Eten & Drinken

Sardinië is relatief onbekend als wijnstreek. Dat heeft te maken met de relatief afgelegen ligging, en daarnaast met zijn onbekende druiven. Toch zijn deze de moeite waard, niet alleen omdat het leuk is eens wat ‘anders’ te proeven, maar ook omdat deze druiven vaak goed zijn toegerust voor het hete klimaat op dit fraaie eiland, waar de voormalige premier Berlusconi niet voor niets een luxueus buitenhuis bezit…

Santadi, Antigua 2005, Monica di Sardegna

Sardinië is relatief onbekend als wijnstreek. Dat heeft te maken met de relatief afgelegen ligging, en daarnaast met zijn onbekende druiven. Toch zijn deze de moeite waard, niet alleen omdat het leuk is eens wat ‘anders’ te proeven, maar ook omdat deze druiven vaak goed zijn toegerust voor het hete klimaat op dit fraaie eiland, waar de voormalige premier Berlusconi niet voor niets een luxueus buitenhuis bezit…

De monica-druif is er zo een: hij staat alleen maar op Sardinië aangeplant. De monica is oorspronkelijk afkomstig uit Spanje, maar daar vinden we hem helemaal niet meer. Hij werd lang beschouwd als een druif voor gemakkelijke wijnen, die soms zelfs een licht zoetje konden hebben. Bij dit glas is dat niet het geval. Hij heeft mooi rood fruit, lekker sap en een goede frisheid. Wat laurier, kruiden en een aangename lengte. Heerlijk glas, na de borrel perfect door te drinken bij het eten. Een heel aangenaam glas voor elke dag.

Importeur Nederland: Douwe Walinga, € 7,40
035-6284552, http://www.italiaansewijnen.nl/

Soms moet je wat meer inspanning doen voor het vinden van een mooie wijn van de week. We zijn daarom naar Verona gevlogen om rond te kijken in de streek Valpolicella. Een interessant gebied, dat zich de laatste jaren sterk heeft ontwikkeld, vooral door het succes van zijn Amarone –maar daarover later meer in Perswijn. Wie in Valpolicella is, komt tegelijk ook een beetje in Soave:
Tenuta Sant’Antonio , Monte Ceriani 2006, Soave

Soms moet je wat meer inspanning doen voor het vinden van een mooie wijn van de week. We zijn daarom naar Verona gevlogen om rond te kijken in de streek Valpolicella. Een interessant gebied, dat zich de laatste jaren sterk heeft ontwikkeld, vooral door het succes van zijn Amarone –maar daarover later meer in Perswijn. Wie in Valpolicella is, komt tegelijk ook een beetje in Soave: de streken zijn sterk met elkaar verweven en liggen ook direct naast elkaar. We dronken een heerlijke Soave van Tenuta Sant’Antonio, die –ten overvloede- ook maar weer eens laat zien dat ook in Soave veel ten goede is veranderd.

Veel proevers waren verbaasd over de kwaliteit van deze Soave, maar we constateerden afgelopen jaar al dat er in deze streek een aantal bijzondere goede witte wijnen worden gemaakt, waaronder deze voortreffelijke Monte Ceriani. Armando Castagnedi, een van de vier broers die het wijngoed beheren, legt uit hoe dit goede resultaat wordt bereikt. ‘Soave wordt vaak te dun en te licht, en daarom wachten we met het oogsten van de druif, de garganega, tot hij een beetje overrijp is. Dan krijgt deze druif veel meer aromatisch eigenschappen. Maar dan neemt het zuur ook af, dus we plukken een deel van de druiven juist eerder, als het zuur nog hoog genoeg is. Het resultaat wordt dan gemengd tot een wijn die allebei heeft: concentratie en aroma van de laat geoogste druiven en frisheid en zuren van de vroeg geplukte trossen. Een bijzondere combinatie, mooi bloemig, open, met ananas en mango, heerlijk geurig en breed, met een volle smaak, wat abrikoos, peer, goede zuren en een mooie lengte. Hij wordt helemaal gemaakt op roestvrijstaal .Vroeger werd wat hout gebruikt, maar omdat dat domineerde, wordt dat nu weggelaten. Heel verstandig…

