Achtergrond & Interviews

Van 8 tot met 14 januari 2012 verbleef Lars Daniëls met Ronald de Groot in Bordeaux, om in vijf dagen de meeste topproducenten te bezoeken en bijna alle Grands Crus Classés (GCC) uit 2008 en 2009 te proeven. Vandaag deel twee van zijn verslag. Tekst en foto’s: Lars Daniëls MV
Maandag 9 januari 2012 – deel II

Chez Lafite-Rothschild

De lunch op La Lagune was een uurtje uitgelopen, en leg dat maar eens uit aan de mensen van Château Lafite-Rothschild, onze volgende rendez-vous. Ongelooflijk, maar waar, het was allemaal geen probleem, dus met een uurtje vertaging arriveerden we op Lafite, aan de noordgrens van de AOC Pauillac. Het zou een van de absolute hoogtepunten van onze reis worden.

We werden ontvangen door Charles Chevalier, die in de proefruimte de wijnen van Duhart-Milon, Lafite en Rieussec van de jaren 2008 en 2009 klaar had staan. De tweede wijnen van Château Duhart-Milon, Moulin de Duhart, zijn van goed niveau (2008: 15,25, 2009: 15,75), en de Grand Vin van Duhart-Milon is zeer goed. Tenminste, vooral die uit 2009 (17,5); die van 2008 (16) vond ik stukken minder en eigenlijk te ver achterliggen op 2009.

Dat kan in het geval van Lafite niet gezegd worden: 2008 is er, zeker relatief beschouwd, net zo onwaarschijnlijk goed als 2009. Heel bijzonder is toch ook wel dat de zogenaamde tweede wijn, Carruades de Lafite, op een puntje na meekan met de top van Bordeaux. Ik zeg ‘zogenaamde’ tweede wijn, want het is geen kleine Lafite, maar een wijn op zich, met een groter aandeel merlot (42% in 2009, met 50% cabernet sauvignon en de rest cabernet franc en petit verdot) en enkel afkomstig uit percelen van het plateau van Carruades, niet ver van Pontet-Canet. 2008 is ijzersterk (17,25) en 2009…., haast niet in woorden te vatten.

Zo dan maar: als een wijn echt bijzonder is, word ik emotioneel en krijg ik letterlijk tranen in mijn ogen. Dat overkwam mij bij Carruades 2009 (18), die zeldzaam intens is van smaak, met schitterende tonen van cassis, cederhout, een geweldige structuur en zeer grote lengte. De wijn is natuurlijk belachelijk duur, maar ook o zo goed! Ik moest even wegdraaien van de proeftafel. En dan moesten de Grands Vins van 2008 en 2009 nog komen.

Maar wat zich met Carruades al aandiende, kwam helemaal uit. Château Lafite-Rothschild 2008 (19) is simpelweg de beste Bordeaux van dat jaar, en Lafite 2009 is nog intenser en krachtiger, zonder iets aan finesse in te boeten: nagenoeg perfect dus: 19,5-20 punten. Er zou in de hele week verder maar één wijn zijn, die ik dezelfde score zou geven, maar mij persoonlijk nog iets meer raakte…

Intermezzo van Sauternes

Bij de Domaines Barons de Rothschild (Lafite) hoort ondermeer ook Château Rieussec, een topdomein van Sauternes. Ook daarvan stonden eerste en tweede wijnen van 2008 en 2009 op tafel. Wat later in de week, bij een hele dag in Sauternes/Barsac, duidelijker zou worden, kon op basis van een vergelijking tussen Rieussec 2008 en 2009, al een beetje worden voorspeld: ook in het geval van Sauternes is 2009 een krachtiger en gewoon beter jaar.

Maar Rieussec 2008 (17) is wel degelijk erg fraai, met naast gedroogde abrikozen en wat honing ook mooie florale geuren, een goede frisheid en een grote lengte. Rieussec 2009 (17,5) is echter dikker, krachtiger maar heeft voldoende zuren en enorme lengte.

Een persoonlijke noot: wellicht ben ik streng op Sauternes; ik scoor de wijnen in ieder geval minder hoog dan de beste rode Bordeaux. Maar dat is omdat de schaal van 20 punten een absolute is, waarbij een wijn die 18 punten of meer krijgt, bij de absolute top in zijn soort wereldwijd hoort. Wat mij betreft leggen de beste Sauternes het net af tegen de allerbesten edelzoete wijnen uit Duitsland en de Loire. Waarom? Omdat ze minder zuren hebben, en soms wat teveel alcohol.

Grands Crus Classés de Saint-Estèphe

Hoewel de avond al was gevallen, zat de dag er nog lang niet op. Van Lafite is het maar een klein stukje naar Cos d’Estournel, dat net aan de andere kant van de Jalle du Breuil ligt. U weet het ongetwijfeld: Cos is het meest extravagante Château van de Haut-Médoc, opgetrokken en ingericht in een sterk orientaals geïnspireerde stijl.

We kwamen er om de GCC van Saint-Estèphe te proeven, eerste en tweede wijnen. Over beide kan ik vrij kort zijn, want in beide gevallen en zowel in 2008 als in 2009, scoor ik Château Montrose net iets boven Cos d’Estournel, en is er toch wel een gaatje naar de rest (Lafon-Rochet, Cos Labory en Calon-Ségur). Montrose, dat een van de beste terroirs van de Haut-Médoc bezit, is zowel in 2008 (17,5) als in 2009 (18+), een prachtwijn, stijlvol, natuurlijk, verleidelijk en elegant. Cos heeft nog iets meer kracht, maar net wat minder finesse (2008: 17,25, 2009: 17,5); enfin, een bekend verhaal.

