Nieuws

Zoals verwacht heeft het gerechtshof in Bordeaux op 27 februari j.l. het uit 2003 daterende klassement van de Crus Bourgeois du Médoc in zijn geheel ongeldig verklaard. Aan de totstandkoming ervan kleefden dusdanig veel juridische haken en ogen dat een hoge magistraat in Bordeaux eind januari om vernietiging had gevraagd. Degenen die zich destijds tekortgedaan voelden, hebben hiermee dus hun slag binnengehaald. Of de kous daarmee af is, is echter vraag twee. Het klassement van 1932 kan immers bezwaarlijk nog representatief
Zoals verwacht heeft het gerechtshof in Bordeaux op 27 februari j.l. het uit 2003 daterende klassement van de Crus Bourgeois du Médoc in zijn geheel ongeldig verklaard. Aan de totstandkoming ervan kleefden dusdanig veel juridische haken en ogen dat een hoge magistraat in Bordeaux eind januari om vernietiging had gevraagd. Degenen die zich destijds tekortgedaan voelden, hebben hiermee dus hun slag binnengehaald. Of de kous daarmee af is, is echter vraag twee. Het klassement van 1932 kan immers bezwaarlijk nog representatief genoemd worden voor de situatie van nu. Nog maar eens een poging wagen om een nieuw klassement op te stellen? Alleen zullen potentiële juryleden wel drie keer nadenken voor ze zitting nemen in een selectiecommissie

Sommelier Noël Vanwittenbergh verlaat ‘zijn’ Cafe Roux, het restaurant van The Grand in Amsterdam. Per 1 april treedt hij in dienst van Okura, zodat hij zal gaan werken voor restaurant Ciel Bleu (8/10 puntin in de Grootspraak-gids). Het is met pijn in het hart, maar de overstap was naar zijn zeggen onvermijdelijk. “Inmiddels zo ongeveer een jaar geleden kreeg ik te horen dat The Grand wilde bezuinigen op de wijnvoorraad. Ik heb geprobeerd dat te voorkomen, maar er was geen houden aan.
Sommelier Noël Vanwittenbergh verlaat ‘zijn’ Cafe Roux, het restaurant van The Grand in Amsterdam. Per 1 april treedt hij in dienst van Okura, zodat hij zal gaan werken voor restaurant Ciel Bleu (8/10 punten in de Grootspraak-gids). Het is met pijn in het hart, maar de overstap was naar zijn zeggen onvermijdelijk. “Inmiddels zo ongeveer een jaar geleden kreeg ik te horen dat The Grand wilde bezuinigen op de wijnvoorraad. Ik heb geprobeerd dat te voorkomen, maar er was geen houden aan. Er worden weer miljoenen geïnvesteerd, maar het hotel heeft toch duidelijk prioriteit. Ik vermoed dat we binnen de Accor-groep toch een beetje een buitenbeentje zijn, en het streven lijkt er op gericht te zijn iedereen gelijk te schakelen. Een aardig restaurant met een niet al te grote wijnkaart past in dat streven. Voor mij is het pijnlijk, want ik heb dit helemaal opgebouwd. In het Okura krijg ik de ruimte weer een wijnkaart op dit niveau te maken. Dus ik ben blij met de overstap, hoeveel pijn het me ook doet.” Het betekent in elk geval dat we in Ciel Bleu iets moois mogen verwachten.