Kwast, € 10,95
http://www.kwastwijnkopers.nl/

De grenache is een rijkelijk onderschatte druif. In de ratrace om populariteit heeft het de eer moeten laten aan bekende collega’s als syrah, merlot en chardonnay. Onterecht. Aandacht dus deze week voor een wijn met veel grenache: Domaine de la Ferme Saint Martin, Les Terres Jaunes 2006, Beaumes de Venise.
Grenache & drinkbaarheid: la Ferme Saint Martin, Les Terres Jaunes

De grenache is een rijkelijk onderschatte druif. In de ratrace om populariteit heeft het de eer moeten laten aan bekende collega’s als syrah, merlot en chardonnay. Onterecht. Lees hierover de website www.nomerlot.com/No-merlot.html. Het probleem is dat grenache pas mooie wijnen oplevert als de stokken ouder zijn dan 15 jaar. En daar houden wijnboeren tegenwoordig niet van. Snel rendement, daar gaat het om. Ook in wijn. Aandacht dus deze week voor een wijn met veel grenache: Domaine de la Ferme Saint Martin, Les Terres Jaunes 2006, Beaumes de Venise.

Deze wijn proefden we voor onze proeverij van biologische wijnen, waarover een artikel zal verschijnen in Perswijn nummer 1, met uitgebreide proefnotities. Hij bevat 75% grenache, aangevuld met 25% syrah. Het geheim van goede grenache-wijnen is dat er ook wat andere druiven in zitten, om de wijn fris en stevig te houden. In dit geval is dat syrah, maar met mourvèdre vormt hij ook een bijzonder goede combinatie. We zien die vaak in mooie wijnen uit Châteauneuf-du-Pape, waar dezelfde combinaties worden gebruikt. Ook in Châteauneuf zien we een richtingenstrijd tussen wijnen met veel grenache –zoals château Rayas- of degenen die hoge percentage syrah prefereren.
De kracht van deze Terres Jaunes schuilt ‘m in zijn drinkbaarheid: hij blijft superfris en sappig, en gaat geen moment vervelen. Daarin spelen het terroir –een bodem uit het Trias, een fossiele bodem- en de hoogte -400 meter- een belangrijke rol. Ook de jaargang speelt mee: 2006 heeft wijnen opgeleverd met veel frisheid, minder zwaar dan het ‘grote’ 2005. Een heerlijk glas wijn, in de geur kruidig, met cassis, confiture, intens in de smaak, romig, met veel sap en levendige zuren.

Vinoblesse, € 10.95
http://www.vinoblesse.nl/

Ronald de Groot

< Stuur deze pagina door >

Onlangs kwamen hier een paar flessen Marsala binnen, die smeekten om geproefd te worden. Marsala, ja, wat is dat ook al weer? Een soort sherry-achtige wijn, maar dan van Sicilië? Een wijn die vooral in de keuken wordt gebruikt, maar verder niet zo interessant is? Dat ligt toch wat genuanceerder, maar dat bericht zal niet veel mensen bereiken. Want in het grote aanbod van versterkte wijnen –waar Marsala er een van is- zal deze wijn gemakkelijk verzuipen en niet snel grote bekendheid verwerven. Helaas.
Marsala Superiore Riserva Secco 5 anni

Onlangs kwamen hier een paar flessen Marsala binnen, die smeekten om geproefd te worden. Marsala, ja, wat is dat ook al weer? Een soort sherry-achtige wijn, maar dan van Sicilië? Een wijn die vooral in de keuken wordt gebruikt, maar verder niet zo interessant is? Dat ligt toch wat genuanceerder, maar dat bericht zal niet veel mensen bereiken. Want in het grote aanbod van versterkte wijnen –waar Marsala er een van is- zal deze wijn gemakkelijk verzuipen en niet snel grote bekendheid verwerven. Helaas.