In het donker naar Ducru

In het aardsdonker – het was zó donker, dat het leidde tot een pijnlijke valpartij van onze enige vrouwelijke reisgenoot – hadden we nog een bezoek af te leggen, aan een schitterend Château met groots uitzicht op de Gironde: Château Ducru-Beaucaillou. ‘Achterom’ werden we naar de kleurrijke proefruimte van het grote Château geleid, om met Bruno Borie, eigenaar van Ducru, zijn wijnen te proeven. Dan gaat het om Fourcas-Borie uit Listrac, en de drie wijnen uit Saint-Julien: Lalande-Borie, La Croix de Beaucaillou en de Grand Vin natuurlijk, Ducru-Beaucaillou.

Fourcas-Borie is een relatief eenvoudige wijn, waarvan de 2008 mij meer bekoort dan de wat overrijpe 2009. Borie benadrukt terecht dat Lalande-Borie niet de derde wijn is van Château Ducru-Beaucaillou, maar een aparte wijn, van een apart Château – Lalande-Borie -, van een apart terroir. Dat terroir ligt wat verder van de Gironde af en de kiezelbodems zijn er minder diep dan in de wijngaarden van Ducru, dichtbij het grote water. Lalande-Borie heeft mede daarom noch de diepgang, noch de verfijning van Ducru, maar is wel een stijlvolle wijn (2008: 14,75, 2009: 15,25).

De tweede wijn van Ducru, La Croix de Beaucaillou (2008: 15,75, 2009: 16), komt voornamelijk van de jongste stokken van het domein (minder dan 10 jaar oud), heeft mooi fruit en sap, ook goede structuur, maar mist natuurlijk wat van de complexiteit en natuurlijke concentratie van de Grand Vin, van (veel) oudere stokken. Hier staat nog tweede wijn, maar ook in het geval van La Croix de Beaucaillou doet Borie veel moeite om deze te positioneren als een aparte wijn, van een ander terroir. Je kunt je daarbij afvragen of het fruit van deze stokken, als ze flink ouder zijn, toch niet gewoon naar de Grand Vin zal gaan. Die positionering is ook gedreven door marketing, iets dat Borie ook toegaf; tweede wijn suggereert namelijk immer op zijn minst dat er een andere wijn is, die beter is, en in het meest negatieve denken dat het een soort restverwerking is van de druiven die niet goed genoeg waren voor de Grand Vin.

Die Grand Vin wordt zeker de laatste jaren tot de absolute top van de Médoc gerekend, met vooral in de Franstalige pers scores van 19,5-20 punten. Hoe goed de wijn ook is, daar kan ik niet in meegaan. Ducru-Beaucaillou 2008 (17,25) en 2009 (17,5) zijn prachtige wijnen, zeer stijlvol, mooi intens, structureerd en puur, maar roepen bij mij puur op basis van hun smaak minder emotie op dan de absolute toppers als Lafite, Pontet-Canet, Latour, etc. Daar kunt u natuurlijk weinig mee, het is niet iets concreets; maar dat zijn dit soort waarderingen nooit.

Terug op Pichon Lalande

We keerden terug naar ons verblijf, het prachtige Château Pichon-Longueville Comtesse de Lalande. Ook daar stond nog een serie wijnen op ons te wachten, ons laatste werk, voordat we aan de Cristal konden. Tot dezelfde groep als Pichon Lalande behoren ook het al eerder genoemde Château Bernadotte (Haut-Médoc), Château Haut-Beauséjour en Château de Pez (beide Saint-Estèphe). Het zijn stuk voor stuk goed gemaakte, aantrekkelijke wijnen, waarvan Bernadotte voor minder dan € 20,00 een leuke koop is.

Maar het gaat om Pichon Lalande en hun prima tweede wijn, Réserve de la Comtesse. Die laatste is uit 2008 zeker niet minder dan uit 2009 (beide: 15,75), waarschijnlijk door het flinke aandeel merlot in de blend (50%). Daarmee komen we op een belangrijk punt: Pichon-Longueville Comtesse de Lalande, is een beetje een buitenbeentje in Pauillac, met relatief weinig aanplant van cabernet sauvignon (45%), maar veel merlot (35%) en cabernet franc (12%), plus wat petit verdot (8%). Daardoor is de stijl van de wijnen anders – wat zachter en minder intens en gestructureerd – dan andere Pauillacs.

Qua terroir echter, zitten ze vooral in eersteklas cabernet sauvignon-gebied, met goed drainerende wijngaarden rijk aan kiezels. Merlot heeft het hier moeilijker; het is er -zeker in bepaalde jaren- aan de droge kant. Het is daarom niet verwonderlijk dat veel van de cabernet sauvignon gebruikt wordt voor de Grand Vin, voor structuur, bewaarpotentie en typiciteit. Dat aandeel cabernet sauvignon is de laatste jaren gemiddeld zo’n 65%, terwijl merlot onder de 30% zit, hetgeen wat meer ruimte laat voor cabernet franc en petit verdot.

Pichon Lalande 2008 is vrij slank, elegant en uiterst stijlvol, met een grote lengte (17), 2009 is geconcentreerder maar zit nog potdicht. De wijn heeft schitterend donker fruit, is wat aards, heeft geweldige tannine, goede zuren en zeer grote lengte: 17,75 punten.

Einde van de eerste dag

Vermoeid maar uiterst voldaan, en bijzonder gefascineerd door alle ervaringen van de lange dag, werden we uitgenodigd in de salon van het Château. Een glas ‘gewone’ Roederer Brut deed wonderen voor hoofd en tanden. En maakte het palet weer schoon genoeg voor Cristal 2004, een schoonheid van een Champagne. En we wisten weer waarvoor we het (ook) allemaal doen…

Volgende week deel drie van deze kleine serie over het bezoek van Lars Daniëls en Ronald de Groot aan de Bordeaux.

