauer, in Nederland te koop voor € 30,=, is een net wat minder complex maar erg goed alternatief indien u minder uit wilt geven.

Paul Cluver, Auction Selection Pinot Noir 2013

WO Elgin, 100% pinot noir; meer Duits dan Bourgondisch getypeerd, zoetzure kersen, wel donker, kruidig en zoetig spicy van het hout; heerlijk sappig fruit, genoeg structuur, mooie zuren, goede lengte.

16,5/20 punten

Luddite, The Monster Shiraz-Cabernet Sauvignon 2013

WO Walker Bay, 86% syrah, 14% cabernet sauvignon, 15,9% vol.; zoet donker fruit, vlezig, jammig, Noord-Afrikaanse kruiden, zwarte peper, rode paprika, het enorme alcoholpercentage laat zich zeker niet zo voelen, behalve in de power van de wijn, goede lengte, doet zijn naam eer aan, maar op zijn tijd heerlijk.

16/20 punten

Savage Wines, CWG Follow The Line 2013

WO Western Cape, van gelijke delen cinsault, grenache noir en syrah uit verschillende wijngaarden in Western Cape, zowel in kustgebieden als op hoogte; intrigerende geur, mooie blend, rood fruit, peperig en floraal, mooie rondeur, echt wat glycerol, mooi en origineel, echt eigentijds rood, mist nog wat complexiteit maar een van de meer originele rode wijnen van de proeverij.

16/20 punten

Een lijst met het complete aanbod vindt u op www.capewinemakersguild.com. Bieden kan eventueel via Udo Göebel (www.winematters.nl).

Goede en toch betaalbare Californische wijn, het lijkt een tegenspraak in zichzelf. De realiteit is immers dat veel Californische wijn stevig aan de prijs is, waarbij Napa de kroon spant. Toch betekent dit niet dat alles onbetaalbaar is. Een bedrijf als Delicato Family Vineyard Wines onderscheidt zich juist met betaalbare kwaliteit. Vooral de reeks Noble Vines maakt indruk vanwege de voor Amerikaanse begrippen elegante stijl van de wijnen.

Wanneer je open staat voor wijnen uit regio’s waar het meer om boeren dan om imponeren gaat, vallen er aantrekkelijke zaken te ontdekken. Lodi is daar een exponent van. Lange tijd weggezet als pretentieloos en hooguit interessant voor Zinfandel, maar met zijn rode bodems en niet al te warme klimaat blijkt het wel degelijk over het nodige potentieel te beschikken. Het relatief koele Monterey hoeft inmiddels geen introductie meer. Je merkt dan ook dat het gangbare beeld van big and bold aan bijstelling toe is. Een goed voorbeeld daarvan levert Noble Wines.Noble Wines is een project van Delicato dat actief is in zowel Napa, Monterey als Lodi. Deze wijnen komen uit een eigen winery in Manteca, Lodi. Ze zijn niet alleen typerend voor de elegantere stijl die momenteel in Californië steeds meer in zwang raakt, ze bieden daarnaast heel veel waar voor hun geld. Zo kan het dus ook. Warm aanbevolen derhalve.

De serie Noble Vines bestaat uit:

Noble Vines 446 Chardonnay ‘San Bernabe’ 2013, Monterey

Genoemd naar Bourgognekloon nr. 4 aangeplant in block 46 van Noble Vines’ wijngaard in San Barnabe, een binnen de Californische context vrij koel gebied. Volgens de producent een moderne interpretatie van de klassieke stijl. Dat klopt aardig. Strogeel. Open, gemiddelde intensiteit, zacht fruit, meloen, lichte citrustoets. Vrij volle aanzet, weer meloen, vlezig en soepel, ondanks het ‘koele’ klimaat 14,5% alcohol, voldoende tegenspel van zuren, discreet hout en aangename romigheid. Geen boterbal, maar prima in balans. Makkelijk drinkbaar en uitgesproken voedselvriendelijk. Gewoon een heel lekkere Chardonnay.

€ 13,98

Noble Vines 667 Pinot Noir 2012, Monterey

Volgens de producent een hommage aan Dijonkloon 667. Goede, bovengemiddelde kleurintensiteit. Geur met zowel ‘donkere’ aroma’s als een floraal accent. Volle, fluwelige smaak, 14,5% alcohol, kersen, aardse tannine, keurig geïntegreerd hout en voldoende zuren. Onmiskenbaar Nieuwe Wereld: mist de slankheid van een rode bourgogne , maar doet eerder denken aan een elegante cool climate Syrah. Liefst stevig gekoeld serveren.

€ 13,98

Noble Vines 181 Merlot 2011, Lodi

Volle, krachtige neus met zowel zwart fruit, aardse tonen als vanille. Stevige maar bepaald niet vette smaak, met 13,5% zeker niet overdreven in alcohol (2011), markante roostertoon van het hout, koffie, specerijen, bescheiden zuren, opvallend pittige tannine, gemiddelde lengte in afdronk.

€ 13,98

Noble Vines 337 Cabernet Sauvignon 2012, Lodi

Hechte kleur. Geur van zwarte kersen en bessen, lichte roostertoets va het hout. Volle, rijpe smaak  met weer dat zwarte fruit en de houttoets, veel vulling, 14,5% alcohol, goede balans door zuren en pit van prachtige tannine. De lengte in afdronk onderstreept de kwaliteit van het oogstjaar 2012. Klassieke Cab!

€ 13,98

Noble Vines 1 Red Blend 2011, California

Blend van Cabernet 337 en Merlot 181. Mat steenrood, goede maar niet extreme intensiteit. Onmiskenbare neus van cabernet, zwarte bessen, fenolisch, aards, ook wat specerijen. Soepele aanzet, 13,5% alcohol, vrij elegant naar Californische maatstaven, de licht plantaardige toets (2011 was een koel jaar) zorgt zelfs voor een bordeauxachtig trekje, romige vanille en ceder van het hout, goede tannine, zachte finale.

€ 13,98

De portfolio van Delicato omvat behalve Noble Vines nog enkele andere merken, waaronder Irony voor de liefhebbers van het stevige Californische werk:  

Irony Small Lot Reserve I Chardonnay 2011, Napa Valley

‘Typisch Amerikaanse’ Chardonnay van het type love it or leave it met heel veel van alles. Goudgeel. Weelderig, lactisch en boterig in zowel geur als smaak door volledige malo, met 14,5% alcohol ook nog eens aan de bijna zoete kant en ook nog eens gedomineerd door houtaroma’s. Niet mijn persoonlijke smaak dus.

€ 18,98

Irony Merlot 2010, Napa Valley

Weer een bodybuilder. Diepe kleur, krachtig houtaroma, cacao, kaneel. Ook in de smaak erg veel hout, teveel. Gestoofd zwarte fruit als bramen en pruimen, 14,5 % alcohol, nadrukkelijk ‘Amerikaans’.

€ 18,98

Irony Cabernet Sauvignon 2010, Napa Valley

Ook hier flink wat hout in de geur, spicy, maar beter in de smaak geïntegreerd. Typisch cabernetkarakter met de nodige zwarte bessen, 14,5% alcohol, grip van rijpe tannine, balans in orde.

€ 18,98

Irony Small Lot Reserve I Pinot Noir 2012, Monterey

Wat heet ironie? De goedkoopste Irony spreekt mij als Europeaan het meeste aan. Zeker, het is typisch extraverte Pinot Noir uit de Nieuwe Wereld, maar hij zit prima in elkaar. Zuiver, intens aromatisch, vlezig, met 13,5% alcohol niet té, flink wat spanning, gewoon goed.

€ 14,98

Tot slot nog drie intrigerende wijnen uit Lodi voor wie een beetje avontuur niet schuwt:

Brazin (B)old Vine Zinfandel 2012, Lodi

Zin van 140 jaar oude stokken. Granaatrood. Open,  exotisch, ‘zoete’ specerijen, rood en zwart fruit. Zwoele aanzet, weer heel spicy, flink wat body, 14,5 % alcohol, gestoofde bramen, Provençaalse kruiden, lage zuren, concentratie, true to type.

€ 14,98

Clay Station Viognier Unoaked 2013, Lodi

Houtvrije Viognier – zoals het natuurlijk ook hoort – met een keurige 13,5 % alcohol. Middelintens, zacht wit fruit, peer, perzik, licht exotische kruidigheid, lage zuren zoals gebruikelijk bij deze druif, maar met voldoende frisheid om toch goed in balans te zijn.

€ 13,78

Clay Station Late Harvest Viognier 2007, Lodi

Curiosum van de eerste orde. Viognier van laat geoogste druiven. Met slechts 9,5 % alcohol bescheiden in alcohol, beschaafd zoet met goede zuren, aardig herkenbaar viognierkarakter met o.a. gedroogde zuidvruchten en kweepeer. Duidelijk wat gerijpt. Ideaal voor een blindproeverij, want niemand raadt hem op zijn herkomst!

