Nieuws

Mijn goede vriend Karel de Graaf, nooit te beroerd de knuppel in het hoenderhok te gooien, heeft onlangs in het openbaar de vraag gesteld hoe wijnhandel en pers  het in Nederland eendrachtig voor elkaar hebben  gekregen de consument tot zo’n laag kwaliteits- en prijsniveau te brengen als het gaat om het aankopen en drinken van wijn.  Zijn antwoord was: een gebrek aan opleiding.  Speelt zeker een rol.
Maar zelf benader ik het liever vanuit een andere invalshoek:
Mijn goede vriend Karel de Graaf, nooit te beroerd de knuppel in het hoenderhok te gooien, heeft onlangs in het openbaar de vraag gesteld hoe wijnhandel en pers  het in Nederland eendrachtig voor elkaar hebben  gekregen de consument tot zo’n laag kwaliteits- en prijsniveau te brengen als het gaat om het aankopen en drinken van wijn.  Zijn antwoord was: een gebrek aan opleiding.  Speelt zeker een rol.
Maar zelf benader ik het liever vanuit een andere invalshoek: het eeuwige gemekker over prijs-kwaliteitsverhouding is volgens mij de hoofdschuldige.  Uiteraard is prijs een factor om rekening mee te houden, maar ik constateer  tegelijkertijd een aantal belangrijke punten waar het gaat om prijs en kwaliteit.Ten eerste valt het mij op dat heel veel mensen eigenlijk geen idee hebben van echte kwaliteit bij wijn. Ik weet heus wel dat topwijnen vandaag de dag niet bepaald goedkoop zijn, maar als je je als wijnliefhebber of wijnprofessional  een mening wilt kunnen vormen over de kwaliteit van wijn, laat staan deze ook nog luidkeels te ventileren, dan lijkt het me toch echt een vereiste om enige ervaring te hebben met het proeven van echte topkwaliteiten. Ik constateer steeds weer dat zeer weinig mensen in Nederland die ervaring hebben, laat staan kwaliteit ‘blind’ herkennen.
Ten tweede wordt de mantra prijs-kwaliteitsverhouding door handel, horeca en consument tegelijk, veel te vaak gebruikt om het gebrek aan kwaliteit in wijn goed te praten. Ook het nooit of weinig drinken van echt goede wijnen wordt hiermee weg geredeneerd, aangezien deze per definitie ’ te duur voor wat het is’ worden verklaard.  Een ergerlijke opstelling, vooral als je beseft dat men deze te dure wijnen nooit  proeft. Dus waarop die waarneming dan gebaseerd is, blijft mij een raadsel.
Ten derde wordt het tot bijbelse proporties uitgegroeide  woord ‘prijs-kwaliteitsverhouding’  door velen inmiddels synoniem gezien aan ‘kwaliteit’. Matige wijn wordt als ‘goed’ beoordeeld, maar als je daar dan over doorvraagt, blijkt men te bedoelen ‘goed voor de prijs’. En dat is heel iets anders.
Ik ben er van overtuigd dat door het steeds maar hameren op prijs-kwaliteitsverhouding, eerst door de wijnhandel, daarna door iedereen, de kwaliteit van wijn in Nederland in een neerwaartse spiraal  is beland. Ik stel dan ook voor dat wij, als neem ik aan wijnminnend deel van Nederland, het PKV  woord nu definitief naar de vuilnisemmer van het wijnjargon verbannen. Weg ermee, niet meer over hebben.  Dan kunnen we de dingen eindelijk weer gewoon bij de naam noemen, troep ‘troep’ noemen, en het woord ‘top’ reserveren voor echte top, en niet voor gunstig  geprijsde middelmaat. Dank U.

Vandaag is voor de 14e keer de belangrijkste internationale wijnbeurs voor professionals ter wereld van start gegaan: Prowein in Dusseldorf. Kon men in 1994 nog slechts 321 exposanten welkom heten en ruim 1500 bezoekers, anno 2007 is het aantal exposanten meer dan het dubbele van het aantal bezoekers van indertijd (3.041). En ook qua bezoekers verwacht Monika Kissing van de Messe dit jaar aanzienlijk meer bezoekers dan de ruim 32.000 van afgelopen jaar.
Vandaag is voor de 14e keer de belangrijkste internationale wijnbeurs voor professionals ter wereld van start gegaan: Prowein in Dusseldorf. Kon men in 1994 nog slechts 321 exposanten welkom heten en ruim 1500 bezoekers, anno 2007 is het aantal exposanten meer dan het dubbele van het aantal bezoekers van indertijd (3.041). En ook qua bezoekers verwacht Monika Kissing van de Messe dit jaar aanzienlijk meer bezoekers dan de ruim 32.000 van afgelopen jaar.

