Van 11 tot en met 16 mei werd in Alba voor de vijfde maal Nebbiolo Prima georganiseerd, voorheen Alba Wines Exhibition. Dit is de primeurproeverij (een zogenaamde anteprima) van de nebbiolo-wijnen van Roero, Barbaresco en Barolo, georganiseerd door Albeisa, een vereniging van wijnproducenten van Alba, in samenwerking met het toezichthoudende consortium van Barolo, Barbaresco, Alba, Langhe en Roero.

Gedurende vijf dagen kwamen de binnenkort vrijgegeven nieuwe Barolo’s, Barbaresco en Roero’s voorbij, om te worden beoordeeld door de Italiaanse en internationale wijnpers. Wat betreft Roero en Barbaresco ging het om jaargang 2011, voor Barolo 2010, voor Roero Riserva 2010, Barbaresco Riserva 2009 en Barolo Riserva 2008.Dit zijn zeer veeleisende proeverijen, die een ware aanslag zijn op je palet; het eiwit in je speeksel raakt steeds meer op en dus moet je je waardering van de tannine ‘corrigeren’, want alles is min of meer drogend en bitter na 50+ wijnen. De proeverijen geven een uitstekende indruk van een jaargang en een goed idee van de kwaliteit en stijl van de individuele wijnen. Maar op basis ervan kan nooit meer dan een voorlopig oordeel worden gegeven uiteraard. In een drieluik van artikelen komen Roero, Barbaresco en Barolo voorbij, in die volgorde.Na Roero (zie deel 1) is het nu dus de beurt aan Barbaresco.

Barbaresco

Barbaresco behoeft ongetwijfeld minder introductie dan Roero. Het wordt al tijden in een adem genoemd met Barolo, zij het vrijwel altijd ná zijn nog beroemdere grote buur. En dat is begrijpelijk – hoewel zeker niet altijd terecht – om vele redenen. Want hoewel Barbaresco tegelijk met Barolo eerst de eigen DOC-status (in 1966) en later de DOCG-status (in 1980) kreeg toebedeeld, gaat historisch gezien de faam van Barolo veel langer terug dan die van Barbaresco.

Tot in de 20e eeuw werden druiven uit Barbaresco aan Barolo voor Barolo verkocht, volgens Aldo Vacca van Produttori del Barbaresco.Vanaf het einde van de jaren ’60 nam ook internationaal de bekendheid van Barbaresco toe, met name door producenten als Angelo Gaja en Bruno Giacosa, die niet alleen zeer goede wijnen gingen maken, maar -zeker in het geval van Gaja- ook wisten hoe ze hun wijnen onder de aandacht moesten krijgen. Ook de coöperatie (Produttori del Barbaresco) was destijds nieuw leven ingeblazen. Belangrijk voor de erkenning van Barbaresco als productiegebied voor topwijnen was de introductie, wederom door Gaja, maar ook door Produttori del Barbaresco, van de zogenaamde cru-wijnen, afkomstig uit een enkele beroemde wijngaard. En net zo belangrijk voor erkenning is dat bepaalde van dat soort wijnen, zoals Sorí San Lorenzo, Sorí Tildin en Costa Russi van Gaja, maar ook Bruno Giacosa’s Asili en Rabajà (veel) meer dan € 100,00 zijn gaan kosten.

Anders

De wijnen van Barbaresco zijn om een aantal redenen in het algemeen wat anders dan die van Barolo. ‘In het algemeen’ is hier een zeer belangrijke toevoeging, want er zijn vele uitzonderingen op de regel, met name indien de producent sterk zijn stijl aan de wijn oplegt.Het eerste verschil dat immer genoemd wordt, heeft te maken met de bodems. Het grootste en bekendste deel van de DOCG Barbaresco, dat van de gemeenten Barbaresco en Neive, heeft bodems van kalkrijke mergel (marni di Sant’Agata Fossili), die in Barolo alleen in de gemeente La Morra en delen van Barolo voorkomen. In andere dorpen van Barolo, zoals Serralunga d’Alba en Monforte d’Alba, bevatten de bodems meer klei, hetgeen de wijnen een zekere stevigheid geeft die je in Barbaresco alleen kunt aantreffen in de zone van Treiso, dat bodems heeft die tot dezelfde formatie behoren als die van Serralunga d’Alba en Monforte d’Alba (Formazione di Lequio).Andere algemene verschillen beïnvloeden de lokale klimaten. De gemiddeld lagere ligging van de wijngaarden van Barbaresco en het feit dat ze vaak dichter bij de Tanaro liggen, maken dat het klimaat in Barbaresco iets milder en warmer is. Hierdoor is nebbiolo er doorgaans eerder rijp dan in Barolo, hetgeen samen met de wat lichtere bodems ervoor zorgt dat de wijnen van Barbaresco meestal wat eleganter en minder streng zijn (in hun jeugd) dan die van Barolo.

Afbeelding: de gemiddelde minimale (TM) en maximale (TX) temperaturen tijdens  de rijpingsmaanden augustus en september in 2009 en 2011. De rijpingsperiode van 2011 was nog wat warmer dan die van 2009.

Recente jaren

Ook voor ‘gewone’ Barbaresco (lees niet-Riserva) is de actuele jaargang 2011. En net als in Roero, aan de andere kant van de Tanaro, was 2011 ook in Barbaresco een warm jaar (voor meer achtergrond over 2011: zie deel 1). 2009, de jaargang waarvan nu de Riserva’s op de markt komen, was dat ook, maar zonder echte extremen. “2009 had een heel gelijkmatig klimaat, warm maar zonder grote pieken in hitte of koude”, zegt Luciano Taliano (foto) van Azienda Agricola Montaribaldi in Barbaresco. “De Barbaresco’s van 2009 hebben heel fijne etherische geuren, ze doen me vaak meer aan bloemen dan aan fruit denken. Het aroma is minder intens dan in het koelere 2010. In de smaak zijn onze Barbaresco’s van 2009 ook vrij delicaat, met zachte, ronde tannine.”

Favorieten Barbaresco 2011 en Barbaresco Riserva 2009

Zowel 2011 als 2009 hebben vele goede wijnen voortgebracht in Barbaresco, maar weinige echt grote. Tenminste, op basis van de afgelopen jaren Nebbiolo Prima. Een koeler jaar als 2010 kan vele liefhebbers meer bekoren, ook mij in het algemeen. Maar ondanks de iets mindere productiehoeveelheid is een jaar als 2011 commercieel gezien waarschijnlijk beter dan 2010, met meer al in hun jeugd vrij toegankelijke wijnen. Aangezien 2009 qua jaargang veel overeenkomsten heeft met 2011 en Riserva simpelweg een langere (hout)rijping betekent, is Barbaresco Riserva 2009 voor mij meestal niet van toegevoegde waarde.

Castello di Verduno, Barbaresco Rabajà 2011

Behoorlijk fruitig, iets pittig, ook wat aards, en floraal; mooie smaak, fruitig, fris, met goede tannine, mooie lengte, klasse.

17,5+ punten

Ceretto, Barbaresco Asili 2011

Dit heeft zeer goede geur, met meer fruit, smaak ook fruitiger dan andere, mooi in balans en fris, met goede tannine en mooie lengte. Over paar jaar heerlijk, nu al drinkbaar.

17,5+ punten

Albino Rocca, Barbaresco Ronchi 2011

Veel kleur; compacte geur; smaak is goed, jong, fris, lekker stevig met voldoende fruit, goede lengte, voor middellange termijn.

17+ punten

Prunotto, Barbaresco 2011

Fraaie geur, klassiek en wat ingetogen, iets etherisch; smaak is mooi, frisheid, elegantie, rijpe tannine, erg mooie stijl, goede tot zeer goede lengte.

17+ punten

Adriano Marco e Vittorio, Barbaresco Sanadaive 2011

Iets sprokkelhout, morellen, beetje spicy; smaak vrij puur en elegant, duidelijke tannine, mooie zuren, heeft alles om te rijpen en over 3-4 jaar lekker te drinken. Prima. Goede lengte ook.

17+ punten

Michele Chiarlo, Barbaresco Asili 2011

Wat ontwikkelde geur en heel licht overrijp qua fruit, maar mooi etherisch; goede balans, tannine op zijn plaats, rustige wijn, prima.

17+ punten

Pelissero Pasquale, Barbaresco Bricco San Giuliano 2011

Goede geur, expressief, gezond vers fruit, zeer compact, ook wat floraal en aards; heel puur en intens, mooi fruit, goede tannine, beetje hout denk ik maar volledig goed gedaan, mooie frisheid, zeer goed dit.

17+ punten

Castello di Verduno, Barbaresco Riserva Rabajà 2009

Dit is iets minder vol, maar wel goed, vrij klassiek en puur, met minerale ondertoon, fijne tannine, goede lengte.

17+ punten

Produttori del Barbaresco, Barbaresco Riserva Muncagota 2009

Dit is goed, vrij pure stijl, niet veel extract, wel rijpheid, goed fruit nog, duidelijk tannine, mooie kruidigheid, goede zuren en lengte.

17+ punten

Cortese Giuseppe, Barbaresco Rabajà 2011

Fijne geur dit, elegante Barbaresco, met rozen en bosbodem; zachte, elegante smaak, genoeg inhoud en lengte, warmte komt iets terug.

16,5 punten

Oddero Poderi e Cantine, Barbaresco Gallina 2011

Meer etherisch, rozen, sprokkelhout, vrij lichte stijl, tannine heeft nog tijd nodig, wijn met zekere klasse toch, lengte goed.

16,5+ punten

Rizzi, Barbaresco Nervo 2011

Rozen, frambozen, heel fruitig-floraal, fijne smaak, licht, elegant, niet zeer lang, maar verrassend.

16,5+ punten

Montaribaldi, Barbaresco Palazzina 2011

Meer inhoud, wel wat hout denk ik, kruidig en Würze, smaak is prima, vrij zachte tannine, kruidig, met inhoud maar niet zwaar.

16,5+ punten

Sarotto Roberto, Barbaresco Riserva Curra 2009

Krachtig, ook wat ontwikkeling, teer, tabak, pruimen; heel typisch, mooi vol maar niet vlezig, goede tannine en zuren, erg goede lengte.

16,5+ punten

Casetta Fratelli, Barbaresco Riserva 2009

Meer fruit en rozen, intense geur, ook noten en teer; heerlijk complete smaak, mooie tannine, mooie frisheid ondanks vrij lage zuren, mooi gerijpt, komt wel redelijk snel op dronk, denk ik.