€ 21,50

Verkrijgbaarheid

Delicato wordt in Nederland vertegenwoordigd door Groupe LFE. Voor verkoopadressen van Noble Wines: www.groupelfe.nl. Irony, Clay Station en Brazin zijn exclusief verkrijgbaar bij de leden van Groupe du Vin: www.groupeduvin.nl.

Genoemde prijzen zijn consumentenprijzen inclusief BTW. Tekst en fotografie: René van Heusden

Gall & Gall maakt extra werk van zijn assortiment door daar meer bijzondere wijnen in op te nemen. In 450 winkels staat nu een ‘topselectie’ met o.a. crus classés uit Bordeaux, betere bourgognes, Montus Cuvée Prestige en tal van nieuwe wijnen van bijzondere druiven. Ook in de selectie opgenomen zijn wijnen van Marqués de Riscal, in de 19e eeuw een pionier in Rioja, in de 20e eeuw in Rueda en in de 21e eeuw nogmaals in Rioja. Perswijn was bij de proeverij voor filiaalhouders.

Goud uit Bordeaux

De geschiedenis van Herederos del Marqués de Riscal gaat terug tot 1858, toen Guillermo Hurtado de Amézaga in El Ciego begon met het maken van wijn. Wijn met houtrijping, destijds een revolutionair en controversieel gegeven in Rioja. De eerste botteling gebeurde in 1862. Sindsdien is een archief opgebouwd met daarin flessen van alle jaren die Riscal heeft uitgebracht.

Het bedrijf liet zich van begin af aan sterk leiden door wat in Bordeaux gangbaar was, zowel wat betreft langdurige vatrijping als het gebruik van cabernet sauvignon. Keldermeester Jean Pineau van Château Lanessan in de Médoc werd zelfs aangetrokken om een en ander in goede banen te leiden. Toeval of niet, in 1895 behaalde Marqués de Riscal als eerste buitenlandse producent een gouden medaille tijdens de expositie van Bordeaux. Het huidige etiket laat die medaille nog altijd zien. Een ander detail van herkenning is het gouden netje om de fles. Dat werd destijds ingevoerd als middel tegen fraude – een indicatie voor het succes van de wijnen.

Groot in Rioja…

Het huidige Riscal is met zijn traditie van anderhalve eeuw wijnmaken niet alleen een van de oudste, maar ook een van de grootste spelers binnen Rioja. Het bezit er zelf 500 hectare wijngaard en betrekt fruit van nog eens 1000 hectare van telers. In de kelder in El Ciego liggen 37.000 vaten van vooral Amerikaans eiken voor opvoeding in traditionele stijl en daarnaast een voorraad van ruim 4 miljoen flessen. De band met Bordeaux is door de jaren heen nauw gebleven. Illustratief daarvoor is dat in de jaren negentig de Bordelais Paul Pontallier, directeur van Château Margaux, technisch adviseur is geworden. Eerder was er ook al sprake van een nauwe samenwerking met oenoloog Emile Peynaud. Die had niet met Rioja te doen, maar zoveel te meer met Rueda.

… en in Rueda

Aan de productie van wit binnen Rioja heeft Marqués de Riscal zich nooit gewaagd, maar op een gegeven moment ontstond wel de behoefte om ergens anders wit te gaan maken. Dat heeft ertoe geleid dat het bedrijf zich de ‘ontdekker’ van Rueda mag noemen. De bedenker, zo men wil. Bij de zoektocht naar een geschikt terroir voor de productie van witte wijn volgde het de aanbeveling van Peynaud om op basis van ideale terroireigenschappen voor dat – tot dan toe volstrekt obscure – gebied te kiezen. Met de lokale viura heeft men nooit willen werken, wel met de veel betere resultaten gevende verdejo, de druif die nu zowat synoniem lijkt met Rueda.

Niettemin introduceerde Riscal in 1974 ook de Franse sauvignon blanc, zoals het een eeuw eerder al de cabernet sauvignon als buitenlands ras had binnengehaald. Het verhaal van Rueda is verder bekend. Het kreeg in 1983 de status van DO en is sindsdien explosief gegroeid. De afgelopen vijf jaar is de aanplant zelfs nog verdubbeld, zodat er momenteel veel wijn van wel erg jonge stokken op de markt komt. Wat Riscal betreft, dat heeft in Rueda 200 hectare eigen wijngaard en koopt de rest van telers met nog eens 250 hectare. Goed voor een jaarproductie van 3,5 miljoen flessen. Big business dus.

Topattractie

Marqués de Riscal opende in 2006 zijn Ciudad del Vino, het multifunctionele wijncomplex naar het opzienbarende ontwerp van architect Frank Gehry. De aanvankelijke bedoeling was alleen een renovatie van de bestaande bedrijfsgebouwen in het kader van een op modernisering gericht meerjarenplan, maar dat is uiteindelijk iets ambitieuzer uitgepakt. De deal met Gehry werd trouwens beklonken met een paar flessen van het oogstjaar 1929 uit dat kelderarchief. 1929 is namelijk het geboortejaar van de architect. De ongetwijfeld forse investeringen in het complex, met behalve bedrijfsruimten ook een hotel en een restaurant, hebben Marqués de Riscal bepaald geen windeieren gelegd, want bezoekersaantal steeg van 3000 naar 80.000 per jaar. Op de koop toe kreeg het restaurant van de Ciudad del Vino in 2011 een Michelinster.

 
In het glas

Rueda 2014

Prototype Rueda waarmee het fenomenale commerciële succes van die wijn en denominación begonnen is. Gemaakt van 100% verdejo. Expressief, gistaroma’s, tropisch fruit, venkel, citruszuren, spanning, pittig, aangenaam bittertje. Sappig, opwekkend, gewoon goed. Helemaal knap gelet op het grote productievolume.

€ 9,99

Rueda Sauvignon Blanc 2013

Fractie minder uitbundig en pikant dan de voorgaande wijn. Nadrukkelijk cassisaroma van de sauvignon. Wit fruit, ananas, meloen, minerale toets. In beginsel een aardige wijn, maar de 2013 begint al wel de eerste tekenen van vermoeidheid te vertonen. Kijk daarom liever uit naar de versere 2014.

€ 9,99

Rueda Limousin 2013

Willen we dat zo nodig, een Verdejo met hout? Vergist op vaten van 600 liter waarvan 40% nieuw, zes maanden opvoeding op de lies. Doet in de verte wel een beetje denken aan traditionele witte Rioja (!). Roosteraroma’s, wat stopverf, appel, vrij neutraal. Gedoseerde houtinvloed – veel beter dan vroeger door het gebruik van grotere vaten en een lager aandeel nieuw  eiken –, maar je moet toch van dit type wijn houden. En je moet er ook absoluut iets bij eten.

€ 13,99

 Rioja Rosado 2014

Rosé is geen kernactiviteit business voor Marqués de Riscal, maar eerder een aardigheidje erbij. Voor Spaanse begrippen bijzonder lichte rosado op basis van saignée. Die lichte tint is bijna als van een rosé uit de Provence, en daarmee op het randje van wat de binnen de DOCa Rioja bestaande minimum kleureisen toestaan. Gemiddeld intense neus met wat rood fruit. Pittige en droge smaak met flink wat kruidigheid maar vrij weinig fruit, pittige finale. Niet bijzonder.

Rioja Reserva 2011

Verreweg de belangrijkste wijn binnen het assortiment van Marqués de Riscal.  Samengesteld uit 90% tempranillo plus wat graciano en mazuelo; 25 maanden opvoeding op Amerikaans eiken en daarmee al op afstand herkenbaar aan zijn nadrukkelijke houtaroma’s! Zeer diepe kleur, romige geur met volop vanille. Vitale smaak van rijp zwart fruit, peper, zoethout, kaneel, markant hout, goede tanninebitters, prima lengte. Rioja in een stijl die een brede groep wijndrinkers zal aanspreken.

€ 19,99

Rioja Gran Reserva 2005

Wijn voor de meer gevorderde Riojadrinkers. Gemaakt van 90% tempranillo van oude stokken, met aanvulling van graciano en mazuelo. Opvoeding gedurende 32 maanden op Frans eiken en niet, zoals de Reserva, op Amerikaans. Gerijpt zwart fruit, begin van tertiaire aroma’s, aardse toets, iets hout, balsamiek. Frisse aanzet, kruidigheid, weer aards, licht drogende tannine, complexe afdronk. Eleganter van stijl dan de Reserva, meer ‘Frans’ en ook meer gastronomisch.

Rioja Baron de Chirel 2008

In 1986 gelanceerde signatuurwijn die alleen geproduceerd wordt in zeer goede jaren. Cuvée met 30% cabernet sauvignon die om historische redenen wel is toegestaan, maar niet als zodanig op het rugetiket vermeld mag worden. Daarom wordt het eufemisme ‘overige rassen’ gebruikt. Hypocrisie op zijn Spaans?

De wijn zelf vertoont Franse trekken. Verwonderlijk is dat niet, want hij is bewust gemodelleerd naar het voorbeeld van Bordeaux. Met behalve cabernet ook 24 maanden Frans eiken, inclusief malo op vat. Diepe kleur. Open, cabernet met hartig-kruidige ondertoon, discreet hout. Geconcentreerde smaak, medium body, weer een zekere hartigheid, zoete ronding van fruit, tannine à la Bordeaux, veel lengte. Goed, maar met € 89,99 – alleen in de flagship stores – wel heel stevig aan de prijs.