Surprise! Voor het eerst sinds ruim een halve eeuw heeft Michelin een vrouwelijke chef met drie sterren onderscheiden. Het is Anne-Sophie Pic (37) van Maison Pic in Valence. Ze is daarmee pas de vierde vrouw die deze eer ooit te beurt viel. In 1933 kregen Eugénie Brazier en Marie Bourgeois drie sterren, Marguerite Bise in 1951.
Anne-Sophie Pic stamt uit een bekend geslacht van topkoks. Zowel haar grootvader als haar vader kookten volgens Michelin op het allerhoogste niveau. Aardig is ook dat Pic na 15 jaar weer terug is op dat niveau. Na de dood van Anne-Sophies vader Jacques in 1992 was het zijn derde ster kwijtgeraakt.
Surprise! Voor het eerst sinds ruim een halve eeuw heeft Michelin een vrouwelijke chef met drie sterren onderscheiden. Het is Anne-Sophie Pic (37) van Maison Pic in Valence. Ze is daarmee pas de vierde vrouw die deze eer ooit te beurt viel. In 1933 kregen Eugénie Brazier en Marie Bourgeois drie sterren, Marguerite Bise in 1951.
Anne-Sophie Pic stamt uit een bekend geslacht van topkoks. Zowel haar grootvader als haar vader kookten volgens Michelin op het allerhoogste niveau. Aardig is ook dat Pic na 15 jaar weer terug is op dat niveau. Na de dood van Anne-Sophies vader Jacques in 1992 was het zijn derde ster kwijtgeraakt.
Er zijn nog meer gelukkigen. In Parijs was het zelfs drie keer raak.
Yannick Alléno van Le Meurice, Frédéric Anton van Le Pré Catelan en  Pascal Barbot van L’Astrance mogen zich nu ook tot de Franse gastronomische elite rekenen. Een opvallend snelle comeback na de degradatie in 2005 was er voor Jacques Lameloise en zijn gelijknamige restaurant in Chagny-en-Bourgogne. Maar er waren ook verliezers. In Parijs moeten bekende etablissementen als Le Cinq (George V) en Taillevent het voortaan met twee sterren stellen.
De Guide Rouge 2007 onderscheidt in totaal 26 restaurants met 3 sterren, 65 met twee en 436 met een ster.

Behalve dat Vinexpo elke twee jaar een grote wijnbeurs organiseert, doet het ook onderzoek naar de wijnmarkt wereldwijd, naar de productie van wijn en de consumptie van wijn. Dit ter ondersteuning –uiteraard- van de beurs en om het belang er van te benadrukken. Het komt voor Vinexpo dan ook goed uit dat de wijnconsumptie en –productie wereldwijd een stijgende lijn blijven vertonen. General Manager van Vinexpo, Robert Beunat, presenteerde de cijfers, die wellicht iets zonnig zijn voorgesteld –Vinexpo leeft van goed nieuws over de wijnhandel- maar de tendenzen zijn in het algemeen inderdaad positief te noemen.
Behalve dat Vinexpo elke twee jaar een grote wijnbeurs organiseert, doet het ook onderzoek naar de wijnmarkt wereldwijd, naar de productie van wijn en de consumptie van wijn. Dit ter ondersteuning –uiteraard- van de beurs en om het belang er van te benadrukken. Het komt voor Vinexpo dan ook goed uit dat de wijnconsumptie en –productie wereldwijd een stijgende lijn blijven vertonen. General Manager van Vinexpo, Robert Beunat, presenteerde de cijfers, die wellicht iets zonnig zijn voorgesteld –Vinexpo leeft van goed nieuws over de wijnhandel- maar de tendenzen zijn in het algemeen inderdaad positief te noemen.

