Eten & Drinken

Helaas, helaas, het is niet altijd mogelijk iedereen tevreden te stellen. Wijnen die worden geselecteerd voor deze rubriek en voor het blad Perswijn kunnen te koop zijn bij het grootwinkelbedrijf, maar ook bij een kleine importeur. Overal kan iets leuks worden gekocht, en wat we vinden, bevelen we aan. Natuurlijk is een wijn uit de supermarkt gemakkelijker. Je gaat naar de winkel, gooit een fles of een doos in je winkelwagen en op het parkeerterrein voor de deur in je auto.

Bij wijnen van kleine importeurs moet je wat meer moeite doen. Tegelijk een doos (van zes of twaalf) bestellen in het vertrouwen dat het echt goed is, of de importeur mailen of bellen waar in de beurt de betreffende wijn los te koop is en daar heen gaan. Vaak gaat het dan om wat kleinere, gespecialiseerde wijnwinkels, die tegenwoordig niet zo dik gezaaid zijn. En dan gaat het vaak ook nog om wijnen die wat duurder zijn. Om de kleine wijnboer, die niet zo efficiënt kan werken als een grote wijnfabriek, fatsoenlijk te betalen, is een bedrag van een paar euro nu eenmaal niet genoeg.
Dit verhaal gaat bij uitstek op voor de voortreffelijke Rosé van het Domaine des Espiers uit de Franse Rhônestreek. In de jaargang 2003 is hier met de Rosé een voortreffelijke prestatie geleverd. Na de verschroeiende hitte van deze uitzonderlijke zomer was het niet gemakkelijk een uitgebalanceerde Rosé met voldoende frisheid te maken. Het zuurgehalte in de druiven daalde even hard als het suikergehalte steeg, met als risico dat de wijn zwaar zou worden door veel alcohol en laf door het zuurgebrek. Niet lekker dus. Bij Espiers is men er in geslaagd de wijn fris te houden, met veel smaak en kracht. Hij heeft heerlijk sap en fruit, kersen en frisheid, een uitstekende lengte en mooie zuren, een lekker bitter, veel kracht en smaak. Heerlijke Rosé. Maar… Wilt u hem kopen? Bij de importeur alleen per doos, of u moet even informeren waar hij te koop is. Een kleine moeite.

Importeur: Vinoblesse, € 7,25
www.vinoblesse.nl
e-mail: info@vinoblesse.nl
tel: 035-5426260

Een van de klassieke druiven van Frankrijk, meester van de rode Bourgogne, is de Pinot noir. Maar, anders dan de broertjes Merlot en Cabernet-sauvignon, vonden we hem niet zo vaak in de wijngaarden van de Nieuwe Wereld. Maar daar lijkt verandering in te komen. In het verleden wist men niet zo goed raad met deze moeilijke druif, maar men heeft zo langzamerhand weten uit te maken waar hij het beste kan worden aangeplant. Essentieel is een koel klimaat, en dat is nu eenmaal weinig voorhanden in de warme klimaten van de Nieuwe Wereld. Frisheid van de zee is de meest gebruikelijke oplossing.

De beste Pinot Noirs vinden we daarom ook in het koele Nieuw-Zeeland, weinig in het warme Australië, in Sonoma Coast, ten noorden van San Francisco, en in Chili Casablanca Valley, een gebied dat direct onder de invloed ligt van de Indische Oceaan met zijn koude golfstroom. De Chileense exemplaren zijn ongetwijfeld wat minder spectaculair dan die uit Californië of Nieuw-Zeeland, maar ze hebben één groot voordeel: ze zijn veel goedkoper. Dat blijft een van de sterke punten van de Chileense wijnbouw. De kosten van de grond zijn hier veel lager en arbeidsloon is een fractie van het bedrag dat door wijnproducenten in het rijke westen moet worden neergeteld.
Dat betekent nog niet dat de Quintus Pinot Noir een goedkope wijn is, maar voor een goede Pinot noir is het in feite geen geld. Importeur Pieter Wielinga was zo onder de indruk van deze wijn, dat hij de hele oogst kocht en op vat liet leggen. Een voortreffelijk idee, met een mooi resultaat. Het blijft ook mooi getypeerd Pinot Noir, het eiken domineert niet, er is heerlijk bosfruit, mooi zoet pinot in de geur, rokerig, een beetje stinkerig ook, zoet fruit, kersen, een goede smaak, wat bitters, weinig tannines, heel
lekker en klaar om direct te drinken.