Importeur: Walraven|Sax

Wijnen van Marqués de Riscal worden behalve door Gall & Gall ook aangeboden door PerfecteWijn. Tekst: René van Heusden

Fotografie: Marqués de Riscal

Houthandelaar Pieter Verbeek maakte in de jaren ’80 kennis met Bordeaux. Het was liefde op het eerste gezicht. Verbeek nam zich daarom voor om er later zelf ooit eens wijn gaan maken. Hij verwezenlijkte dat voornemen met de aankoop van Château Clos Chaumont in Cadillac.

Cadillac

Cadillac ligt aan de zuidwestkant van Entre-deux-Mers, langs de Garonne en tegenover de Graves. Toen Verbeek er begon, had dat gebied alleen een eigen appellation voor zijn zoete wijnen. De droge vielen onder de noemer 1ères Côtes de Bordeaux. In 2009 is echter de benaming Cadillac Côtes de Bordeaux in het leven geroepen. Cadillac is daarmee toegetreden tot een groep verspreid liggende gebieden die Côtes de Bordeaux als gemeenschappelijke noemer hebben. De term ‘côtes’ is voor Cadillac toepasselijk, want de wijngaarden liggen er inderdaad op hellingen. Binnen de appellation staat ongeveer 2300 hectare blauwe druivenrassen aangeplant en 800 hectare witte, met de blauwe vooral in het noorden en de witte in het zuiden. Clos Chaumont produceert alleen rood.

Adviseurs

Verbeek en zijn team hebben hard moeten werken om Clos Chaumont te brengen tot het niveau waarop het zich nu bevindt. In zijn begintijd kon hij beroep doen op de adviezen van Kees van Leeuwen, verbonden aan Château Cheval Blanc en aan de faculteit oenologie van de universiteit in Bordeaux. De rol van raadgevend oenoloog is inmiddels overgenomen door een andere bekende wijnpersoonlijkheid, Hubert de Boüard de Laforest, wiens naam onlosmakelijk verbonden is met Château Angélus.

Merlot

In de wijngaard van Clos Chaumont is merlot het meest aangeplante druivenras met een aandeel van ruim de helft, terwijl beide cabernets min of meer aan elkaar gewaagd zijn. Een deel van de stokken heeft een leeftijd van 50 jaar. Hierbij wel de aantekening dat het percentage merlot in de assemblage doorgaans hoger is dan dat in de aanplant. Nog iets: Clos Chaumont werkt met opvallend lage opbrengsten, d.w.z. gemiddeld maar 35 hl/ha. De duur van de houtrijping bedraagt in de regel 18 maanden bij een aandeel nieuw hout van 50%. De grootste uitzondering op deze regel vormde 2005 met slechts 25%.

Tien jaargangen

Wijndocent Ton Wortelboer (foto links) organiseerde met wijnminnende Alphense restaurateur Peter Batelaan een dîner dégustatoire met tien jaargangen Clos Chaumont, te weten 2001 t/m 2010. De wijnen werden telkens per twee geserveerd volgens een vrij ongebruikelijke, maar daarom juist alleraardigste opzet. Te beginnen met 2001 versus 2010, vervolgens 2002 versus 2009, 2003 versus 2008, 2004 versus 2007 en tenslotte 2005 versus 2006.

2001 Clos Chaumont ***

Assemblage: 60% merlot, 25% cabernet sauvignon, 15% cabernet franc.

Volledig ontwikkelde wijn met een nog opvallend goede kleurintensiteit, maar met in geur en smaak wel een sterk tertiair karakter. Het fruit heeft plaatsgemaakt voor theebladeren en zilte tonen, terwijl de tannine een markant bittertje geeft. Ietsje korte finale. Moet nu echt wel op.

2002 Clos Chaumont **

Assemblage: 65% merlot, 22% cabernet sauvignon, 13% cabernet franc.

Flesvariatie, maar ook los van eventuele kurkverdenking het met afstand zwakste jaar binnen de serie, wat geen overigens verrassing hoeft te heten. Heel dun, drogend en gespeend van enig fruit. Had al lang en breed gedronken moeten zijn. Snel vergeten dus maar.

2003 Clos Chaumont ***

Assemblage: 65% merlot, 10% cabernet sauvignon, 25% cabernet franc.

Redelijk geslaagde wijn gelet op het extreme jaar en een stuk beter dan 2002, maar daarom nog geen grootheid. Behoorlijk ver ontwikkeld, terwijl de balans niet optimaal is. De tannines hebben het namelijk ook hier van het fruit gewonnen. Ook deze wijn had al (veel) vroeger gedronken moeten worden.

2004 Clos Chaumont ***(*)

Assemblage: 53% merlot, 25% cabernet sauvignon, 22% cabernet franc.

Ook in dit geval weer een volledig uitgerijpte wijn, ditmaal een die qua structuur aan de vrij lichte kant is. Soepel in aanzet, aardig in balans en vooral veel minder drogend dan 2003.

2005 Clos Chaumont ****

Assemblage: 83% merlot, 9% cabernet sauvignon, 8% cabernet franc.

Het eerste jaar dat voor een verhoogde staat van opwinding weet te zorgen. Echt 2005 met zijn concentratie dankzij een hoge mate van rijpheid. Let even op het ongewoon hoge percentage merlot. Dat zorgt voor een wijn met veel vlees de botten, vol, breed en rond. Gewoon heel lekker. Niet meer laten liggen, maar drinken nu hij op zijn hoogtepunt lijkt te zijn.

2006 Clos Chaumont ****

Assemblage: 64% merlot, 36% cabernet sauvignon.

Een veel slanker jaar dan 2005, maar niettemin verrassend goed. Minder vlees, wel de nodige spieren. Eerder discreet dan weelderig en aan tafel eerder een dienende dan een dominante wijn. Zou het met het grote aandeel cabernet sauvignon te maken hebben? Wie weet.

2007 Clos Chaumont ***(*)

Assemblage: 57% merlot, 25% cabernet sauvignon, 18% cabernet franc

Geen groot jaar voor Bordeaux en ook niet voor Clos Chaumont. Wel dik voldoende. Het ontbreekt dan wel aan de kracht van 2005 en het classicisme van 2006, maar er is aangenaam fruit en de balans is gewoon goed. Engelsen zouden dit een luncheon claret noemen. Terecht.

2008 Clos Chaumont ****

60% merlot, 30% cabernet sauvignon, 10% cabernet franc.

Heeft het te maken met mijn zwak voor het wat ondergewaardeerde jaar 2008? Dit is klassieke Bordeaux in de beste zin des woords. Zonder de macht van 2005, 2009 of 2010, maar juist een toonbeeld van elegantie en drinkbaarheid. Geen bijzonder spektakel, maar alles klopt gewoon. Volledig op dronk.

2009 Clos Chaumont ****

Assemblage: 75% merlot, 22% cabernet sauvignon, 3% cabernet franc.

Volbloed 2009: breed en genereus. Gul, zou men ooit gezegd hebben. Diepe kleur, zwoele neus met warm zwart fruit en een lichte toets van specerijen. Mondvol wijn, met de nodige tannine van de goede – want rijpe – soort. Een jaar dat wel even mee zal gaan, maar nu al verleidelijk lekker drinkbaar is.

2010 Clos Chaumont ****(*)

Assemblage: 85% merlot, 15% cabernet sauvignon.

Intens, jeugdig purperrood. Geconcentreerde geur en smaak, rijp en krachtig.

Onmiskenbaar merlot, zoet fruit, vulling en molligheid, stevige tannine en alcohol zonder dat dit afbreuk doet aan de balans. Bordeaux 2010 in volle glorie en met groots potentieel. Allesbehalve een petit château!

Nog twee extra’s:

2012 Charmes de Clos Chaumont **(*)

Assemblage: 58% merlot, 42% cabernet sauvignon.

Tweede wijn met 12 maanden houtopvoeding en slechts 20% nieuw eiken. Een lichtgewicht, technisch correct, maar zonder al te veel complexiteit of diepte. Je zou hier de term ‘commercieel’ op kunnen loslaten.

2010 Une Passion de Chaumont ****(*)

Assemblage: 95% merlot, 5% cabernet sauvignon.

Prestigewijn waarin de merlot alle ruimte krijgt. Speciale selectie binnen een groot jaar, dus dat zul je weten ook! Bordeaux in heftige vorm, met een vette knipoog naar de Nieuwe Wereld. Concentratie, rijpheid, extract. Een dijk van een wijn die je nu probleemloos bij chocolade schenkt, maar die je liever nog een jaar of vijf de tijd geeft.

Zoals de waarderingen aangeven, waren de jaren tot 2005 nog geen hoogvliegers, maar daarna is het crescendo gegaan. De wijnen combineren concentratie met eigenschappen als balans en finesse. Of ze gebaat zijn bij heel lang bewaren is de vraag, maar een jaar of tien, vijftien hunnen ze beslist aan. Verbeek heeft dan ook alle reden om trots te zijn op zijn Clos Chaumont.