16,5+ punten

Perswijn bezocht het grensgebied van Friuli en Slovenië en deed daar fascinerende ontdekkingen. Zie de artikelen hierover in de uitgaven nr. 3 en 4. Na Collio en Goriska Brda was het de beurt aan Colli Orientali del Friuli, Isonzo en Carso aan Italiaanse kant en aan het Sloveense Vipavska dolina. De variatie aan druivenrassen is in al deze gebieden werkelijk enorm.
Jammer genoeg zijn al die herkomstbenamingen maar in zeer bescheiden mate op de Nederlandse markt vertegenwoordigd. Een verklaring daarvoor is niet zo moeilijk te vinden: de prijzen in het oostelijke deel van Friuli zijn doorgaans stevig. Als particulier betaal je al gauw 20 euro of meer per fles. Maar goed, daar krijg je dan wel wat voor terug.

Colli Orientali del Friuli

Colli Orientali del Friuli bulkt van de goede producenten. Vandaar dat ik me, zonder tekort te willen doen aan wie dan ook, beperk tot het noemen van die producenten die tijdens de proeverijen ter plaatse de meeste indruk hebben gemaakt.Een daarvan is de eigenaar van Ronco del Gnemiz, met de ietwat merkwaardig klinkende naam Chistian Patat (foto). Over zijn wijnen, waaronder een uitstekende Friulano San Zuan en de Bordeauxblend Rosso, kunnen flauwe grapjes niettemin maar beter achterwege blijven.

Karakter Wijnimport

Ook van Alessio Dorigo kreeg ik een onberispelijke serie wijnen ingschonken, met ook hier weer zo’n puike Friulano en een dito Bordeauxblend met de naam Monsclapade.

Werkhoven Wijnen

Voor zo ver mij bekend niet in Nederland geïmporteerd, maar beslist het vermelden waard zijn verder de wijnen van Grillo, Petrussa, Vigna Petrussa (een ander bedrijf dan Petrussa) en Ronchi di Cialla. Elk van deze wijngoederen produceert binnen de gemeente Prepotto de lokale specialiteit Schioppettino en daarnaast de nodige andere rode en witte wijnen, inclusief Refosco of edelzoete Picolit. Als pionier voor de comeback van schioppettino en omwille van zijn bijzondere ligging heeft Ronchi di Cialla een eigen subappellation gekregen voor zijn pionierswerk. Dat is dik verdiend.

Isonzo & Carso

Een toonaangevend wijngoed in Isonzo is Vie di Romans van Gianfranco Gallo (foto). Gallo produceert een werkelijk formidabel gamma wijnen, waarbij de kaart van verschillen tussen bodemtypen volledig wordt uitgespeeld in combinatie met een perfectionistische vinificatie. Van Friulano tot Pinot Grigio en van Sauvignon tot Chardonnay, alles is van zeer hoge kwaliteit. Samen met Simčič in Brda mijn hoogst gewaardeerde producent van een hele week proeven. Zeer aanbevolen daarom!

Enoteca Sprezzatura

Eveneens een warme aanbeveling waard zijn de Isonzowijnen van Lis Neris. Proef van dit bedrijf maar eens de Pinot Grigio om te merken dat daarvan ook iets bijzonders gemaakt kan worden.

Brand Wijnimport

Wijnen uit Carso zijn per definitie zeldzaamheden. Des te aardiger is het dat die van Sandi Skerk zo waar in Nederland verkrijgbaar zijn, o.a. zijn Malvasia en de lokale Vitovska voor wit en Terrano voor rood. Uitgebracht als IGP, niet goedkoop, wel heel origineel en heel goed.

Eck en Maurick

Vipava

Tot slot Vipavska dolina, kortweg Vipava, dat publicitair voorlopig nog in de slagschaduw ligt van Slovenië’s beroemdste wijngebied Brda. Het is in commercieel en marketingtechnisch opzicht ook nog lang niet zo ver ontwikkeld als Brda. Gelet op de zeer kleinschalige manier van werken bij vrijwel alle producenten is dat niet zo verwonderlijk. Wijnbouwtechnisch gesproken gebeuren hier echter spannende dingen, reden waarom we er in de niet al te verre toekomst nog spannende zaken van kunnen verwachten. Op het gebied van Pinot Noir bijvoorbeeld.

Producenten om op te letten zijn o.a. Guerila met zijn aparte, onconventionele presentatie (what’s in a name?) en meer nog smaakmakers als Tilia en Burja. Zie wat betreft die laatstgenoemde de informatieve website van het bedrijf: www.burjaestate.com!

Good Grapes en Imperial Wijnimport

Christoph Wachter is zijn naam, die van zijn wijngoed Wachter-Wiesler. Kort geleden werd deze pas 26-jarige wijnproducent uit het Oostenrijkse Burgenland uitgeroepen tot ‘Newcomer des Jahres 2014’ door het gezaghebbende Duitse tijdschrift Der Feinschmecker. Die onderscheiding betekent dat je dan werkelijk iets in je mars hebt.

Wachters specialiteit: Blaufränkisch, Oostenrijks grootste troef als het gaat om rode wijn: zo origineel als maar kan. Ik proefde vier door importeur Noordman naar Nederland gehaalde wijnen van wijngoed Wachter-Wiesler en ben daar diep van onder de indruk geraakt. Wachter blijkt inderdaad wijnen van ongekende klasse te maken. Onthoud die naam daarom maar goed.

Südburgenland

In 2008, toen Christoph Wachter amper 20 was, kreeg hij van zijn vader de leiding over het wijngoed dat genoemd is naar de twee families die het stichtten.

Opvallend vroeg dus, want meestal laat de generatiewissel binnen familiebedrijven een stuk langer op zich wachten. Het wijngoed is gevestigd in het dorp Deutsch Schützen in Südburgenland. Tot aan het einde van de Eerste Wereldoorlog maakte dat deel uit van het Duitstalige deel van toenmalig Hongarije. Sinds 1921 is het Oostenrijks en ligt het pal tegen de grens met het huidige Hongarije.Het zuidelijke deel van het Burgenland is met zijn aanplant van slechts 500 hectare wijngaard een van de kleinste wijnregio’s van Oostenrijk. Het grenst behalve aan Hongarije ook aan Slovenië en de Steiermark. Slechts via een smalle corridor is het verbonden  met de rest van het Burgenland. Dit deel van het Burgenland is in wijnbouwkundig opzichtig sterk rood gekleurd, met een absolute hoofdrol voor de blaufränkisch.

Eisenberg

Voor de in 2009 gecreëerde herkomstbenaming Eisenberg DAC is blaufränkisch de enig toegestane druif. Het eigen karakter van Eisenberg rust behalve op die druif in minstens even grote mate op terroir, en dan vooral op de bodem. Die bodem bestaat in essentie uit ijzerhoudende Grünschiefer, groene leisteen. Vandaar de naam Eisenberg, letterlijk: IJzerberg. De bovenlaag is er een van leem of zanderig leem. De dikte daarvan varieert al naar gelang de hoogteligging op de helling. Hoe hoger, des te dunner en armer die toplaag. In Deutsch Schützen is overigens sprake van een wat zwaardere bodem dan in het naburige Eisenberg.Het klimaat van Südburgenland is het continentaal Pannonische met meer dan 300 dagen per jaar zon en grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht. Een beschutte ligging op zuidoosten en de juiste hoeveelheid neerslag maken het beeld compleet.

Puur natuur

Christoph Wachter kan werken met druiven die door hun aanplant op een leisteenbodem over een natuurlijke frisheid beschikken. Bij zijn vinificatie weet hij op voorbeeldige wijze het fruitkarakter van zijn wijnen te accentueren. Tegelijk hebben ze een natuurlijke concentratie en een solide tanninestructuur. Fruit gaar zodoende samen met diepgang. Kenmerkend voor alle vier geproefde wijnen zijn een enorme expressiviteit, intensiteit en zuiverheid. Kortom, je proeft hier Blaufränkisch in optima forma.Wachter staat met zijn aanpak wellicht model voor de enorme vooruitgang die de afgelopen tien jaar geboekt is bij Oostenrijks rode wijnen. De tijd met beginnersfouten als overmatige extractie en veel te veel hout van de veel te zwaar getoaste soort lijkt voorbij. Wachter wil niets van nieuwe barriques weten, maar houdt het op gebruikt hout in diverse grootten, variërend van 500 tot 3000 liter. Niet het effect telt, maar de verteerbaarheid van de wijn.

De wijnen

Blaufränkisch 2012, Südburgenland

Basiscuvée van jonge stokken uit Deutsch Schützen en Eienberg met de regionale herkomstbenaming in plaats van de plaatselijke DAC. Opgevoed op staal en op groot hout.

‘Eenvoudig’ – nou ja –, maar gelijk al een schot in de roos. Jeugdig purperrood van kleur. Open in de neus, bovengemiddelde geurintensiteit, fruitig, bessen, kersen, zachte aardse toets. Levendige smaak, puur en pittig, 13% alcohol, weer kersen, goede zuren en tannines, fijne bitters, mooi droog, opwekkende afdronk. Doet denken aan een stevige cru uit de Beaujolais. Wijn met hoge plezierfactor, bij voorkeur gekoeld serveren.

€ 12,95

Blaufränkisch ‘Béla-Jóska’ 2012, Eisenberg DAC

Genoemd naar de overgrootvaders – die gedwongen werden hun namen te verhongaarsen – van de huidige wijnmaker. Stokken tussen 15 en 40 jaar oud. Opvoeding gedurende 13 maanden op groot hout. d.w.z. vaten met een inhoud van 500 tot 3000 liter.

Ook hier weer een even hechte als jeugdige kleur. Open, behoorlijk intens, behalve rijp donker fruit een zacht kruidige, afrondende  toets van het hout. Soepele aanzet, elegante structuur, 13% alcohol, aards accent, mineraal, peper, wat complexer en intenser dan de instapcuvée en met wat meer mondgevoel. Uitgebalanceerd en met een opmerkelijke lengte in de afdronk.

€ 15,70

Blaufränkisch Ried Weinberg 2011, Eisenberg DAC Reserve

Wijn uit een individuele wijngaard in Deutsch Schützen met een veelzeggende naam. Het perceel van Wachter beslaat 5 van de in totaal 30 hectare en is ruim 40 jaar oud. Opvoeding van 18 maanden op gebruikt hout van 500 tot 1500 liter.