Dat Udo Göebel – kersvers bezitter van het hoogste wijndiploma in Nederland en daarmee een van de slechts vijf mensen in ons land die zich Magister Vini mag noemen – een liefhebber en waar ambassadeur van de wijnen uit Zuid-Afrika is, behoeft geen betoog. Tekst en fotografie: Frank Jacobs

Dit blijkt eens te meer uit het feit dat hij onlangs de initiatiefnemer en organisator was van een proeverij van twee Zuid-Afrikaanse topwijnen die niet in het portfolio van zijn bedrijf WineMatters zitten.

Zoals wel vaker wanneer het een door Udo Göebel georganiseerde proeverij van Zuid-Afrikaanse wijnen betreft, vond ook deze proeverij plaats op het prachtige Kasteel Engelenburg in Brummen, dat met meer dan 200 Zuid-Afrikaanse wijnen op de wijnkaart niet alleen de grootste collectie wijnen uit dat land in Europa heeft, maar met Food & Beverage manager Arjen Pleij eveneens een ambassadeur en expert van de wijnen uit Zuid-Afrika in de gelederen heeft.

Op de proeftafel verschenen de beide Bordeauxblends De Toren ‘Fusion V’ en Kanonkop ‘Paul Sauer’, die door velen tot de absolute top in hun genre van Zuid-Afrika worden gerekend. Het werd dan ook een absoluut memorabele proeverij.

De Toren ‘Fusion V’

Het oogstjaar 1999 was het debuut van De Toren ‘Fusion V’ op de markt. Eigenaar Emil den Dulk – de genealogen onder u hebben het natuurlijk al door, zijn familie stamt uit Scheveningen – had besloten zijn bedrijf anders gestalte te geven dan andere wijnbedrijven in Zuid-Afrika. Waar het bij de meeste Zuid-Afrikaanse wijnbedrijven heel gewoon is om een breed spectrum van wijnen uit te brengen, wilde hij zich concentreren op slechts één wijn.

Als liefhebber van Bordeaux was de keuze voor het type eenvoudig: het moest een Bordeauxblend worden, gemaakt van de vijf klassieke druivenrassen uit de Bordelais, vandaar de naam Fusion V. Die eerste wijn sloeg in als een bom. De wijn werd door de (inter)nationale wijnpers enthousiast becommentarieerd en van hoge punten voorzien. Daarna werden de hooggespannen verwachtingen bij de tweede oogst volledig waargemaakt: een reputatie was gevestigd.

De exacte assemblage wisselt van jaar tot jaar, maar de wijn is cabernet gedomineerd, met over het algemeen 55 à 60% cabernet sauvignon en, uiteraard afhankelijk van het oogstjaar, tussen de 8 en 20% cabernet franc, in de meeste jaren aangevuld met zowel 10 à 15% merlot als malbec en een klein percentage (3 à 7%) petit verdot. Juist die petit verdot speelt een bepalende rol bij het maken van de definitieve blend. Een paar procent meer of minder van deze druif kan volgens eigenaar Emil den Dulk en wijnmaker Albie Koch voor een compleet andere wijn zorgen.

De jonge wijn van vier van de vijf druivenrassen rijpt, alvorens geassembleerd te worden, gedurende 12 maanden in een geklimatiseerde vatenkelder op barriques van Frans eiken, afkomstig van verschillende tonneliers en diverse streken in Frankrijk. Alleen de malbec krijgt een rijping op Amerikaans eiken. Er worden 50% nieuwe en 50% vaten van een jaar oud gebruikt.

Kanonkop ‘Paul Sauer’

De Kanonkop ‘Paul Sauer’ – een cuvée genoemd naar de grootvader van de huidige eigenaren Johann en Paul Krige – heeft een langer trackrecord. De wijn werd voor het eerst geproduceerd in de jaren ’80 van de vorige eeuw. Ook deze Bordeauxblend is cabernet gedomineerd. In de loop der jaren fluctueerde het percentage cabernet sauvignon tussen 60 en 80%, aangevuld met 10 à 30% cabernet franc en 10 à 20% merlot. De rassen malbec en petit verdot worden in deze blend niet gebruikt. De wijn rijpt over het algemeen tussen de 22 en 26 maanden op medium getoaste vaten van Frans eiken (Nevers) van tonnellerie Seguin Moreau, die veelal voor 100% nieuw zijn.

Overigens werd de eerste wijn onder het etiket Kanonkop geproduceerd in 1973 en heeft het domein in die periode slechts drie wijnmakers gehad – Jan ‘Boland’ Coetzee (tot 1980), Beyers Truter (1980 – 2002) en Abrie Beeslaar (2002 – heden), hetgeen mede heeft bijgedragen aan de consistentie van de wijnen van dit domein in het algemeen en die van de topcuvée Paul Sauer in het bijzonder.

De Toren ‘Z’

De proeverij startte met een serie van vierjaargangen De Toren ‘Z’ (2004 t/m 2007). Zoals ook bij veel topchâteaux in Bordeaux het geval is, wordt er op De Toren ook een tweede wijn geproduceerd. De naam ‘Z’ is afkomstig van een specifiek block in de wijngaard. In tegenstelling tot de eerste wijn van De Toren wordt de stijl van deze ‘Z’ meer door een beduidend hoger percentage merlot bepaald. Van de 4 wijnen toonde de 2005 zich het best.