Wijnen van Château Clos Chaumont worden in Nederland geïmporteerd door Wijnkoperij Okhuysen.

Saint-Chinian is – met buurappellation Faugères – een van de oudste aparte appellations van de Languedoc. Niet onlogisch, gezien de kwaliteit van de wijnen en het bijzondere terroir. Ronald de Groot nam de stand van zaken op.

Saint-Chinian ligt een klein halfuur ten noorden van de stad Béziers.

De wijngaarden liggen in een vrij groot gebied, op de uitlopers van het Centraal Massief en het mooie en ruige Parc Naturel Régional du Haut-Languedoc, en in het dal van de Orb en zijn zijriviertje de Vernazobre.Ronald de Groot vond het tijd voor een stand van zaken van de wijnen uit deze streek, die, ondanks een bijzonder terroir, in ons land geen enorme bekendheid genieten. Over zijn bevindingen leest u in Perswijn nummer 3. Hier de bijbehorende proefnotities.

Wit

Clos Bagatelle 2014 ****(*)

Bloemen, perzik, peer, elegant en sappig, lekker wit, zacht, fijne zuren.

La Croix Sainte Eulalie, Clémence 2013 ****(*)

Heel intens en krachtig, perzik, meloen, rijp en breed, weelderig, smaakvol.

Mas de Cynanque 2012 ****(*)

Modern en modieus, wat oxidatief, noten, perzik, breed, mooie zuren en bitters.

La Linquière, Blanc de Lin 2014 ****(*)

aromatisch, breed en sappig, bloemen, meloen, abrikozen, fijne zuren, mooi

Château Viranel, Tradition 2014 ****(*)

peer en meloen, perzik en nectarine, rijp en sappig, heeft krachtige zuren, balans

Cave de Roquebrun, Les Fiefs d’Aupenac 2013 ****

licht oxidatief, perzik en gele pruimen, vanille, honing en abrikoos, eetwijn, dik en rijp

Domaine des Pradels (Quartironi) 2013 ****

bloemen, acacia, honing, abrikozen, breed en rijp, mollig en dik, fijne zuren, bitters

Domaine la Croix Sainte Eulalie 2014 ****

elegant en fris, mooi rijp, peer, frisheid, sap, fijne zuren, lichte tinteling, aangenaam

Domaine des Jougla, Les Tuileries 2013 ****

perzik en meloen, peer en appel, strakke en stevige stijl, aardige zuren, iets slank

Cave de Saint Chinian, Excellence de St. Laurent 2014 ****

bloemen, abrikozen, peer en perzik, aangenaam weelderig, rijp, commercieel

Domaine Deslines, Damien 2014 ***(*)

sappig en fris, elegant, wit fruit, citrus, tikje streng, zuren, appel

Rosé

Clos Bagatelle 2014 ****

abrikozen, aardbeien, zacht en smaakvol, mooi krachtig, droog, maar niet streng

Cazal Viel, Vieilles Vignes 2014 ****

krachtig, peer, frambozen, aardbeien, zacht, klein zoetje, smaakvol, commercieel

Domaine la Croix Sainte Eulalie 2014 ****

smakelijk, elegant, sappig en smaakvol, goede zuren, zacht en fris, mooi droog

La Linquière 2014 ****

kersen en aardbeien, mooi droog, smaakvol, fruit, goede zuren, goed glas

Clos la Rivière 2014 ****

zalmkleurig, frambozen, krachtig, mooi droog, goede zuren, sappig, lekker

Château Viranel, Tradition 2014 ****

aardbeien en frambozen, zachte smaak, veel kracht, smakelijk, lekker glas

Château Belot, Vignalet 2014 ****

aardbeien en frambozen, hint van snoepjes, maar wel smaakvol, wat goede zuren

Domaine des Pradels, (Quartironi) 2014 ****

fruitig, frambozen en aardbeien, krachtig en sappig, commercieel, goede zuren

Mas d’Albo, 2014 ****

krachtig glas, minder fruit, maar mooie finesse, fijne zuren, smaakvol, lekker

Cave de Saint Chinian, Excellence de St. Laurent 2014 ****

fijn fruit, aardbeien en frambozen, zacht en gemakkelijk, goede zuren

G. Moulinier, Tradition 2014 ***(*)

aardbeien, frambozen, kersensnoepjes, in de fruitige stijl, een aangenaam glas

Cave de Roquebrun, Col de l’Orb 2014 ***(*)

aardige rosé in een fruitige stijl, kersen en frambozen, gemakkelijk, niet streng, sappig

Domaine Deslines, Valentin 2014 ***

stevig, duidelijke zuren, een bitter, droge stijl, minder fruit

Rood – Schistes

Château la Dournie, Elise 2011 *****

Intens en krachtig, breed en verleidelijk, vijgen en rijpe pruimen, zacht en smaakvol

Prieuré des Mourgues, Grande Réserve 2011 *****

Heerlijk fruit, pruimen en stevigheid, intens, rijp en krachtig, warm, chocola

Domaine La Linquière, La Sentenelle 2011 ****(*)

Viooltjes, rozen, zoete kersen en rijpe pruimen, intens, ook finesse en elegantie

Mas d’Albo, Or Brun 2012 ****(*)

Pruimen en chocola, zwarte olijven, tijm, peperig en weelderig, intens, smaakvol

Borie la Vitarèle, Les Schistes 2013 ****(*)

Kersen en peper, zwarte olijven, elegant en kruidig, krachtig, zachte finale

Croix St. Eulalie, Baptiste 2012 ****(*)

Krachtig en rijp, intens, zwoel en verleidelijk, zoet fruit, goede tannine, rijkdom

Château la Dournie, Etienne 2011 ****(*)

Intense geur, zwarte peper, pruimen en kruiden, chocola, zwoel, breed, krachtig

G. Moulinier, Les Terrasses Grillées 2011 ****(*)

Zuidelijk, vleugje garrigue, zoete kersen, confiture, soepele en zachte smaak

Cave de Roquebrun, Baron d’Aupenac 2008 Roquebrun ****(*)

Confiture, aangenaam gerijpt, vanille, koffie, vijgen en zoete kersen, stevigheid

Domaine des Jougla, Signée 2011 ****(*)

Krachtig en geparfumeerd, zwoel, confiture, rokerig en breed, chocola, goede zuren

Domaine la Linquière, Mourvèdre 2013 ****(*)

Krachtig en sappig, mooi rond en rijp, pruimen en chocola, fijne tannine

Domaine la Maurerie, Esprit du Terroir 2012 ****(*)

Kersen en bramen, vijgen, kruiden, rijp en afgerond, lichte stevigheid in tannine

Prieuré des Mourgues, Tradition 2011 ****(*)

Pruimen en garrigue, peper en zwarte olijven, zacht en sappig, rijp en iets stevig

Clos la Rivière 2012 ****(*)

Pruimen en kersen, goed fruit, zacht en sappig, pruimen en vanille, rijp en stevig

Michel et Pompilia Guiraud, Comme à Cayenne 2012 ****

gemakkelijk en rond, lekker fruit, pruimen en kersen, aangenaam

Domaine des Jougla, Viels Arrasics 2012 ****

smakelijk en kruidig, peperig, krentjes, rozemarijn en tijm, toegankelijk, zachte finale

G. Moulinier, Les Terrasses Grillées 2012 ****

tijm, rozemarijn, pepertje, pruimen en olijven, smaakvol, sap, vrij lichtvoetig

Domaine la Maurerie, Vieilles Vignes 2011 ****

zacht en iets gerijpt, vijgen, confiture, iets minder spanning, lichte ruigheid

Cave de Roquebrun, Les Fiefs d’Aupenac 2012 Roquebrun ****

intens en kruidig, zwarte peper en olijven, machtig, tijm, rozemarijn, zuidelijk, heftig

Mas d’Albo, Le Perarol 2012 ****

krachtig, vleugje volatile, ietsje minder fruit, lichte stevigheid in de zuren, kruidig

Domaine la Linquière, Tradition 2013 ****

zacht en rijp, verleidelijk, pruimen en garrigue, kersen en bramen, lichte stevigheid

Quartironi de Sars, Haut Priou 2009 ****

kruiden en pruimen, ontwikkeld, vanille, peper, smaakvol, iets minder fruit

Domaine Boissezon Guiraud, Les Cerises 2013 ***(*)

confiture en kersen, pruimen, zacht, lichtvoetig voor schistes, licht rustiek, warm

Donnadieu, Sentiers de Bagatelle 2012 ***(*)

wat verlopen en ontwikkeld, pruimen en vijgen, krentjes, warm, minder fruit

Domaine des Jougla, Initiale 2012 ***(*)

rijp en stevig, minder fruit, pruimen en krentjes, rustiek en warm

Domaine la Linquière, Le Chant des Cigales 2012 ***(*)

pruimen en limonade, grenadine, krachtig en intens, zwarte peper, overrijp

Rood – Argilocalcaire

Mas de Cynanque, Acutum 2010 *****

Intens en krachtig, vijgen en pruimen, toch een zekere elegantie, lengte, fraai

Dom. de Montplo, Louise 2010 *****

Kersen, vijgen, diepgang en kracht, intens, mooie zuren en tannine, zacht

La Madura, Grand Vin 2011 ****(*)