Wat is er nieuw? Zomerwijnen staan centraal in de diverse paviljoens en dat betekent meer aandacht voor rosé dan ooit tevoren. Maar ook zullen in diverse hallen mousserende wijnen meer dan normale aandacht krijgen. Na twee jaar afwezigheid is Nieuw-Zeeland weer terug op Prowein. Georgië pakt uit met een grote stand met veel aandacht voor de nieuw ontdekte (maar 8.000 jaar oude) druif Kartuli Saadreo. Mallorca presenteert voor het eerst in een gezamenlijke stand hun zonnige wijnen en uiteraard zijn er talloze Duitse initiatieven. Zoals de SuedPfalz connection met de topproducenten uit de Pfalz en ‚Simply Wine’  met daarin 8 jonge vooruitstrevende wijnboerenuit niet minder dan 6 Duitse wijngebieden. Vanuit Oostenrijk proberen de wijnboeren uit het minder bekende wijngebied Wien zich dit jaar extra te profileren onder de naam ‚WienWein’.

Frankrijk zal tijdens Prowein belangrijke trends en ontwikkelingen presenteren hetgeen zeker de nodige aandacht zal trekken, want we weten allemaal dat het niet zo goed gaat met onze Gallische vrienden. Ook zal er uitleg komen over de introductie van weer een nieuwe categorie `Vin de France` die in zekere zin revolutionair is gezien het nationale karakter dat deze categorie draagt.

Prowein biedt echter nog veel meer; voor wijnprofessionals een ideale gelegenheid hun producenten te spreken of nieuwe leveranciers op te sporen.

Cees van Casteren

Afgelopen donderdag presenteerde het Wijn Informatie Centrum haar cijfers. Ac Nielsen en Trendbox dragen zorg voor de onderzoeken.
Uit onderzoek van ACNielsen is gebleken dat de hoeveelheid verkochte wijn in de supermarkt in 2006 met 2% is gestegen ten opzichte van 2005. De verschuiving naar wijnen uit de Nieuwe Wereld is gestagneerd. Zuid-Afrikaanse wijnen staan onder druk, terwijl Franse wijnen licht volume aandeel winnen. Australische wijnen zijn de winnaar in 2006. Het volume aandeel van Australische wijn steeg naar 5,6%.
Afgelopen donderdag presenteerde het Wijn Informatie Centrum haar cijfers. Ac Nielsen en Trendbox dragen zorg voor de onderzoeken.
Uit onderzoek van ACNielsen is gebleken dat de hoeveelheid verkochte wijn in de supermarkt in 2006 met 2% is gestegen ten opzichte van 2005. De verschuiving naar wijnen uit de Nieuwe Wereld is gestagneerd. Zuid-Afrikaanse wijnen staan onder druk, terwijl Franse wijnen licht volume aandeel winnen. Australische wijnen zijn de winnaar in 2006. Het volume aandeel van Australische wijn steeg naar 5,6%.
Rosé valt weer op, met een volume groei van 25%. Het marktaandeel rosé bedraagt nu 13,5%. Voor het eerst waren er in 2006 twee weken waarin meer rosé werd verkocht dan rode wijn (week 29 & 30) en dat is nog nooit eerder voorgekomen. Het mooie weer in de betreffende periode was een belangrijke factor hierin.
Uit onderzoek van Trendbox BV blijkt dat rode wijn de meest populaire kleur is (52 %), gevolgd door witte wijn (37 %). Rosé (dat de laatste 5 jaar aan een flinke opmars bezig is) wordt door 11 % van de ondervraagden als de favoriete kleur genoemd.
Rode wijn vindt zijn grootste groep liefhebbers bij mannen, witte wijn bij vrouwen (en dan met name tussen de 16 en 24 jaar) en rosé wijnen zijn het populairst in de leeftijdscategorie tussen de 25 en 35 jaar.
In het algemeen zijn consumenten niet enthousiast over nieuwe verpakkingen zoals literpak, bag in box en blik. Ook de alternatieve sluiting zoals de schroefdop en de glazen stop zijn (nog) niet ingeburgerd. Nieuwe verpakkingen en sluitingen worden beter gewaardeerd indien de waarden“elegantie” en “luxe” gewaarborgd zijn.