Oudere jaren Kanonkop ‘Paul Sauer’

Hierna volgden – uiteraard blind geproefd – drie series met oudere jaargangen van de Kanonkop ‘Paul Sauer’. Deze wijnen bewezen stuk voor stuk hoeveel ouderingspotentieel Zuid-Afrikaanse wijnen van dit topniveau kunnen hebben. Illustratief hiervoor was direct de eerste serie waarin de Kanonkop ‘Paul Sauer’ 1989 de Château Talbot uit hetzelfde jaar, die er als piraat naast was gezet, volledig van tafel veegde. En dan was de 1989-er weliswaar heel goed, maar nog niet eens de beste van de oudere wijnen. Dat waren, wat mij betreft, de 1992, 1993 en 1996 (de laatste geserveerd uit magnum). Wijnen die alle drie nog alive and kicking waren, iets wat mij eerlijk gezegd niet verbaasde, omdat de Kanonkop ‘Paul Sauer’ 1996 tijdens de Platter vijf sterren proeverij in april 2011 ook al fantastisch uit de bus kwam.

Over het algemeen kan worden gesteld dat de oudere jaargangen Kanonkop ‘Paul Sauer’ opvielen door hun elegantie en frisse zuren, waardoor de wijnen uitermate verteerbaar zijn, in combinatie met een imponerende complexiteit en jeugdigheid in relatie tot hun daadwerkelijke leeftijd.

The battle

Ondanks het feit dat de proeverij onder bovenstaande kop was aangekondigd, was het per definitie niet de bedoeling er een wedstrijd tussen twee Zuid-Afrikaanse topwijnen van te maken, waaruit dan een winnaar tevoorschijn moest komen. Veel meer was het de bedoeling deze beide Bordeauxblends met elkaar te vergelijken en te zien of er wellicht opmerkelijke verschillen te ontdekken waren. Maar allereerst was het de bedoeling te zien hoe goed deze beide wijnen nu werkelijk zijn wanneer je elf jaargangen blind naast elkaar proeft.

 

De proeverij van de jaargangen 1999 t/m 2009 toonde aan dat beide wijnen goed zijn, heel goed zelfs. Wel is er een duidelijk stijlverschil tussen beide wijnen te ontdekken. De Kanonkop ‘Paul Sauer’ zou men meer als een wijn van de klassieke school kunnen beschouwen, terwijl De Toren ‘Fusion V’ daarentegen juist een exponent van een wat zwoelere en modernere stijl is, waarbij beide wijnen hun fans hebben, afhankelijk van een persoonlijke smaakvoorkeur.

Persoonlijk vond ik bij De Toren ‘Fusion V’ een aantal recente jaargangen de meeste indruk maken. Dit zou mede te maken kunnen hebben met het feit dat de wijngaarden langzaam maar zeker ouder en deels volwassen worden. In de eerste jaren waren de cabernet franc, malbec en petit verdot nog niet afkomstig van de eigen wijngaarden van De Toren. De druiven van deze rassen werden elders – de eerste twee in Stellenbosch en de laatste in Wellington – ingekocht. Dit laatste is ook de reden dat de herkomstbenaming in de eerste jaren Coastal Region was en pas medio het afgelopen decennium de herkomstbenaming Stellenbosch op het etiket verscheen.

Mijn favoriete exemplaren van De Toren ‘Fusion V’ waren afkomstig uit de oogstjaren: 2000, 2001, 2006, 2007, 2008, 2009.

De Kanonkop ‘Paul Sauer’ maakte een zeer consistente indruk. Ook de jongere wijnen zijn elegant, fris, verteerbaar en complex. Het zijn wijnen die gemaakt zijn om op te leggen en te laten rijpen. Want hoeveel genoegen deze elf jongere jaren ook boden, ze haalden – nog! – niet het niveau van enkele van de oudere exemplaren. Maar dat komt voor veel jaargangen, mits opgeslagen in een goede kelder, allemaal dik in orde, daarvan ben ik na deze proeverij wel overtuigd.

Mijn favorieten bij de Kanonkop ‘Paul Sauer’ waren de oogstjaren: 2000, 2001, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009.

Overigens was deze laatste wijn een pre-release sample dat door Kanonkop ter beschikking was gesteld en speciaal voor deze proeverij uit Zuid-Afrika was ingevlogen. De wijn zal pas medio dit jaar op de markt verkrijgbaar zijn.

Importeur De Toren: Wijnkooperij De Lange, Oosterhout

Importeur Kanonkop: Gall & Gall, Zaandam

www.de-toren.com

www.kanonkop.co.za

www.winematters.nl

www.engelenburg.com

www.wosa.co.za

Frank Jacobs

Het is alweer een paar maanden uit: het eerste boek van Cisca Breedijk over haar jaren als wijninkoper bij de HEMA. Cisca pepte het assortiment van dit warenhuis flink op en zorgde voor een heleboel vermeldingen in de diverse Nederlandse wijngidsen. Tekst: Anda Schippers
Tegelijkertijd liep ze tegen de beperkingen van de Nederlandse markt op: niet alleen mag wijn niet te veel kosten, het etiket mag er ook niet te ‘duur’ uitzien, want dat maakt de Nederlandse consument argwanend! Het is Cisca’s verdienste dat ze in haar tijd als inkoper ervoor zorgde dat de gemiddelde prijs van een fles HEMA-wijn € 4,25 was, in plaats van minder dan € 3,-, het droevige landelijke gemiddelde.

In haar boek beschrijft Cisca hoe ze – aanvankelijk zonder enige wijnkennis – op zoek gaat naar geschikte wijnen en welke fouten ze daarbij maakt. Ze zorgt voor de deals met producenten, regelt nieuwe namen en etiketten voor hun wijnen en schrijft wervende tekstjes voor de achteretiketten. De contacten met de producenten zijn meestal heel gezellig en warm, maar als een wijn niet verkoopt, wordt hij onherroepelijk uit het assortiment gehaald. Logisch natuurlijk, maar het contrast met de beschrijving van Cisca’s avonturen met deze mensen is soms wel wat schril.

