Eten & Drinken

Rosé uit Spanje is ánders, en niet altijd gemakkelijk. Door de warmte is het niet simpel om een frisse rosé te maken. De meeste zijn dan ook krachtig en aromatisch van karakter, maar niet altijd spannend. Maar sommige streken en druiven hebben alles in zich om dat idee helemaal te doorbreken.


Rosé uit Spanje is ánders, en niet altijd gemakkelijk. Door de warmte is het niet simpel om een frisse rosé te maken. De meeste zijn dan ook krachtig en aromatisch van karakter, maar niet altijd spannend. Maar sommige streken en druiven hebben alles in zich om dat idee helemaal te doorbreken. Bierzo is zo’n streek, op het noordwesten van de Spaanse hoogvlakte, tegen Galicië aan.

Prieto picudo is de druif die geknipt is voor het maken van bijzondere rosé. Rood van prieto picudo is heel fruitig, maar ook behoorlijk zuur. Die zuren geven deze rosé zijn heerlijke levendige karakter. Hij combineert dit met veel smaak, mede door een hoge ligging van de wijngaarden, boven de 800 meter. Deze rosé heeft dus alles om hem boven de grijze massa uit te tillen: heerlijk. En nog een mooie fles ook. Heel bijzonder dit, krach­tig, intens, met een lichte kruidigheid, een hint van grassigheid, sap en frambozen, intens en zwoel, spannend en sappig, met lengte en mooie zuren.

Dominio Dostares, Tombú Rosado 2008, Vino de la Tierra de Castilla y León

Le Vin en Direct, 6 IIIII

In Chili is de viognier met een opmars bezig. Zoals we schrijven in het supplement beschikt Chili over een enorme diversiteit in ondergrond en klimaat, die het mogelijk maakt ook voor de viognier de juiste plek uit te kiezen. Anakena besloot ook wijngaarden aan te leggen in Rapel Valley, dichter bij de oceaan.


In Chili is de viognier met een opmars bezig. Zoals we schrijven in het supplement beschikt Chili over een enorme diversiteit in ondergrond en klimaat, die het mogelijk maakt voor de viognier de juiste plek uit te kiezen. Anakena besloot, naast de wijngaard in Alta Cachapoal, aan de voet van de Andes, ook wijngaarden aan te leggen in Rapel Valley, dichter bij de oceaan. Voor de viognier een gunstig klimaat, zodat hij op frisheid wordt gemaakt. De viognier wordt op lage temperatuur vergist, waarbij een kwart op vat gist, zodat hierdoor de frisheid en de levendigheid in de wijn worden benadrukt. Het levert een fris en exotisch glas Viognier op, heel geparfumeerd, met mooi fruit en sap, een vleugje anijs, bloemen, goede zuren, en een prima lengte.

Kelders Wijnimport, 4 IIII(I)

Het volgende nummer van Perswijn wordt vergezeld van een supplement, een bijlage volledig gewijd aan Chili en Argentinië. Abonnees krijgen het supplement vanzelf thuisgestuurd. Nog geen abonnee? Breng daar snel verandering in.

Wat ons betreft mag rosé blijven, als het maar goede rosé is. Het is opmerkelijk hoeveel serieuze wijndrinkers nog altijd met een boog om rosé heen lopen, en tegelijk verbaasd zijn als je ze iets goeds laat proeven. Zoiets van, wat de boer niet kent, dat lust-ie niet. Een gemiste kans dus. Alleen moet je bereid zijn voor een goede rosé wel iets te betalen, hoewel je voor niet al te veel geld prima exemplaren kan vinden.


Wat ons betreft mag rosé blijven, als het maar goede rosé is. Het is opmerkelijk hoeveel serieuze wijndrinkers nog altijd met een boog om rosé heen lopen, en tegelijk verbaasd zijn als je ze iets goeds laat proeven. Zoiets van, wat de boer niet kent, dat lust-ie niet. Een gemiste kans dus. Alleen moet je bereid zijn voor een goede rosé wel iets te betalen, hoewel je voor niet al te veel geld prima exemplaren kan vinden.