Het onderzoeksbureau van Vinexpo, IWSR, voorspelt een verdere stijging van de wijnproductie wereldwijd, van ongeveer plus 5% tot 2010. Dat lijkt niet zo verstandig, in het licht van de huidige overschotten, maar toch wordt enige daling van de overschotten verwacht. Deze bedroegen 27,7 miljoen hectoliter (10,8% van de wereldproductie) in 2001, daalden tot 8,4 miljoen hectoliter in 2003, stegen tot liefst 32,6 miljoen hectoliter in 2006, maar zullen volgens Vinexpo weer licht dalen tot 23,3 in 2010, 8,7% van de wereldproductie. De consumptie stijgt tussen 2001 en 2010 met in totaal 9,15%, waarvan 4,4% tussen 2005 en 2010, dus daarmee kan de stijging van de productie redelijk worden opgevangen. Mousserende wijnen stijgen nog sneller: plus 8% tot 2005 en tot 2010 zelfs plus 10%.
De productie in Frankrijk is de afgelopen jaren duidelijk gedaald. Nu wordt weer een stijging van 2% verwacht, omdat de herstructurering vrijwel is afgerond. Italië blijft dalen, de reconstructie van de wijnbouw is daar nog niet voltooid. De groei van de productie in Australië zwakt af van 40% tot 10%, door een veel te grote productiecapaciteit en enorme voorraden. De Verenigde Staten moeten nog wijngaarden rooien die zijn aangetast door druifluis, zodat hier een daling wordt voorzien: min 8%. Argentinië wordt de komende jaren de snelste groeier, door gunstige omstandigheden en lage lonen.
Bij de consumptie zien we een voortzetting van de trend dat het gebruik blijft dalen in wijnproducerende landen en stijgen in niet-wijnproducerende landen. Frankrijk blijft het hardst dalen (was -11,8%, wordt -9,29%).De consumptie in de Verenigde Staten blijft stijgen met zo’n 20%, zodat het in 2010 de grootste markt in consumptie, dus voor het eerst groter dan Frankrijk. Italië wordt de tweede markt in 2010, door een lichte stijging van de consumptie, vrijwel stabiel, dus heel anders dan in Frankrijk. Rusland en China stijgen fors: respectievelijk plus 30% en plus 36%. Deze landen komen in de top tien van consumerende landen. 68% van de wereldwijnconsumptie in de top tien. Consumptie per capita (gerekend over alle personen boven 16 jaar): Frankrijk loopt terug van 74 (2001), 64 (2005) naar 59 (2010). Italië Blijft stabiel zo tussen de 55 en 60 liter per hoofd van de bevolking. België is het enige niet-wijn-producerende land in de top tien, met 34 liter per hoofd. Nederland staat op elfde plaats met een consumptie die naar verwachting zal groeien tot bijna 30 liter per hoofd van de bevolking in 2010. Als het nu ook nog betere wijn is, zijn we helemaal tevreden!

Provignoble, importeur gevestigd in Nieuwegein, is failliet. Het faillissement is op 24 januari uitgesproken. Begin januari stond het bedrijf nog met een stand op Wine Professional. Provignoble was gespecialiseerd in wijnen voor de betere restaurants. Het assortiment was dan ook opgebouwd uit veel Franse wijnen. Onder andere de huizen Château de Puligny-Montrachet, Domaine Michelot (Bourgogne), Domaine de la Conciergerie (Chablis) zaten in het assortiment. Maar ook andere landen waren goed vertegenwoordigd:
Provignoble, importeur gevestigd in Nieuwegein, is failliet. Het faillissement is op 24 januari uitgesproken. Begin januari stond het bedrijf nog met een stand op Wine Professional. Provignoble was gespecialiseerd in wijnen voor de betere restaurants. Het assortiment was dan ook opgebouwd uit veel Franse wijnen. Onder andere de huizen Château de Puligny-Montrachet, Domaine Michelot (Bourgogne), Domaine de la Conciergerie (Chablis) zaten in het assortiment. Maar ook andere landen waren goed vertegenwoordigd: Weingut Meyer Näkel (Duitsland), Cuvaison en Rudd uit Californië, en een flink aantal wijngoederen uit Italië, zoals Pira Luigi (Piemonte), Giovanni Avanzi (Veneto), Frattoria Corzano e Paterno. Zeker voor dit soort leveranciers kan een faillissement van een afnemer een flinke strop betekenen.

Slecht nieuws voor de kurkindustrie: het Australische Rosemount, onderdeel van Southcorp, een bedrijf dat onderdeel is van Fosters, gaat al zijn wijnen met ingang van dit en volgend jaar afsluiten met schroefdoppen. Dus niet alleen de gewone wijnen, onder het ‘diamond’-label, maar ook alle grote wijnen krijgen een schroefdop, inclusief de fameuze Show Reserve en de Balmoral Shiraz, rode wijnen die tot de beste van Australië worden gerekend. Het gaat om in totaal maar liefst veertig miljoen flessen. De onvermijdelijke flesuitval bij kurk zal ongetwijfeld de aanleiding vormen voor deze maatregel.
Slecht nieuws voor de kurkindustrie: het Australische Rosemount, onderdeel van Southcorp, een bedrijf dat onderdeel is van Fosters, gaat al zijn wijnen met ingang van dit en volgend jaar afsluiten met schroefdoppen. Dus niet alleen de gewone wijnen, onder het ‘diamond’-label, maar ook alle grote wijnen krijgen een schroefdop, inclusief de fameuze Show Reserve en de Balmoral Shiraz, rode wijnen die tot de beste van Australië worden gerekend. Het gaat om in totaal maar liefst veertig miljoen flessen. De onvermijdelijke flesuitval bij kurk zal ongetwijfeld de aanleiding vormen voor deze maatregel. Bovendien worden schroefdoppen in verschillende Europese landen steeds meer geaccepteerd door de wijndrinkers. Engeland en Ierland gaan hierbij op kop, maar landen als Zweden en Nederland volgen op korte afstand. Southcorp doet al jarenlang onderzoek naar schroefdoppen en is tot de conclusie gekomen dat ook rode wijnen zich goed ontwikkelen met een schroefdop en zelfs frisser blijven dan met een kurk. Het is maar dat u het weet.