Nieuw! Argentijnse wijn voor de welgestelde homo. Ja u leest het goed, geachte homo’s en andere geïnteresseerden, er is een wijn gelanceerd, speciaal voor de welgestelde homo. Wel jammer voor de modaal verdienende homo, hij moet, naar het schijnt, gewoon “heterowijn” blijven drinken. Of misschien kan de modale homo zijn auto aan de kant doen, of een geplande vakantie afzeggen en dan toch een flesje welgestelde homo wijn kopen? Mijn vraag is, zitten homo’s hier nu echt op te wachten? Mijn gezonde verstand zegt, nee.
Nieuw! Argentijnse wijn voor de welgestelde homo.
Ja u leest het goed, geachte homo’s en andere geïnteresseerden, er is een wijn gelanceerd, speciaal voor de welgestelde homo.
Wel jammer voor de modaal verdienende homo, hij moet, naar het schijnt, gewoon “heterowijn” blijven drinken. Of misschien kan de modale homo zijn auto aan de kant doen, of een geplande vakantie afzeggen en dan toch een flesje welgestelde homo wijn kopen? Mijn vraag is, zitten homo’s hier nu echt op te wachten? Mijn gezonde verstand zegt, nee.
Dat “welgestelde” is natuurlijk duidelijk. Dat betekent niets meer of minder, dan “duur”. Maar een dure wijn voor homo’s klinkt iets te ordinair. Ik denk toch stiekem, dat we hier te maken hebben met een slimme Argentijnse wijnboer. Deze wijnboer probeert waarschijnlijk een markt aan te boren, voor zijn moeilijk verkopende wijnen. Ik kan me alleen niet voorstellen, dat weldenkende homo’s hier in trappen. Ik hoop het eerlijk gezegd ook niet. Net zo min als ik een wijn zou kopen, speciaal voor de welgestelde hetero. Want voor je het weet liggen er bij de supermarkt wijnen in het schap speciaal voor de modale masochist. Dat kan toch niet waar zijn. Zouden we ons zo in de maling laten nemen? Een ieder koopt toch gewoon wijn naar zijn of haar smaak en behoefte, of je nu homo, hetero, welgesteld of modaal bent.
Mijn homovrienden blijven in ieder geval gewoon rosé van Buzet drinken. Dat weet ik zeker, homo of niet, welgesteld of niet. En gelukkig maar.
Mocht u na bovenstaande gelezen te hebben toch geïnteresseerd zijn geraakt in de wijn voor de welgestelde homo:

Pilot Gay Wines eigenaar en bedenker is German Arballo.
De drie wijnen waarmee hij de welgestelde homo markt wil veroveren zijn volgens zijn zeggen:
• “ A sparkling white “
• “ A classic Malbec “
• “ A fruity Chardonnay “
http://www.guiag.com/gmag/nota603.htm
Of zoek op google onder “ pilot gay wines “
Ik heb de Pilot Gay Wines zelf nog niet geproefd. Niet omdat ze niet voor mijn doelgroep zijn, maar omdat de wijnen nu alleen nog in Buenes Aires Argentinië te koop zijn. Spanje zou het eerste Europese land worden waar de wijnen te koop komen.

Eddy Gravemaker

Restaurant De Tuinkamer is winnaar geworden van de eerste Riesling Challenge. In een spannende finale, tijdens de Horeca Vakbeurs in de Zeelandhallen te Goes, werden de andere vier finalisten verslagen door de enthousiaste Jos en Ria Weel. Bij hun winnende gerecht was de wijn het uitgangspunt. Sommelier Ria koos voor de de Schloss Vollrads Riesling Spätlese Trocken uit 2003. Ria: “De keuze van de wijn was voor mij gemakkelijk. Dit vind ik zelf een heerlijke wijn; hij staat ook op onze wijnkaart. Tijdens een wijnreis naar de Rheingau heb ik een bezoek gebracht aan Schloss Vollrads en dat maakt dat ik deze wijn net iets beter kan promoten.
Restaurant De Tuinkamer is winnaar geworden van de eerste Riesling Challenge. In een spannende finale, tijdens de Horeca Vakbeurs in de Zeelandhallen te Goes, werden de andere vier finalisten verslagen door de enthousiaste Jos en Ria Weel. Bij hun winnende gerecht was de wijn het uitgangspunt. Sommelier Ria koos voor de de Schloss Vollrads Riesling Spätlese Trocken uit 2003. Ria: “De keuze van de wijn was voor mij gemakkelijk. Dit vind ik zelf een heerlijke wijn; hij staat ook op onze wijnkaart. Tijdens een wijnreis naar de Rheingau heb ik een bezoek gebracht aan Schloss Vollrads en dat maakt dat ik deze wijn net iets beter kan promoten. De keuze voor 2003 werd ingegeven door het warme jaar. De krachtige kookstijl van Jos verlangt een krachtige wijn.” De jury was eenstemmig van oordeel dat het gerecht uitstekend aansloot bij het karakter van deze Riesling. Alle elementen in het gerecht hadden een funtie, zo meende de jury. Mosseltjes met knoflook, prei, citroen, Spaanse peper en kerrie-olie, met een ragout van shiitake en aardappelchips. De geblancheerde citroenschillen geven het gerecht iets fris, terwijl met name de shiitake een voller mondgevoel geeft. De ziltheid van de mosselen in combinatie met het frisse van de citroenschilletjes harmonieerde mooi met het citrusaroma van de wijn. Zelfs de shiitake padestoelen hielden het prima in combinatie met de wijn. En, ondanks dat veelheid van smaken kwamen de Zeeuwse mosselen goed naar voren. En daar ging het allemaal maar om.