Fractie minder paarse tint dan bij de twee voorgaande wijnen, maar nog altijd hecht. Verleidelijke neus, middelintens, rijp donker fruit, zoethout, kruiden, tikje ‘Italiaans’. Fluwelige aandronk, gevolgd door een uitgesproken aards accent van leisteen, 13% alcohol, grip van plakkende tannine, vleugje tabak, pikant, zilt, indrukwekkende lengte.

€ 24,80

Blaufränkisch Alte Reben 2011, Eisenberg DAC Reserve

Wachters prestigecuvée. Kleine druifjes van oude stokken die naam waardig, want tussen de 40 en 80 jaar oud. Afkomstig uit twee percelen op de Eisenberg, een hoger gelegen perceel met een dunne en heel arme bovenlaag en een lager gelegen perceel met een dikkere leemlaag. Opvoeding van 20 maanden op vaten van 1500 liter.

Aroma’s van leisteen, specerijen en gedroogde kruiden. Voor het eerst ook wat milde, nootachtige roostertonen van hout. Frisse aanzet, peperig en mineraal in de voortzetting, ondanks 13,5 % alcohol heel verteerbaar, bijna lichtvoetige structuur met veel spanning, kersen, complex, ferme tannine, mooi droog en spicy in de afdronk. Alsof je leisteen in vloeibare vorm in je glas hebt. Sleutelwoord: intensiteit!

€ 48,95

Importeur: Noordman Wijnimport

Vermelde prijzen zijn particuliere prijzen inclusief BTW.

In het jongste nummer van Perswijn (nummer 4 van 2014) staat een uitgebreid interview met Eben Sadie, die wordt gezien als de beste en meest invloedrijke Zuid-Afrikaanse wijnmaker van de laatste tien jaar.

Zijn familiebedrijf, Sadie Family Wines, maakt twee series wijnen: de Signature Series, met de beroemde witte Palladius en de rode Columella, en de Old Vine Series (Die Ouwingerdreeks), met wijnen van druiven afkomstig uit een aantal van de oudste wijngaarden van Zuid-Afrika. Hier volgen de beschrijvingen en proefnotities van zijn wijnen uit die boeiende collectie, die nu verkrijgbaar zijn in Nederland via Wijnkooperij De Lange. De wijnen van 2011 zijn geproefd in september 2012, die uit 2012 in mei 2014.

Skurfberg 2012

100% chenin blanc, van drie meer dan 80 jaar oude wijngaarden in de Skurfberg, tussen Clanwilliam en de kust (Lambert’s Bay). Dit is officieel WO Olifantsrivier.Bodems zijn zanderig, ondergrond van sterk verweerd Tafelbergzandsteen.

Klimaat is warm, met weinig neerslag gedurende het groeiseizoen.Rustige, enigszins ingetogen geur, rijpe appels, citroenschil, iets warmte; smaak is rijk en vol, maar mooi gestructureerd, met zilte ondertoon en iets van amandelspijs, zuren zijn niet hoog maar goed; doet wat denken aan rijke stijl Savennières, maar vergeet die vergelijking meteen weer, want dit is zeer originele, Zuid-Afrikaanse chenin, met veel karakter en zekere complexiteit. 16/20 punten

Mev. Kirsten 2012

100% chenin blanc van een tussen 1905 en 1920 aangeplante wijngaard in Jonkershoek, aan de voet van Botmanskop, Stellenbosch. Bodems van sterk verweerd graniet. Wijngaard is een van de oudste chenin blanc-wijngaarden van Zuid-Afrika, eigendom van mevrouw Kirsten. Duurste en meest zeldzame van de Ouwingerdreeks, tweemaal ooit geproefd, heel anders dan Skurfberg: voller, krachtiger en langer. 16+/20 punten

Skerpioen 2012

Field blend van chenin blanc (45%) en palomino (55%), van een 70 jaar oude wijngaard in het noordelijk kustgebied van Swartland (gelegen tussen Dwarskersbos en Elands Bay). Bodems zijn heel kalkrijk, wijngaard ligt niet ver van zee, klimaat milder dan in binnenland.Geur is ingetogen, zilt en licht notig, met ook tonen van grapefruit, hooi en kruidenbloemen; smaak heeft warmte, kruidigheid en is zoutig, schoon en lang, met een licht oxidatieve toon; 1,5% alcohol minder dan Skurfberg door veel minder rijpe palomino; prachtwijn. 17/20 punten

Kokerboom 2012

Semillon blanc en semillon gris (rode variant) uit in jaren ’30 aangeplante wijngaard in Trekpoort Kloof, Olifantsrivier. Nooit geproefd, maar een blend van semillon blanc (Afrikaans: groendruif) en gris uit oude wijngaarden in warmere gebieden kan erg interessant zijn, zoals o.a. Tin Soldier Semillon 2013 van Thorne & Daughters (John en Tasha Seccombe) bewijst.

‘t Voetpad 2011

Field blend van muscat d’Alexandrie, semillon blanc, semillon gris, palomino en chenin blanc, die samen staan in een wijngaard daterend van 1928 in Piketberg, Swartland. ‘t Voetpad refereert aan de rooibostheeboerderij van Dirk Brand en de wijngaard diende waarschijnlijk enkel ter ‘eigen behoefte’.In 2012, tijdens Cape Wine, schreef ik: ‘wijn met een interessant verhaal, harmonieus van smaak met tropisch fruit en subtiele zilte tonen, maar niet de boeiendste van de proeverij, iets vlak nu.’ Maar de wijn heeft zich heel goed ontwikkeld, als ik de notities van gerenommeerde Zuid-Afrikaanse collega’s lees (Christian Eedes, Tim James).

Pofadder 2012

100% cinsaut, van 48 jaar oude wijngaard op de westflank van Kasteelberg, Swartland. Bodems van verweerde schiste en schalie. Mediterraan klimaat, met warme, droge zomers. De wijn is vernoemd naar de pofadder (bitis arietans; een korte, dikke gifslang die veel slachtoffers maakt in Zuid-Afrika) omdat Riebeek Mountain van een afstand qua vorm op een pofadder lijkt.

Het aroma is fris en warm tegelijk, met rode kersen en wat frambozen, een hint van zoethout en wilde kruiden; fruit komt mooi terug in smaak, ondanks 14% alcohol is de wijn mooi fris, heeft genoeg tannine (ook wat van steeltjes) en mooie lengte; bijzonder intrigerende wijn. 16,5/20 punten

Soldaat 2011

100% grenache noir van een in de jaren ’70 aangeplante, niet-geïrrigeerde wijngaard in Piekenierskloof, Olifantsrivier. Piekenierskloof is een hooggelegen dal (wijngaard ligt op 708 meter) ten noordwesten van Citrusdal, vernoemd naar de voetsoldaten (piekeniers, soldaten die vochten met een lans) die er ooit gelegerd waren. De bodems bestaan uit sterk verweerd graniet. Dit is grenache noir-terroir par excellence, waar niet alleen Sadie goede grenachedruiven vandaan haalt, maar ook anderen als Ken Forrester, Vriesenhof en Neil Ellis. Charles Back heeft trouwens de lokale coöperatie gekocht en contracten met vele telers gesloten, waardoor het maar de vraag is of zij die er veel eerder waren dan de rijke eigenaar van Fairview en Spice Route, nog wel genoeg goede druiven kunnen blijven kopen. To be continued…Een knap elegante versie van grenache noir, met maar 13,5% alcohol; geur met rood fruit (kersen, frambozen), wat tabak en een stoffig aardse ondertoon; smaak heeft genoeg structuur, opvallend goede zuren en een mineralige nahang; prachtige grenache. 17/20 punten

Treinspoor 2012

100% tinta barocca van een in 1974 aangeplante wijngaard ten westen van Malmesbury, Swartland.De geur is iets streng, maar redelijk elegant, met een florale kant en ook bosfruit; wijn heeft mooi natuurlijke, wat stevige tannine, goede grip, wat passende warmte, maar daartegenover genoeg zuren. Goed verteerbaar ondanks tannine, maar dit zal niet ieders favoriet zijn. 15,5/20 punten

Eselshoek 2011

Een strowijn van muscat d’Alexandrie uit ‘t Voetpad, Piketberg, Swartland. Nooit geproefd.

De wijnen van The Sadie Family worden geïmporteerd door Wijnkooperij De Lange. Van de Ouwingerdreeks hebben zij uit 2012 Skurfberg, Skerpioen, Pofadder en Treinspoor. De wijnen van Sequillo Cellars zijn nog te koop bij Vinites. Tekst en foto’s: Lars Daniëls MV

Ondanks alle inspanningen van de château-eigenaren gaat Bordeaux 2013 de boeken in als een van de minste jaren van de afgelopen decennia. Of het minder is dan 2007 of 2002 valt niet goed te zeggen, maar wellicht moeten we teruggaan naar begin jaren ’90 voor zo’n jaar.

Voor veel châteaux was de oogsthoeveelheid in elk geval de kleinste sinds de desastreuze vorst van 1991. Wel hebben de topchâteaux tegenwoordig meer (technische) hulpmiddelen om alles er uit te halen wat er in zit. Ze hadden bovendien geluk dat de druiven niet dat groenige, grassige hebben van andere matige jaren: de druiven waren redelijk rijp geworden in de warme zomermaanden. Maar ze hebben minder structuur en diepgang. Dat wordt enigszins gecompenseerd door een aromatisch, fris en fruitig karakter. Het lagere alcoholgehalte zorgt er voor dat je de zuren en tannine meer proeft, maar eigenlijk hebben de wijnen niet zoveel tannine, zeker niet bij de châteaux –de meeste- die kozen voor een voorzichtige extractie, dus een vrij kort schilcontact.

Te verwachten valt dat de wijnen eerder van vat zullen worden gehaald dan normaal, om het fruit te behouden. De verschillen in kwaliteit zijn dit jaar veel groter. De toppers hebben meer geld en middelen om goede wijnen te maken, dus op een lager niveau is er veel kaf tussen het koren. Dat verklaart de grotere spreiding in sterren dan anders.

De sterren blijven gerelateerd aan het jaar. Dus vijf sterren betekent de beste in deze jaargang, ook al is dat minder goed dan in 2009 of 2010. Of wijnen koopwaardig zijn, hangt van de prijs af. Op het moment van schrijven worden de prijzen niet genoeg verlaagd, en in dat geval is het verstandig de wijnen niet in de voorverkoop te kopen. Voor Sauternes zou een uitzondering mogelijk zijn. Die zijn heel goed. Bovendien hebben de châteaux de neiging minder te maken en de rest droog te vinifiëren, dus is er minder van.