Als kijkje achter de schermen van een grote inkooporganisatie is het boek interessant (al krijg je natuurlijk nergens de écht juicy details te lezen) en de op het omslag aangekondigde 26 bloopers (ik heb ze niet nageteld) worden met zelfspot gebracht. Het is zeker niet slecht geschreven – al zijn er wel wat taalmissers op te duiken, plus wat inhoudelijke foutjes –, maar het blijft allemaal erg aan de oppervlakte en ik vond het boek daardoor niet van begin tot eind even boeiend.

De titel van het boek zit mij ronduit dwars. Niet alleen is hij lelijk, maar het antwoord op de vraag Wie laat ons omfietsen naar de HEMA? moet volgens mij toch echt ‘Nicolaas Klei’ zijn en niet ‘Cisca Breedijk’. Ze werkt immers niet meer voor de HEMA. En toen ze dat nog wel deed, was zij degene die wijngidsenmaker Nicolaas van proefflessen voorzag. Vervolgens liet hij ons al dan niet omfietsen. Een onhandig gekozen titel dus. Blooper van de uitgever?

Cisca Breedijk

Wie laat ons omfietsen naar de HEMA? Het succesverhaal van de vrouw die miljoenen wijnen verkocht

Inclusief 26 bloopers

Uitgeverij Carrera, in samenwerking met WineLife

€ 17,90

De charmante Italaanse kok Gino d'Acampo heeft de afgelopen jaren naam gemaakt. Hij is geboren in 1976 in Torre del Greco. De liefde voor het koken heeft hij meegrekregen van zijn groodvader die ook chefkok was.
Toen hij dertien was schreef hij is in bij kookschool Luigi de Medici. Daarna volgde een culinaire rondreis/leerschool langs bekende en minder bekende restaurants in Europa, waaronder Perignon in Nice en Mambo King in Marbella.

In 1995, Gino was inmiddels twintig, kwam hij terecht in Engeland. Voorafgaand aan zijn bekendheid van televisie was er eerst nog een akkefietje met de politie. Als 21-jarige ober had Gino tijdens een diner bij zanger Paul Young een aantal gitaren gestolen. Hiervoor heeft hij twee jaar in de gevangenis gezeten. Hij is daar wel altijd open over geweest. Gino d'Acampo is in Engeland vooral bekend geworden van zijn televisie-optredens bij Ready Steady Cook, waarvan we hem in Nederland ook kennen. Daarnaast is hij ook regelmatig te zien bij andere kookprogramma's.

Boeken

Zoals dat gaat met een bekend gezicht en een charmante persoonlijkheid: er moesten kookboeken komen. Inmiddels staan er vier op zijn naam: Fantastico!, Buonissimo!, Het Italiaanse Dieet en nu als nieuwste uitgave Gino's Pasta.  Natuurlijk richt Gino zich op de Italiaanse keuken, dat kan bijna niet anders. Zoals de meeste Italianen is hij ook duidelijk over welke pasta bij welke saus hoort en heeft hij, net als elke Italiaanse chef, een duidelijke mening over de recepturen. Ook al spreken veel van hen elkaar met enige regelmaat tegen. Maar daar kun je dan met veel passie en handgebaren uren over praten.

Gino's Pasta

Het boek start met een hoofdstuk van voedingdeskundige Juliette Kellow die ons vertelt hoe gezonde pasta is. Dit soort toevoegingen zien we steeds vaker terugkomen in kookboeken, een prima aanvulling. Het boek is ingedeeld op basis van de verschillende soorten en bereidingswijzes van pasta. Waaronder verse pasta, gedroogde pasta, pasta uit de oven en 'pasta alla mamma'. Het hoofdstuk met recepten voor mensen met een voedselallergie (vast ook ingegeven door de voedingsdeskundige) is ook een goede toevoeging aan dit (of elk ander) kookboek.

Tóch is Gino's Pasta geen echte aanrader. Het is zeker een aantrekkelijk vormgegeven boek met prachtige foto's van eten, sfeerbeelden van Italiaanse dorpen en mensen en natuurlijk veel plaatjes van Gino zelf. Het voegt niet genoeg toe aan bestaande kookboeken met pastarecepten om direct tot aanschaf over te gaan. Mocht je nog geen pasta kookboek in de kast hebben staan dan is Gino's Pasta wel een aanrader waarmee je als lezer meteen beschikt over een prima boek waarin veel Italiaanse klassiekers zijn te vinden.

Een favoriet van Gino:

Veel mensen maken deze variant met spaghetti. Gino gebruikt 'bucatini', een langwerpige pasta met een gleufje erin waardoor de saus ook in de pasta terechtkomt.

Voor 4 personen:

250 gram gerookte pancette

2 el extra virgine olijfolie

15 gram (gezouten) boter

4 eieren

4 el geraspte pecorino

4 el fijngesneden platte peterselie

500 gram 'bucatini'

zout en peper naar smaak

1. Snijd de pancetta in korte reepjes van een halve centimeter breed.

2. Verhit de olie en de boeker en bak de spekjes hierin op halfhoog vuur. Neem de pan van het vuur.

3. Klop de eiren los met de helft van de kaas. Voeg de peterselie en flink zwarte peper toe.

4. Kook de pasta beetgaar in een grote pan met licht gezouten kokend water. Afgieten en in dezelfde pan terugdoen.

5. Voek de spekjes toe en schenk het eiermengsel erbij. Schep de pasta met een houten lepel 30 seconden met dit mengsel. Door de warmte van de paste wodt het eimengsel romig en gaar.