Restaurant de tuinkamer
Hengeloseweg 1
7261 LV Ruurlo
0573-452147

Dinsdag 6 maart. Na drie dagen overgeven en hoge koorts is Adi weer terug in de wijnkelder. Het is al miserabel om ziek te zijn, voor een wijnmaker is ziek worden tijdens de oogst helemaal ellendig. Hij lijkt echter weer in goede vorm. Als ik wat beteutert naar de vele krenten kijk in de trossen chardonnay, merkt hij: “Dat is fenolische rijpheid, Cees”. Maar even later zegt hij iets serieuzer: “die krenten worden niet geperst, de pers gaat maar tot 1,8 bar, ze zullen er nog precies zo uitkomen als ze erin gaan.” Als ik later bij het verwijderen van de pulp in de pers kijk, heeft hij inderdaad volledig gelijk gehad. De krenten kan ik er nog helemaal intact uithalen en opeten.
Adi is weer beter

Dinsdag 6 maart. Na drie dagen overgeven en hoge koorts is Adi weer terug in de wijnkelder. Het is al miserabel om ziek te zijn, voor een wijnmaker is ziek worden tijdens de oogst helemaal ellendig. Hij lijkt echter weer in goede vorm. Als ik wat beteutert naar de vele krenten kijk in de trossen chardonnay, merkt hij: “Dat is fenolische rijpheid, Cees”. Maar even later zegt hij iets serieuzer: “die krenten worden niet geperst, de pers gaat maar tot 1,8 bar, ze zullen er nog precies zo uitkomen als ze erin gaan.” Als ik later bij het verwijderen van de pulp in de pers kijk, heeft hij inderdaad volledig gelijk gehad. De krenten kan ik er nog helemaal intact uithalen en opeten.

Vervolgens hebben we de chardonnay, viognier en roussanne in de ‘cold room’ geproefd. Allemaal fantastisch spul, zelfs de roussanne, al miste die misschien wat zuren. ‘s Ochtends vaten gestapeld voor Randolph in de vatenkelder. Lijkt simpel maar die krengen moeten echt heel precies gestapeld worden, met evenveel ruimte tussen de vaten en je moet goed uitkomen op het einde van de rij. Daarna een uur de crusher bedient. Enorm lawaai maakt dat ding maar de trossen verliezen alle steeltjes, blad en andere zaken die niet in de tank dienen te komen. De regen heft de cabernet sauvignon veel goed gedaan. De druiven zijn stevig en gezond en mooi rond, terwijl de pitjes helemaal bruin zijn en de schillen mooi zacht van smaak.
Tijdens de lunch hebben we een Master of Wine theoriesessie gehouden. Het is geweldig om mijn Master of Wine examenvragen af te kunnen vuren op ervaren lieden als Randolph en Luke; ik krijg in korte tijd ontzettend veel praktische antwoorden. Daar kan ik wat mee.

De volgende dag belt Adi op: hij is ineens weer zieker geworden dan hij ooit is geweest. Het Rustenberg team is echter volledig op elkaar ingespeeld.

De Biecht

Een biecht lucht op zoals de Katholieken onder ons weten. Gisteren –woensdag 7 maart-leende ik het ‘bakkie’ (een gloednieuwe witte Toyota pickup) van assistent-wijnmaker Randolph. Daarmee reed ik met Sophie naar het nabijgelegen restaurant Tokara, enkele kilometers om de hoek van Rustenberg. Het is zelfs dermate dichtbij dat de wijngaarden van Tokara  direct grenzen aan die (Wagga) van Rustenberg. Het restaurant heeft een groot terras met een groots uitzicht, de keuken is eigentijds Zuid-Afrikaans en de service uitstekend. Verder heeft men een goede wijnkaart. Toen we om 23.00u het restaurant verlieten, en ik de pickup uit de nauwe parkeerplek draaide, was ik vooral gericht op wat er achter me gebeurde. Zo’n pickup is een heel gevaarte en ik wilde zeker niks raken. De boom aan de linker voorkant van de auto had ik echter niet gezien. Enkele seconden later zat er een lelijke deuk in Randolphs nieuwe auto. Shame on me.

Verder was gisteren een geweldige dag: ik heb pumpovers gedaan, rack & return, vaten gevuld, vaten geschilderd en Nico Walters, de wijnbouwkundige van Rustenberg, een ochtend vergezeld. Ook heb ik een Master of Wine stijl proeverij georganiseerd met vijf syrahs/shiraz. Daaronder Chateau Raspail (Gigondas), Falernia Alta Tierra Syrah (Elqui, Chili), Eileen Hardy (South Australia), Brampton Shiraz en L’Esprit de Fontcaude (een cru uit de Languedoc-Roussillon). Hoewel alleen Jerome de derde wijn inderdaad herkende als Brampton, was er wel een soort consensus dat het samen met Eileen Hardy de beste wijn was. (Brampton is echter veel goedkoper dan alle andere wijnen die ter tafel stonden –voor Shiraz liefhebbers dus een aanrader!). Mijn enige commentaar op de Brampton Shiraz 2005 was dat hij nog veel te jong is; in anderhalf tot 2 jaar zal de wijn zich nog veel beter presenteren, terwijl hij nog zeker een jaar of 6 tot 8 kelderpotentieel heeft.

Gisteren met Randolph, Luke, Unatie en John de wijngaarden in geweest om de rijpheid van de cabernet druiven in Wagga te beoordelen. Heerlijk zachte, rijpe schil en lichtbruine pitten. Verleidelijk zoet. Helemaal rijp. Onderaan de hellingen waren de druiven duidelijk minder onder stress en ook minder rijp. Randolph besloot daarop de bovenste helft van Wagga apart te analyseren en daarop om de bovenste helft wel te oogsten maar de onderste helft nog niet.