Wijnen zijn geproefd in Bordeaux door Ronald de Groot.

Van 11 tot en met 16 mei werd in Alba voor de vijfde maal Nebbiolo Prima georganiseerd, voorheen Alba Wines Exhibition. Dit is de primeurproeverij (een zogenaamde anteprima) van de nebbiolo-wijnen van Roero, Barbaresco en Barolo, georganiseerd door Albeisa, een vereniging van wijnproducenten van Alba, in samenwerking met het toezichthoudende consortium van Barolo, Barbaresco, Alba, Langhe en Roero.

Gedurende vijf dagen kwamen de binnenkort vrijgegeven nieuwe Barolo’s, Barbaresco en Roero’s voorbij, om te worden beoordeeld door de Italiaanse en internationale wijnpers. Wat betreft Roero en Barbaresco ging het om jaargang 2011, voor Barolo 2010, voor Roero Riserva 2010, Barbaresco Riserva 2009 en Barolo Riserva 2008.

Dit zijn zeer veeleisende proeverijen, die een ware aanslag zijn op je palet; het eiwit in je speeksel raakt steeds meer op en dus moet je je waardering van de tannine ‘corrigeren’, want alles is min of meer drogend en bitter na 50+ wijnen. De proeverijen geven een uitstekende indruk van een jaargang en een goed idee van de kwaliteit en stijl van de individuele wijnen. Maar op basis ervan kan nooit meer dan een voorlopig oordeel worden gegeven uiteraard. In een drieluik van artikelen komen Roero, Barbaresco en Barolo voorbij, in die volgorde.

Roero

Roero DOCG is de herkomstbenaming voor Nebbiolo’s uit het gebied Roero. Het productiegebied ligt ten noorden van de rivier Tanaro en is veel minder bekend dan dat van zijn beroemde buren Barbaresco en Barolo.

Maar het is een zeer interessant gebied, dat ook landschappelijk erg fraai is, met plaatselijk indrukwekkende zandstenen rotsformaties. Er komen heel andere typen Nebbiolo vandaan dan uit Barolo; ze zijn elegant, relatief fruitig en minder tannineus. Dat verschil kan grotendeels worden toegeschreven aan de weliswaar ook kalkrijke, maar veel lichtere, zanderige bodems van het gebied.

De verschillen qua bodemtypen met Barolo en Barbaresco zijn al opvallend als je over de A33 door het dal van de Tanaro van Asti naar Alba rijdt: aan de kant van Barbaresco gele en grijze mergels, aan die van Guarene zandsteen. Nog evidenter wordt het wanneer je het productiegebied van Roero in gaat en op plaatsen de lagen schelpenzand in de bodems ziet, die verder veelal een mix zijn van zandsteen, klei, kalk en zand. Deze bodems zijn niet alleen geschikt om een toegankelijk, elegant type Nebbiolo te maken; ze zijn zeker zo goed voor de productie van de meest interessante witte wijn van Piëmonte: Roero Arneis.

Meer aandacht

Roero verdient meer aandacht en zou eigenlijk meer moeten worden ingezet als introductie tot Nebbiolo. Want als zelfs onomstreden wijnkenners moeite kunnen hebben met de meer stevige wijnen van deze druif -en dat is zo-, is aanvangen met serieuze Barolo niet aan te bevelen voor beginnende wijnliefhebbers. Dat draait bijna altijd uit op een afknapper, ook omdat de goede wijnen niet goedkoop zijn.

Goede Roero daarentegen heeft vrijwel al het fraaie van de zo bijzondere druif nebbiolo, zoals het prachtige primaire aroma van rozen, viooltjes en frambozen, en tonen van wilde kruiden, hazelnoten en teer (na wat rijping). Maar de wijnen hebben zelden de wat lastige combinatie van stevige tannine en flinke zuren die vooral de wijnen van bepaalde dorpen van de DOCG Barolo (Serralunga d’Alba en Monforte d’Alba in het bijzonder) zo kenmerkt en minder toegankelijk maakt in hun jeugd.

Recente jaren

2011 was een apart jaar, met een vroege uitloop en vruchtzetting, en een vroege start van de oogst. Gedurende het groeiseizoen waren de klimatologische omstandigheden zeer wisselvallig, met een nat einde van de winter, een warme start van het voorjaar en gematigde temperaturen in juni en juli. Augustus was zeer warm en zorgde voor volumeverlies, maar werd relatief goed doorstaan door de druivenplanten omdat de waterreserves in de bodems door neerslag in juni afdoende waren.

Voor nebbiolo was de neerslag van de eerste week van september zeer welkom, zoals ook de koelere nachten laat in het seizoen. Maar het bleef overdag warm tot eind september. Uiteindelijk was de oogst kwalitatief bevredigend, maar kwantitatief minder, en niet heel harmonieus qua rijpheden. Emanuela Negro (Negro Angelo & Figlie) over 2011: “2011 was een warme oogst, die al in september begon. De wijnen hebben structuur en fluwelige, zoete tannine, met hints van overrijpheid en confiture.”2010 was een heel ander verhaal. Een lange, koude winter tot in maart met veel sneeuw zorgde voor een latere uitloop en goede waterreserves in de wijngaarden, maar de vruchtzetting was goed door mooi weer in april, mei en begin juni. In het begin van de zomer viel veel regen en soms hagel, hetgeen lokaal schade veroorzaakte. Matige zomertemperaturen maakte dat de rijping laat kwam, maar die was wel heel mooi. Want eind augustus en heel september was het overdag aangenaam warm, maar niet heet zoals in 2011, en ‘s nachts goed koel, waardoor aromatisch én fenolisch heel goede nebbiolo werd geoogst. 2010 lijkt een heel goed jaar te zijn en dat wordt bevestigd door Emanuela Negro: “Het was mooi fris en winderig tijdens de oogst, van midden tot eind oktober. De wijnen toonden zich meteen complex en mooi fris, met wat minder alcohol dan normaal, maar erg goede balans.”

Afbeelding: de gemiddelde minimale (TM) en maximale (TX) temperaturen tijdens  de rijpingsmaanden augustus en september in 2010 en 2011. 2011 kende een duidelijk warmere rijpingsperiode dan 2010.

Favorieten Roero 2011 en Roero Riserva 2010

En waarschijnlijk vandaar dat ik blind de Riserva’s van 2010 hoog heb gescoord, terwijl riserva als categorie vaak nogal overbodig is. Mijn hoogste waardering dit jaar ging uit naar de wellicht beroemdste wijn uit Roero: de Riserva Roche d’Ampsej 2010 van Matteo Correggia. De 2009 van Correggia, gevestigd net buiten Canale, vond ik verleden jaar minder goed. Roche d’Ampsej zou je een moderne Roero kunnen noemen -de wijn wordt vergist en gerijpt in nieuwe barriques- en is inderdaad wat kruidig van het hout. Maar de wijn heeft zo’n mooie, natuurlijke kracht en intensiteit; die wordt niet verhuld door het hout.

De Roero Prachiosso 2011 van een andere voortrekker van het gebied, Giovanni Negro (geholpen door zijn vrouw en al zijn kinderen), krijgt geen nieuw hout en is een heel pure Roero, met die mooie variëtale kant van nebbiolo. Ook de Riserva Ginis 2010 van Poderi Moretti, een traditionele wijn opgevoed in grote houten vaten van Slavonisch eikenhout, beviel me (weer) erg goed. De wijn lijkt aanvankelijk erg slank, maar wordt steeds eleganter en intenser; typisch Roero, wat mij betreft. En net als je denkt, ik hou toch meer van het traditionelere type Nebbiolo, is daar Riserva Castelletto 2010 van Malabaila, die door rijping in barriques al heerlijk zacht en drinkbaar is, maar ook nog flink rijpingspotentieel heeft. En zo blijkt maar weer: het leven is niet zwart-wit, en zeker bij Nebbiolo niet. Korte of lange maceratieperioden, nieuw hout of ouder hout, barriques of botti, het speelt allemaal zeker een rol, maar uiteindelijk gaat het erom hoe de producent ermee omgaat en dat hij wijnen met balans maakt. En echte goede terroirs laten zich -gelukkig- niet gemakkelijk wegdrukken, ze tonen zich vroeger of later.

Matteo Correggia, Roero Riserva Roche d’Ampsej 2010

Mooie concentratie, veel fruit nog, mooi kruidig en een beetje spicy, droog maar niet drogend, erg goed, heeft inhoud en pit.

17+punten

Negro Angelo e Figlie, Roero Prachiosso 2011

Zeer typisch nebbiolo, met rozen, hazelnoten, iets framboos en aardse warmte; wijn heeft een heerlijke balans, is zacht, met mooie tannine en goede zuren, warmte na, goede tot zeer goede lengte.

16,5+ punten

Poderi Moretti, Roero Riserva Ginis 2010

Geur is mooi, typisch Roero, licht maar zuiver; de smaak lijkt aanvankelijk iets dun, maar wordt dan elegant, toch wel fraai.

16,5+ punten

Malabaila, Roero Riserva Castelletto 2010

Dit is elegante, zachte Roero, heel drinkbaar, maar heeft ook nog reserve, goede lengte, heel mooi typisch.

16,5+ punten

Cornarea, Roero Cornarea 2011

Veel kleur; volle geur ook, behoorlijk veel extract, rijp maar net niet overrijp, geur is aards, met tonen van tabak en zwarte pruimen; stevig, je proeft extract, meer tannine dan normaal bij Roero, maar veel reserve.

16+ punten

Pelassa, Roero Riserva Antaniolo 2010

Wijn met goede frisheid, vrij lichte stijl, typisch Roero, heeft nog even nodig, maar potentieel lekker elegant en zacht.

16+ punten

Cascina del Pozzo, Roero Riserva Montegalletto 2010

Mooie typisch nebbiologeur, met rozen en kersen, mooi gerijpt ook, droog maar zal alleen maar zachter worden, zeer fraaie Roero.

16+ punten

Malvirà, Roero Riserva Trinita 2010

Wat ontwikkeld, maar elegant qua geur, met daarin iets van amandel, tabak en rozen; ook smaak is wat ontwikkeld, mooi zacht, maar tikje droog, al met al vrij elegant maar niet zéér lang.