Toegegeven, ze zijn sportief bij Sopexa. En durf hebben ze er ook, zij het op de verkeerde momenten. Na onze bedenkingen van enkele weken geleden inzake het te verwachten niveau van de wijnen die tijdens de ‘workshops’ op de beurs Bienvenue en France geschonken zouden worden – alle afkomstig van hard discounter Aldi – kregen we een uitnodiging om zelf aan een van die ‘workshops’ deel te nemen. In het kader van wat tegenwoordig zo mooi ‘participerende journalistiek’ genoemd wordt togen we daarom afgelopen vrijdag
Toegegeven, ze zijn sportief bij Sopexa. En durf hebben ze er ook, zij het op de verkeerde momenten. Na onze bedenkingen van enkele weken geleden inzake het te verwachten niveau van de wijnen die tijdens de ‘workshops’ op de beurs Bienvenue en France geschonken zouden worden – alle afkomstig van hard discounter Aldi – kregen we een uitnodiging om zelf aan een van die ‘workshops’ deel te nemen. In het kader van wat tegenwoordig zo mooi ‘participerende journalistiek’ genoemd wordt togen we daarom afgelopen vrijdag blijmoedig naar de Utrechtse Jaareurs, al waar het bewuste ‘lifestyle event’ voor francofielen zich afspeelde. Een fascinerend, zij het lichtjes oubollig geheel, inclusief stands met gerookte knoflook en volkskunst, baretdragende dubbelgangers van Ilja G., lange rijen wachtenden voor gratis koffie en bedrukt papier van de organiserende kwaliteitskrant voor Wakker Nederland, en oorverdovende Franstalige herrie vanaf een podium midden in de hal. Ach ja, en wij in onze naïviteit maar denken dat Franse cultuur synoniem zou zijn met gevoelige chansons om lekker romantisch-existentialistisch bij te zwijmelen. Niks daarvan, louter gekrijs en geblèr van het type technostamp. In de taal van Racine en Molière, dat wel.
 
Dit alles echter geheel en al terzijde. We waren immers vol verwachting voor die workshop met Franse Aldiwijnen gekomen! Een workshop is volgens de diction(n)aire ‘een gelegenheid waarbij men gezamenlijk creatief bezig is’. Hier bleek het gewoon te gaan om het in aangegegeven volgorde proeven van acht glazen met daarin industriële bijproducten die abusievelijk als ‘Franse wijn’ werden gepresenteerd. En dat is, eerlijk gezegd, nog buitengewoon vriendelijk geformuleerd. ‘Vins de merde’ komt dichter in de buurt. Want dit waren ze dan, die roemruchte vineuze representanten van La Grande Nation, vermeld in volgorde van proeven: Champagne Veuve Durand Brut à 13,99, Chablis à 5,99, Merlot Rosé à 2,19, Vin de Pays d’Oc Merlot à 1,89, Côtes du Rhône à 1,89, Coteaux du Languedoc à 1,39 (!), Médoc Château La Fuie Saint-Bonnet à 3,99 en Côtes de Gascogne Moelleux à 1,99. Voor alle duidelijkheid, de vermelde prijzen zijn telkens per fles van 0,75 liter, niet per vingerhoedje van 1 cl.