Importeur: Wielinga, 6,50
www.wielinga.nl
Molenstraat 34 8913 BC Leeuwarden
Telefoon 058 – 212 58 06
E-mail: info@wielinga.nl

Zelfs in militaire kringen wordt ‘de wijn van de week’ gelezen. Een adjudant vertrouwde me van de week toe dat hij wel eens wil kijken naar een goede tip, als we het maar een beetje betaalbaar houden. Tsja, de salarissen die het Ministerie van Defensie aan zijn personeel betaalt, zijn tegenwoordig geen vetpot. Maar de zoektocht naar betaalbare wijnen heeft niet altijd succes. En bovendien, wat is betaalbaar. In Oostenrijk proefden we onlangs de voortreffelijke Grüner Veltliners van het domein Bernhard Ott. Fantastische wijnen, maar de goedkoopste kost nog altijd € 7,75. Is dat betaalbaar of niet? Ten opzichte van zijn duurste wijn, die € 24,90 doet, wel. Maar voor supermarktbegrippen is het prijzig. Sorry, adjudant.

Het wijngoed Ott is een van de beste producenten in Donauland, de grote wijnstreek ten noorden van Wenen, in het vlakke dal van de Donau. Vruchtbare grond, waar je de plaats van aanplant van druivenstokken zorgvuldig moet kiezen, anders krijg je te hoge opbrengsten en slappe wijnen. Bij Ott is dat zeker niet het geval.
Onlangs kregen we de nieuwe jaargang binnen van de Grüner Veltliner van Ott, de ‘Am Berg’ 2003. De witte druif grüner veltliner is een van de paradepaardjes van de Oostenrijkse wijnbouw, maar in 2003 had men het er maar moeilijk mee. De grote hitte beroofde hem nogal eens van zijn frisse zuren, en de wijnboeren hadden grote moeite om hem in balans te houden en geen te zware wijn te maken. Ott heeft dit probleem opgelost door de druif op tijd te oogsten, zodat deze ‘Am Berg’ toch een frisse en betrekkelijk lichtvoetige stijl heeft gehouden. Dat moet ook, want deze wijn moet niet te moeilijk zijn en is bedoeld om direct te drinken, liefst nog deze zomer op een zonnig terras.
Het is een heerlijke bloemige Grüner Veltliner, open, geurig, met wat wit fruit, voorjaarsbloemen en een uitgesproken sappige smaak, lichtvoetig, maar tegelijk ook krachtig, heel typerend voor deze druif. Een beetje extra koolzuur helpt hem aan een aangename tinteling. Volgende week weer een nóg betaalbaarder wijn…

Importeur: Sauter Wijnen, Maastricht
Tel: 043-3637799
e-mail: info@sauterwijnen.nl
web: www.sauterwijnen.nl

Rosé slaat weer toe. Het weer mag dit voorjaar niet heel bijzonder zijn, maar de stijging van de verkopen van de laatste jaren gaat onverdroten verder, ook dit jaar. Dat gaat vooral ten koste van de rode wijnen, die duidelijk moeten inleveren. Opvallend is dat we met zijn allen ook best wat meer willen betalen voor een fles rosé, als hij maar lekker is. En hoewel we zelf best van een elegante lichtgekleurde rosé houden, willen de meeste wijndrinkers hem liever donker van kleur. Vreemd eigenlijk.

Voor Perswijn staat dit weekeinde alles in het teken van de Rosé. Het zijn de twee dagen van Rosé aan Zee 2004, de tweede editie van ons evenement, dat wordt gehouden op het Noorderstrand van Scheveningen. Niet alleen zijn hier meer dan 200 verschillende rosé’s te proeven, ook wordt er voor de liefhebbers een lekkere barbecue bij geserveerd. De auteurs van twee nieuwe roséboeken komen hun geesteskind signeren: het duo Magda van der Rijst en Cees van Casteren en de acteur Sjoerd Pleijsier geven acte de présence. De zaterdag is al helemaal volgeboekt, voor de zondag zijn nog enkele laatste kaartjes beschikbaar.

Veel van de rosé op dit evenement is ook geproefd voor de komende editie van Perswijn. Sommige wijnen bereikten ons helaas te laat. In sommige gevallen echt helaas, omdat we de kwaliteit wel heel goed vinden. Bijvoorbeeld van de Viña Castelo 2003, Bodegas Castelo de Medina, een landwijn uit Castilla y Leon. Deze wijn is afkomstig uit de bekende streek Rueda, de streek bij Valladolid, waar tegenwoordig voortreffelijke droge en frisse witte wijnen worden gemaakt. Bodegas Castelo de Medina heeft dan ook alle techniek in huis om frisse wijnen te maken, en waarom zou deze techniek dan niet worden toegepast bij de populaire rosé? Het resultaat mag er zijn. Hij is heerlijk bloemig en lichtvoetig, mooi sap, fruit, niet beendroog, aardbeien en frambozen, zacht, met een mooi bitter na. Heerlijk voor de komende zomerdagen.