In de Provence vind je prachtige exemplaren, maar daar is de prijs net zo hoog als de kwaliteit. Veel waar voor je geld vind je ‘om de hoek’: als we kijken naar prijs/plezier dan komen de landwijnen uit de Languedoc heel sterk uit de bus. Maar daarnaast vinden we ook buiten deze streek leuke rosé-landwijnen, en zeker ook voor een goede prijs. In Italië bijvoorbeeld, waar de landwijn als ‘IGT’ door het leven gaat. Net als bij Vin de Pays gelden voor een IGT soepeler regels dan voor de reguliere DOC-wijnen. Terre di Chieti is de regionale wijn van de Abruzzen, de streek die vooral bekend is door de DOC Montepulciano d’Abruzzo. Voor deze wijn is minimaal 85 procent montelpulciano verplicht, op zich een logische eis voor een wijn die ‘Montepulciano’ heet. Maar als je een rosé met veel fruit wilt maken, kan meer sangiovese logisch zijn. Deze rosé is een mix van bijna gelijke delen sangiovese en montepulciano, en dus Terre di Chieti IGT. Deze wijn viel ons al vaker op als een heerlijk glas rosé voor een mooie prijs. Hij is dit jaar lekker stevig en vol, met heerlijk kersen en frambozen, aangenaam droog, met goede zu­ren, wat bitters, goed sappig, een prima glas rosé.

Te koop bij: Les Généreux, € 4,75

http://www.wijnen.net/

In het nieuwe nummer van Perswijn, nummer 4, staan honderden rosé’s beschreven. Proefnummer aanvragen?

Op rosé wordt door sommige wijnliefhebbers nog wel eens neergekeken. Een wijn die niet serieus mag worden genomen. Toch kan goede rosé is tegenwoordig wel degelijk een serieuze wijn zijn. In de zomermaanden heb je bij een lekker gerecht niet altijd zin in een rode wijn: te warm, te stevig, te veel. Vooral krachtige en smaakvolle rosé is dan een goed alternatief. Dan kom je gemakkelijk terecht bij

Op rosé wordt door sommige wijnliefhebbers nog wel eens neergekeken. Een wijn die niet serieus mag worden genomen. Toch kan goede rosé is tegenwoordig wel degelijk een serieuze wijn zijn. In de zomermaanden heb je bij een lekker gerecht niet altijd zin in een rode wijn: te warm, te stevig, te veel. Vooral krachtige en smaakvolle rosé is dan een goed alternatief.

Dan kom je gemakkelijk terecht bij Franse streken waar druiven staan aangeplant die de wijnen veel karakter geven. Gaillac bijvoorbeeld, een streek op de grens van het Zuidwesten en de Languedoc, ten oosten van Toulouse. Een wijnstreek die jammer genoeg weinig bekendheid geniet, misschien omdat hij nogal geïsoleerd ligt, maar waarschijnlijk ook omdat het een streek is die wijnen maakt met een smaak die wat af ligt van het gemiddelde. Dat kan ook moeilijk anders met druiven als braucol, fer servadou, duras of len de l’el.

Toch laat een rosé als deze zien dat hier prima rosé mee kan worden gemaakt. Dit is een blend van duras, syrah en fer servadou, die zorgen voor een volle smaak, in combinatie met mooie zuren. Hij geurt heerlijk naar frambozen en aardbeien, de smaak is krachtig en aromatisch, met rozen, breed en sappig, mollig, met goede zuren en bitters.

Car L’Eau, € 6,95

www.carleau.com

Deze wijn – en veel andere lekkere rosé – is te proeven op ons bijzondere strandevenement a.s. zondag in Zandvoort, Rosé aan Zee. Interesse om te komen? Klik hier.

Zet een dier op het etiket en de wijn verkoopt. Het succes van de wijnen van Yellow Tail – u weet wel, met die kangaroe – heeft veel wijnbedrijven geïnspireerd tot een vorm van nabootsing, of mogen we het zo niet noemen? Waarschijnlijk niet.