Kersen en peper, krachtig en sappig, zacht en rijp, goede zuren en tannine

Château Belot, BOB 2013 ****(*)

Expressief, peperig en smakelijk, weelderig en fruitig, fijne zuren en romigheid

Borie la Vitarèle, Terres Blanches 2013 ****(*)

Mooi fruit, mooie intensiteit, zacht en smakelijk, fijn en zacht, peperig, stevig

Domaine La Croix St. Eulalie, Armandelis 2012 ****(*)

Kersen en bloemen, bessen en bramen, pepertje, mooie zuren en tannine

Château Pech Ménel 2009 ****(*)

Leer, tabak, pruimen, koffie, fijne zuren en tannine, smaakvol, krachtig, verleiding

Clos Bagatelle, A l’Origine 2013 ****(*)

Fruitig en elegant, kersen en sap, zacht en aangenaam, mooie balans, wat zuren

Calmel et Joseph 2012 ****(*)

Vijgen en rijpe pruimen, smakelijk, wat goede zuren en tannine, lekker glas

Lou Colombier, Temps des Secrets 2011 ****(*)

Rode kersen en bosbessen, heerlijk fruit, elegant, zacht en fris, pepertje, lekker

Domaine les Eminades, Vieilles Canailles 2012 ****(*)

Kersen en bramen, een frisheid, zacht, elegantie, duidelijke zuren en tannine

La Madura, Classic 2011 ****(*)

Pruimen en kersen, koffie, smaakvol, weelderig en zacht, rijp en vol, verleiding

Laurent Miquel, Bardou 2011 ****(*)

Pruimen en krentjes, tikje stevig en rustiek, vlierbessen, smaakvol, duidelijke tannine

Domaine du Tabatau, Lo Tabataire 2012 ****(*)

Kersen en bramen, bosbessen, zacht, smaakvol, fijne zuren en goede tannine

Château Viranel, Tradition 2012 ****(*)

Kersen en pruimen, smakelijk, klein pepertje, zacht en smaakvol, fijne zuren

Château de Ciffre, Tradition 2013 ****

bosbessen en bramen, rood fruit, zuren en sap, elegant en fris, fijn fruit

Mas de Cynanque, Plein Grès 2012 ****

zacht, chocola, laurier, tijm, rozemarijn, smaakvol, fijne zuren

Château de Veyran, Clos de l’Olivette 2011 ****

bloemen en kersen, chocola, zacht en smakelijk, fijn fruit, licht gerijpt, aangenaam

Château Cazal Viel, Vieilles Vignes 2012 ****

kruiden en pruimen, laurier, leer, tabak, koffie, stevig in zuren en tannine, minder fruit

Marion Pla, Conviction Intime 2013 ****

fijn, lekker rood fruit, kersen en bramen, elegant, goede frisheid, zuren, aangenaam

Aurélie Vic, La Balade 2012 ****

lichtvoetig en elegant, kersen en pruimen, zacht en rijp, klein pepertje

Marion Pla, Premier Sceau 2012 ****

griotten en vlierbessen, fijn fruit, vrij stevige smaak, gesloten, zuren en tannine

G. Moulinier, Les Sigillaires 2012 ****

pruimen en kersen, beetje onrijp, chocola en wat zuren, smaakvol, maar een ruw randje

G. Moulinier, Tradition 2013 ****

lekker fruit, kersen en een lichte kruidigheid, zacht en verleidelijk, smaakvol

Château la Baume 2013 ***(*)

kruiden, geen lekker fruit, pruimen en krentjes, mist diepte en fruit, warm

Cave de Roquebrun, Col de l’Orb 2013 14.0 pnt

peperig en kruidig, tabak, leer, koffie, stevig, karaktervol, zuren en tannine na

Cave de Saint Chinian, Saint Laurent 2013 ***(*)

zacht en open, kersen en bramen, elegant, aangenaam, iets lichter van stijl, ongecompliceerd

Domaine du Tabatau, Camprigou 2013 ***(*)

gesloten, kersen en bramen, aardig fruit, elegante smaak, veel zuren

De volgende huizen worden in Nederland geïmporteerd:

Aurelie Vic: o.a. Hans Moolenaar Wijnkoperij, Vinox, Astrid&Therese, Wijn van Patijn

Château Belot: Vin d’Oc et Cuisine d’Oc, Vin de la France

Borie la Vitarèle: La Branche

Calmel&Joseph: Hans Moolenaar Wijnkoperij, Brilliant Bottles, Vinox, Wijnhandel Léon Colaris, Echoput Wijn

Cave de Roquebrun: Hans Moolenaar Wijnkoperij, Vinox, Wijnoutlet

Cave de Saint Chinian: Baarsma Wines

Château Cazal Viel: De Wijnkring/Verbunt

Château de Ciffre (Maison Lorgeril): Gastrovino

Domaine Jougla: Wijnkoperij Okhuysen

Château Ladournie: Vinifference, La Branche

Domaine de Montplo: Vollmer Wijnen Import

Domaine du Tabatau: Wijnhaven Wijnimport

In Perswijn nummer 3 van 2015 staat een uitgebreid artikel over de witte wijnen van de Rhône (‘Witte Rhône, wijn met toekomst’). Hier vindt u de bijbehorende proefnotities. De scores zijn weergegeven in sterren (maximaal *****) in plaats van in punten (tot 20), want het betreft (zeer) jonge wijnen.

Alle wijnen zijn geproefd door Lars Daniëls MV, tijdens Les Découvertes en Vallée du Rhône 2015.

Condrieu

Favorieten

De beste wijnen komen van de twee top-terroirs: Vernon en Chéry. Die wijnen hebben naast heerlijk fruit en rijkdom vrijwel altijd iets extra’s, dat als ziltheid of mineraliteit te omschrijven valt.

Domaine Rémi et Robert Niero, Condrieu Chéry 2013: hier gaat het om bij Condrieu! Uiteraard is er perzikfruit, witte bloemigheid, maar ook ziltigheid, mooie houttoon, passende warmte, 14,5% vol. helemaal geen probleem, top! *****

Domaine Georges Vernay, Condrieu Coteau de Vernon

2013: geur is gesloten nog, toch al mineralig, wat amandel, hints van fris rijp fruit; geweldige terroir + geweldige huisstijl geeft geweldige terroir-Condrieu, met pit en elegantie, zeer lang, archetype. ***** (Le Vin en Direct).

Domaine André Perret, Condrieu Chéry 2013: wauw, hier kreeg ik echt kippenvel, super Chéry, grote intrinsieke kracht en diepgang, alles is er op intense wijze, maar het blijft elegant, grote lengte. ***** (Okhuysen)

Domaine Rémi et Robert Niero, Condrieu Les Ravines 2013: van verschillende percelen bij Condrieu, in klassieke appellatie, alles op graniet met biotiet; dit is zulke geweldige terroir-Condrieu. ****(*)

Domaine Lionel Faury, Condrieu La Berne 2013: pure perzik, wat jasmijn, amandel, vanille; heerlijk, pit en power én frisheid, super. ****(*) (Rhône Value Wines)

Julien Pilon, Condrieu Vernon 2014: ongelooflijk, wat een precisie, zoveel sap, zuren en ziltigheid, grote lengte, meesterlijk gevinifieerd. ****(*) (vanaf juli 2015 via Rhône Value Wines)

Domaine André Perret, Condrieu Clos Chanson 2013: zacht, vrij breed maar genoeg frisheid, mooie warmte, behoorlijk complex. ****(*) (Okhuysen)

Marsanne/Roussanne

Favorieten

Zuidelijk Saint-Joseph, Hermitage uiteraard, maar zeker ook Saint-Péray, vooral dáár moet je wezen voor goede Marsanne/Roussanne. Chapoutier, het moet gezegd worden, is een meester wat betreft Marsanne.