Met Nico Walters door zijn computerprogramma gelopen dat per perceel de noodzaak van irrigatie aangeeft. Men heeft een kleine vijftig meters in de grond die continu aangeven wat de luchtvochtigheid is, het bodemtype, de vochtigheid van de bodem, de temperatuur en uiteindelijk het stressniveau van de wijnstokken. Men heeft maximumwaarden gedefinieerd en minimumwaarden (per druivenras, per individueel wijngaardperceel). Mocht een plant onder de minimumwaarden komen, wordt er afhankelijk van het tijdstip in de groei of rijping, besloten tot irrigatie. Aangezien het echter eergisteren flink geplensd heeft in Stellenbosch waren we in korte tijd door alle blocks gelopen: geen irrigatie benodigd, de meeste stressniveaus waren prima. In de meeste gevallen was het ook nog duidelijk dat er enkele dagen langer gewacht moest worden voordat er verder geoogst kan worden. Op Wagga dus na, die later vanmiddag of morgenvroeg binnen zal komen.

Oogst rode wijn is nu ongeveer halverwege. De eerste resultaten zijn goed. Het fruit is rijp en gezond, zonder enige rot of andere problemen. Ik heb de indruk dat de regen de cabernet sauvignon goed heeft gedaan. Mede dankzij een paar koelere dagen (en de regen zelf natuurlijk) zijn de wijnstokken minder gestresst.
Volgens Luke –een Ier die na zijn studententijd in Kaapstad in Zuid-AFrika is blijven plakken en wel als wijnmaker- oogst men in Napa nog veel rijper (of moet ik zeggen ‘overrijper’?) dan hier in Zuid-Afrika. Hij kan het weten want hij heeft de afgelopen jaren Screaming Eagle gemaakt in Napa –niet de minste wijn- en overweegt nu zich daar permanent te gaan vestigen.

Inmiddels heb ik een getuigenverklaring gemaakt voor Randolphs verzekering en kopieen van mijn paspoort en rijbewijs bijgevoegd. Dat ik hem kan helpen het geld terug te krijgen van de verzekering, geeft me –naast de biecht uiteraard- weer een beter gevoel. Toch een Katholiek dus.

De handen van Sophie lijken op die van een mijnwerker. Ik zou er eigenlijk een foto van moeten maken. Alles is diep paarszwart, niet alleen de groeven maar overall, ook onder en rondom de nagels. Op zondag ging ze naar Franschoek –waar anders, ze is een Francaise, misschien had ze wat heimwee- en liep een juwelier binnen. Ik had haar verteld over Tanzanite, de zeldzame blauwe steen die Zuid-Afrika rijk is. Dus ging ze kijken. De dame in de winkel vroeg haar of ze de ring wilde passen maar die had op dat moment heel zeker haar handen nog niet gezien. Mooi vuil is niet lelijk.
Dag 3: Lekker dag voor jou verder

De handen van Sophie lijken op die van een mijnwerker. Ik zou er eigenlijk een foto van moeten maken. Alles is diep paarszwart, niet alleen de groeven maar overall, ook onder en rondom de nagels. Op zondag ging ze naar Franschoek –waar anders, ze is een Francaise, misschien had ze wat heimwee- en liep een juwelier binnen. Ik had haar verteld over Tanzanite, de zeldzame blauwe steen die Zuid-Afrika rijk is. Dus ging ze kijken. De dame in de winkel vroeg haar of ze de ring wilde passen maar die had op dat moment heel zeker haar handen nog niet gezien. Mooi vuil is niet lelijk.

We spreken maandag 5 maart. Gisteren regende het nog af en aan in Stellenbosch. Gitzwarte wolken dreven uitdagend langzaam over maar veel regen viel niet meer. Rustenberg is sowieso al adembenemend mooi, na een flinke plensbui is alles nog groener en frisser. Ik hielp mee met enkele pumpovers –vooral cabernet franc en cabernet sauvignon- en heb Luke meegeholpen met het afvullen van een stuk of 4, 5 vaten. Dit keer ging alles op rolletjes. ‘s Middags kwam Attie Slabber me ophalen voor lunch. We probeerden 96 Winery Road (Ken Forrester) maar die zaten helemaal vol. Tokara is gesloten tot dinsdag en ook Terroir van Kleine Zalze was volledig uitverkocht. Vervolgens gingen we naar Lanzerac. Dit is een van de oudste wijnhuizen van Zuid-Afrika in een zeer chique Cape Dutch setting. De hoofdgebouwen dateren van 1684. Maar zelfs het restaurant van het klassieke vijfsterrenhotel (buffet lunch notabene) zat helemaal vol. Toen zijn we naar Stellenbosch gereden en gegeten bij Capetown Fishmarket. Heerlijke sushibar, prachtig stuk tarbot en een fles Vergelegen Sauvignon Blanc 2006. Wat wil je meer?