Importeur: Les Généreux, € 4,95
Zutphen (0575-543667)
www.wijnen.net

Deze week is de internationale wijnpers verzameld in Oostenrijk, een land dat zijn beste beentje voor zet om ook een hapje uit de grote wijnkoek te bemachtigen. Dat is niet gemakkelijk, want de concurrentie is moordend, en er komen tegenwoordig goede wijnen van overal. Oostenrijk probeert te overtuigen met ándere wijnen, zoals bijvoorbeeld op basis van de druif Grüner Veltliner, die we in veel andere wijnlanden niet tegenkomen. In de wijngebieden ten noordwesten van hoofdstad Wenen is dit vrijwel overal de belangrijkste druif. Toch valt moeilijk te ontkennen, ook niet voor de Oostenrijkers zelf, dat wijnen van de riesling eigenlijk onnavolgbaar goed zijn, ook in Oostenrijk, en ondanks de liefde voor de Grüner Veltliner.

De sterke kanten van de Riesling worden benadrukt door de afgelopen zomer, 2003, die ook in Oostenrijk uitzonderlijk heet was. Er werden maar liefst 38 dagen met een maximumtemperatuur van boven de dertig graden geregistreerd, een absoluut record. De laatrijpende riesling had hier toch minder last van dan de grüner veltliner. De Riesling heeft van nature meer zuren en bovendien konden de druiven wat langer blijven hangen en wat indrogen, zodat het zuurgehalte zich enigszins kon herstellen. Een moeilijk jaar, zoveel is zeker, met wijnen die niet altijd de frisheid hebben die we van Oostenrijkse wijnen gewend zijn.
Onlangs in Nederland proefde we al deze Riesling van het huis Pfaffl, een van de beste wijnbedrijven van de grote wijnstreek ten noorden van Wenen, het Weinviertel. Deze Riesling is afkomstig van een mooie terrassenwijngaard in het Münchtal, een wijngaard met een ideale bodem voor Riesling: heel arm, stenig en rotsig. Het is een van de tien verschillende wijngaarden van het 30 hectare grote wijngoed Pfaffl, dat we vinden aan de noordwestelijke stadgrens van hoofdstad Wenen. Net als de andere wijnen van dit wijngoed is hij druivig en sappig, met een goed Riesling-karakter, mooi rijp en breed, niet overdreven bloemig, ingetogen, met frisse zuren. Heerlijk. Hij wordt geïmporteerd door een enthousiaste importeur uit Amsterdam, In Vino Veritas. Gaat dat zien.

In Vino Veritas, € 7,15
Tel. 020-6269566

Soms duikt er nog wel eens een rare druif op in wijnland. We worden tegenwoordig doodgegooid met Chardonnay of Merlot van overal, dus het is wel verfrissend om eens wat nieuws tegen te komen. En dat mogen we wel zeggen van de gruner veltliner. We moeten in dit geval naar Oostenrijk, waar de gruner veltliner de laatste jaren aardig opgang maakt. Ooit bleven de wijnen van deze assepoester onder de druiven onopgemerkt. Tegenwoordig gaan de Oostenrijkers er prat op dat hij mooie Bourgognes naar de kroon steekt. Van werkpaard naar showpaard.

Wie denkt dat de wijnen uit Oostenrijk veel weg hebben van wat we in Duitsland vinden, heeft het mis. Duitsland heeft een wat koeler klimaat, mede omdat veel van de wijngaarden in dit land noordelijker liggen dan die van Oostenrijk. Bovendien zijn de zomers in Oostenrijk mooi, omdat de invloed van het landklimaat hier wat sterker is. Dat betekent een wat krachtiger wijnstijl, volle en aromatische wijnen. Een belangrijke factor is dat ook het wijnmaken de laatste jaren veranderd is, in positieve zin. De opbrensten zijn lager en de druiven worden rijper geoogst. Voordeel van een druif als Grüner Veltliner is dan de natuurlijke zuurgraad, die de wijnen fris houdt. Een perfecte combinatie.
Het wijnhuis Kaisergarten geniet vooral bekendheid als de grootste producent van Oostenrijk van zoete wijnen op basis van edelrot. Veel minder bekend is de droge Grüner Veltliner, die op de markt onder de naam van de regio, Burgenland. Het is een wijn in een krachtige stijl, met meloen, honing, breed, gerijpt, appel en peer, niet beendroog, kruidig, met wat zuren na. En dat ook nog voor een heel aantrekkelijke prijs.