16+ punten tekst en foto’s: Lars Daniëls MV

Perswijn bezocht recentelijk in het gezelschap van Andrew Jefford, columnist van Decanter (Jefford on Monday) de grensstreek van Italië en Slovenië. Dat gebeurde op initiatief van Paul Balke, auteur van The Wine Atlas of Piemonte en momenteel werkend aan een nieuw boek met als werktitel Wine without Borders, gewijd aan die grensstreek.

Het eerste deel van het verslag van dit bezoek, met de focus op Brda en Collio, is te lezen in Perswijn nummer 3. In grote lijnen althans, want er valt heel veel meer over dit fascinerende en in Nederland nog onderschatte wijngebied te melden. Vooral het Sloveense deel is nog grotendeels terra incognita.

Eigenzinnig

Ook al moet Collio het zonder DOCG stellen, het geldt wel zo’n beetje als een van de meest gereputeerde wijngebieden van Italië, zo niet als hét witte wijngebied. Inclusief de wijnen van producenten die zich niets aan de DOC gelegen laten liggen en die hun wijnen om hun moverende redenen liever als IGT Venzezia Giulia verkopen. Eigenzinnige producenten kom je nu eenmaal overal in Italië tegen. Natuurlijk is niet alles en iedereen in Collio even goed als wel eens gesuggereerd wordt, maar toch. De gemiddelde kwaliteit ligt er hoog.

Voor het Sloveense Brda aan de andere kant van de grens geldt exact hetzelfde. Afgaande op mijn recente bevindingen hebben de producenten in Brda hun achterstand op de collega’s in Collio de afgelopen jaren volledig goedgemaakt, niet in het minst door de intensieve contacten met Italië die mogelijk geworden zijn na het wegvallen van de grens. In navolging van Collio zijn ook de Sloveense wijnen ondanks hun nog betrekkelijk geringe internationale bekendheid vrij prijzig, al wordt dat in de meeste gevallen wel gerechtvaardigd door hun originaliteit en kwaliteit. Dat impliceert alleen wel dat importeurs nog niet erg happig zijn, zeker in combinatie met de niet altijd even vertrouwd aandoende namen van producenten en druivenrassen plus een sterk gefragmenteerde productie.

Originaliteit en verteerbaarheid

Kleinschaligheid is aan beide kanten van de grens troef. En daarmee ook een buitenkansje voor echte specialisten. Wijnen voor het grote publiek zullen het nooit worden, maar des te interessanter lijken ze voor de horeca. Voor Collio, wel bekend maar op de keper beschouwd toch slechts mondjesmaat geïmporteerd, is dat in feite ook het geval. Hun sterke punt: originaliteit in combinatie met verteerbaarheid. Gastronomische wijnen in de beste zin des woords.

Producenten Brda

Bjana ♥

Lokale benaming voor Biljana, een dorpje in Brda, en ook voor het bedrijf van Miran en Petra Sirk. Hun specialiteit is de productie van opmerkelijk goede mousserende wijnen volgens de klassieke methode op basis van rebula, chardonnay en pinot noir. Alle cuvées bleken van een onberispelijke kwaliteit. Rode Bordeauxblend Status niet geproefd.

PS: Bjana beschikt behalve over een kelder ook over een comfortabel gastenverblijf. Het is maar een weet.

www.bjana.si

Bregar

Wisselend beeld. Tegelijk plantaardig en lactisch smekende Rebula en wat weeïge Sauvignon die in de richt van malo lijken te wijzen (?). Maar daarnaast wel een heel mooie Malvasia. Verwarrend dus.

www.vina-bregar.si

Dolfo

Met de meeste wijnen van deze producent wilde het niet echt lekker klikken wegens technische onvolkomenheidjes of te extreme trekjes. Een uitzondering hierop vormde de zes jaar (!) op hout opgevoede Gredič Beli 2005, een witte blend van chardonnay, pinot grigio, pinot bianco, sauvignon blanc en friulano. Bij de Merlot pakt het vele hout dan weer een stuk minder uit.

www.dolfo.eu

Ferdinand ♥

Wijngoed van de familie Četrtič met 8 hectare biologisch beheerde terraswijngaarden in het dorpje Kojsko. De productie is verdeeld over een aantal (cépage)wijnen die alleen staal krijgen – in nauwelijks vertaalbaar Italiaans omschreven als vini fresci – en een paar met opvoeding op klein Frans eiken, waaronder een reserveversie van Rebula en de blends Belo (wit) en Rdeč (rood). Verder is er nog Macerirana, een superieure Rebula met een jaar schilinweking, en de mousserende Sinefinis, ook van rebula/ribolla. Die laatste wijn, ‘de wijn die verenigt’, is half Sloveens en half Italiaans, want Matjaz Četrtič maakt hem samen met Robert Princic van wijngoed Gradis’ciutta in Collio. Wat je noemt een echt Europese wijn!

www.ferdinand.si

Goriška Brda

Coöperatie van Brda in Dobrovo. Met 450 leden en 1000 hectare wijngaard met grote afstand belangrijkste producent van het gebied qua volume. Gehuisvest in een in 1957 gebouwde betonbunker in onvervalste Sovjetstijl zonder enig gevoel of respect voor de omgeving. Maar in datzelfde Dobrovo zijn ook na 1991 wel bouwwerken verrezen waarbij je esthetische vraagtekens kunt zetten. Dit allemaal terzijde. Hoe zit het met de wijn? Keurige witte als rebula en Sauvignonasse in de serie Quercus – overigens zonder eikenhout –, technisch verzorgd, zuiver en typisch. Bagueri Merlot daarentegen bezweken onder de houtopvoeding. Te weinig wijnen geproefd voor een gefundeerd oordeel.

www.klet-brda.si

Klineč

Nogal extreme bioproducent met heilig geloof in spontane vergisting, maar dat gaat helaas niet gepaard met een volledige beheersing daarvan. Met alle gevolgen van dien. Wijnen waar om zo te zeggen een luchtje aan zit. Voor de liefhebbers.

www.klinec.si

Kristalvin

Activiteit van Aleš Kristančič, de voorzitter van het consorzio van Brda. Vieve, minerale Rebula voor bij de oesters, expressieve Sauvignon, vlakke Pinot Grigio van het type Alsace in minder gunstige zin.

kristalvin@siol.net

Movia

Core business van – een andere – Aleš Kristančič, een man die veel deuren voor Sloveense wijn in het buitenland geopend heeft. Wijngoed en producent met cultstatus. Of dat terecht is? Gelet op de onbetrouwbaarheid van de geproefde flessen heb ik daar zo mijn vraagtekens bij. Gedrevenheid en enthousiasme kun je Kristančič niet ontzeggen en originaliteit al evenmin. Lid van Renaissance des Appellations, dus te vinden in de vrij extreme hoek als het op doen en laten aankomt. Als het om sulfiet gaat, bijvoorbeeld, of amfora’s. Hij begint met zijn ongedegorgeerde mousserende wijn Puro Rose 2005. Het dégorgement gebeurt in een bak met water vlak voor het uitschenken. Of dat thuis een succes wordt? Mwah. Een mooie wijn is het wel.

Movia lijkt gespecialiseerd in wijnen met leeftijd, d.w.z. van al gauw een jaar of vijf oud, zo niet meer. In zijn soort geslaagde Veliko, een assemblage op basis van rebula en heel herkenbaar als vin nature. Bij de Lunar Chardonnay, met in de fles een onwaarschijnlijke hoeveelheid bezinksel, gaat het mis. De wijn staat stijf van de vluchtige zuren en ook de smaak is verre van plezierig. Bij de tweede fles een vergelijkbaar verhaal. Azijn in wijn geeft venijn. Vin nature van de verkeerde soort, ook al heeft ie wel wat sulfiet gehad. Ook bij de Lunar Rebula een partij drab om stil van te worden, maar dit is wel een zeer goede wijn.Lastig is het dan weer bij de rode blend Veliko (merlot plus pinot noir en cabernet sauvignon) 2006, 2003 en 2002. De zuiverheid is diplomatiek gezegd niet optimaal. Putluchtje, Brett, van die dingen. Movia’s Pinot Noir doet het dan weer een stuk beter. Gelukkig maar.

www.movia.si

Importeur NL: Passport Wijnen

Ščurek

Producent van vrij eenvoudige, technische wijnen op instapniveau. Interessanter wordt het met de reeks Stara Brajda (Vieilles Vignes). Belo, de op acaciahout opgevoede witte variant, is samengesteld uit rebula en jakot (friulano) en verder ook nog malvasia, picolit, glera en pagadebit. Volle, rijke wijn met goede zuren en mineraliteit van de opoka bodem. Rdeče, de wat minder overtuigende rode versie , bestaat uit cabernet franc, merlot, refosco en cabernet sauvignon. Oppassen met het hout a.u.b.Ter afsluiting een curiosum in de gedaante van de droge Pikolit. Als Picolit wordt die immers in Friuli als zoete wijn gevinifieerd. Die droge van Ščurek, ook weer opgevoed op acaciahout, doet in aromatisch opzicht en qua smaakstructuur wel wat denken aan een Viognier. Leuk.

www.scurek.com

Šibav ♥

Miran Šibav was een van meest intrigerende producenten tijdens de speed dating proeverij in Dobrovo. Hij presenteerde Rebula en sauvignon Blanc met opmerkelijke minerale kruidigheid dankzij de opoka bodem. Werkelijk diepe indruk maakte zijn Rebula Aurora 2006, een droge dessertwijn met 15% alcohol en het hele spectrum aan aroma’s van honing tot noten en van specerijen tot zuidvruchten. Heel bijzonder.

www.vino-sibav.si

Simčič, Marjan  ♥♥

Voor mij dé smaakmaker van Brda, zeer aanbevolen en bovendien vertegenwoordigd in Nederland. Producent die bijna op de grens woont, ook wijngaarden in Collio bezit en breed geschakeerd assortiment wijnen op de markt brengt die uitmunten door precisie en expressie. Iedere wijn krijgt een vinificatie op maat en een uitgebalanceerde opvoeding. Zie wat hij doet met druiven die bij anderen soms in trieste vorm op fles gaan.De gewone Pinot Grigio is direct al een binnenkomer terwijl Selekcija Chardonnay ook de grootste scepticus overtuigen. Of neem de Theodor Belo, een assemblage van rebula met telkens 20% sauvignonasse (friulano) en pinot grigio. Een hoogtepunt in het assortiment is Opoka serie, met bijvoorbeeld een Chardonnay uit een ruim 40 jaar oud perceel, een Rebula van 55 jaar oude stokken en een magnifieke Sauvignon. Sleutelwoord: finesse!Niet vergeten: de Modri Pinot oftewel Pinot Noir. Niet de meest typische druif voor de streek, maar wat telt is het resultaat. Dikke knipoog naar de Côte Beaune. En wat een mooie, vier jaar op vat gerijpte Opoka Merlot 2005. Extract: 36 g/l! Ter afsluiting een fraaie edelzoete wijn in de vorm van een Rebula passito met een opvoeding van 5 jaar lang. Met 260 g/l restsuiker intens zoet, maar ook voorzie van 9 g/l zuren. Gelimiteerde productie, uiteraard.