De ‘wijnen’ smaakten nog viezer dan onze bangste voorgevoelens ons al hadden doen vrezen. Maar ieder nadeel hep se voordeel: er was wel sprake van een opmerkelijke consistentie in kwaliteit. Of liever, in gebrek daaraan. De spreker van dienst probeerde niettemin gewag te maken van ‘terroir’ en al die fijne Franse ‘tradities’ die voor ‘wijnen-met-een-verhaal’ zouden zorgen. En hoe fijn die appellations wel niet zijn. Maar wat kopen we voor herkomst, wanneer de smaak van geen kant deugt? Ook vreemd: zeggen dat het allemaal op het grote publiek is afgestemd, maar ondertussen in het proefboekje wel foie gras suggereren bij dat valse, zoetzure en stijf van de sulfiet staande appelsap genaamd Côtes de Gascogne moelleux van 1,99! Foie gras, zou de Aldi zich daarmee ook al zo onderscheiden bij het grote publiek? Dat zal toch eerder met blikjes Brabantse leverpastei uit Bulgarije gebeuren. Kortom, wij zijn wel eens geloofwaardiger wijn-spijsssuggesties voor het gemene volk tegengekomen. Trouwens, om nu te zeggen dat we op Bienvenue en France – toegangsprijs 15 euro – regelmatig over als zodanig herkenbare leden van de arbeidersklasse en cliënten van de Sociale Dienst struikelden? Niet echt. De beurs draaide trouwens om heel wat meer dan alleen Gallische wijn, etenswaar en prullaria. Notarissen, belastingadviseurs en makelaars onroerend goed waren ook in opvallend groten getale als exposanten aanwezig. Daar ging het toch wat anders toe dan bij Sopexa. We hebben tenminste geen enkele makelaar gezien die voor avontuurlijk ingestelde starters leuke appartementjes aanbood in een verloederd sociale woningbouwcomplex in de Parijse banlieus. Herstel: levendige, kleurrijke en multiculturele omgeving. Omdat dat zo’n aardige optie is wegens het betaalbare karakter ervan. En toch zo typisch Frans…

De spreker meende Frankrijks rotzooi nog te moeten verdedigen door af te geven op de marketing rond lekkere Spaanse wijnen uit Rueda en Rioja. Niet zo’n sterke actie, zeker niet door ook nog eens te suggereren dat Rueda in Galicië zou liggen. Wartaal van de bovenste plank. Alsof de Médoc ineens onderdeel van de Languedoc zou zijn. Twee gewetensvragen (!) aan zijn adres vanuit de zaal. Of hij dat spul van Aldi zelf wel te hachelen vond? Nou ja, umme, dat moesten we dus even genuanceerd zien, want 80% is supermarkt en wijn-voor-alledag en Nederlanders zijn zuinig en zo. Maar we mogen er wellicht op wijzen dat in de betere Nederlandse supermarkten ook heel fatsoenlijke Franse wijnen te vinden zijn. Aldi is gelukkig niet de enige aanbieder in dit kanaal. En dan die tweede vraag. Wat de spreker van de wijnen van de heer Ilja G. vond? Hier scoorde hij in extremis dat broodnodige eer reddende puntje door te zeggen dat hij op dit soort foute vragen liever niet inging. Maar toen was het kwaad inmiddels al in volle hevigheid geschied. Au plaisir de vous revoir? On s’en doute…

Waarom willens en wetens en met voorbedachte rade een dergelijk treurspel geënsceneerd met een heilloze vlucht naar de onderkant? Omdat er geen budget zou zijn en de o zo medemensvriendelijke Duitse grootgrutter geheel belangeloos wijnen ter beschikking wilde stellen. De vinoloog had ze zelf nog mogen proeven om tot een verantwoorde ‘selectie’ te komen. Tsja, je vraagt je dan in alle gemoede af wat er buiten de boot gevallen is. Volgens de databank van het Wijninformatiecentrum worden op dit eigenste moment zo’n twintigduizend (20.000) Franse wijnen in Nederland te koop aangeboden. Zouden er nu echt niet een paar importeurs te vinden geweest zijn die bereid waren om als sponsors op te treden? Natuurlijk wel. Een fantastisch wijnland als Frankrijk – want op z’n best is het dat wel degelijk – verdient betere promotie dan beschamende wanvertoningen met louter ‘cochonnerie’ en begeleidende ongeloofwaardige praatjes. Francofielen en overige potentiële drinkers van Franse wijnen ook.