6. Breng de pasta op smaak met zout en peper, strooi de rest van de kaas erover en serveer direct.

Belangrijke noot: nooit room toevoegen. In het seizoen ook lekker met truffel als toevoeging.

 

Gino's Pasta – 100 Verrukkelijke pastagerechten voor elke gelegenheid

Gino d'Acampo

€ 22,95

ISBN: 978 90 5956 3940

De volgende deelnemers zijn tot nu toe bekend:

Ambassade van Oostenrijk, met de volgende importeurs: 

                  – DO IT VINO

                  – De Kelder van de Coningh

                  – Lekker Sapje wijnhandel

                  – Werkhoven Wijnen B.V.

                  – Women on Wine

Aridjis

Aude-Vin

AWwijn

Cave de Santenay

Con Gusto

DeConinckwines

Wijnimport Saladin

Intercaves

Drei Wines

EB&T Wines

Groupe LFE

La Persistance

Le Vin En Direct

Les Généreux

Label 62

Les Grands Chais des France

Maddalena Wines

Qualyvines

Rhône Value Wines

Rueda / Melman Communications

Sauter Wijnen

Schermer Wijnkopers & Distillateurs

Sligro

Valentine`s Finest

Wageningen en de Lange

Wijndijck

Wineworld Holland

Voor de finalewijnen is gekozen voor alle wijnen met vijf sterren en alle wijnen tot maximaal € 10 met 4,5 ster.

ROOD	WIT
Donnachiara 2007, Irpinia Aglianico Sagra dell’Uva	Domaine Jessiaume 2009, Bourgogne Cave de Santenay
Chateau de Fesles, La Chapelle vieilles vignes, Cabernet franc 2009, Anjou Les Grands Chais de France	Domaine Labet, Fleurs ‘Ouillé’, Chardonnay 2008, Côtes du Jura De Geluksdruif
Chateau Pech Redon, L’Épervier 2007, La Clape Vinoblesse	Wagner Stempel, Trocken, Riesling 2010, Rheinhessen Pasteuning
Gayda, Figure Libre 2009, Pays d’Oc Moolenaar	Markowitsch, Grüner Veltliner Alte Reben 2010, Carnuntum Henri Bloem/Hart’s Wijnhandel
Chateau la Clotte Fontane, Crémailh 2008, Côteaux du Languedoc Sauter Wijnen	Sartarelli, Tralivio 2009, Verdicchio Castelli di Jesi Classico Superiore Walinga
Firriato, Chiaramonte 2008, Nero d’Avola, Sicilia Gastrovino	Filipa Pato, Bical & Arinto 2010, VR Beiras André Kerstens
Arrocal, Seis meses en barrica 2009, Ribera del Duero Horizon Wines	André et Michel Quenard 2010, Savoie Chignin Wine from the Alps
Umani Ronchi, Jorio 2007, Montepulciano d’Abruzzo Intercaves/Vos & Partners	Guillaume Gros, Loquito 2010, Vaucluse Rhône Value Wines
Cantine Madonna delle Grazie, Messer Oto 2008, Aglianico del Vulture Monega Wine	Domaine de Simonet, Bourboulenc 2010, Côtes de Perignan Sauter Wijnen
Firriato, Chiaramonte, Nero d’Avola 2009, Sicilia Walinga	Gustavshof, Würzer Trocken 2009, Rheinhessen AWWijn
Vigneti Le Monde, Cabernet sauvignon 2009, Friuli Grave Monega Wine	Gustavshof, Riesling Kalkstein trocken 2009, Rheinhessen AWWijn
Barone Cornacchia 2008, Montepulciano d’Abruzzo Cees van Noord	Cantina Santadi, Pedraia 2010, Nuragus di Cagliari Walinga
Cantina Dorgali, Vigna di Isalle 2009, Cannonau di Sardegna Il Commendatore	Marco Carpineti, Capolemole 2010, Lazio Vinoblesse
Donatella Cinelli Colombini, Leone Rosso 2007, Orcia Silletti	Cecchetto, Incrocio Manzoni 6.0.13 2010, Marca Trevigiana Monega Wine
Sardus Pater, Is Solus 2007, Carignano del Sulcis Silletti	Pilandro, Terecrea 2010, Lugana Walinga
Telmo Rodriguez, A1 Muvedre 2010, Alicante Pallas	Fattoria La Rivolta 2010, Falanghina Taburno Walinga
Domaine Guillaume Gros, El Niño Loco 2009, VdP de Méditerranée Rhône Value Wines	La Tunella, Pinot grigio 2009, Colli Orientali del Friuli Silletti
	Colle Stefano 2010, Verdicchio di Matelica Vinoblesse
	Benito Santos, Igrexario de Saiar 2010, Rias Baixas Horizon Wines
	Anselmo Mendes, Muros Antigos, Escolha 2010, Vinho Verde Horizon Wines

Le Vin en direct is een succesvolle importeur van kwaliteitswijnen gevestigd te Delden en onderscheiden met de titel wijnkoper van het jaar. Een groot gedeelte van het assortiment bevindt zich in het topsegment van de markt.