Maandag nog steeds geen oogst binnen gehaald. Belangrijkste reden is dat de bodem bij Rustenberg veel klei bevat die met regen erg drassig wordt waarin elke tractor hopeloos zou wegzakken. Het zou dus een rustige dag worden, met alleen enkele pumpovers en afvulsessies. Een goed excuus voor mij om een ronde te gaan golfen met de heer Slabber. Hoewel ik me heb ingesmeerd zou ik vreselijk verbranden. Aansluitend ben ik bij Dalene Steyn van Wines of South Africa op bezoek geweest. Het was een uiterst interessante uitwisseling van gedachten. Het boek over Zuid-Afrika zal er in 2008 komen, daar ben ik zeker van. Ook had ze veel interesse in een project dat ik met twee anderen dit jaar in Nederland aan het opzetten ben waarin een aantal Zuid-Afrikaanse wijnbedrijven een rol zullen gaan spelen. ‘s Avonds nog het laatste werk gedaan voor het Italie Supplement van Perswijn en mijn emails beantwoord. Het kantoor en de pc van Jean Swartland (de ex. assistant van Simon Barlow) is mijn plekje geworden waar ik op de meest onzalige tijdstippen nog emails kan versturen en ontvangen en korte aantekeningen maken.

Morgen komt er veel cabernet sauvignon binnen; ben heel beniewd hoe date eruit ziet na bijna twee dagen regen. Voor nu wens ik je nog een prettige dag, oftewel in het Afrikaans:
“Lekker dag voor jou verder”.

Dag 2: Pompen of verzuipen
Zaterdag 3 maart. Er is regen aangekondigd voor vanmiddag, rond 13.00u gaat het beginnen. De laatste ladingen druiven komen vanochtend binnen. Het hele team is erop ingespeeld: Randolp (assistent-wijnmaker), Luke, Marco, Jerome, Sophie (Française), Unathi (stageaire Universiteit van Stellenbosch), Miriam (die in Beaune een stage heeft gedaan), Mennekes, Graig (zoon van Randolph) en Adi. Mennekes is overigens een bijnaam; in werkelijkheid heet dit kleine kereltje Adrianus. Randolph: “Bij zijn aanname hebben we direct tegen hem gezegd dat een Adrianus –een Romeinse keizer notabene- niet voor Rustenberg werkt. Gezien zijn kleine gestalte kwam alleen Mennekes (in Brabant zouden ze zeggen: ‘menneke’) in aanmerking.” Inmiddels is Adrianus helemaal gecondioneerd op de naam Mennekes. Erg schijnt hij dat ook niet tevinden.

Om 13.00u gaat het inderdaad regenen… Vreemde gewaarwording aangezien het zelfs ’s ochtends nog prachtig weer was. In korte tijd is de lucht donker geworden en komt het met bakken uit de lucht.
In de wijnkelder van Rustenberg is het ondertussen een drukte van belang. Naast de gebruikelijke ‘pumpovers’ wordt er tankruimte gemaakt door volledig uit gegiste wijnen van tank over te pompen naar de vatenkelder.

Die vatenkelder ligt er overigens idyllisch bij. Met bijna wiskundige nauwkeurigheid liggen de vaten op rij, driehoog. In het midden hebben ze een paarsrode band zodat morsvlekken niet meer zichtbaar zijn. Op die paarsrode band na zijn de vaten smetteloos houtkleurig. Het heeft iets aristocratisch, iets heel moois.

Assistent-wijnmaker Randolph leert me hoe de vaten te vullen. Zoals hij het doet, lijkt het simpel maar wat valt het tegen als je het zelf moet doen. De kraan lijkt een beetje op die van de pomp van een tankstation maar dan veel langer en voorzien van een rechte hoek waarbij de lange loop helemaal in het vat verdwijnt. Er is nauwelijks nog ruimte tussen kraan en het gat in het vat waardoor je heel slecht kunt zien hoe vol dat het vat inmiddels is. Met een klein lampje probeer je daar beter zicht op te krijgen. We vullen nu vaten af die driehoog liggen. Ik ben erop geklommen en zit op de barriques alsof ik paard rij. Net als Randolph me met het afvullen alleen heeft gelaten, komt Simon Barlow binnen met een groep négociants uit Bordeaux. Ik doe maar net alsof ik druk aan het afvullen ben, maar heb de vuller even dicht gedraaid omdat ik geen flauw benul heb hoe vol het vat is. En ik wil uiteraard geen scène veroorzaken met een overlopend vat of wijn die over de gasten komt. Ik zie het horrorscenario al voor me.
Als de groep is vertrokken, geeft Randolph het wederom aan me over. Inmiddels weet ik dat het ongeveer 2 minuten duurt om het vat te vullen. Toch blijft het heel moeilijk in te schatten hoe vol het vat is; het lampje weerspiegelt weliswaar een glans op de wijn maar je krijgt weinig dieptegevoel. Opeens zie ik dat de wijn al in het gat loopt waar de stop in moet. In een reflex draai ik de hendel van de kraan om, maar in plaats hem dicht te draaien, draai ik hem open! De wijn spuit met evenveel enthousiasme uit het vat als de adrenaline door mijn bloed. Gelukkig weet ik direct daarna de kraan wel dicht te draaien maar het kwaad is geschiet. Ik heb driehoog over een aantal vaten gemorst..