Maison M. Chapoutier, Ermitage blanc Le Méal 2012: 100% marsanne; rijke maar elegante geur, gelaagd, met tonen van honing, lindebloesem en hooi; smaak heeft warmte en is filmend, maar heel precies, fris en gestructureerd, lengte maakt hem groots. ***** (Oud Reuchlin & Boelen)

Domaine Christophe Curtat, Saint-Joseph blanc Sous l’Amandier 2014: 90% roussanne, 10% marsanne; eerst floraal, dan wat beurre de karité, amandel, ook rijp geel citrusfruit; geweldige structuur, zeer goede lengte met fijne frisheid. *****

Julien Pilon, Hermitage blanc 2013: 100% marsanne van de percelen Beaume, Maison Blanche en Rocoules; iets ingetogen nog, heel precies, met prachtig fruit en hint van honing; opmerkelijk compact én fris, grote lengte, top. ***** (vanaf juli 2015 via Rhône Value Wines)

Domaine Pierre Gonon, Saint-Joseph blanc Les Oliviers 2013: 80% marsanne, 20% roussanne; mooi typische geur, met perzik, amandel, een hint van hooi, iets lactisch ook; heerlijk mondgevoel, mooi filmend, met passende warmte en bitters, goede lengte. ****(*) (De Vier Heemskinderen, Rhône Value Wines)

Domaine du Tunnel, Saint-Péray Roussanne 2013: 100% roussanne; licht floraal, mandarijnenschil, verse amandelen, anijs; smaak heerlijk fris en precies, met mooie bitters in finale. ****(*) (o.a. Henri Bloem)

Eric Texier, Côtes du Rhône Brézème blanc Vieille Roussette 2013: van oude roussanne-planten, vergist in amforen, weinig sulfiet; puur, rustig, opmerkelijk fris, perzik, tijm venkel, nauwelijks beurse appels, knap en heel boeiend. ****(*) (AW Wijn)

Domaine Christelle Betton, Hermitage blanc Arpège 2013: 100% marsanne, aangeplant in 1978 op graniet en löss; acaciabloesem, wat honing, vanille, rijke wijn met grote lengte. ****(*)

Maison M. Chapoutier, Ermitage blanc De l’Orée 2012: 100% marsanne; witte bloemen, hints van honing en sinaasappelzest, ook brem en wat boter; smaak is gelaagd, precies,  rijk maar opmerkelijk elegant, zeer lang ****(*) (Oud Reuchlin & Boelen)

Domaine Bernard Gripa, Saint-Joseph blanc Le Berceau 2013: 100% marsanne, deels zeer oude stokken (1920); krachtig en rijk, met  amandel en perzik, iets filmende smaak met goede zuren. ****(*) (Okhuysen)

Zuidelijke witte Rhône

Ik heb met name witte Châteauneuf-du-Pape geproefd, de meest prestigieuze witte wijnen uit het zuiden. Stijlverschillen als gevolg van (diversiteit aan) variëteiten, wel of geen malo en wel of geen nieuw hout zijn boeiend.

Domaine de la Janasse, Châteauneuf-du-Pape blanc Tradition 2013: grenache blanc, clairette en roussanne;  gele pruimen, perzik en grapefruit, wat brioche en vanille van sur lie-opvoeding en nieuwe hout; vrij rijke smaak, rond en licht vettig, structuur van nieuw hout. ****(*) (Goessens)

Domaine Raymond Usseglio, Châteauneuf-du-Pape blanc Pure Roussanne 2011: 100% roussanne, 100% nieuw barrique; iets ontwikkeld, boenwas, honing, witte bloemen, wat vanille; rond, rijk en wat vettig, maar spannend, met extra structuur van het hout, grote lengte. ****(*)  (Sligro)

Domaine Pegau, Châteauneuf-du-Pape blanc A Tempo 2014: nieuwe witte topcuvée van Pegau, moet witte tegenhanger van de mythische rode Da Capo worden; grenache blanc, clairette en roussanne; geen malo; frisse geur met jasmijn, ananas en abrikoos, iets kruidig ook; smaak rond maar zeer fris, fijne structuur, flinke lengte. ****(*) (Goessens)

Saint-Jean du Barroux, Ventoux blanc La Montagne 2009: van grenache blanc, clairette en bourboulenc op kalkrijke klei; pH 3.3; wat boenwas, amandel, citrus en venkel; wat een kracht en vooral prachtige textuur, rijk maar compact, met opmerkelijke frisheid. ****(*) (Rhône Value Wines)

Met de oogst van 2014 zijn alle ogen weer gericht op Bordeaux. Het lijkt erop dat steeds minder mensen hoge Bordeaux kopen, maar dat er wel veel meer over wordt gepraat. Naar aanleiding van het artikel ‘Bordeaux 2014. Het lijkt wel voetbal’ in Perswijn nummer 3, hier de proefnotities.

Voordat de primeurweek begint, krijg je een gevoel alsof er een belangrijke voetbalwedstrijd wordt gespeeld: het regent voorbeschouwingen. Iedereen heeft zijn mening al klaar. Eén ding staat vast: 2014 is een goed jaar. En wat er met de prijs gebeurt, kunt u zelf wel voorspellen.

Alle wijnen zijn geproefd door Ronald de Groot en Sjoerd de Groot tijdens de Bordeaux Primeurproeverij eind maart 2015.

(Vervolg boven)

Er zijn maar weinig wijnen die de tand des tijds zo goed doorstaan als tawny-stijl port. Een heel bijzonder voorbeeld daarvan werd op maandag 13 april j.l. door importeur Verbunt Wijnkopers in Nederland gepresenteerd: Ne Oublie van Graham’s.

Het betreft een botteling van een vat dat stamt uit 1882, het jaar dat Andrew James Symington in Portugal aankwam, en dat in 1920 door hem werd aangekocht.Deze wijn te proeven was niet alleen bijzonder vanuit historisch perspectief; dat is bij vele oude wijnen het geval. Nee, deze is ook nog ongelooflijk lekker. En ik gebruik expres het woord ‘lekker’, want hoewel lekker heel subjectief is, is het van essentieel belang voor wijn om lekker te zijn. Ook voor oude wijn. Trouwens, die noem je dan ‘mooi gerijpt’ in plaats van oud, want als hij nog lekker is om te drinken, is hij te vitaal om oud genoemd te worden.

Oxidatief opgevoed

De ene wijn rijpt beter dan de andere. Daarvoor zijn vele redenen. Goede zuren helpen, want ze geven blijvende frisheid. Tannine helpt, wat het draagt bij aan de structuur en houdbaarheid. Restsuiker helpt ook, want het maskeert droog-vegetale ouderdomstonen en staat aan de basis van interessante ontwikkelingsaroma’s en -smaken. Allemaal eigenschappen van port. Alcohol? Als je naar de blakende toestand van zo’n 130 jaar oude port kijkt, of naar die van goede Madeira’s van meer dan 100 jaar oud, zou je zeggen van wel. Tegelijkertijd zijn er Rieslings met maar 6 tot 8% alcohol die ook 100 jaar meekunnen…

Wat in het geval van tawny-stijl port meehelpt, is dat de wijn in feite al verregaand geoxideerd is als hij op fles gaat. Hij gaat van een oxidatief milieu – het houten vat – naar een reductief milieu – de fles – en daar ontwikkelt hij zich – zeker in verhouding tot op het vat – nog maar heel langzaam; het grootste deel van zijn ontwikkeling heeft hij al gehad. Onversterkte wijnen en ook vintage port gaan veel eerder op de fles en rijpen daar langzaam verder. In hun geval vinden de grote veranderingen van aroma en smaak op de fles plaats. Je zou wellicht vermoeden dat wijnen die jong gebotteld worden en dus snel naar een tegen zuurstof behoorlijk beschermd milieu gaan, langer mee kunnen. Maar de praktijk geeft aan dat het niet zo simpel zit. En persoonlijk heb ik de beste ervaringen met oxidatief opgevoede ports, sherry’s en madeira’s.

Naast deze geweldige Ne Oublie uit 1882, officieel een Very Old Tawny Port volgens kenner pur sang Moritz Peters (o wee als je Colheita zegt bij de Symingtons!), had ik onlangs het genoegen een Madeira Malvasia van Barbeito uit 1875 te drinken: een vergelijkbaar weergaloze wijn en ervaring. Ook op bezoek in Douro zelf, is qua echt lang gerijpte wijnen een tawny-stijl port mij het meest bij gebleven: Niepoort’s Frasqueira Particular Vinho Velho, die waarschijnlijk kwam uit 1870.

Gerijpte Tawny is Port

Wat wil ik nou zeggen? In de eerste plaats dat ik blijkbaar, als het om versterkte wijnen gaat, erg van de oxidatief gerijpte versies houd. Verder dat vintage port proportioneel te veel aandacht krijgt, naar mijn mening. Los van persoonlijke voorkeuren, heeft gerijpte Tawny (gemiddeld 10, 20, 30 of 40 jaar oude, of Colheita cq. Single Harvest Tawny) een unieke complexiteit en kan het worden gezien als de ultieme vorm van port. Vintage port – ook vaak prachtig – is versterkte wijn, gerijpte Tawny is Port.Bovendien is het een zeer veelzijdige wijn, zoals niet alleen Gerrit Greveling eens bewees met zijn heerlijke gerechten bij Graham’s Single Harvest Tawny 1961 (oa. briljante canard à l’orange). Gerijpte Tawny is wellicht dé wijn voor oude Hollandse kaas en voor … sigaren! Heel fijn is tevens dat je – in tegenstelling tot vintage – rustig een paar weken over een fles kunt doen, want hier geldt: wat in de fles zit, verzuurt niet (snel).