Zet een dier op het etiket en de wijn verkoopt. Het succes van de wijnen van Yellow Tail – u weet wel, met die kangaroe – heeft veel wijnbedrijven geïnspireerd tot een vorm van nabootsing, of mogen we het zo niet noemen? Waarschijnlijk niet. Maar feit is dat niet alleen postzegels met dieren het goed doen. Je kunt wijn kopen met een alpaca, een gekko, pinguïns, noem maar op. Deze wijn wordt gesierd door een soort giraf, onder de naam Tall Horse. Toch is er nog een argument om hem te kopen: hij is voor zijn prijs helemaal niet slecht: internationale Chardonnay volgens het boekje, op recept gemaakt: perzik en wat citrus, een licht zoetje, wat zuren na, best aangenaam.

Dirck III, € 3,99.

Tall Horse staat deze maand in de rubriek ‘Beste koop!’ van PersWijn.

Nog geen abonnement? Kijk dan hier!

Het gebied van Olifantsrivier is een van de nieuwere wijnregio’s van Zuid-Afrika. Het is een enorm gebied, dat ten noorden van Swartland ligt. Het beslaat de gehele kuststreek en loopt een flink stuk landinwaarts, in de richting van de grens met Namibië. Niet direct een gebied voor wijn, zou je denken, vanwege de warmte. Maar Cape Rock laat zien dat er mogelijkheden zijn voor rood.

Het gebied van Olifantsrivier is een van de nieuwere wijnregio’s van Zuid-Afrika. Het is een enorm gebied, dat ten noorden van Swartland ligt. Het beslaat de gehele kuststreek en loopt een flink stuk landinwaarts, in de richting van de grens met Namibië. Niet direct een gebied voor wijn, zou je denken, vanwege de warmte. Maar Cape Rock – opgericht in 2001 – laat zien dat er mogelijkheden zijn voor rood.

In eerste instantie werd gemikt op een soort Rhônewijnen van syrah en mourvèdre, maar de cabernet sauvignon lijkt het hier ook verrassend goed te doen. De wijn is opmerkelijk elegant en open van karakter, en met zijn rijping op een combinatie van Frans en Amerikaans eiken lekker exotisch in zijn vanille, zonder dat het overdreven is. Een bijzonder glas Cabernet, veel wijn voor je geld, in de geur heerlijk breed en zwoel, in de smaak niet te zwaar, gelikt: romig, sappig, mooie tannines, geweldige wijn.

WineMatters, € 12,50

Deze wijn staat in de rubriek ‘Geselecteerd’ van de nieuwe Perswijn.

Nog geen abonnee? Meld u dan aan.

Soms hebben we thuis geen zin om allebei hetzelfde te drinken. En dan verkeren we ook in de luxepositie dat dat ook kan. – Ik heb zin in wit. – Ok, prima. Maar ik neem nu toch echt een glaasje rood, heb ik meer zin in. – Lekker. – Maar misschien wil je deze rode wijn wel even proeven, want hij is wel érg lekker. – Mmm. Je hebt gelijk. Geef mij toch ook maar een glas rood. Wat is het? The Catapult van Wirra Wirra. Vreemde naam. Maar wát een heerlijke wijn.


Soms hebben we thuis geen zin om allebei hetzelfde te drinken. En dan verkeren we ook in de luxepositie dat dat ook kan. Ik heb zin in wit. Ok, prima. Maar ik neem nu toch echt een glaasje rood, heb ik meer zin in. Lekker. Maar misschien wil je deze rode wijn wel even proeven, want hij is wel érg lekker. Mmm. Je hebt gelijk. Geef mij toch ook maar een glas rood. Wat is het? The Catapult van Wirra Wirra. Vreemde naam. Maar wát een heerlijke wijn.