www.simcic.si

Importeur NL: Vintič

Producenten Collio

Borgo del Tiglio

Bedrijf van Nicola Manferrari, die elk van zijn wijnen op een buitengewone wijze documenteert. Dan weet je bijna al op voorhand dat het wel goed zit. En dat zit het ook, al moet je wel van Manferrari’s stijl houden. Opvallende Collio Bianco 2010 met sauvignonaroma (!) en bitters. Bij de Ronco alla Chiesa 2011 volheid en structuur, vrij lage zuren, mineraal en nog het nodige hout. Even geduld. Wat gekunstelde Chardonnay 2012, maar fijne Malvasia 2011 – wat een mooie druif is dat toch – met ziltige finale. Heerlijk. Sauvignon 2012 in Gravesstijl, d.w.z. op vat vergist. Even wachten tot het hout versmolten is.

www.borgodeltiglio.it

Keber, Edi ♥

Dit bedrijf houdt het on-Italiaans simpel en brengt slechts één enkele witte wijn uit, Collio Bianco, goed voor 95% van de productie. Het is een mix van friulano, ribolla en malvasia. Complete wijn met lie-toon, fruit, spanning en mineralen. Ook heel goed: Merlot 1997 met vulling, zoet fruit, fijne aardsheid van de tannine.

edi.keber@virgilio.it

Importeur NL: Verkerk Wijnimport

Keber, Renato

Familie van Edi en te vinden op slechts een paar passen afstand. Gereputeerd bedrijf, maar dat komt er in de proeverij niet zo uit. Wat tegenvallende Friulano 2010, want aan de vlakke kant. De Chardonnay 2003 is al te ver gerijpt en mist zuren. Merlot 2006 vrij lichtvoetig met ‘Chileense’ cassis. Als revanche een uitstekende Pinot Grigio van 2010, complex en mineraal.

www.renatokeber.it

Picech ♥

Collio heeft niet de naam een wijn te zijn die wint bij rijping. Bij het proeven van enkele wijnen van Roberto Picech ga je daar toch wat anders tegen aankijken. De assemblage Jelka 2011 vond ik nogal lactisch en een beetje boterig, maar de Jelka 2004 is andere koek. Hier klopt alles. Verrassend mooi ontwikkeld. Als uitsmijter de Rosso Riservan 1999 met 80% merlot en 20% cabernet sauvignon. Heel goed, evenwicht gerijpt en verleidelijk zoet in het fruit.

www.picech.com

Toros ♥

Een naam die eerder aan Spanje doet denken dan aan Italië, maar wat dan nog?  Vaste leverancier van wijnen die door Gambero Rosso onderscheiden worden met tre bicchieri. Friulano in optima forma met sap, pittigheid en een fijn bittertje. De Pinot Grigio blijft qua spanning een beetje achter. Aardige Merlot 2007, gerijpt, zacht en spicy.

www.vinitoros.com

Associazione Produttori Ribolla di Oslavia

Alle geproefde Ribolla’s waren van het type ‘oranje wijn’ met lange tot zeer lange schilinweking.

Il Carpino

Ribolla 2009 rond en evenwichtig, ietsje hout, ziltige finale. Elegant. Pinot Grigio ‘Vis Uvae’ 2010 met de tint van een lichte rosé, mollig van smaak met een dropje. Malvasia 2010 met zeven dagen maceratie. Rond, boterig, spicy afdronk.

www.ilcarpino.com

La Castellada

Ribolla 2008 lijkt qua kleur op cognac, bescheiden houttoon, extreem zilte finale. Een van de betere.

lacastellada@alice.it

Fiegl

Ribolla 2011 met kortste inweking van allemaal. Eerder goudgeel dan oranje. Middelintens, droog, mineraal, gastronomisch. Technisch helemaal in orde.

Sauvignon 2012 volgens het boekje, sappig en expressief. Merlot ‘Leopold’ 2007 zondermeer goed. Merlot gedijt hier nu een maal prima.

www.fiegl.com

Primosic ♥

Ribolla 2009 met hint van passito, zuidvruchten, specerijen en hout. Veel hout zelfs, maar zonder nare bijsmaakjes. Bijzonder rijk smaakpalet. Beste van de serie. En nog een topper met Collio Bianco 2009 ‘Klin’, samengesteld uit sauvignon, chardonnay, ribolla en friulano. Intens, vlezig, ietsje hout, prachtig complex in afdronk. Ook de Merlot 2009 scoort goed.

www.primosic.com

Princic, Dario

Ribolla 2009 minste van de serie. Troebel, associatie met spiritus, ietwat onzuiver. Nee dus. Idem de Bianco 2010, nu vanwege een putluchtje.

dario.princic@gmail.com

Radikon

Met Gravner ooit een van de pioniers voor oranje wijnen en nu de meest ‘oranjegezinde’ producent van Oslavia. Niet alleen voor Ribolla, maar voor alle wijnen die het op de markt brengt. Van sulfiet wil men niets weten.

Ribolla 2007 vluchtig niet helemaal zuiver in de geur, putluchtje, smaak beter, fenolisch, dipje in het midden. Nogal uitgesproken stijl. Waar drink je dit bij?

Slatnik 2011 dan, een blend van 80% chardonnay en 20% friulano. Zowel prikkelend als nadrukkelijk fenolisch. Apart. Al even apart de eigenzinnige Jakot 2007 (friulano). Oranje, moeilijke neus, maar intrigerende smaak  als van een gerijpte Pinot Noir…

www.radikon.it

Importeurs van niet bezochte producenten in Collio:

Anfors: Gravner, Schiopetto

Bart: Livio Felluga

Douwe Walinga:  Villa Russiz

Eck en Maurick: Muzic

Henri Bloem: Zuani

Okhuysen: Jermann

Verkerk: Ronco dei Tassi

Vino & Vetro: Livon

Tekst en fotografie: René van Heusden

Als aanvulling op het artikel over Alexandra Marnier Lapostolle in Perswijn nummer 2 van 2014 de notities van de met haar geproefde wijnen tijdens haar recente bezoek aan Nederland.

Wit

Sauvignon Blanc Grand Selection 2012, Rapel

Voor ruim de helft afkomstig uit de eigen wijngaard Las Kuras en verder van contracttelers. Bevat 11% sémillon. Bleekgeel met groene reflex. Open, behoorlijk intens, rechttoe rechtaan, kruisbes, citrusfruit, vuursteen, vegetale toets van groene paprika à la Verdejo uit Rueda. De smaak sluit hier naadloos op aan: fris-droog, pittig, flink kruidig. Aardig in zijn soort, maar je moet wel van Sauvignon als een toch wat beperkte wijn houden.

€ 7,95

Semillon Grand Selection 2012, Rapel

Alexandra Marnier Lapostolle met haar wortels in Sancerre wil liever niet horen van ‘Bordelaise’ assemblages waarin sauvignon aan sémillon gekoppeld wordt, al is dat bij haar Sauvignon Grand Selection weldegelijk het geval. Maar goed, sémillon komt ook in pure vorm op fles. Lapostolles Semillon (zonder accent) komt van 80 jaar oude stokken – tegenwoordig plant immers niemand meer dit onmodieuze ras – en krijgt gedeeltelijk een half jaar opvoeding op Frans eiken. Lichtgele tint. Discrete geur, ingetogen, boenwas, honing. Volle, ronde smaak, weinig uitgesproken, wit fruit, weer wasachtig, goede zuren, markant bittertje. Bij uitstek een eetwijn.

€ 7,95

Chardonnay Grand Selection 2012, Casablanca

Assemblage van fruit uit diverse percelen, voor 70% vergist op staal en voor 30% op nieuw Frans eiken. Lapostolle streeft naar een stijl die rijpheid combineert met elegantie. Dat lijkt aardig te lukken. Open, middelintense geur met wit fruit en appel. Van het hout is weinig te merken. Frisse smaak, speels, zacht fruit, wat ronding van het hout (nu wel te merken dus), pikante toets van witte peper.

€ 7,95

Chardonnay Cuvée Alexandre 2011, Atalayas Vineyard, Casablanca ♥

Geen kopie van straf minerale witte Bourgogne of van boterachtige Californische Chardonnay, maar een Chileense interpretatie van chardonnay. Afkomstig uit een naar Chileense normen relatief koele single vineyard met lage opbrengst. Voor de helft vergist op vat, voor de andere helft op tank. Zoals andere witte wijnen niet worden aangezuurd, zo wordt in dit geval malolactische vergisting niet gestimuleerd. Met het oog op frisheid krijgt de wijn ook geen 100% nieuw hout, al zou adviseur Michel Rolland dat wel willen. De wijn valt op door zijn uitgesproken citruskarakter (groene citroen). Levendige smaak met extract, voorspelbaar goede zuren, wit fruit, hartige mineralen, vuursteen, discreet hout. Zo mag Chardonnay wel.

€ 13,95

Rood

Canto de Apalta 2010, Rapel

Een ‘kleine’ Clos Apalta? Vooruit, ook al gaat de vergelijking maar zeer ten dele op. In dit geval komt het fruit voor driekwart uit de eigen wijngaard Apalta en de rest van telers in Rapel. De wijn is een assemblage van carmenère, merlot, cabernet sauvignon en syrah. Carmenère en merlot zijn daarvan verreweg de belangrijkste. Wilde gist, vijf welken inweking, malo op vat, opvoeding op nieuw en vooral gebruikt eiken. Veel kleur. Pure neus, het ‘typische’ zwarte fruit waar zo veel Chileense rode wijnen een patent op lijken te hebben, beschaafde houttoets, licht rokerig en spicy, tabak. Toegankelijke smaak met vulling en frisheid, roosteraroma’s van het hout (koffie), rijpe tannine, chocolade, kruidigheid, goede balans.

