Eten & Drinken

We verplaatsen ons naar Morellino di Scansano. Dit gebied is het zuidelijkste grote wijngebied van Toscane, ten zuiden van het stadje Grosseto.
Net als vrijwel alle andere wijngebieden van deze regio is het vermaard om zijn rode wijnen, en speelt wit de tweede viool. Dat wil niet zeggen dat witte wijnen uit deze streek, zoals deze, niet interessant kunnen zijn.

Bij Fattoria le Pupille komen we weer bij een ambitieuze vrouwelijke wijnmaker, Elisabetta Geppetti. Ze begon hier zo’n twintig jaar geleden en staat nu aan het hoofd van een bedrijf met 70 hectare wijngaarden. Morellino di Scansano, tegenwoordig zelfs DOCG, staat uiteraard op de eerste plaats. Voor wit zijn 5 hectaren gereserveerd, beplant met traminer en sauvignon blanc: druiven die speciaal zijn uitgezocht omdat ze passen bij het vrij warme microklimaat, dat sterk wordt beïnvloed door de nabijgelegen zee. Deze druiven hebben van zichzelf een aromatisch karakter; er zijn hier geen koele nachten die voor aroma’s kunnen zorgen. De combinatie werkt verrassend goed.

Geen van de twee overheerst echt, de wijn is lekker aromatisch, met rijp fruit, peer, perzik, prachtige zuren; hij is opwekkend, kruidig, rijk en sappig.

Arisz et al., categorie 5 (€10,- tot €12,50)

Sinds jaar en dag ritselt het in de Languedoc-Roussillon van de coöperaties, en dit is er een van. Het dorpje Sommières, zo’n beetje halverwege Nîmes en Montpellier, is een van de vele van de streek met een eigen cave.
In dit gedeelte van de Languedoc zitten we in het vlakkere stuk, niet ver van de Middellandse Zee. Dat betekent een vrij rijke ondergrond en relatief hoge temperaturen, ook in de nachtelijke uren. De viognier kan hier goed mee omgaan, en levert onder deze omstandigheden een wijn met een uitgesproken rond, rijk en zacht karakter op. Hij wordt gemaakt op een traditionele manier, dus met een gisting op roestvrij staal, zonder enige vorm van houtrijping. Hij is bedoeld om lekker jong gedronken te worden, als hij nog helemaal profiteert van zijn frisse fruitkarakter.

De geur is mooi krachtig en uitgesproken, geparfumeerd; de smaak blijft rond en zacht, met wat sinaasappelschil, bitters, lekker vol en een beetje vet, zoals je bij dit rijkere type Viognier mag verwachten.

Mark van Duijn Wijnen, € 7,-

Voor Collemattoni moeten we naar Montalcino, waar dit bedrijf bijzondere Brunello’s maakt. Het is een klein familiebedrijf van slechts 7 hectare, aan de zuidkant van het stadje.
Sinds 2012 is Collemattoni gecertificeerd voor biologische wijnbouw. In de wijngaard staat vrijwel alleen sangiovese. Behalve voor de Brunello en Rosso is er ook nog wat ‘gewone’ sangiovese voorhanden, die voor deze aangename en soepele Adone wordt gemengd met 5% merlot, waardoor de zuren van de sangiovese iets worden verzacht en afgerond. De hoge wijngaarden van het bedrijf in Brunello, zo tegen de 400 meter aan, zijn in warme jaren als 2009 een pluspunt, omdat de wijnen een bijzondere elegantie en levendigheid behouden. Hout komt aan deze wijn niet te pas.

Je geniet dan ook van het heerlijke rijpe fruit van dit mooie jaar: de geur heeft bosvruchten, de smaak is zacht en rond, met een goede balans, zuren en rijp rood fruit, levendig, met een behoorlijk krachtige structuur. Toscane op zijn best: een ‘kleine’ Brunello voor minder dan een tientje!

Brand Wijnimport, € 9,90

Assisi als wijnstreek is zo’n beetje om de hoek bij Torgiano. Het gebied ligt bij het gelijknamige stadje, op nog geen 30 kilometer ten oosten van Perugia.
Assisi werd helaas in 1997 getroffen door een zware aardbeving, waarbij de vermaarde basiliek van Franciscus van Assisi zwaar werd beschadigd.