Marsala en Sherry tonen in hun productie enige overeenkomsten –naast belangrijke verschillen. Beide wijnen worden versterkt, dat wil zeggen dat er alcohol wordt toegevoegd, waarmee de houdbaarheid wordt vergroot. Ook speelt in beide gebieden de ligging aan zee een grote rol. Zowel in de wijngaarden als bij de rijping is de koelte van zee en de zeewind van groot belang voor de finesse van de wijnen. Belangrijk verschil is het ontbreken van de flor bij het maken van Marsala. Het laagje schimmel dat op de sherry wordt gevormd geeft met name fino en manzanilla hun typische sherry-smaak en zeer droge karakter.
Wel overeenkomstig is het gebruik van het solera-systeem, waarbij de wijnen ouderen en worden aangevuld met jonge wijn. Op de fles zijn dan ook geen jaartallen te vinden.
Voor Marsala is het vooral van belang zich te ontworstelen aan het goedkope ‘keuken’-imago, om weer serieus genomen te worden. In elk geval zijn er tegenwoordig producenten die daar hard aan werken, zoals die van het kleine huis Martinez, waarvan we de Marsala gaan proeven. En, toegegeven, het zijn bijzondere wijnen. En wat ons betreft: hoe droger, hoe mooier en complexer. De Marsala Superiore Riserva Dolce is mooi breed, met tonen van vanille, koffie en noten, maar in de smaak iets te zoet, met wat rozijnen, om écht indruk te kunnen maken. Nee, we geven de voorkeur aan de Marsala Superiore Riserva Secco 5 anni. Ook niet helemaal droog, maar door zijn lichte zuren en bitters toch mooi in balans. Heerlijk noten, amandelen en vanille, met wat rozijnen en gedroogde vruchten en een hint van karamel. Hij wordt gemaakt van dé druif voor Marsala, grillo, in combinatie met wat cataratto. Druiven waarvan tegenwoordig overigens ook goede droge wijnen worden gemaakt –bij gebrek aan belangstelling voor Marsala. Wat ons betreft mag daar een einde aan komen….
Wie een stapje verder wil, kan nog de bijzondere wijnen van 10 en 20 jaar oud proberen, die nog droger en zeker complexer zijn, pure verfijning. Heerlijk als droog aperitief. Maar daarvoor moet wel wat dieper in de buidel worden getast…

Marsala Superiore Riserva Secco 5 anni, € 12,-

Importeur: La Gironde wijnimport, Rotterdam, 010-2850995
info@lagironde.nl; http://www.lagironde.nl/

Prijzen andere Marsala’s:
Riserva Solera 10 anni : 19,50 euro
Maximum 20 anni: rond 37,50 euro

< Stuur deze pagina door >

Bij de wijn van de week hoort natuurlijk het cliché van de week: na de dure decembermaand moeten we het nieuwe jaar beginnen met goedkope huishoudboodschappen, om de portemonnee weer te spekken. Fout! Op wijn mogen we natuurlijk nooit bezuinigen! Nou ja, vooruit dan, deze week een wijn die we voor zijn prijs in elk geval niet hoeven te laten staan: een rode Languedoc uit het gebiedje La Clape.
Bij de wijn van de week hoort natuurlijk het cliché van de week: na de dure decembermaand moeten we het nieuwe jaar beginnen met goedkope huishoudboodschappen, om de portemonnee weer te spekken. Fout! Op wijn mogen we natuurlijk nooit bezuinigen! Maar ja, feit is wel dat de supermarkten handelen naar het bekende cliché, met fenomenen als ‘hamsterweken’. Nou vooruit dan, deze week een wijn die we voor zijn prijs in elk geval niet hoeven te laten staan: een heerlijke rode Languedoc uit het gebiedje La Clape.

La Clape was een van de eerste ‘ondergebieden’ van de Coteaux du Languedoc die ook zijn eigen naam op het etiket mocht zetten. Niet vreemd: dit is een bijzonder terroir, op en rond een rotsachtige heuvel direct aan de Middellandse Zee, vlak bij de stad Narbonne. De warme zomernachten zorgen voor een goede rijping van de veeleisende druiven van de streek. Mire L’Étang bevindt zich aan de kant van de Middellandse Zee van het massief van La Clape, dus met uitzicht op zee. De ideale omstandigheden voor het maken van rijpe, zachte en volle wijnen. De wijn is een compositie van de klassieke druiven de streek, syrah en grenache, aangevuld met wat mourvèdre voor stevigheid en frisheid. De gewone cuvée ‘tradition’ is op het fruit, gemaakt, mooi soepel, zonder houtgebruik, en bedoeld om direct van te genieten. Een heerljk glas wijn, en ook nog heel betaalbaar… Hij geurt naar kreupelhout, kersen en kruiden, de smaak is zwoel en rijp, met zacht fruit, zijdezacht en romig, prima.