€ 11,50

Pinot Noir Cuvée Alexandre 2010, Atalayas Vineyard, Casablanca

Helder robijnrood en daarmee een buitenbeentje vergeleken met het kleurgeweld van de andere rode wijnen. Open, verleidelijk, een en al rood fruit (aardbei)

In de zachte, ronde smaak keert het rode fruit terug, hout is slechts in de verte merkbaar (bravo!), de 14% alcohol is die van de Nieuwe Wereld, maar belangrijkere smaakbepalende elementen zijn hier elegantie en frisheid. Drinkbaarheid derhalve verzekerd.

€ 18,25

Syrah Cuvée Alexandre 2011, Las Kuras, Cachapoal ♥

Onvermijdelijk bijna dat ook Lapostolle zich aan Syrah waagt. En afgaande op deze 2011 met succes. Enorme kleurintensiteit, ondoorzichtig purper. Weelderige neus met zowel fruit, specerijen, mineraliteit en aroma’s van getoast nieuw eiken. Verrassend frisse smaakaanzet, in de voortzetting geconcentreerd en hecht van structuur, pittige kern, 14,5% alcohol, markante maar aangename bitters, wat hout, chocolaatje, uitstekend ontwikkelingspotentieel. Syrah in eigen stijl, niet zo zeer tussen Rhône en Australië, maar meer ernaast. Veelbelovend.

€ 13,95

Merlot Cuvée Alexandre 2010, Apalta Vineyard, Colchagua

Merlot blijft in Chili in de schaduw van cabernet sauvignon. Ook de ‘echte’ en niet de zo lang ten onrechte voor merlot aangeziene carmenère. De druif blijkt daar en ook elders in de Nieuw Wereld niet over hetzelfde aanpassingsvermogen als de cabernet te beschikken. Niettemin maakt Lapostolle er een goede wijn van. Aan kleur weer geen gebrek. In de neus open en behoorlijk intens. Wat betreft de smaak: vlezigheid, zwart en rood fruit, zoethout, peper, lekker wat grip, diepte en, heel belangrijk voor een Merlot, spanning. Dat zouden we vaker willen tegenkomen! Zou het soms aan de 15% syrah in de assemblage liggen?

€ 13,95

Carmenère Cuvée Alexandre 2011, Apalta Vineyard, Colchagua

Weinig ruimte voor misverstand hier met welke druif je te maken hebt: carmenère! Wederom veel kleur. Aromatische neus, typisch carmenère met zijn peper en grafiettoets à la cabernet franc. Compacte smaak, 14% alcohol, pittig en hartig, zwart fruit, weer wat grafiet, ietsje paprika. Of: waarom Carmenère in pure vorm een wijn voor de uitgesproken liefhebber is.

€ 13,95

Cabernet Sauvignon Cuvée Alexandre 2011, Apalta Vineyard, Colchagua ♥

Wijn op basis van fruit van vielles vignes cabernet sauvignon en 15% carmenère. Open, puur, onmiskenbaar cabernet, knipoog naar Californië. Stevige smaak met de vulling van rijp zwart fruit en de, grip van plakkende tannine. Minerale, ietwat zilte toets in afdronk, veel lengte. Chileense cabernet in optima forma, de terechte core business van Lapostolle.

€ 13,95

Clos Apalta 2007, Rapel

Lapostolles icoonwijn. Assemblage van carmenère, cabernet sauvignon en merlot. Veel meer Chili dan Bordeaux dus. Zo ook de wijn zelf. Baf, dit is heftig! Hechte kleur. Puur en intens in de neus, exotisch fruit, zachte specerijen, vleugje hout. Ondanks flink wat body tamelijk elegant van smaak, ‘slechts’ 13,5% alcohol, cassis, munt, mooie aardsheid, rijpe tannine, goed gedoseerd hout, complexe finale met een geweldige lengte. Kan zeker nog tien jaar probleemloos mee. Met 2001, 2005, 2011 en 2012 een van de zeer goede jaren voor Clos Apalta.

€ 58,50

Importeur en prijzen

L’Exception Lenselink

Genoemde prijzen zijn particuliere richtprijzen inclusief BTW.   Lees het interview met Alexandra Marnier in Perswijn nummer 2.

Wijnen uit de Elzas hebben het niet gemakkelijk in de Nederlandse gastronomie. De gebruikelijke reclamecampagnes, bekend uit zowel vakbladen als lifestyle magazines, slaan nauwelijks aan bij sommeliers en chefs van de betere restaurants van ons land.

Wat moet je er ook mee als wordt beweerd dat ‘Alsace en de Aziatische keuken hot is’. Alsof er één Aziatische keuken bestaat, zegt mijn gewaardeerde collega Van Heusden dan altijd. Of dat Elzaswijn echte mosselwijn zou zijn, of dé wijn voor bij asperges; dat zijn er zoveel. Maar deze marketingkreten zijn natuurlijk niet helemaal uit de duim gezogen. Want als ze écht goed zijn, van droog tot edelzoet, dan zijn de gastronomische mogelijkheden van Elzaswijnen inderdaad zeer groot.

Jeugdliefde

Enter de wijnen van Domaine Weinbach en de heerlijke keuken van Edwin Kats in Noble. Weinbach heeft, naast De Bruijn Wijnkopers, een nieuwe importeur in Nederland: Résidence Wijnen uit Roelofarendsveen (Résidence Wijnen/De Gouden Ton). Met Weinbach haalde directeur Fonger Kranenburg een jeugdliefde in huis; hij is al jaren fan van de geconcentreerde maar elegante wijnen van de dames Faller. En ondanks het feit dat de wijnen niet goedkoop zijn, sloegen ze meteen aan en dus was het tijd voor een feestje.Laurence Faller, mede-eigenaresse en wijnmaakster (ze runt Weinbach samen met haar oudere zus Catherine, en moeder Colette kan het nog niet laten mee te kijken), was naar Nederland gekomen voor bezoekjes aan verkopers en vele lunches en diners, waaronder deze bij Noble. Buiten de wijnen die Résidence nu voert, had ze meerdere andere cuvées en jaargangen mee laten komen. Omdat ik Weinbach kortgeleden uitgebreid heb bejubeld, dit keer alleen aandacht voor de geproefde wijnen.

Shared dining

Résidence heeft Noble, het nieuwe restaurant van Edwin Kats, uitgekozen om die eerder genoemde gastronomische mogelijkheden van de wijnen van Weinbach te laten zien. Kats, die eerder bij La Rive twee sterren had, kwam in 2012 terug naar Nederland, na te hebben gewerkt voor de InterContinental Hotels Group in Beiroet (Libanon) en Nanjing (China). In oktober 2013 opende hij in het pand waar eerder Chalet Royal was gevestigd zijn eigen restaurant, Noble.

Kats, geïnspireerd door zijn oriëntaalse ervaringen, voert er een concept van shared dining: gasten delen diverse kleinere gerechten. Dat kwam ook terug in de lunch bij de wijnen van Weinbach en dat was bewonderenswaardig: Kats had (deels) de verleiding weerstaan om duidelijk naar de wijnen toe te koken, maar juist gekozen voor de ideeën en gerechten die Noble in het menu voert. En het pakte bijzonder goed uit. Hier volgt een uitgebreid overzicht van de wijnen en de gerechten:

Aperitief:

2008 Alsace Grand Cru Schlossberg Riesling Sainte Catherine: schitterende wijn, mineralig, hint pétrole, rijp citrusfruit, loepzuiver, grote lengte.

17 punten

Argentijnse garnaal | mango | piment | bok choy | zwarte sesam

wijn: 2012 Alsace Pinot Blanc Réserve

14,5 punten

Mooi gerecht, leuk met knapperig gebakken garnalenschil, saus was wel tikje zoet. Wijn is als verwacht loepzuiver, ingetogen maar mooi fruitig; smaak is sappig zoals pinot blanc moet zijn (beetje verse peer), genoeg zuren, mooi bittertje, blijft fris en opwekkend.

Zuurkool | foie | terrine | peper | jus

wijnen: 2012 Alsace Pinot Gris Réserve Particulière & 2002 Alsace Pinot Gris Cuvée Sainte Catherine

15 punten & 15,5 punten

Comfort food van de eerste orde, een bij Elzaswijnen voor de hand liggende, maar zondig lekkere combinatie van zuurkool en eendenlever! De 2012 is fris en mooi, 2002 heeft veel meer restsuiker en botrytis, daardoor meer geur- en smaakdiepte. Bij het gerecht heb ik een lichte voorkeur voor de frisheid van de 2012, die het best gaat bij zuurkool. Los van de zuurkool is de rijpe, rijke 2002 fantastisch bij de foie.

Zeebaars | ceviche | sukade | krokant | appel | peterselie

wijn: 2012 Alsace Gewurztraminer Réserve

15 punten

Gewaagde combinatie, op papier én in de praktijk: de wijn wordt frisser maar het gaat goed omdat de Gewurztraminer van Weinbach, zeker die uit 2012, erg goede zuren heeft. Prachtig gerecht trouwens; één van de hoogtepunten: rauwe zeebaars in zuur gegaard, met krokant gebakken ‘kruimels’ van sukade; ceviche wordt (of is) het helemaal, zeker op zo’n creatieve manier!

Paling | toast | bieslook | crème fraîche | haringkuit

wijnen: 2012 Alsace Grand Cru Schlossberg Riesling Cuvée Sainte Catherine l’Inédit & 2008 Alsace Grand Cru Schlossberg Riesling Cuvée Sainte Catherine l’Inédit

17,5+ punten & 17,5 punten

Twee van Weinbach’s topcuvées, grote Rieslings uit Schlossberg in stijl die Duitsers Feinherb noemen: de wijnen hebben 24 respectievelijk 22 gram restsuiker. 2012 zit behoorlijk op slot, 2008 geeft zich wat meer. Smaak van 2012 is mooi compact, heeft structuur en het zoet is mooi. 2008 heeft meer citrus, meer zuren, komt daardoor veel strakker over. Bij het gerecht, dat werkelijk is om je vingers bij af te likken, is 2008 geweldig fraai, een bijna sublieme combinatie. Los is de 2012 een grote wijn, met een grote toekomst (20 jaar+).