Wirra Wirra is een van de innovatieve wijndomeinen in McLaren Vale, het wijngebied ten zuiden van Adelaide. Australië is het land van de grote merken, maar dit soort ’boutique-wineries’ laat zien dat er ook ruimte is voor kleinere producenten met een heel eigen gezicht. De inmiddels helaas overleden oprichter van Wirra Wirra, Greg Trott, was de visionair die begreep dat McLaren Vale, met zijn ligging vlak aan zee, de ideale plek was voor het maken van heerlijke shiraz-wijnen. Niet van die extreme krachtpatsers, maar heerlijk soepele en drinkbare wijnen. Daarnaast had hij ook veel originele en bijzondere ideeën, die overigens niet allemaal konden worden gerealiseerd. Een ervan wel: hij liet een enorm hek bouwen bij de ingang van oude redgums, een soort reuzenhek dat liefst tien ton weegt: ‘The Woodhenge’. Maar het bouwen van ‘The Catapult’ is er (nog) nooit van gekomen. Trott wilde een grote middeleeuwse katapult laten bouwen, waarmee hij lekkere flessen Wirra Wirra naar de buren zou kunnen schieten, zodat ze er van konden meegenieten. Dat in de hoop dat de buren een zelfde apparaat zouden neerzetten…

Maar de wijn kwam er wel: ‘The Catapult’. Syrah met 5% viognier, het mengsel dat we kennen uit de Côte-Rôtie in de Noordelijke Rhône. De witte viognier-druif geeft de syrah een heerlijk bloemig, fris en geurig karakter, een ideale combinatie. Het is een heerlijk glas rood, pure verleiding, hij barst van het fruit, kersen en pruimen, is heerlijke zacht en rijp, soepel en fris, geurig, bloemen, maar ook zwarte peper, puur en intens, prachtig zacht en fluwelig. Een glas waar je moeilijk vanaf kunt blijven. Geweldig.

Wirra Wirra, Catapult, Shiraz-Viognier 2006, McLaren Vale

De Gouden Ton, € 17,95

Sauvignon blanc en chardonnay: alle nieuwe wijnlanden beginnen met een ruime aanplant van deze druivenrassen. Verrassend kun je het niet meer noemen en erg lonend is het ook niet. Is viognier de oplossing?

Het is niet erg verrassend meer, en weinig lonend. Elk nieuw wijnland begint voor de witte wijnen met een ruime aanplant van sauvignon blanc en chardonnay. Tikje voorspelbaar. Maar geen ontkomen aan, want dat zijn de druiven die de consument ‘kent’. En die verkopen dus. Tot er zoveel van is, dat je er geen droog brood meer aan kunt verdienen. Of tot je tot de conclusie komt dat je wijngaard eigenlijk veel te warm is voor sauvignon blanc. In dat geval ligt de oplossing voor de hand: plant viognier.

Nou ja, of viognier de oplossing is, weet je natuurlijk ook niet, want ook deze druif is toenemend populair. Afkomstig uit de Noordelijke Rhône, wordt hij gezien als een druif die de warmte beter kan verdragen. Dat klopt wel, hoewel er toch een duidelijk temperatuurverschil tussen dag en nacht moet zijn om hem lekker fris te houden. Op onze reis door Chili, die inmiddels ten einde loopt, kwamen we een paar lekkere Viogniers tegen. Wijnreus Concha y Toro maakt een heerlijke Viognier, die bovendien opmerkelijk betaalbaar is. Alleen is er niet zoveel van, zodat Albert Heijn, waar hij wordt verkocht, vriendelijk is verzocht hem niet in de actie te doen, want dan zijn de beschikbare voorraden binnen een week uitverkocht. Om hem fris te houden is de viognier aangeplant in Casablanca Valley, een streek die onder de invloed ligt van de koele Pacific. Het is een heerlijk glas Viognier, bloemig en open, met abrikoos en honing, peer en wat citrus, goede zuren en frisheid, lichte bitters.

Casillero del Diablo, Viognier 2008, Casablanca Valley

Albert Heijn, € 5,99

De Penedès stelt de wijndrinker nog wel eens voor een puzzel. In streek worden heel wisselende wijnen gemaakt. Soms volstrekt oninteressante, zoals platte Chardonnays zonder enige karakter. Maar ook heel briljante, uitdagende exemplaren, vaak van lokale druiven, maar net zo goed ook van geïmporteerde, Franse, hoewel dat minder vaak voorkomt. Een prima formule is het maken van blends, waarin de goede eigenschappen van de verschillende druiven een ideale ‘mix’ vormen.