Randolph moet erom lachen: “Jij moet leren van jouw eigen fouten”. Daarna ben ik lange tijd bezig geweest met het schoonmaken van de vaten en vloer. Mocht je echter dit seizoen bij Rustenberg in de vatenkelder komen, zul je ‘mijn (niet zo aristocratische) vaten’ zeker herkennen.
Om te laten zien dat ik van mijn fouten leer, heb ik vervolgens nog een aantal vaten gevuld in een andere kelder. Luke was er heel tevreden over. Aansluitend met Randolph de overgebleven flessen geproefd die Simon Barlow had aangeboden aan de négociants: Peter Barlow 1999 en John X Merriman 2003. De Peter Barlow 1999 is een heel frisse wijn met veel Bordeaux karakter (frisse zuren, finesse, cassis en ceder, zijdezachte tannine, enorme lengte, complexiteit en verrassend frisse afdronk, eigenlijk heel Bordeaux-achtig); de John X Merriman 2003 is duidelijk geconcentreerder en alcoholischer, en howel een Bordeauxblend, meer een Nieuwe Wereldwijn dan de Peter barlow 1999.

Mijn volledig met jonge wijn doorweekte spijkerbroek heb ik ’s middags met de hand gewassen en in de droger gestopt. Een paar uur later kon ik hem weer aan, en geen merlotvlekje meer te zien. ’s Avonds hebben we nog een paar pumpovers gedaan en ben ik in de stromende regen met Sophie, een oenoloog uit Bordeaux die vanaf mei in Aix-en-Provence wijn gaat maken bij Château Calissanne, gaan eten bij restaurant Bhukara (Indisch) in Stellenbosch. De 30.000 studenten die Stellenbosch rijk is laten duidelijk merken dat het weekend is aangebroken; het geeft de stad een heel jeugdig karakter.
Bij terugkomst met Sophie nogmaals de Peter Barlow 1999 en John X Merriman 2003 geproefd. Nog steeds heerlijk.

Zet een vrouw tijdens een romantisch diner een glaasje Cahors voor van een recent oogstjaar en zij zal je met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid trakteren op een zuur gezicht.
De rode wijnen uit de Cahors moeten voor minstens 70% uit Malbec bestaan, ook wel bekend als Cot. De inktzwarte Malbec, met zijn harde tannines, is geen makkelijke wijn en al zeker niet als hij jong gedronken wordt. Maar altijd makkelijk wordt op den duur ook saai.
Zet een vrouw tijdens een romantisch diner een glaasje Cahors voor van een recent oogstjaar en zij zal je met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid trakteren op een zuur gezicht.
De rode wijnen uit de Cahors moeten voor minstens 70% uit Malbec bestaan, ook wel bekend als Cot. De inktzwarte Malbec, met zijn harde tannines, is geen makkelijke wijn en al zeker niet als hij jong gedronken wordt. Maar altijd makkelijk wordt op den duur ook saai. Dus ging ik afgelopen zaterdagmiddag proeven bij Chateau Chambert midden in de Cahors. Een ieder die ooit door de Cahorsstreek heeft gereisd zal het met mij eens zijn, dat het glooiende landschap van deze streek, met de ronde, bijna vrouwelijke vormen, adembenemend is. Op een van deze heuvels ligt Chateau Chambert, een van de mooiste Chateaux van de Cahors. Sinds de 17de eeuw word hier wijn geproduceerd. Na de familie Valette ( 1660-1780 ) en de familie Bataille ( 1780-1959 ) namen Marc Delgoulet en zijn zoon het over. In de jaren zeventig hebben zij de 57 ha grote wijngaard geheel opnieuw beplant met Malbec, Merlot en Tannat.
In het gezellige proeflokaal werd ik ontvangen door een iets wat norse dame met een (het kan bijna geen toeval zijn) zuur gezicht. Als eerste proef ik hun “ instapwijn “, Adonis 2002. Volgens de dikke van Dale is een Adonis “ een jongeling van zeldzame schoonheid “, maar ook “ een pronker die zich op zijn schoonheid laat voorstaan “. De naam schept dus wel verwachtingen. Deze Adonis is een fruitige, frisse, makkelijk drinkbare wijn, met tannines die over 2 of 3 jaar zeker nog iets soepeler zullen zijn.
Als tweede proef ik Chateau Chambert 2003. Prachtige granaatrode kleur, met een neus van zwarte bessen, kersen, bramen en vanille. Ik proef zware onrijpe tannines. Dit is een Cahors ten voeten uit, maar wel een mooie, die nog zeker 8 jaar moet rijpen.
De volgende is het paradepaardje van het Chateau, de Orphée 2002. Orpheus was volgens de mythe een zingende vrouwenhater, die zich met de jongensliefde bezighield. What is in a name, zullen we maar denken. Deze Orphée is een schitterende donkerrode bijna zwarte wijn, gemaakt van 100% Malbec. Een neus van pure zwarte bessen en veel vanille, een zeer complexe wijn. Mijn echtgenote zat buiten in het zonnetje geduldig op mij te wachten. Ik liet haar de Orphée 2002 proeven, ze trok een zuur gezicht. Gelooft u mij, als ik haar dezelfde wijn over 15 jaar nog eens laat proeven, gaat ze een stuk vrolijker kijken.
Chateau Chambert heeft geen importeur in Nederland, maar dat verdient hij wel!