Super de Boer, € 3,99

Ronald de Groot

< Stuur deze pagina door >

Sardinië is als vakantie-eiland wellicht bekender dan als wijnproducerend gebied. Bekende Italianen als Silvio Berlusconi hebben er hun buitenhuis, om te genieten van de ruigte van dit bijzondere eiland. Maar er komen ook voortreffelijke wijnen van Sardinië, vooral als ze gemaakt zijn van autochtone druiven.
Sardinië is als vakantie-eiland wellicht bekender dan als wijnproducerend gebied. Bekende Italianen als Silvio Berlusconi hebben er hun buitenhuis, om te genieten van de ruigte van dit bijzondere eiland. Maar er komen ook voortreffelijke wijnen van Sardinië, vooral als ze gemaakt zijn van autochtone druiven, hetgeen ook meestal het geval is. Ook bij deze Rocca Rubia is een lokale druif in het spel. In dit geval is het de lokale variant van de carignan, de carignano, die wordt aangeplant als bush vines, dus in bosjes. Het levert een intense en krachtige wijn op, met veel karakter en een mooie peperigheid, afgerond door een korte rijping op gebruikt Frans eiken. Een heerlijk glas, karaktervol, gelikt en sappig, met kersen en vanille, zoet fruit en hout, goede tannines, maar evengoed ook wat mooie zuren en frisheid.

Santadi, Rocca Rubia Riserva 2004, Carignano del Sulcis, Sardinië
Douwe Walinga, € 12,90, Hilversum, 035-6284552, http://www.italiaansewijnen.nl/

Australië heeft een naam op te houden in branding, het op de markt brengen van wijnen als merk, los van de herkomst en vooral gebaseerd op stijl en uitstraling. Een benadering die in het verleden goed heeft gewerkt en die dan ook onverdroten wordt voortgezet. Rosemount, eerst opgeslokt door Southcorp en inmiddels opgeslokt door bierbrouwer Fosters, besloot tot een herziening van zijn brands, om zijn wat afgekalfde marktpositie weer terug te krijgen.
Australië heeft een naam op te houden in branding, het op de markt brengen van wijnen als merk, los van de herkomst en vooral gebaseerd op stijl en uitstraling. Een benadering die in het verleden goed heeft gewerkt en die dan ook onverdroten wordt voortgezet. Rosemount, eerst opgeslokt door Southcorp en inmiddels opgeslokt door bierbrouwer Fosters, besloot tot een herziening van zijn brands, om zijn wat afgekalfde marktpositie weer terug te krijgen. Over de opfrissing van een brand, met als exponent de soepele en fruitige wijnen onder het Diamond label.

Wijnmaker Justin Knock is er duidelijk over: bij Rosemount zijn er de ‘gewone’, technische wijnen, en daarnaast de meer bijzondere, duurdere, ‘terroir’-wijnen. De wijndrinker mag zijn keuze zelf bepalen voor de lekker door-de-weekse wijnen onder het label ‘Rosemount Road’, Diamond Cellars en het aloude, klassieke ‘Diamond Label’ of voor de bijzondere wijnen die sinds jaar en dag op de markt komen onder de naam ‘Show Reserve’ of voor de échte toppers, zoals Roxburgh Chardonnay of de Balmoral Syrah.
Knock: “We hebben moeten constateren dat we een paar jaar geleden achter de feiten aanliepen en dat een herziening van de verkooppolitiek nodig was. Omdat we altijd wijnen willen maken met een fruitige stijl, moeten de flessen ook snel worden verkocht. Door tegenvallende verkoopcijfers in met name Engeland bleven de wijnen echter te lang op voorraad, zodat ze automatisch ook minder fruitig werden. Dat kon niet de bedoeling zijn. Door de voorraden van de jaargang 2005 in te krimpen werd de snelheid van verkoop weer in de juiste richting geholpen, zodat de aloude fruitige en zachte stijl weer optimaal tot zijn recht kan komen. Daarnaast hebben we alle flessen vervangen door diamant-vormige exemplaren, en worden ook alle flessen voorzien van een schroefdop.”