De Penedès stelt de wijndrinker nog wel eens voor een puzzel. In streek worden heel wisselende wijnen gemaakt. Soms volstrekt oninteressante, zoals platte Chardonnays zonder enige karakter. Maar ook heel briljante, uitdagende exemplaren, vaak van lokale druiven, maar net zo goed ook van geïmporteerde, Franse, hoewel dat minder vaak voorkomt. Een prima formule is het maken van blends, waarin de goede eigenschappen van de verschillende druiven een ideale ‘mix’ vormen.

Wat mooi is aan de Penedès, de wijnstreek die we vinden ten zuidoosten van Barcelona, is dat de streek ook een broedplaats is van nieuw talent, dat prachtige wijnen maakt. Zo’n groot talent is Gérard Jané, de jonge wijnmaker die verantwoordelijk is voor de wijnen van het familiebedrijf Jané Ventura. Zijn Negre Selecció is een van zijn recente creaties, die moet voorzien in de behoefte aan middenklasse wijnen: betaalbaar, maar toch van een mooie kwaliteit. Hulde, want hij is hier met vlag en wimpel geslaagd. Negre Selecció is een mengsel van druiven van de wijngaarden Mas Vilella en Finca Els Camps, waarvan ook aparte (duurdere) wijnen worden gemaakt. Het is een mengsel van lokale druiven en Franse: Ull de llebre (tempranillo) 40 procent, cabernet-sauvignon 20 procent, merlot 20 procent, sumoll 10 procent en syrah 10 procent. Rijping vindt plaats op gebruikte vaten van Frans eiken. De wijn is net zo eigenzinnig als zijn maker, krachtig, met duidelijke zuren en wat tannines. In de geur ruik je kruiden, drop, griot­ten, laurier, peperig­heid, kersen en pruimen, de smaak is krachtig, met chocola en vanille, een mooie balans; interessant en eigen­zinnig.

Importeur: Kwast, plm. € 12,50

Catena Zapata is hét kwaliteitsdomein van Argentinië, met een hele serie aan prachtige wijnen. Maar bij al die prachtige wijnen blijft er gelukkig ook nog wel wat over voor het maken van ‘gewone’ toegankelijke wijnen, die dan ook nog heel lekker kunnen zijn. Zoals deze Malbec.


Catena Zapata is hét kwaliteitsdomein van Argentinië, met een hele serie aan prachtige wijnen. Maar bij al die prachtige wijnen blijft er gelukkig ook nog wel wat over voor het maken van ‘gewone’ toegankelijke wijnen, die dan ook nog heel lekker kunnen zijn. Sterker nog, na een proeverij van heel zware en zeer krachtige, zelfs heftige Malbecs, krijg je plotseling heel veel zin in een wat lichtere, minder overdadige Malbec, die gewoon lekker drinkbaar is – zoals deze.

Het kan vreemd lopen met een druif. De malbec was jaren volledig uit de gratie. We kwamen alleen nog een beetje tegen in de wijnen van Cahors, die door veel wijndrinkers te hard worden gevonden. Dat is het probleem van de malbec: hij produceert wijnen met tannines, met karakter, vooral als de druiven wat minder rijp zijn, wat in het Franse klimaat nog wel eens voorkomt. Maar nu begint men zich te realiseren dat de malbec als hij wél rijp is, mooie wijnen oplevert. Hij bereikte dan ook een nieuwe populariteit als de blauwe druif van Argentinië, waar een heet woestijnklimaat zorgt voor voldoende rijping van de druiven. En nu begint men zich zelfs in de Bordeaux te realiseren dat de klimaatverandering van de laatste jaren de streek weer heel geschikt maakt voor malbec – en de aanplant begint nu duidelijk te groeien.

In Argentinië is malbec dé druif van Mendoza en omstreken, die hier gemaakt is tot een soepele en snel drinkbare wijn. Om niet al te veel de nadruk te leggen op Catena, heeft het bedrijf deze wat eenvoudiger versie ‘Argento’ gedoopt, het zilveren broertje (of zusje?) van al de mooie wijnen van Catena zelf. Maakt niet uit. Hij is sappig en frui­tig, met kersen en pruimen, peperigheid, veel waar voor zijn geld, met een zoetje, drop, zwoel, warm en rijp.

Gall & Gall, €4,99

www.gall.nl