Dirck III, € 3,29

Het kan niet altijd feest zijn. Voor elke uitgave van Perswijn selecteren we iedere keer een hele serie wijnen voor onze rubriek ‘geselecteerd’. Maar in een enkel geval gaat er iets mis. Zoals het afgelopen nummer met een Zuid-Afrikaanse wijn, de Voorspoed Droë Steen. Hij viel op het laatste moment buiten de boot, omdat er geen plaatje van beschikbaar was. Jammer natuurlijk, want het is een heel aangename zomerwijn, licht en fris, zodat we hem graag nog even onder de aandacht brengen als wijn van de week. Nu maar hopen dat het zomerweer terugkomt…

De Voorspoed stond in onze proeverij van wijnen van de chenin-druif. U moet dan misschien even zoeken naar het verband met deze wijn, maar steen is de Zuid-Afrikaanse benaming voor de franse chenin-blanc. De Zuid-Afrikaanse boeren kunnen zelf kiezen wat ze op de fles vermelden, steen of chenin blanc. Er is een tendens om de wijnen tegenwoordig wat vaker gewoon chenin blanc te noemen, om de link met het Franse broertje wat duidelijker te maken. Chenin blanc levert in het Loiredal eigenzinnige wijnen op, stevig, aromatisch en krachtig, wel met flinke zuren –een wijn voor de liefhebbers, vooral ook van bewaarwijnen. De Zuid-Afrikaanse versie is wat gemakkelijker, meer lichtvoetig, fris en open, en met duidelijk minder zuren dan in het Franse land. Niet zo gek, als we kijken naar het milde klimaat in Zuid-Afrika. Geen bewaarwijn, maar een smakelijke aperitiefwijn, of mooi bij wat vis of licht vlees. Deze Voorspoed komt uit het westelijk deel van de Kaap, en is een heel aangenaam, typisch exemplaar, met aangenaam passie­vrucht, heel exotisch, guave, tropisch fruit, prettig, technisch, sappig. Een lekker glas wit.

Baarsma Tradition, € 4,49
Deze wijn is te koop bij de betere vakhandel; onder andere bij ‘De Drankenier’.

‘Doe mij maar een Chablis-tje’, klinkt het nog altijd in veel restaurants. En dan toch niet omdat Chablis altijd zo lekker is. Nee, Chablis is voor velen nog altijd een baken in de woelige baren van de onbegrijpelijke wijnkaarten van talloze restaurants. Restaurateurs weigeren in het algemeen de wijnen op de kaart toe te lichten, zodat we met zijn allen immer in het duister blijven tasten bij de vele onbekende namen op de kaart. Chablis is dan een soort houvast. Maar dan nog is het de vraag of de keuze voor een willekeurige Chablis terecht is, ondanks de naam en bekendheid van deze wijn. Het antwoord op deze vraag is dan ook snel gegeven: vaak niet.
In Frankrijk garandeert een appellation contrôlée, zoals Chablis –hoe goed ook bedoeld- de herkomst, de gebruikte druiven en de opbrengsten, maar in feite niet de kwaliteit. Chablis profiteert van zijn naam, en kan als kleine appellation met beperkte opbrengsten flinke prijzen vragen van zijn wijnen, domweg omdat er niet genoeg van is om aan de vraag te voldoen. De prijzenslag rond de wijnen woedt voort, maar Chablis weet op de een of andere manier buiten schot te blijven. Dat betekent dat deze wijn op basis van chardonnay-druiven relatief kostbaar is. Geen simpel Chardonnay-tje dus, zou je denken. Maar dat is niet altijd waar. Goede Chablis is heerlijk, vet en fris tegelijk, levendig en mineralig. Maar er is veel kaf onder het koren, schrale en zure wijnen die toch duur zijn. Oppassen dus, zeker voor de ‘goedkopere’, hoewel dit een relatief begrip is. Een Chablis vinden onder de tien euro is niet eenvoudig, een fatsoenlijke Chablis nog veel minder. Maar, betaalbaar en drinkbaar gaat soms samen, zoals bij deze Les Seringas. Goedkoper dan dit is leuke Chablis niet te vinden. Deze voldoet ruimschoots aan de kwalificatie: betaalbaar en drinkbaar. Het is een elegante Chablis, aangenaam lichtvoetig, met appel en peer, minera­len en wat bitter, rins, fris, goed getypeerd.

