Wijn van de week

Nu de temperaturen eindelijk omhoog gaan, wordt het tijd om nog eens aan rosé te denken, voor het te laat is. Rosé blijft ideaal voor zomerdagen, als je zin hebt in een glas wijn met wat stevigheid en karakter, maar een rode wijn te zwaar vindt. En dan komt er nu ook rosé met schroefdop, zoals de Goedgevonden Pinotage, zodat je kunt gaan picknicken of op het strand kunt zitten met een lekkere rosé zonder dat je een kurkentrekker nodig hebt. Je draait de fles weer gemakkelijk dicht als er nog wat over is. Wat willen we meer als we lekker lui zijn en toch willen genieten van het goede leven?

Zuid-Afrika koestert sinds een jaar of dertig zijn eigen bijzondere druif, de pinotage. Dat ondanks de nodige kritiek van wijnrecensenten, die de wijnen van deze druif vaak moeilijk vonden, te hard en niet fruitig genoeg. Maar in de loop der jaren is het wijnmaken hier geperfectioneerd en zijn de pinotage-wijnen eleganter geworden en soepeler, zodat ze toch door veel wijnliefhebbers worden gewaardeerd. Er is ook meer fruit in gekomen, met geuren die vaak doen denken aan frambozen, maar ook meer exotische vruchten, zoals banaan. Toch is, ondanks alle moderne techniek, het maken van een rosé van pinotage niet eens een gemakkelijke opgave. De wat stevige looizuren, tannines, van de pinotage, maken een rosé snel wat droog en bitter. Maar ook hier zien we de nodige vooruitgang en steeds betere resultaten. Het leuke is natuurlijk als de eigenschappen van de pinotage, toch ook herkenbaar blijven, zoals in deze smaakvolle rosé, die mooi zacht is, met goed fruit, kersen, een aangename frisheid, mild, niet beendroog, ook wat banaan; een heel aangenaam glas rosé. En van de jaargang 2004, dus dit voorjaar geoogst en daardoor nog sprankelend fris. Zo hoort het. En dan met een schroefdop, voor een geslaagde picknick!

Gall & Gall, € 4,49
www.gall.nl

Voor veel Fransen is het simpelweg een vorm van heiligschennis. Hun eigen druif, de chardonnay, wordt overal ter wereld aangeplant en breed uitgemeten op het etiket vermeld. En dat met een geweldig succes. In vrijwel alle wijngebieden van de wereld vinden we tegenwoordig chardonnay-druiven en dus ook wijn van deze druiven. Maar het klassieke wijngebied van deze druif is natuurlijk de Bourgogne, hartje Frankrijk. Maar Frankrijk wil zich onderscheiden van al die streken waar ‘gewoon’ Chardonnay wordt gemaakt: in de klassieke Franse appellations in de Bourgogne wordt geen ‘Chardonnay’ op het etiket vermeld. Zelfs niet in de Mâcon, het zuidelijke en meest gewone deel van de Bourgogne, tegen de Beaujolais-streek aan. Maar het blijft Chardonnay. En lekkere ook.

De Mâcon is een fraai wijngebied, officieel onderdeel van de Bourgogne, maar allemaal wat minder hoogdravend en prestigieus dan meer naar het noorden, waar de grote wijnen vandaan komen. Uitzondering is de Pouilly-Fuissé, een dure wijn afkomstig uit de wijngaarden rond het gelijknamige dorpje in het zuiden van de Mâcon. Ook Saint-Véran, het buurstreekje, verkoopt zijn wijnen nog voor een flinke prijs, maar de gewone Mâcon is nog heel betaalbaar. Goede Mâcon heeft het typische vet en wat rijkdom van de Chardonnay-druif, in combinatie met een aangename frisheid en levendigheid, die we vaak missen in wijnen uit warme streken. De betere wijnen komen uit de dorpen die recht hebben op de aanduiding ‘Villages’, omdat hun wijngaarden zich op de betere hellingen bevinden.

Goede en betaalbare Mâcon-Villages wordt gemaakt door verschillende coöperaties in de streek. In het Mâcon-gebied vinden we een aantal actieve en kwalitatief goede coöperaties. Fransen zijn werkelijk de kampioenen van de Caves Coöperatives, die passen in het Franse systeem, waarin een vorm van solidariteit altijd als heel belangrijk wordt ervaren. In dit geval is het zelfs een gefuseerde cave, van de dorpen Prissé, Sologny en Verzé, die een serie smakelijke en betaalbare Mâcons maakt, die we in verschillende winkels en met verschillende etiketten in ons land tegenkomen. Dit is een prima Villages voor zijn prijs, fris en sappig, open, lekker mineralig en smakelijk, een prima glas Chardonnay, met alles op zijn plek.