Ter versterking van ons team zijn wij op zoek naar een Verkoper wijnen buitendienst (m/v) Full time die een gezonde passie voor wijn weet te combineren met commercieel verkooptalent en zo de topgastronomie van Nederland kan adviseren en verkopen. U woont bij voorkeur in het midden van Nederland. Functie-inhoud: Het opbouwen c.q. uitbreiden van een commercieel netwerk met de horeca als voornaamste doelgroep. Met kennis van zaken horecabedrijven informeren en adviseren over wijn, kwaliteit en trends. Kerntaken: Uitbreiden van bestaande verkoop Le Vin en direct Maken van afspraken en bezoek van restaurateurs/sommeliers Analyseren van de behoefte van de ondernemer en daarop inspelen Houden van commerci?le proeverijen voor relaties of groepen Assisteren bij evenementen en proeverijen Mede begeleiden van afnemers op buitenlandse reizen Bijhouden van het content management systeem Functie-eisen: Afgeronde horeca opleiding bijvoorbeeld middelbare of hogere hotelschool Gedegen wijnopleiding tenminste op niveau van een afgeronde vinologenopleiding Affiniteit met- en kennis van het product is een absolute vereiste Ervaring in een soortgelijke functie is een vereiste Beheersing van de Nederlandse en Engelse taal in woord en geschrift U bent in het bezit van rijbewijs B Herkent u zich in het onderstaande profiel? U staat stevig in uw schoenen, bent in staat prioriteiten te stellen en met grote mate van zelfstandigheid uw werk te organiseren U bent resultaatgericht en in staat klanten te overtuigen U bent communicatief vaardig, heeft een gezonde werklust, organisatietalent en neemt initiatief Verder bent u zorgvuldig, flexibel, stressbestendig en enthousiast Met uw representatieve uitstraling bent u een visitekaartje voor ons bedrijf De beloning is marktconform. Deze baan biedt een unieke kans om een nieuwe of volgende stap te zetten in de wijnbranche in een omgeving van grote wijnen.

Inlichtingen: Informatie over de functie wordt gaarne verstrekt door de heer H. Maas. telefoon: 074-377 73 33 email: jbennink@vin-direct.nl

Uw sollicitatie: U kunt uw schriftelijke sollicitatie inclusief curriculum vitae richten aan: Le Vin en direct T.a.v. de heer H.G.J.J. Maas Postbus 26 7490 AA Delden Mail: jbennink@vin-direct.nl www.vin-direct.nl

Hieronder vindt u de importeurs van de 80 wijnen die hebben gewonnen, of een eervolle vermelding ontvingen in het Zuid-Afrikaans wijnconcours:

Albert Heijn (Ahold), Zaandam (075-6599111)

Wijnimport J. Bart, Purmerend (0299-689111)

Benier Global Wines, Vught (073-6568209)

Wijnhandel Léon Colaris, Weert (0495-532462)

Chacalli Wines, Antwerpen (00.32.32034950)

Coza Wijnimport, Amsterdam (020-4192705)

Daxivin, Amsterdam (marnix@daxivin.nl)

DGS, Waddinxveen (0180-635135)

Dirck III BV, Alphen a/d Rijn (0172-245100)

Fair Trade Original, Culemborg (0345-545151)

Fine Drinks, Almere (036-5325008)

Gall & Gall, Zaandam (075-6592844)

Gastrovino Nederland, Tilburg (013-5841212)

Les Généreux, Zutphen (0575-543667)

Hosman Vins, Schiedam (010-4264672)

Icarius Wijnen, Laren (06-11272435)

Intercaves, Nijkerk (033-2478810)

Kwast Wijnkopers, Nieuw-Vennep (0252-686741)

Groupe LFE, Maartensdijk (0346-213044)

Neerlands Wijnhuis, Groot Ammers (0184-662080)

One Life, Live it, Haarlem (06-22565931)

Oud Reuchlin & Boelen, Zoetermeer (079-3634800)

Pallas Wines, Waddinxveen (0180-635128)

Plus, De Bilt (030-2219211)

Poot Agenturen, De Lier (0174-512561)

Sligro, Veghel (0413-343500)

Tamis Wijnen/Vino Via, Alkmaar (072-5404010)

ThreeWines Benelux, Teteringen (076-5812690)

Vinites, Haarlem (023-5539090)

VinoVis, Ridderkerk (0180-428624)

Wielinga, Leeuwarden (058-2125806)

Wijnkoperij Henri Bloem Nederland, Eindhoven (040-2375271)

WineMatters, Koog a/d Zaan (06.18334966)

Wines for you, Harderwijk (06-36210100)

Winesens, Amsterdam (020-320 2514)

Wynplaas, Zeewolde (06-50402958)

Chabrol Wines is een vooruitstrevende wijnimporteur van een bijzonder assortiment kwaliteitswijnen en aanverwante producten. Als echt Amsterdams bedrijf opereren wij vanuit de stad met onze winkel- proeverij- en groothandelsactiviteiten vanaf twee prachtige locaties op de Overtoom en Haarlemmerstraat.

Taken en verantwoordelijkheden: Klanten in de winkel adviseren De winkel op orde houden Kleine administratieve werkzaamheden Adviseren van en leveren aan horeca-klanten Profiel wijnverkoper: HBO werk- en denkniveau affiniteit met – en kennis van het product is een absolute vereiste Outgoing, commerciële flair en flexibele werkinstelling Past in een positief-hectische werkomgeving Goede kennis van de Engelse taal Is vetrouwd met Word en Excel (ervaring met websitebeheer en social media is een pré) Weet door enthousiasme, inzet en drive een positieve bijdrage te leveren aan de ambitieuze toekomstplannen van Chabrol en wil daarin meegroeien Woonachtig in Amsterdam of omgeving Zelfstandig Géén 9 tot 5 mentaliteit: werken in de vroege avond en het weekend is geen probleem voor jou

Chabrol Wines is een dynamisch bedrijf gerund door jonge en enthousiaste mensen, een inspirerende werkomgeving met volop groeimogelijkheden en uitdagingen. Zie je jezelf hierin functioneren? Mail dan je CV met motivatie naar pia@chabrolwines.com Reacties worden vertrouwelijk behandeld.