Natuurlijk zijn de topwijnen het mooist, maar als wijn van de week gaan we toch even naar de smakelijke Cabernet-merlot in de serie ‘Diamond Cellars’, een wijn die heel betaalbaar is en het typische Rosemount-fruit heeft. Hij is aangenaam warm en zwoel van karakter, met wat mint in de geur, een vleugje eucalyptus, zacht en fruitig, vol en rijp, gemaakt met een korte gisting, om het mooi zacht te houden. Echt Rosemount, en in een mooie fles…

Diamond Cellars Cabernet/Merlot 2005, South Eastern Australia

Albert Heijn, € 4,99

Bij sommige wijnen die je proeft, kom je voor een dilemma. Esk Valley Rosé bijvoorbeeld. Heerlijke wijn, daar niet van. Maar de jaargang, die kan natuurlijk niet, een rosé van bijna anderhalf jaar oud is vaak al passé. En de prijs is eigenlijk wel een beetje hoog. Maar ja, hij blijft wel verdomde lekker…
Bij sommige wijnen die je proeft, kom je voor een dilemma. Esk Valley Rosé bijvoorbeeld. Heerlijke wijn, daar niet van. Maar de jaargang, die kan natuurlijk niet, een rosé van bijna anderhalf jaar oud is vaak al passé. En de prijs is eigenlijk wel een beetje hoog. Maar ja, hij blijft wel verdomde lekker…

Voor onze proeverij van de rosé’s van dit jaar zijn we streng geweest met de inzendingen. Er wordt zoveel rosé ingezonden, dat we de beoordelingen hebben beperkt tot de rosé van 2006, en in het geval van de Nieuwe Wereld zelfs van 2007. De reden is simpel: rosé moet jong en fris worden gedronken, eigenlijk binnen een jaar. En de beoordeling van vorig jaar doen we niet graag nog eens over. En zelfs bij deze strikte criteria hebben we nog een hele rits op de proeftafel staan. Dus officieel was de Esk Valley te oud voor onze proeverij. Maar dan konden we hem misschien aanbevelen in het rosé-artikel in De Telegraaf. Helaas, met zijn bijna € 15 werd hij als ‘te duur’ voor de lezers van deze krant uit de kolommen geschrapt. Zonde, maar niet geheel onlogisch. Wat nu? Hoe kunnen we deze heerlijke, romige en krachtige rosé, die barst van het fruit en veel diepte heeft, toch aanbevolen. Gelukkig, hij is geknipt voor de rubriek ‘Wijn van de Week’, waarin we heel bijzondere wijnen aanbevelen, die soms ook wel eens duur mogen zijn. Wat een rosé! Het laat zien dat Nieuw-Zeeland op dit gebied grote mogelijkheden heeft.

Vindt u hem ook te duur? Dan weten we het goed gemaakt: u komt naar Rosé aan Zee, want daar kunt u hem lekker proeven, in de zon op het Scheveningse strand, 9 of 10 juni. U kunt uzelf nu nog snel aanmelden. www.wijnpers.nl/rose

Esk Valley, Merlot/Malbec Rosé 2006, Hawkes Bay
Importeur: LFE, plm € 15, te koop bij de betere wijnhandel