Dirck III, € 4,99

Slecht nieuws voor de kurkproducenten. De schroefdop rukt onweerstaanbaar op. Niet alleen goedkope wijnen zijn voorzien van een schroefdop, maar ook steeds meer duurdere. Australië vervult hierin een voortrekkersrol. De wijnmakers hebben daar al lang genoeg van de bedervende kurksmaak in de wijn en niet alleen vrijwel alle Australische Riesling, maar ook Sauvignon blanc wordt steeds meer met schroefdop gebotteld. Zo ook deze voortreffelijke Sauvignon blanc van Shaw and Smith, die met elegantie ook wordt geschonken in restaurant Parkheuvel, een van de twee Nederlandse restaurants met 19 punten in de Gault Millau gids.

Mooie Sauvignon blanc uit Australië is in feite een zeldzaamheid, laten we eerlijk zijn. Het klimaat is meestal niet zo geschikt voor deze druif. Technische ingrepen kunnen veel bereiken, maar een goed evenwicht tussen techniek en eigen karakter van deze druif wordt moeilijk bereikt. Imiteren van de Franse versie is zinloos. De wijnen van Sancerre of Pouilly-Fumé hebben dat bijzondere karakter, die mineraligheid en frisheid, die we van deze wijnen zo gewend zijn –behalve dan in het zeer atypische jaar 2003. Deze wijn van Shaw and Smith doet geen poging in die richting. Het is een typische Sauvignon-blanc in de Nieuwe-Wereld-stijl: mooi exotisch, met een beetje grassigheid, veel fruit, veel aroma en smaak. Dit bedrijf, in 1989 gesticht door twee neven (Shaw en Smith, u raadt het al), ligt dan ook heel gunstig, in het koele klimaat van de Adelaide Hills, direct onder de invloed van de zuidelijke, koude oceaan. Ook dat is mogelijk in Australië, een bijzonder wijnland. Hij is mooi breed en grassig, met heerlijk exotisch fruit, kruisbessen, asperges, passievrucht, complexiteit, kracht, leng­te, veel materie.

Importeur:
New World Wineries, € 12,50
043-4512495

Helaas, helaas, het is niet altijd mogelijk iedereen tevreden te stellen. Wijnen die worden geselecteerd voor deze rubriek en voor het blad Perswijn kunnen te koop zijn bij het grootwinkelbedrijf, maar ook bij een kleine importeur. Overal kan iets leuks worden gekocht, en wat we vinden, bevelen we aan. Natuurlijk is een wijn uit de supermarkt gemakkelijker. Je gaat naar de winkel, gooit een fles of een doos in je winkelwagen en op het parkeerterrein voor de deur in je auto.

Bij wijnen van kleine importeurs moet je wat meer moeite doen. Tegelijk een doos (van zes of twaalf) bestellen in het vertrouwen dat het echt goed is, of de importeur mailen of bellen waar in de beurt de betreffende wijn los te koop is en daar heen gaan. Vaak gaat het dan om wat kleinere, gespecialiseerde wijnwinkels, die tegenwoordig niet zo dik gezaaid zijn. En dan gaat het vaak ook nog om wijnen die wat duurder zijn. Om de kleine wijnboer, die niet zo efficiënt kan werken als een grote wijnfabriek, fatsoenlijk te betalen, is een bedrag van een paar euro nu eenmaal niet genoeg.
Dit verhaal gaat bij uitstek op voor de voortreffelijke Rosé van het Domaine des Espiers uit de Franse Rhônestreek. In de jaargang 2003 is hier met de Rosé een voortreffelijke prestatie geleverd. Na de verschroeiende hitte van deze uitzonderlijke zomer was het niet gemakkelijk een uitgebalanceerde Rosé met voldoende frisheid te maken. Het zuurgehalte in de druiven daalde even hard als het suikergehalte steeg, met als risico dat de wijn zwaar zou worden door veel alcohol en laf door het zuurgebrek. Niet lekker dus. Bij Espiers is men er in geslaagd de wijn fris te houden, met veel smaak en kracht. Hij heeft heerlijk sap en fruit, kersen en frisheid, een uitstekende lengte en mooie zuren, een lekker bitter, veel kracht en smaak. Heerlijke Rosé. Maar… Wilt u hem kopen? Bij de importeur alleen per doos, of u moet even informeren waar hij te koop is. Een kleine moeite.

Importeur: Vinoblesse, € 7,25
www.vinoblesse.nl
e-mail: info@vinoblesse.nl
tel: 035-5426260

Een van de klassieke druiven van Frankrijk, meester van de rode Bourgogne, is de Pinot noir. Maar, anders dan de broertjes Merlot en Cabernet-sauvignon, vonden we hem niet zo vaak in de wijngaarden van de Nieuwe Wereld. Maar daar lijkt verandering in te komen. In het verleden wist men niet zo goed raad met deze moeilijke druif, maar men heeft zo langzamerhand weten uit te maken waar hij het beste kan worden aangeplant. Essentieel is een koel klimaat, en dat is nu eenmaal weinig voorhanden in de warme klimaten van de Nieuwe Wereld. Frisheid van de zee is de meest gebruikelijke oplossing.