Van de hand van Gert Crum is het tweede deel verschenen in de reeks Handboek voor de Bourgogneliefhebber. De in handzaam zakformaat uitgegeven boekjes hebben als doel de lezer informatie te bieden over de wijnbouw in de diverse appellations, over logiesmogelijkheden als chambres d’hôte en hotels en over en potentieel aangename eetgelegenheden.


Van de hand van Gert Crum is het tweede deel verschenen in de reeks Handboek voor de Bourgogneliefhebber. De in handzaam zakformaat uitgegeven boekjes hebben als doel de lezer informatie te bieden over de wijnbouw in de diverse appellations, over logiesmogelijkheden als chambres d´hôte – vaak van wijndomeinen – en hotels en over en potentieel aangename eetgelegenheden. Was het eerste deel gewijd aan de centrale Côte d´Or, nu is het de beurt aan twee districten in het perifere zuiden in de vorm van de Chalonnais en de Mâconnais.

 

Een uitgave over de Chalonnais en Mâconnais is mogelijk nog meer welkom dan een over de Côte d´Or. Over die laatste valt immers niet zo heel veel origineels of nieuws meer te melden, maar over deze buitengewesten die altijd in de publicitaire schaduw van de Côte hebben moeten staan zo veel te meer. Al was het maar omdat de afgelopen tien, twintig jaar juist hier én een enorme kwalitatieve vooruitgang wat betreft de wijn is geboekt én er in landschappelijk opzicht beduidend meer te beleven valt dan in de Côte met zijn monocultuur.

Chalonnais is een naam die weinig aha-reacties oproept. Hij slaat op dat deel van de Bourgogne dat bij Chagny, net onder de Côte de Beaune begint en vervolgens op enige afstand ten westen van de stad Chalon-sur-Saône, zuidwaarts loopt. Je vindt hier gemeenteappellations als Bouzeron, Givry, Mercurey, Montagny en Rully. Rode en witte wijnen wisselen er elkaar af, meestal wat minder rijk en verfijnd dan die uit de Côte d´Or, maar gastronomisch gezien dienender dan menige grand cru uit de Côte.

De Mâconnais is bekender en veel groter. Het is het zuidelijkste district van de Bourgogne en grenst direct aan de Beaujolais. Ooit was het leverancier van twijfelachtige rode wijnen op basis van gamay, maar het heeft zich ontpopt als een gebied van prima witte wijnen van chardonnay die een veel aantrekkelijkere verhouding tussen kwaliteit en prijs bieden dan die uit Meursault, Puligny of Chassagne. De Mâconnais is bovendien een in landschappelijk opzicht prachtig gebied. Het is aardig om te merken dat de auteur zijn eigen enthousiasme voor dit deel van de Bourgogne niet onder stoelen of banken steekt. Je proeft dat het oprecht gemeend is. Ook dat hij de streek uitvoerig verkend heeft.

De informatie in het Handboek voor de Bourgogneliefhebber is zakelijk van aard. Zonder de gedetailleerde diepgang van Jasper Morris´ Inside Burgundy, wat gelet op het formaat van een uitgave in de Miniaturen Reeks ook niet haalbaar zou zijn, maar wel met goede karakteriseringen van de appellations, actuele ontwikkelingen – zoals diverse lopende aanvragen voor klassering van wijngaarden als premiers crus –, aardige weetjes en een opsomming van wat de plaatselijke syndicats d´initiative als hun attracties beschouwen. Van fietsroutes tot musea. Privé-achtige verhalen wie het in welk dorp met wie houdt staan er dus niet in, en daar missen we ook niet aan. Wel weer is, net zoals al in deel 1 het geval was, per appellation telkens een betrouwbare lijst opgenomen met namen van goede producenten.

Bij zijn aanbevelingen van restaurants heeft Crum zich, naar hij openlijk vermeldt, grotendeels beperkt tot het citeren van de Michelingids. Hij bekritiseert de Guide Rouge overigens impliciet om een naar zijn mening te coulant beoordelingsbeleid ten aanzien van Franse sterrenrestaurants. Dat komt een tikje tegenstrijdig over. Waarom niet nog wat andere Franse restaurantgidsen er op nageslagen? Er zijn er genoeg. En of Michelin de persoonlijke smaak van de meermaals aangehaalde ´lekkerbek´ Tonny Eyck ´volgt´, lijkt ook nogal twijfelachtig.

Afgezien van een paar missertjes zoals de incorrecte suggestie op de achterkant ten aanzien van de inhoud (Chablis en Auxerrois staan er niet in) maakt de tekst over het algemeen een verzorgde indruk. Een kritiekpuntje is het ontbreken van een plaatsnamenregister en, een ernstiger omissie, van adresinformatie bij de aanbevolen producenten. Bij horecavoorzieningen wordt die wél gegeven, wat niet meer dan vanzelfsprekend is. Maar waarom reist een Bourgogneliefhebber primair naar de Bourgogne af? Juist ja, voor de wijn! Een en ander neemt niet weg dat diezelfde liefhebber met dit vriendelijk geprijsde boekje beslist in de juiste stemming zal komen. Het derde en laatste deel in de trilogie, gewijd aan de noordelijke gebieden Chablis, Auxerrois en Vézelay, zal in 2012 verschijnen.

Gert Crum – Handboek voor de Bourgogneliefhebber. Deel II, Chalonnais en Mâconnais

Bekking & Blitz Uitgevers, 2011

128 blz., gebonden, harde cover

ISBN 978 90 6109 1646

Prijs: € 9,90

René van Heusden