René van Heusden

Na eerdere overnames van onder andere Colaris, Wielinga en andere importeurs heeft Baarsma nu ook wijnimporteur Lovian ‘overgenomen’, door het kopen van 70% van de aandelen. Baarsma gelooft in het verhaal van de biologische wijnen en wil hiermee  investeren in de toekomst van groene wijn. Zo langzamerhand gaat de consument meer belangstelling tonen voor biologische wijnen, en is ook bereid om daar meer voor te betalen. Lovian werkt al enige jaren met succes met biologische wijnen,
Na eerdere overnames van onder andere Colaris, Wielinga en andere importeurs heeft Baarsma nu ook wijnimporteur Lovian ‘overgenomen’, door het kopen van 70% van de aandelen. Baarsma gelooft in het verhaal van de biologische wijnen en wil hiermee  investeren in de toekomst van groene wijn. Zo langzamerhand gaat de consument meer belangstelling tonen voor biologische wijnen, en is ook bereid om daar meer voor te betalen. Lovian werkt al enige jaren met succes met biologische wijnen, en vult daarmee de steeds maar groeiende portfolio van Baarsma goed aan. Ook ligt deze overname uiteraard in de ambities van Baarsma om verder te groeien met het geld dat is binnengehaald door de verkoop van de meerderheid van de aandelen aan ABN Amro Capital, afgelopen week.

Op vrijdag 9 februari zijn in Meerle bij Breda de eerste vier diploma’s uitgereikt aan kanperswijnen die geslaagd zijn voor de Diploma Course van de Wine and Spririt Education Trust (WSET) na een opleiding daarvoor gevolgd te hebben in de Benelux. Twee van de kersverse kanperswijnen waren afkomstig uit België en twee uit Nederland. De vijfde die het diploma ontvangst mocht nemen was al enige tijd geleden geslaagd, na  het grootste gedeelte van de opleiding in Londen gevolgd te hebben.
Op vrijdag 9 februari zijn in Meerle bij Breda de eerste vier diploma’s uitgereikt aan kanperswijnen die geslaagd zijn voor de Diploma Course van de Wine and Spririt Education Trust (WSET) na een opleiding daarvoor gevolgd te hebben in de Benelux. Twee van de kersverse kanperswijnen waren afkomstig uit België en twee uit Nederland. De vijfde die het diploma ontvangst mocht nemen was al enige tijd geleden geslaagd, na  het grootste gedeelte van de opleiding in Londen gevolgd te hebben.

De Nederlandse gediplomeerden waren alledrie vrouwen: Leonie Mooijekind (restaurant Specktakel in Haarlem), Monique Vreeke (wijnhandel 12% of meer in Middelburg) en de al veel eerder geslaagde Noële Ruitenberg (wijnschrijfster). De geslaagden van Belgische kant waren Pedro Ballesteros Torres (Spanjaard en werkzaam bij de EU) en Edwin Van der Kelen (Hostellerie De Kemmelberg).

Aan alle vijf proficiat, want ze hebben hiermee bewezen écht iets van wijn af te weten. De Diploma Course, volledig gegeven in het Engels door Masters of Wine, is namelijk het hoogste niveau dat de WSET aanbiedt en geldt als toelatingseis voor die vermetelen die zich aan Master of Wine willen wagen. De naam Diploma Course is eigenlijk een beetje vreemd; Bachelor of Wine zou wellicht een goed alternatief zijn.

De WSET is de enige organisatie met cursussen die internationaal gegeven worden, door zeer hoog gekwalificeerde docenten, en die overal volgens gelijke normen geëxamineerd worden. WSET cursussen voor beginners (Intermediate) en gevorderden (Advanced) worden in Nederland op diverse plaatsen verzord door Frank Smulders Wijneducatie. In Nederlandstalig België gebeurt hetzelfde, ook op diverse plaatsen, door WineWise van Sybille Troubleyn. Voor de Diploma Course werken beide instellingen samen op één centraal gelegen locatie voor de hele Benelux. Aanvankelijk was dat in Breda, tegenwoordig in het iets zuidelijker gelegen Meerle, net aan de Belgische kant van de grens.