De wijngaarden van de DOC rond het stadje zijn wat minder vermaard, en ze brengen aangename, zeg maar ongecompliceerde wijnen voort. Rood wordt vooral gemaakt van sangiovese en merlot, wit is er van trebbiano en grechetto. De Assisi Grechetto is een aparte wijn, gemaakt van minimaal 85% grechetto. In het geval van deze wijn is dat 100%. De druiven komen van 4 hectare wijngaarden op 300 meter, dus op enige hoogte.

Wijnmaker is de befaamde Riccardo Cotarella, die in heel Italië meer dan vijftig wijnbedrijven van advies voorziet – waarmee is aangegeven dat Sportoletti de nodige ambitie heeft om goede wijnen te maken, en daar bekendheid mee te verwerven.

Dit is in elk geval een prima glas wit, bloemig, met in de geur acacia, rijpe peer en gele pruimen, zacht en sappig in de smaak, met goede zuren: heel lekker.

Henri Bloem/Hart’s Wijnhandel, € 6,95

In Argentinië heeft men ook de commerciële mogelijkheden van de viognier gezien, en onderkend dat deze Rhône-druif in dit droge en warme klimaat goede kansen heeft, zeker als hij op enige hoogte wordt aangeplant.

En hoog is het hier zeker, met veel wijngaarden boven de 1000 meter. Trivento, met de wijnen onder eigen naam en daarnaast zijn Pampas del Sur, is een voorbeeld van waar Argentinië goed in is: het maken van no-nonsensewijnen voor een perfecte prijs. Wie dit bedrijf bezoekt, kan met eigen ogen zien hoe hier op een zeer efficiënte manier betaalbare wijnen met een prima kwaliteit worden gemaakt. Uiteraard in een commerciële stijl, maar daar is op zich niets mis mee. Pampas del Sur werd rond 2004 een instant hit in Nederland nadat de Consumentenbond zich er lovend over had uitgelaten, en met hulp van Paul de Leeuw. Inmiddels heeft het label een vaste plek verworven in de winkels, met wijnen die waar voor hun geld blijven bieden.

Deze heeft een open geur, met peer en bloemen, zacht in de smaak, wat zuren en zuurtjes, krachtig, sappig, smakelijk.

Dirck III, € 4,79

Hm, aparte naam, ‘lelieblank wit’. Typisch iets voor Jean-Claude Mas, bedenker van de naam Arrogant Frog, met een knipoog naar het clichébeeld dat Engelsen hebben van die arrogante Fransen.

Fransen met zelfspot, dat is bijzonder. En dat onder het motto old world wines with new world attitude. Mooier kun je het niet verwoorden, bij dit soort wijnen. Hiermee doet Jean-Claude Mas een geslaagde poging betaalbare Viognier uit de Languedoc naar een hoger plan te tillen. Hij doet dat in de stijl van de Nieuwe Wereld, met het accent op het rijpe fruit, en natuurlijk met veel gevoel voor wat de moderne wijndrinker zoal verder nog graag ziet: een zo laag mogelijke dosering sulfiet en geen al te droge smaak.

De stijl is rijp en krachtig, met honing, abrikoos, nectarine, mango, tropisch fruit, lekker krachtig, met prima zuren en wat aangename bitters.

Gall & Gall, € 5,99

In Chili wordt de merlotdruif gebruikt op een heel pragmatische manier. Met andere woorden, als de wijndrinker Merlot wil, dan krijgt hij ook Merlot.
Zoals deze wijn, een Merlot zonder poespas, getypeerd, zonder hout, zo goed mogelijk op zijn fruit gemaakt. Veel meer is in het warme klimaat waarschijnlijk ook niet mogelijk. Het probleem is dat de hitte de rijping van de merlot gemakkelijk blokkeert, zodat hij snel –heel paradoxaal eigenlijk- toch wat onrijpe aroma’s blijft houden, die ook niet weggaan door hem langer aan de stok te laten hangen. En de wijndrinker wil wel Merlot, maar geen Merlot met een paprikageurtje. Je ziet de merlot dan ook niet terug als belangrijkste druif in Chileense icoonwijnen. Dat privilege is voorbehouden aan druiven als cabernet sauvignon en carmenère, en tegenwoordig ook syrah. Wel wordt hij in blends gebruikt om de wijn af te ronden.