De tweejaarlijkse presentatie van de wijnen van wijnkoperij Kwast is altijd een evenement van belang. Dit jaar waren zo tussen de veertig en vijftig producenten present in Hotel Huis ter Duin in Noordwijk, om de wijnen uit het assortiment van deze Nieuw-Vennepse importeur persoonlijk te presenteren. Het benadrukt de persoonlijke relatie die Jaap (en niet te vergeten zijn Elise) Kwast hebben met hun leveranciers, nogal bijzonder in deze snelle tijd. We pikten er één uit als wijn van de week, maar er stonden natuurlijk nog veel andere bijzondere wijnen op tafel. Morgen een uitgebreid overzicht van enkele highlights uit deze proeverij.
De tweejaarlijkse presentatie van de wijnen van wijnkoperij Kwast is altijd een evenement van belang. Dit jaar waren zo tussen de veertig en vijftig producenten present in Hotel Huis ter Duin in Noordwijk, om de wijnen uit het assortiment van deze Nieuw-Vennepse importeur persoonlijk te presenteren. Het benadrukt de persoonlijke relatie die Jaap (en niet te vergeten zijn Elise) Kwast hebben met hun leveranciers, nogal bijzonder in deze snelle tijd. We pikten er één uit als wijn van de week, maar er stonden natuurlijk nog veel andere bijzondere wijnen op tafel. Morgen een uitgebreid overzicht van enkele highlights uit deze proeverij.

In Frankrijk en omstreken wordt nog wel eens geklaagd over de concurrentie, wereldwijd, en hoe moeilijk het is om de wijnen in deze harde wereld nog aan de man/vrouw te brengen. Maar er zijn Franse huizen die aantonen hoe deze concurrentie het hoofd te bieden: door kwaliteit én een uniek karakter. Zo kregen we aan de stand van William Fèvre nu al de 2006 Chablis te proeven. Pardon, de 2006? Waarom geen 2005? Helaas meneer, die is al helemaal uitverkocht. Geen fles meer van over. Tja, zo gaat dat. Fèvre heeft de afgelopen jaren een grote gedaanteverwisseling ondergaan: veel minder hout, en veel meer het karakter van échte Chablis: krachtig, fris en mineralig, perfect in balans. Van de heerlijke Premier Cru Montmains stond er nog wel een 2005 op tafel: prachtig breed en sappig, met mooie zuren, wat citrus, een vleugje vanille, zuren en sap, een heerlijk glas. Maar eigenlijk nog te jong. Ja meneer, dat klopt, een jaar of vier, vijf bewaren is ideaal. Maar iedereen leest dat de wijnen heerlijk zijn, en drinkt ze dan ook meteen op. Wat een leed is er toch in de wereld.

Chablis Montmains 2005, William Fèvre
Kwast Wijnkopers,  € 20
http://www.kwastwijnkopers.nl/

Tussen de wijnen van Languedoc zijn die uit de Limoux een buitenbeentje. Deze streek, ten zuiden van Carcassonne, ligt op de uitlopers van de Pyreneeën en een stuk hoger dan de andere delen van de streek. Dat levert veel meer frisheid op in de wijnen. Chardonnay is hier dan ook een stuk minder plat dan in de rest van de streek, en zelfs pinot noir doet het hier goed, zeer uitzonderlijk voor de Languedoc.
Tussen de wijnen van Languedoc zijn die uit de Limoux een buitenbeentje. Deze streek, ten zuiden van Carcassonne, ligt op de uitlopers van de Pyreneeën en een stuk hoger dan de andere delen van de streek. Dat levert veel meer frisheid op in de wijnen. Chardonnay is hier dan ook een stuk minder plat dan in de rest van de streek, en zelfs pinot noir doet het hier goed, zeer uitzonderlijk voor de Languedoc.

In Nederland zijn de wijnen van de Limoux enigszins bekend geworden door de marketing-activiteiten van de Toques et Clochers, met een manifestatie waarbij de Nederlandse horeca uitgebreid wordt gefêteerd, om de wijnen goed in de vaderlandse restaurants ingevoerd te krijgen – niet zonder succes.

Het koelere klimaat van de Limoux geeft de wijnen van de chardonnay, de voornaamste witte druif hier, een bijzondere frisheid en mineraligheid, die we ook terugvinden in deze smakelijke wijn van het Domaine de Mouscaillo. In de geur is er wat citrusfruit, peer en limoen, de smaak is levendig, fris en sappig, met wat goede zuren na; Bourgondisch, maar ook een elegante manier. Heerlijk.

Thiessen Wijnkoopers, € 14,75