Geproefd

Tot zover mijn ode aan gerijpte Tawny. Hier mijn proefnotitie van Ne Oublie:

Donker amberkleurig naar koffiekleurig; geur is prachtig ontwikkeld, kruidig, wat lavas, sinaszest, gedroogde abrikozen, zwarte thee, kruidnagel, Worchestershire sauce, iets te ver gebrande karamel, jodium; enorm smaakvol, heerlijk zoet nog, zeer geconcentreerd, koffie, karamel, laurier, lavas, citruszest, tabak, erg goede zuren, geven enorme lengte en frisheid, zeer bijzonder en nog heel, heel lekker.

19/20 puntenRest me te vermelden dat van Ne Oublie slechts 656 flessen zijn gemaakt, dat er voor Nederland nog 24 flessen beschikbaar zijn en dat de wijn € 5.000 per fles kost. Dan krijg je wel een heel speciale fles van het meest hoogwaardige, uiteraard mondgeblazen kristalglas uit Portugal (van Atlantis), met een zilveren hals van Schotse zilversmeden Hayward & Stott, verpakt in een met leder beklede kist door het legendarische Smythson of Bond Street uit Londen. En een van de meest bijzondere ports ooit gebotteld.

Graham’s wordt geïmporteerd door Verbunt Wijnkopers en o.a. verkocht in winkels aangesloten bij De Wijnkring.

tekst en foto’s: Lars Daniëls MV

Moritz Peeters, eigenaar van Wijnhandel Peeters in Rotterdam, is een groot liefhebber van exclusieve wijnen. Graag citeert hij daarom cabaretier Bert Visscher: “Geluk zit in hele grote dingen.” Vervang ‘dingen’ door ‘wijnen’ en je weet waar je aan toe bent als je naar een proeverij in het kader van zijn Fine Wine Experience gaat: topwijnen! De 13e editie stond in het teken van Champagne Ruinart.

Champagne Ruinart, opgericht in 1729, is het oudste huis in de Champagne als het aankomt op productie van vin de bulles. Vandaag de dag maakt het samen met Moët & Chandon, Veuve Clicquot, Dom Pérignon en Krug deel uit van het conglomeraat LVMH. Met een jaarproductie van ongeveer 2,3 miljoen flessen is Ruinart een relatief bescheiden speler qua volume. Het gegeven dat er in de kelders 7 miljoen flessen aan voorraad liggen, geeft echter wel aan dat het zich vooral wenst te profileren met kwaliteit.

Chardonnay domineert

Opmerkelijk voor een in Reims gevestigd huis, is de voorliefde van Ruinart voor chardonnay als smaak- en stijlbepalende element. Daarvoor beperkt het zich niet tot de voor deze druif voor de hand liggende Côte des Blancs,

maar betrekt het ook het nodige fruit uit de Montagne de Reims. In overgrote meerderheid komt dat van telers, want het eigen grondbezit bedraagt niet meer dan 17 hectare in Sillery. Voor alle basiswijnen vindt de vergisting plaats op stalen tanks, inclusief volledige malo.Vlaggenschip van het huis is de cuvée Dom Ruinart, genoemd naar de benedictijner monnik Thierry Ruinart die in de abdij van Hautvillers samenwerkte met Dom Pérignon. De wijn dankt zijn bijzondere karakter aan een langdurige kelderrijping van al gauw een jaar of acht, negen.

Proef op de som

‘R’ de Ruinart Brut ***(*)

De standaard Brut oftewel instapwijn van Ruinart. De enige wijn waarin chardonnay niet de meerderheid vormt, maar iets minder dan de helft van de assemblage met verder alleen pinot noir uitmaakt. Reservewijn vormt 20 tot 25 procent van de cuvée. Een keurige, maar niet uitzonderlijke Brut met goede mousse, rondheid en zachte kruidigheid, gemaakt op fruitigheid. Proefbare, vrij hoge dosage van 9 g/l.

± € 50,00

Blanc de Blancs ****

Op de markt gebracht in een speciale, kleurloze eigen fles. Uiteraard 100 procent chardonnay. Ligt gemiddeld tussen de drieënhalf en vier jaar sur lattes, een jaar langer dan de ‘R’. Ook hier een dosage van 9 g/l, maar de wijn laat toch een wat strakkere indruk achter. Wat te verklaren is vanuit de 100% chardonnay. Pittige toets van zuren en mineralen.

± € 67,00

Dom Ruinart 2004 ****(*)

Weer een volbloed chardonnaywijn, en dat is onmiddellijk in de geur te merken. Zacht hazelnootachtig en boterig, complexer dan de ‘gewone’ Blanc de Blancs. Romig, elegant en heerlijk drinkbaar. Fijne mousse in de mond, brioche, voorbeeldige balans. Dosage: circa 6 g/l.

± € 175,00

Dom Ruinart 2002 ****(*) / *****

Wat een verschil met 2004! Want stukken verder in zijn ontwikkeling, zo lijkt het. Of is het de rijkdom die die indruk wekt? In ieder geval heel open en breed. Vlezige smaak, umami, hint van paddenstoelen. Geweldige intensiteit en lengte in de afdronk. Bij uitstek gastronomische champagne.

Dom Ruinart 1998 ***(*)

Duidelijk een wat slanker jaar met minder rijpe basiswijnen dan in 2002. Als je de mousse even wegdenkt, doet de wijn eigenlijk wel wat denken aan een Chablis. Zuivelachtig, droog en wat ‘afgeknepen’. Of is dat misschien een tikje te streng geoordeeld na de weelderigheid van 2002?

Dom Ruinart 1996 ***** ♥

Onbetwiste winnaar van de proeverij. Een werkelijk grandioze cuvée die de faam van 1996 als vermeend groot champagnejaar helemaal waar maakt. Gerijpt, maar nog zo vitaal als wat. Rijk aromapalet, weelderig, zacht kruidig, vleugje honing. Opvallend mooie zuren – de meeste 96’ers hebben daar geen gebrek aan gehad – perfect geïntegreerd. Harmonie. Grote fles van een groot jaar. In één woord: geweldig!

Dom Ruinart 1993 ***

Zo vitaal als 1996 nog is, zo ver ontwikkeld is 1993 inmiddels. Anders dan 1996 is dat qua reputatie dan ook een jaar van een stuk bescheidener allooi. Heel veel kleur, bijna geen belletjesvorming meer, aroma’s van cacao en munt. De balans is nog redelijk, maar de wijn loopt wel op zijn laatste benen. Goût anglais, zeggen we dan.

Dom Ruinart 1990 ?

Helaas kwam de 1990, in principe een uitstekend millésime, uit een waarschijnlijk niet optimaal bewaarde fles, waardoor de wijn oxidatieve trekken vertoont, naar kamfer lijkt te ruiken en onnatuurlijk droog eindigt. Geen beoordeling. Jammer.

Rosé Brut ****

Voortreffelijke rosé zonder jaargang, wellicht een van de allerbeste in zijn categorie. Gemaakt met 55 procent pinot noir. Vineus met duidelijk pinotkarakter, heerlijk fruitig, fijn mineraal bitter, spanning en balans. Zo mag rosé dus wel.

± € 67,00

Dom Ruinart Rosé 2002  *****

En dan de overtreffende trap. Deze cuvée steunt, in lijn met de politiek van het huis, voor ongeveer 83% op chardonnay. Spanning derhalve verzekerd. Daarnaast ook de nodige vulling en vooral diepgang. Indrukken van hazelnoot, fijn rood fruit en veel mineraliteit. Gespierde elegantie. Grote wijn.

± € 240,00

Dom Ruinart Rosé 1998 ***(*)

Ook deze 98’er heeft het moeilijk in de directe vergelijking. Opvallend gesloten en zonder de expressie en precisie van 2002. Aan de ene kant een beetje geschroeid, anderzijds wat plantaardig. En het is net of je in de finale ineens de dosage proeft. Kan het te maken hebben met een mindere fles?

Proeverijen van gerijpte wijnen zijn vaak interessant. Als het goed is, omdat ze laten zien hoe mooi bepaalde wijnen kunnen ouderen en hoe belangrijk het is om ze die tijd te geven. Maar dit soort proeverijen toont ook vaak het tegenovergestelde aan, hoe graag men ook anders wil doen geloven.

Indien de wijnen zich er minder voor lenen, bijvoorbeeld omdat ze niet zorgvuldig genoeg gekozen zijn, verlaat je de proeverij met het idee dat ze doorgaans juist niet goed ouderen, dat ze vooral jonger gedronken moeten worden. Een proeverij met die twee contrasterende gezichten vond plaats tijdens Anteprima Amarone 2015.

Prachtig affiche

De affiche was natuurlijk prachtig: “Old Style” & “New Style” Amarone wines across 3 vintages 1998, 2003, 2006. De plaats van handeling ook: Palazzo della Gran Guardia in Verona. Leiding: Luca Martini, beste sommelier ter wereld in 2013 volgens AIS, de Italiaanse Sommelier Associatie. Dit is – anders dan wellicht doet vermoeden – de grootste sommeliervereniging ter wereld, waarbij moet worden aangetekend dat het overgrote deel van de leden Italiaans is. Martini, gedreven en duidelijk ervaren wat betreft Amarone, had er zin in. En hij vertelde niet alleen over traditionele en moderne stijlen (“vanaf 2000 kwam er meer kennis en werden er minder fouten gemaakt”) en de eigenaardigheden van de jaren 1998, 2003 en 2006, maar ook zeer uitvoerig over wat we allemaal moesten ruiken en proeven!