WHY???
De diplomauitreiking vormde de afsluiting van een introductiedag, waarbij belangstellenden voor en reeds ingeschreven cursisten van de Diploma Course zich ondermeer konden onderwerpen aan een blindproeverij in MW-stijl. Deze werd begeleid door Frank Smulders MW, Jan de Clercq, de enige Belg die zich MW mag noemen, en David Wrigley MW namens de WSET. Een fascinerende bezigheid waarbij je als deelnemer plat gezegd met de billen bloot gaat.

Telt bij het examen van de Diploma Course nog vooral de correcte beschrijving van de geproefde wijnen, bij het MW-examen komt het primair aan op de argumentatie waarom je denkt dat je een bepaalde wijn in je glas hebt. Sleutelwoord: Why? Elke uitspraak en conclusie moet verantwoord worden. Een goede identificatie zonder logische beargumentatie geldt niet. Met andere woorden: dit is allesbehalve châteautje raden, maar analytisch proeven. En creatief weten om te gaan met onzekerheid.

De drie series bestonden respectievelijk uit drie Rieslings, drie rode Bordeaux en drie rode Spaanse wijnen.
Serie 1:
– Pacific Rim Dry Riesling nv, Bonny Doon Vineyard (fruit uit   
  Washington)
– Riesling Cuvée-Frédéric Emile 2000, Trimbach, Alsace
– Riesling Rüdesheimer Kirchenpfad Spätlese Trocken 2005, Joseph 
  Leitz, Rheingau
Serie 2:
– Château Haut-Gravet 2001, Saint-Emilion Grand Cru
– Château Grand Puy-Lacoste 2002, Pauillac
– Château La Croix 2002, Pomerol
Serie 3:
– Sanfir 2003, Bodega Casa del Pinar, Utiel-Requena
– Fra Fulcò 2000, Celler Alcover Joffre, Priorat
– Culmen 2001, Bodegas LAN, Rioja
En als toetje:
– Château Lafaurie-Peyraguey 1996, Sauternes

Hoe we het er zelf van afbrachten? Het had beslist minder gekund! Maar ook heel veel beter. Laten we het er maar op houden dat het weer eens een lesje in nederigheid was. Uiterst leerzaam, dat wel. Dus, ambitieuze wijnprofessionals…

http://www.wijneducatie.nl/
http://www.winewise.be/
http://www.wsetinternational.com/

René van Heusden

[fotobijschrift: v.l.n.r. Monique vreeke, Noële Ruitenberg en Leonie Mooijekind]

In een transactie waarbij ook andere banken, Friesland Bank en ING worden uitgekocht, verwerft ABN Amro Capital een belang van tussen de 50 en 60% in Baarsma, de grootste wijnimporteur van Nederland. Voormalige meerderheidsaandeelhouders Tjeerd van der Hoek en Cees de Rade (tot nu toe goed voor ruim 80%) behouden een minderheidsbelang van 40%.In zijn totaliteit is Baarsma goed voor naar schatting 20% van de Nederlandse wijnomzet,
In een transactie waarbij ook andere banken, Friesland Bank en ING worden uitgekocht, verwerft ABN Amro Capital een belang van tussen de 50 en 60% in Baarsma, de grootste wijnimporteur van Nederland. Voormalige meerderheidsaandeelhouders Tjeerd van der Hoek en Cees de Rade (tot nu toe goed voor ruim 80%) behouden een minderheidsbelang van 40%.

In zijn totaliteit is Baarsma goed voor naar schatting 20% van de Nederlandse wijnomzet, via verschillende kanalen. Baarsma is eigenaar van onder andere Oud Reuchlin & Boelen, Wielinga en Colaris. Onlangs werd Kaapkelder overgenomen.
De verkoop van de aandelen aan ABN Amro moet een verdere expansie in het buitenland mogelijk maken. Op dit moment is Baarsma actief in onder andere België en Frankrijk. Een eerdere overname in Duitsland, van Reidemeister & Ulrichs, in 2002, leverde een fikse flop op. Baarsma streeft naar een positie als marktleider in Europa. Een flinke uitdaging in de behoorlijk versnipperde wijnmarkt.
Bron: FD