Plus, € 7,89

Toen we vanochtend wakker werden, vroegen we ons even af of het écht al ochtend was. Het was zo donker dat we de ochtendkrant amper konden lezen. Kou en regen deden meer aan november denken dan aan een fijne voorjaarsdag. Een paar dagen geleden werd ons al verteld dat de vrijdag een ‘verregende dag’ zou worden. Waarom moest juist deze weersvoorspelling nou weer kloppen?
De witte wijnen bleven dus in de koelkast en aan rosé moesten we al helemaal niet denken. Daardoor zouden we misschien wel in een zomerstemming komen, en dat was niet zo gepast op deze regenachtige dag. Echt weer dus om eens een rode wijn uit het extreem zonnige 2003 te proberen. De zomerzon had de suikergehaltes tot recordhoogte opgejaagd, dus een flinke kans dat een rode wijn uit dit jaar flink wat alcohol zou bevatten. En aan een warme wijn met een flinke portie alcohol hadden we wel behoefte.
Maar het alcoholgehalte in de landwijn van het Domaine du Pesquier viel nog best mee: 13,5%, althans als we het etiket moeten geloven. Het was precies de wijn waar we zin in hadden. Ondanks het volle en warme karakter had hij ook fruit, bijna Beaujolais-achtig. Knap gedaan, en slim, de balans is gebleven en het is een wijn geworden om lekker jong te drinken. Het is de ‘petit Pétrus’ van eigenaar Guy Boutière, gemaakt van 50% merlot (de druif van de echte Pétrus) en 50% syrah (de eigen druif van de streek). Deze combinatie van druiven, de syrah uit de Rhône de merlot uit de Bordeaux, levert een wijn op die als een landwijn de fles in gaat, Vin de Pays Vaucluse. Een heerlijke wijn, met wat chocolade en kruiden, warm en zwoel, pruimen en bessen, warm, zwoel, lekker zacht van smaak, rond en sappig.

Wijnkoperij Okhuysen, € 5,95
www.okhuysen.nl

Hoewel de crisis in Frankrijk overal toeslaat, blijven de wijnen van de Languedoc zich nog steeds positief ontwikkelen. Dat lijkt steeds meer te gaan via de kant van de landwijnen, de Vin de Pays, maar er zijn ook nog een paar appellations, officiële herkomstbenamingen, die het goed doen –in Frankrijk zo langzamerhand een uitzondering. Binnen de Coteaux du Languedoc werd een paar jaar geleden aan verschillende dorpen toegestaan de eigen dorpsnaam op het etiket te vermelden. Hoewel de ontwikkelingen op dit terrein (veel te) langzaam gaan, was de beslissing om Pic St.-Loup de eigen dorpsnaam op het etiket te laten vermelden de enig juiste. Er worden hier voortreffelijke wijnen gemaakt.

In feite was het een halfslachtig besluit, de vermelding van de dorpsnamen, zoals er in Frankrijk zoveel worden genomen. Erkend werd dat Pic Saint Loup beter is dan de rest van de wijnen met de appellation Coteaux du Languedoc, maar de verplichting om deze appellation te blijven vermelden is gebleven. Toch is Pic Saint-Loup een van de beste wijnen uit de Coteaux du Languedoc. Het gebied rond deze scherpe heuveltop ten noordwesten van Montpellier produceert wijnen met een fluweelzacht karakter, rijk en rijp, en tegelijk ook mooi stevig.
Even buiten het dorp zelf vinden we het Château de Cazeneuve, dat al jaren wijnen maakt van een voortreffelijke kwaliteit. In de jaargang 2000, die achteraf door de droogte toch moeilijker bleek dan verwacht, wist men hier het fruit in de wijn goed te bewaren en de droogte die men bij andere wijnen nogal eens ziet, te vermijden. De cuvée Les Calcaires, afkomstig van een kalkhoudende bodem, is krachtig en stevig, zwoel en intens, klassiek, met heerlijk fruit en sap, nog gesloten, lekker, gedoseerd hout, getoast, spanning, lengte en vitaliteit. Perfect PicSaint-Loup.

Importeurs: Eduard Mol; Colaris, € 10,50
www.wijn-colaris.nl/intro.htm
www.wijnen.net/lid/eduardmol/

deze websites geven info over de betreffende wijnhandels, maar bieden geen echte bestelmogelijkheden