In het betaalbare segment is dit dan een prima Merlot, goed getypeerd, met drop, laurier, vijgen, braam, kaneel en zoethout, rijk en rijp, lekker vol en stevig.

Gastrovino, € 6,95

De kracht van 2009 is goed af te meten aan dit soort ‘eenvoudige’ wijnen. De algemene rijpheid van de druiven was voor de boeren in de Médoc een regelrechte zegen.
Sterker nog, in dit soort rijpe en droge jaren is men hier op de wat koelere kleigronden zelfs nog meer in het voordeel, omdat het alcoholgehalte hier gelukkig niet gierend uit de klauwen loopt, zoals bijvoorbeeld in Pomerol en Saint-Emilion. Logis de Sipian is een label van Uni-Médoc, een enorme supercoöperatie (vereniging van meerdere coöperaties) in deze streek. Uni-Médoc verenigt liefst 300 wijnboeren, met in totaal 1230 hectare. Daarmee worden ook kleinere producenten in staat gesteld om hun wijn op de markt te brengen, iets waar je in de Bordeaux schaalgrootte voor nodig hebt. In dat opzicht zijn coöperaties een uitkomst. En voor de wijndrinker hebben ze het voordeel dat ze veel waar voor hun geld kunnen bieden.

Dit glas rood heeft een elegante stijl, met duidelijke zuren en tannines, fruit en sap, kersen en pruimen, lekker stevig, dus écht Médoc.

C1000, € 6,19

Tja, waar doen ze het van, zou je zeggen. Een prima drinkbaar glas rood voor maar € 3,49. In Chili kan het. Het warme en droge klimaat maakt (zeer) hoge opbrengsten van gezonde en rijpe druiven mogelijk, en dat maakt het werken een stuk efficiënter en goedkoper.
Alto Plano is een wijn uit de stal van Cono Sur, een van de bedrijven van het almachtige en alomtegenwoordige Concha y Toro. Bij dit bedrijf zijn ze erg goed in het maken van goede wijnen voor een spotprijs. Bij merlot is dat ook goed mogelijk. Het is een druif die gul is in zijn opbrengsten, en die –mits goed beheerd- soepele en sappige wijnen kan opbrengen. Wijnen als deze, met de herkomstbenaming ‘Central Valley’, mogen uit het hele centrale deel van Chili komen. Ze kunnen dus een blend zijn van druiven uit streken als bijvoorbeeld. Maipo, Colchagua, Curicó en Maule. Dit vergroot de mogelijkheden om tegen aantrekkelijke prijzen druiven te kopen of te produceren.

Het resultaat is prima, vrij stevig, met rijp fruit, bosbessen, bramen, wat confiture, smakelijk, gelikt en zacht. Prima Merlot voor deze prijs.

Dirk vd Broek, Bas vd Heijden, Digros, € 3,49

Voor Bordeaux geldt 2002 als het minste jaar van het eerste decennium, maar voor de Sud-Ouest ligt de situatie heel anders.
Daar kon meer worden geprofiteerd van een goed naseizoen, waarbij de druiven wél goed rijp werden, met krachtige wijnen als resultaat. Deze mooie Cahors, die we proefden in het kader van onze proeverij ‘Tien jaar later’, is daar een goed bewijs van. Cahors is in ons land helaas niet zo populair. Jammer, want er wordt daat goed werk gedaan.

Haut-Monplaisir zit sinds 1998 helemaal op het goede spoor, toen Cathy Fournier het domein overnam van haar vader, die al zijn wijn aan lokale négociants verkocht. Zij stelde buurman Pascal Verhaeghe van Château du Cèdre aan als technisch directeur om de wijnen te moderniseren, en met succes. De rode wijnen worden hier gemaakt op basis van 100% malbec, en dat geeft ze hun bijzondere, uitgesproken karakter. Door de malbec perfect rijp te oogsten, worden de wijnen prachtig diep, met voortreffelijke, rijpe tannines. Dat deze wijnen ook perfect kunnen rijpen, bewijst deze heerlijk ‘Prestige’.

Geniet van de krachtige geur, met donkere pruimen, zwarte kersen, elegantie in de smaak, goede zuren, sappig, smaakvol.

Cave de Wittenberg, € 12,95