Topinamboer | muesli | appel | haringkuit | bonito | pecorino

wijnen: 2010 Alsace Grand Cru Furstentum Gewurztraminer & 2002 Alsace Grand Cru Furstentum Gewurztraminer

16,5 punten & 16 punten

Mooie crème van aardpeer met krokant, zilt en zout, helemaal goed op deze manier. De Furstentum Gewurztraminer uit het frisse jaar 2010 is los van gerecht prachtig, met een haast olie-achtig mondgevoel, mede door 45 gram restsuiker, maar ook met de typerende zuren van 2010, die niet alleen frisheid maar ook extra lengte geven. Die uit 2002 is exotisch kruidig, heeft mooie tonen van karamel, wat warmte en lengte. Bij het gerecht wordt de 2010 iets vlak; de 2002 wordt juist zoeter, maar door zijn rijpheid doet hij het toch aardig bij het gerecht.

Zwezerik | espresso | lavendel | crunch | ui

wijn: 2011 Gevrey-Chambertin, Domaine Dujac

16 punten

Piepjonge rode Bourgogne als welkome afwisseling, wijn met duidelijke stijl en klasse bij lekker winters gerecht, zeer bevredigend, vooral door een mooi geconcentreerde jus.

Eendenlever | geroosterd | meloen | sesam | sambal

wijn: 2011 Alsace Grand Cru Schlossberg Pinot Gris Vendanges Tardives

19 punten

Dit was de wijn die me écht emotioneerde toen ik in oktober 2013 bij Weinbach was. En hij was nog steeds net zo briljant als toen, met zijn fantastische balans tussen zoet en zuur, de superfijne kruidigheid, en de enorme lengte. Het gerecht deed de grote wijn alle eer aan, het was de combinatie van de middag; het pikante van de sambal gaf net even de extra kick.

Krentenwegge | Pierre Robert | venkel | amandel | vanille-ijs

wijnen: 2010 Alsace Grand Cru Mambourg Gewurztraminer Vendanges Tardives & 2001 Alsace Grand Cru Furstentum Gewurztraminer Vendanges Tardives

16,5 punten & 15,5 punten

2010 Mambourg is vol en rijk, maar heeft ook de mooie frisheid van 2010. 2001 Furstentum is flink gebotrytiseerd, licht oxidatief, heeft zelfs een klein mufje, maar wel mooie tonen van karamel en rondeur. Normaal gesproken zou de gerijpte 2001 hier mijn voorkeur hebben, maar de lichte onzuiverheid speelt op. Vraag: ijs én (room)kaas in één gang, wordt dat de trend, heb ik wat gemist? Gaat prima hoor, maar voor mij liever én én, ná elkaar.

Crème brulée | vanille | tonkaboon

wijnen: 2010 Alsace Gewurztraminer Altenbourg Sélection de Grains Nobles & 2008 Alsace Pinot Gris Altenbourg Quintessence de Grains Nobles

17 punten & 17,5 punten

Uiteraard moesten we afsluiten met het grote edelzoete werk: Sélection de Grains Nobles en haar overtreffende trap, de kwintessentiële wijn van door edelrot aangetaste druiven. Of in gewone taal, de wijn van de strengste selectie van perfect gebotrytiseerde druiven uit een unieke jaargang. Zoals 2008 dat is. De SGN 2010 ging mooi bij crème brulée. De 2008 Quintessence, met een ongelooflijke intensiteit van zoet en zuur, is om op zichzelf van te genieten, dat dwingt de wijn als het ware af. Of om nog tientallen jaren weg te leggen.

Overtuigend

De conclusies waren gemakkelijk te trekken. Domaine Weinbach is een van de weinige échte topdomeinen van de Elzas. En daarbij de producent die de meest elegante, fijne wijnen maakt, zonder de grote traditie van wijngebied Elzas te verloochenen. Interessant is bijvoorbeeld hun idee over botrytis. Daar waar in Duitsland botrytis, zeker in droge wijnen, steeds minder wordt toegestaan of opgezocht, zijn de Fallers van mening dat botrytis extra complexiteit geeft, zeker bij een druif als pinot gris, en in dat geval ook in de droge wijnen. De wijnen zijn niet goedkoop, maar ze zijn van de hoogste kwaliteit, bijzonder stijlvol en uniek. Ik begrijp Résidence Wijnen dus wel.In Noble was ik nog niet geweest. En hoewel ik graag bij Chalet Royal kwam -ik heb een zwak voor dat soort ‘klassieke zaken’- spreekt het concept en de uitvoering van Noble me bijzonder aan. Edwin Kats is het koken niet verleerd en heeft een sfeervolle, eigentijdse zaak neergezet, waar het heel goed toeven is. En dat niet alleen om het eten en de fraaie inrichting, zéker ook om het goede wijnbeleid en de perfecte wijnservice van de sommeliers onder de overtuigende leiding van Randy Bouwer.

www.restaurantnoble.nl

Lars Daniëls MV

Van Vojacek, een importeur die zich al jaren onderscheidt met een breed en evenwichtig samengesteld Europees assortiment van betrouwbare kwaliteit, ontving ik recentelijk een aantal wijnen van uiteenlopende herkomst ter beoordeling. Het zijn wijnen in dat publicitair helaas nog zo schromelijk onderbelichte prijssegment tussen 10 en 20 euro.

De onderstaande bevindingen zijn gebaseerd op tweemaal proeven met een interval van een dag. Genoemde prijzen zijn consumentenprijzen inclusief BTW en accijnzen op het niveau van 2013.

WitRoussanne ‘Les Vignes d’à Côté’, Vin de France 2012

Yves Cuilleron

Wijn uit de Noord-Rhône, gemaakt van aangekochte druiven door een zeer gerenommeerde producent van Condrieu. Vrij diepe, gele tint. Middelintense geur met bloesem en amandel. Zachte aanzet, lage zuurgraad, volop wit fruit (peer!), soepel, verteerbaar dankzij het bescheiden alcoholgehalte van slechts 12%, fijn bittertje na. Wijn met een onmiskenbaar eigen signatuur. Laat je niet misleiden door de ‘simpele’ herkomstbenaming. Deze wijn kan het tegen menige witte Saint-Joseph opnemen.

Prijs: € 12,95

Valdeorras Godello ‘sobre lías’ 2012

Bodegas Valdesil

Karaktervol Galicisch wit ‘sur lie’ van de druif godello, superieur aan heel wat over het paard getilde Rías Baixas. Helder, bleekgeel. Pittige neus met gemiddelde intensiteit, lie-toon, mentol, appel, mineraal. Ook in de smaak volop pit, behoorlijk vol, 13,5% alcohol, rijk mondgevoel, aromatisch vrij neutraal, zacht kruidig (vleugje tabak), bittertje, lengte in afdronk. Gastronomisch! Wat een verademing in een wijnwereld die soms vergeven lijkt van slappe Chardonnaytjes en saaie Sauvignons waarvan er geen dertien maar wel dertig in een dozijn gaan. Of: waarom je voor een paar euro meer zo heel veel meer in je glas krijgt!

Prijs: € 13,25  ♥

Mâcon-Milly-Lamartine ‘Clos du Four’ 2012

Christophe Cordier

Nu niet meer klagen over vermeend ingewikkelde Duitse namen, want in Frankrijk weten ze daar ook raad mee. Zie deze wijn uit de gemeente Milly-Lamartine in Mâconnais. Diezelfde wijn bevestigt trouwens de opmerkelijke dynamiek en kwalitatieve vooruitgang van dit gebied. Daarom zo interessant omdat de prijzen nog redelijk te noemen zijn. Heldere kleur, strogeel. Onbewogen al vrij intense neus. Chardonnay, wit fruit, rokerig hout, vuursteentje, hartig, kruidig. Ronde aanzet, ook frisheid, rijpe appel, mineraal bittertje, romig mondgevoel, vanille, amandel, opvallend rijk mondgevoel, body, 13,5% alcohol. In essentie een serieuze witte bourgogne die je eigenlijk eens blind zou moeten proeven naast veel duurdere gemeentewijnen uit de Côte d’Or. Hij moet alleen nog wel even dat hout kwijtraken. Zeker bij een poosje openstaan komt dat sterk naar voren.

Prijs: € 17,25

Rood

Bierzo ‘El Pájaro Rojo’ 2012

Losada Vinos de Pago

De ‘rode vogel’ uit Bierzo, uiteraard gemaakt van de lokale druif mencía en met malo en korte rijping op hout. Veel kleur, jeugdig rojo. Volle neus, rijp, eerder rood dan zwart fruit, duidelijk houtaccent zonder dat dit stoort. Vol en vlezig van smaak, jeugdig, 13,5% alcohol, ook goede zuren die Bierzo kenmerken. Wijn met energie, spanning, een chocoladebittertje en toch een vrij rond mondgevoel, toegankelijk voor een groot publiek. Wat een leuke DO is dat Bierzo toch. In dit geval krijg je in ieder geval veel waar voor je geld.

Prijs: € 9,75  ♥

Languedoc Pézenas ‘Solen’ 2008

Domaine des Aurelles

Assemblage van 60% carignan en 40% grenache met enige leeftijd. Robijnrood. Open, al wat ontwikkeld, zwoel, rijp, jam van rood fruit en zachte specerijen van de grenache, maar ook een groenige en aardse toets van tannine – en daarmee van carignan. In de smaak weer zwoel rood fruit en kruidigheid (grenache), ook pit en bittertje (carignan). Warm, merkbare alcohol (14,5%) , bescheiden zuren, maar toch wel voldoende frisheid; salmiak, drop, zoethout, mediterraan. In de finale weer het stugge kantje van de carignan. Wel de nodige lengte in de afdronk. Een stijl waarvan je moet houden. Vanwege de beperkte doordrinkfactor en de prijs aan mij wat minder besteed.

Prijs: € 18,25

Morellino di Scansano Riserva 2010

Terenzi

Wijn van 100% sangiovese, alias morellino, uit de Maremma. Om precies te zijn uit de omgeving van Grosseto, een kilometer of 25 landinwaarts van de Toscaanse kust. Ongefilterd gebotteld na 12 maanden opvoeding op klein en groot hout, aansluitend nog 12 maanden flesrijping. Helder, diep robijnrood. Onbewogen middelintens. Opent na beluchten, heel rijp in het fruit, pruimen. Milde tabak, zachte kruidigheid, aards. Fijne, pure smaak met brede, fluwelige aanzet, zoethout, warme alcohol , 14,5%, vleugje hout, magnifiek mondgevoel, breed, zeer rijpe tannines, fijn bitter, zoete kersen, lengte. Hm, een beauty!

Prijs: € 18,95  ♥