Chateau Chambert
Les Hauts Coteaux
46700 Floressas
tel :  00-33-565-319575
Fax :  00-33-565-319356
e-mail : info@chambert.com
internet : http://www.chambert.com/

Adonis 2002 :
Druiven : 71% Malbec, 20% Merlot, 9% Tannat
Rijping : 8 maanden op eiken
Drinken: Tussen nu en 2015
Prijs af Chateau : Euro 5,-

Chateau Chambert 2003:
Druiven : 71% Malbec, 20% Merlot, 9% Tannat
Rijping : 12 Maanden op eiken
Drinken : 2015 tot 2025
Prijs af Chateau : Euro 8,20

Orphée 2002 :
Druif : 100% Malbec
Rijping : 18 maanden op eiken
Drinken : 2020 tot 2030
Prijs af Chateau : Euro 16,50

Eddy Gravemaker

De vernietiging van het klassement van de Crus Bourgeois du Médoc door de rechtbank in Bordeaux heeft een drietal producenten in Saint- Emilion ertoe geïnspireerd het kersverse klassement van hun eigen appellation juridisch aan te vechten. Het gaat hier uiteraard om châteaux die in 2006 een degradatie te slikken kregen. Begrijpelijk, want zo’n degradatie betekent in commercieel opzicht in de regel een ramp. Van de in totaal elf gedegradeerden die zich niet langer grand cru classé mogen noemen, is het trio Villemaurine, Cadet Bon en Guadet-Saint-Julien nu tot actie overgegaan.
De vernietiging van het klassement van de Crus Bourgeois du Médoc door de rechtbank in Bordeaux heeft een drietal producenten in Saint- Emilion ertoe geïnspireerd het kersverse klassement van hun eigen appellation juridisch aan te vechten. Het gaat hier uiteraard om châteaux die in 2006 een degradatie te slikken kregen. Begrijpelijk, want zo’n degradatie betekent in commercieel opzicht in de regel een ramp. Van de in totaal elf gedegradeerden die zich niet langer grand cru classé mogen noemen, is het trio Villemaurine, Cadet Bon en Guadet-Saint-Julien nu tot actie overgegaan. Ze zijn van mening dat ze ten onrechte hun status zijn kwijtgeraakt door vermeende partijdigheid en vooringenomenheid binnen de selectiecommissie. Ook zijn de klagers er niet over te spreken dat hun degradatie op geen enkele wijze gemotiveerd zou zijn en dat ze geen kans zouden gekregen hebben om daartegen in beroep te gaan. Het tere punt bij de selectie was de verplichting om tien jaargangen te laten beoordelen. Diverse châteaux die pas sinds een paar jaar een nieuwe, ambitieuze eigenaar hebben, zijn daardoor gestraft voor fouten in het verleden. Andere heeft het wellicht toch structureel aan voldoende kwaliteit ontbroken. Wordt vervolgd!

Het was te voorspellen. Er lijkt altijd wel onenigheid rond de Kaefferkopf in Ammerschwihr. En dat is dan zeer diplomatiek uitgedrukt. Nu die wijngaard na jaren van procedurele verwarring eindelijk zijn fel begeerde en zwaar bevochten status van Alsace Grand Cru binnengehaald heeft, is het weer niet goed. Eigenaars van percelen die bij de recente afbakening van de cru door het INAO buiten de boot vielen, vechten de geldigheid hiervan nu aan bij de rechtbank in Colmar.
Het was te voorspellen. Er lijkt altijd wel onenigheid rond de Kaefferkopf in Ammerschwihr. En dat is dan zeer diplomatiek uitgedrukt. Nu die wijngaard na jaren van procedurele verwarring eindelijk zijn fel begeerde en zwaar bevochten status van Alsace Grand Cru binnengehaald heeft, is het weer niet goed. Eigenaars van percelen die bij de recente afbakening van de cru door het INAO buiten de boot vielen, vechten de geldigheid hiervan nu aan bij de rechtbank in Colmar. In totaal gaat het om 15 hectare van 37 eigenaars. De klagers vrezen verlies van inkomsten, omdat ze de prestigieuze naam niet meer voor hun wijnen mogen gebruiken. Als juridisch argument voor hun zaak voeren ze historisch verworven rechten aan, gebaseerd op een eerdere afbakening uit 1932. De rechter zal op 5 maart uitspraak doen.