Amarone: ultiem Italiaans

Voordat ik de proeverij doorneem, lijkt het me goed even inhoudelijk naar het fenomeen Amarone te kijken. Amarone is zo’n beetje de ultieme Italiaanse wijn geworden, in de zin dat hij zowel het beste van Italië, als het minder fraaie vertegenwoordigt. Dat klinkt wellicht hard en cynisch, maar zo is het niet bedoeld. Op zijn best is Amarone een zeer originele wijn, met een geweldige balans tussen kracht en finesse; tussen zoet, zuur en bitter. Een wijn met een uitgesproken karakter: warm en joviaal, zoals vele Italianen zelf. Minder filosofisch: een wijn van unieke druivenrassen, van (soms) unieke terroirs, verkregen op zeer typerende wijze (door middel van appassimento, het indrogen van geoogste druiven), om te drinken op speciale momenten.Maar er is ook een ander type, vooral ontstaan door het succes dat Amarone de laatste 15 jaren internationaal kent (er worden nu ± 16 miljoen flessen Amarone gemaakt tegen ± 5 miljoen flessen in 2000). Een te zoete en/of te alcoholische wijn, met gebrek aan precisie en karakter, gemaakt uit vooral commerciële overwegingen. En wie weet, binnenkort vooral als ‘bijproduct’ van de nog populairdere Ripasso (in plaats van andersom; voor Ripasso heeft men de schillen van de druiven voor Amarone nodig).

Zeer uiteenlopende typen en stijlen

Maar ook binnen de groep van Amarone van hogere kwaliteit heeft de wijn vele gezichten. Die variëren van op frisheid en elegantie gemaakte wijnen met beperkt extract en slechts 15,5% alcohol, tot extractrijke smaakbommen met héél veel van alles en meer dan 17,5% alcohol. De uiteenlopende typen en stijlen hebben diverse oorzaken, zoals werken met verschillende geleidings- en snoeiwijzen (pergola versus guyot), verschillende terroirs (het westelijk gelegen Fumane geeft andere wijnen dan Illasi in het uiterste oosten bijvoorbeeld, zie kaartje – klik om te vergroten), verschillende oogstmomenten en verschillende lengten van perioden van indroging.En uiteraard is ook de vinificatie van belang: veel of weinig extractie, groot oud hout of nieuwe barriques, etc. Dat is op zich allemaal prima en spannend, maar het maakt het voor de consument niet gemakkelijk. Net als in vele andere gebieden, moet je de producenten kennen.

Jaren

En de jaren, zo bleek. Want het ene jaar rijpt niet als het andere. En omdat Amarone niet is als ‘gewone’ wijn, is een goed jaar voor Noord-Italiaans rood niet standaard een goed jaar voor Amarone, en vice versa. 2003 bleek een goed voorbeeld: door zijn ver bovengemiddelde warmte en droogte een matig jaar voor de meeste rode wijnen van Italië – vooral voor die van nebbiolo en ook normale rode Veneto – maar opvallend goed voor Amarone.

1998

We proefden van oud naar jonger – zoals dat bij rode wijnen gebruikelijk is – en begonnen dus met 1998. Dit was “het jaar na het bejubelde jaar 1997”, legde Luca Martini uit, waarmee hij wees op het feit dat 1998 nogal streng is beoordeeld in de media. Het was, zeker vergeleken met 1997, ook een wat streng jaar, met wijnen die lang minder open en charmant waren. De serie kon eerlijk gezegd niet overtuigen: van de zes wijnen was er slechts één die ik nog echt goed vond, en ik was niet de enige met die mening. Twee andere zou ik ook nog drinken, de drie overige zouden me teleurstellen indien geserveerd. In het algemeen toonden de wijnen zich ver ontwikkeld en soms drogend.

Beste wijnen van de flight 1998:

Cesari, 1998 Amarone della Valpolicella Bosan ****(*)

Santa Sofia, 1998 Amarone della Valpolicella Classico Gioè ****

Bertani, 1998 Amarone della Valpolicella Classico ***(*)

2003

Dit was het warmste jaar van de moderne wijnbouwgeschiedenis in Europa. Het is echt opvallend als je de klimaatdata – bijvoorbeeld de Huglin Indices – van de afgelopen decennia bekijkt, hoe warm (en droog) 2003 was. Ook in Veneto. Maar, zoals gezegd, het jaar wordt voor Amarone als behoorlijk goed beschouwd, ondanks de vroegste oogst ooit. En de serie wijnen bevestigde wel dat 2003 voor Amarone een beter jaar is dan je als buitenstaander zou verwachten: wel geuren en smaken van gestoofd fruit, maar ook frisheid. Het algemene niveau van de serie van zes was redelijk goed, met drie favorieten. Twee daarvan kwamen van producenten waarvan ik het op voorhand wellicht niet zou verwachten. En dat is nou zo leuk aan blindproeven!

Beste wijnen van de flight 2003:

Sartori, 2003 Amarone della Valpolicella I Saltari – Le Vigne di Turano ****(*)

Cantina di Soave, 2003 Amarone della Valpolicella Rocca Sveva ****

Corte Sant’ Alda, 2003 Amarone della Valpolicella ****

2006

Topjaar? Zo werd het een beetje gebracht, en het lijkt me zeker een goed jaar voor Amarone. Toch zijn de verschillende gidsen niet enorm positief. Gambero Rosso, nog steeds een toonaangevende gids voor Italiaanse wijnen, geeft het jaar slechts drie flesjes van de mogelijke vijf, overigens net zo veel als het aan 2003 toekent. Ook de meeste andere bronnen geven aan dat 2006 goed, maar niet excellent of groots is. De serie was in ieder geval goed, hetgeen wat zegt over het jaar, maar ook over het zogenaamde drinking window van Amarone in het algemeen. Hoewel e.e.a. uiteraard ook persoonlijk is, sterkte deze serie (en de andere series) mij in mijn idee dat Amarone het lekkerst is tussen vijf à tien jaar na de oogst. Dan hebben de wijnen nog fraai fruit en frisheid, maar is de tannine verzacht en de structuur op zijn mooist.

Beste wijnen van de flight 2006:

Valentina Cubi, 2006 Amarone della Valpolicella Classico Morar ****(*)

Accordini Stefano, 2006 Amarone della Valpolicella Classico Acinatico ****

Ca’ la Bionda, 2006 Amarone della Valpolicella Classico Vigneti di Ravazzol ****

Roccolo Grassi, 2006 Amarone della Valpolicella ****

Ik besef dat ik geen inhoudelijke uitleg geef waarom ik twijfels heb over de elders vermeende grote rijpingspotentie van Amarone. Het zou interessant zijn om eens nader te bekijken wat een rode wijn inhoudelijk nodig heeft om goed te ouderen en dat te betrekken op Amarone. Maar daarvoor is hier geen tijd en ruimte.

Jammer

Om bovenstaande bevindingen en mijn gemengde gevoelens in een juist kader te plaatsen, is het belangrijk een aantal dingen te weten. Allereerst: lang niet alle topproducenten van Amarone zijn aangesloten bij het Consorzio Tutela di Vini Valpolicella (helaas). En dat terwijl deze organisatie enorm zijn best doet de wijnen van Verona zo goed mogelijk te promoten. Wijnen van wereldberoemde producenten als Romano Dal Forno, Allegrini, Quintarelli en Speri konden dus niet worden geselecteerd. Dat is toch jammer voor het Consorzio van Valpolicella. Want wie zijn gebied optimaal wil promoten, moet bij dit soort proeverijen eigenlijk zijn allerbeste wijnen kunnen tonen.

Een verworven smaak

Tot slot moeten we niet vergeten: het waarderen van (zeer) gerijpte wijnen is tot op zekere hoogte ook ‘an acquired taste’. Zo zijn de lokale wijnliefhebbers vaak veel minder kritisch op de oude wijnen van hun streek dan buitenlandse journalisten, met minder specifieke maar veel bredere ervaring. Die eersten zijn met de wijnen opgegroeid, die laatsten meestal niet. Die komen steeds vaker uit landen waar men wijnen steeds jonger drinkt. Ook uit de houding van vele Nederlandse wijnprofessionals ten aanzien van gerijpte Bordeaux, blijkt dat de waardering van gerijpte wijnen deels een verworven smaak is. Want het valt me vaak op hoe veel coulanter we zijn tegenover tonen van vergevorderde ontwikkeling in oudere Bordeaux dan tegenover dat soort oudersdomstrekjes in wijnen van andere, minder klassieke herkomst. Om te weten hoe goed wijnen ouderen en wat hun optimale drinkperiode is, moet je ze blijven volgen, door de jaren heen. Vandaar dat ik hoop dit soort proeverijen nog veel vaker mee te maken.

tekst en foto’s: Lars Daniëls MV