archivesangiovese

Om de week serveert Gerard Reijmer een nieuw recept. Aangepast aan het aanbod en de smaak van het seizoen. En natuurlijk met een passend wijnadvies. Deze week: pasta putanesca.

De Marken blijft een van de nog altijd onontgonnen wijngebieden van Italië. De streek aan de andere kant van de Appennijnen, Toscane, is helemaal afgegraasd, maar aan deze Adriatische kant kun je nog steeds onbekende pareltjes vinden.

Voor wijn als cultuurgoed in de samenleving is geen beter gebied denkbaar dan Chianti Classico. Zie Villa Vignamaggio in Greve, zowat halverwege Florence en Siena. Een landgoed met een historie die teruggaat tot rond 1400. Leonardo da Vinci kende het, evenals de Florentijnse koopman Francesco del Giocondo en diens vrouw Monna Lisa, geboren Gherardini.

De ontwikkeling van wijnstreek Toscane trok nieuwe investeerders aan. Een daarvan was Agostino Lenci, een rijke schoenenontwerper met een passie voor landbouw en mooie wijnen. Hij kocht Fattoria di Magliano in 1997. Zijn wijnen zijn modern en krachtig van stijl, uiteraard ook om de Amerikaanse wijnliefhebbers te plezieren. Daarom is aan de sangiovese 14 procent syrah toegevoegd, met een snufje cabernet en merlot. De wijn rijpt deels op barriques en deels in cementen vaten. Een perfecte mix van fruit en wat vanille, rijp, krachtig, met kersen, goede zuren, vulling, kracht en lengte, hout en verleiding.

De streek rond Montepulciano kent een aantal domeinen met een grote reputatie, en Avignonesi mag daar zeker bij gerekend worden. Het bedrijf ligt ten opzichte van de rest van de streek meer naar het oosten, in de productiezone Valiano. Avignonesi past in de traditie die Montepulciano heeft in dynamiek en innovatie.

Ca' Marcanda is een project van een ambitieuze buitenstaander, een trotse en koppige Piëmontees die zich met succes op het maken van grote wijnen in Toscane heeft geworpen: Angelo Gaja. In zijn wijnen zie je het karakter terug van de wijnen uit Barbaresco, waar hij  vandaan komt. Ze hebben finesse en elegantie, niet dat machtige en overdadige karakter van veel moderne Toscaanse wijnen.

Of we dit jaar toch eens wilden proberen om langs te komen bij een van de proeverijen in het Biltse. Gelet op de sympathieke toon van de uitnodiging én de beschikbaarheid van tijd konden we ditmaal moeilijk nee zeggen tegen de uitnodiging van Q-Vignes. Ook niet gelet op de goede reputatie die Q-Vignes geniet. Eind 2006 werd Tjeerd Dijkstra door Hubrecht Duijker tot Wijnkoper van het Jaar uitgeroepen. Dan heb je echt wel bewezen iets in je mars te hebben.

Wat ons betreft mag rosé blijven, als het maar goede rosé is. Het is opmerkelijk hoeveel serieuze wijndrinkers nog altijd met een boog om rosé heen lopen, en tegelijk verbaasd zijn als je ze iets goeds laat proeven. Zoiets van, wat de boer niet kent, dat lust-ie niet. Een gemiste kans dus. Alleen moet je bereid zijn voor een goede rosé wel iets te betalen, hoewel je voor niet al te veel geld prima exemplaren kan vinden.

"In een ideale wereld is het én én," zei een bekende journalist laatst tegen mij. Hij heeft volkomen gelijk. In een ideale wijnwereld, maken gepassioneerde, betrokken mensen én eerlijke wijn én ze verkopen die als een dolle, zodat ze met gemak hun hoofd boven water kunnen houden.