De beste Pinot Noirs vinden we daarom ook in het koele Nieuw-Zeeland, weinig in het warme Australië, in Sonoma Coast, ten noorden van San Francisco, en in Chili Casablanca Valley, een gebied dat direct onder de invloed ligt van de Indische Oceaan met zijn koude golfstroom. De Chileense exemplaren zijn ongetwijfeld wat minder spectaculair dan die uit Californië of Nieuw-Zeeland, maar ze hebben één groot voordeel: ze zijn veel goedkoper. Dat blijft een van de sterke punten van de Chileense wijnbouw. De kosten van de grond zijn hier veel lager en arbeidsloon is een fractie van het bedrag dat door wijnproducenten in het rijke westen moet worden neergeteld.
Dat betekent nog niet dat de Quintus Pinot Noir een goedkope wijn is, maar voor een goede Pinot noir is het in feite geen geld. Importeur Pieter Wielinga was zo onder de indruk van deze wijn, dat hij de hele oogst kocht en op vat liet leggen. Een voortreffelijk idee, met een mooi resultaat. Het blijft ook mooi getypeerd Pinot Noir, het eiken domineert niet, er is heerlijk bosfruit, mooi zoet pinot in de geur, rokerig, een beetje stinkerig ook, zoet fruit, kersen, een goede smaak, wat bitters, weinig tannines, heel
lekker en klaar om direct te drinken.

Importeur: Wielinga, 6,50
www.wielinga.nl
Molenstraat 34 8913 BC Leeuwarden
Telefoon 058 – 212 58 06
E-mail: info@wielinga.nl

Zelfs in militaire kringen wordt ‘de wijn van de week’ gelezen. Een adjudant vertrouwde me van de week toe dat hij wel eens wil kijken naar een goede tip, als we het maar een beetje betaalbaar houden. Tsja, de salarissen die het Ministerie van Defensie aan zijn personeel betaalt, zijn tegenwoordig geen vetpot. Maar de zoektocht naar betaalbare wijnen heeft niet altijd succes. En bovendien, wat is betaalbaar. In Oostenrijk proefden we onlangs de voortreffelijke Grüner Veltliners van het domein Bernhard Ott. Fantastische wijnen, maar de goedkoopste kost nog altijd € 7,75. Is dat betaalbaar of niet? Ten opzichte van zijn duurste wijn, die € 24,90 doet, wel. Maar voor supermarktbegrippen is het prijzig. Sorry, adjudant.

Het wijngoed Ott is een van de beste producenten in Donauland, de grote wijnstreek ten noorden van Wenen, in het vlakke dal van de Donau. Vruchtbare grond, waar je de plaats van aanplant van druivenstokken zorgvuldig moet kiezen, anders krijg je te hoge opbrengsten en slappe wijnen. Bij Ott is dat zeker niet het geval.
Onlangs kregen we de nieuwe jaargang binnen van de Grüner Veltliner van Ott, de ‘Am Berg’ 2003. De witte druif grüner veltliner is een van de paradepaardjes van de Oostenrijkse wijnbouw, maar in 2003 had men het er maar moeilijk mee. De grote hitte beroofde hem nogal eens van zijn frisse zuren, en de wijnboeren hadden grote moeite om hem in balans te houden en geen te zware wijn te maken. Ott heeft dit probleem opgelost door de druif op tijd te oogsten, zodat deze ‘Am Berg’ toch een frisse en betrekkelijk lichtvoetige stijl heeft gehouden. Dat moet ook, want deze wijn moet niet te moeilijk zijn en is bedoeld om direct te drinken, liefst nog deze zomer op een zonnig terras.
Het is een heerlijke bloemige Grüner Veltliner, open, geurig, met wat wit fruit, voorjaarsbloemen en een uitgesproken sappige smaak, lichtvoetig, maar tegelijk ook krachtig, heel typerend voor deze druif. Een beetje extra koolzuur helpt hem aan een aangename tinteling. Volgende week weer een nóg betaalbaarder wijn…

Importeur: Sauter Wijnen, Maastricht
Tel: 043-3637799
e-mail: info@sauterwijnen.nl
web: www.sauterwijnen.nl

Rosé slaat weer toe. Het weer mag dit voorjaar niet heel bijzonder zijn, maar de stijging van de verkopen van de laatste jaren gaat onverdroten verder, ook dit jaar. Dat gaat vooral ten koste van de rode wijnen, die duidelijk moeten inleveren. Opvallend is dat we met zijn allen ook best wat meer willen betalen voor een fles rosé, als hij maar lekker is. En hoewel we zelf best van een elegante lichtgekleurde rosé houden, willen de meeste wijndrinkers hem liever donker van kleur. Vreemd eigenlijk.

Voor Perswijn staat dit weekeinde alles in het teken van de Rosé. Het zijn de twee dagen van Rosé aan Zee 2004, de tweede editie van ons evenement, dat wordt gehouden op het Noorderstrand van Scheveningen. Niet alleen zijn hier meer dan 200 verschillende rosé’s te proeven, ook wordt er voor de liefhebbers een lekkere barbecue bij geserveerd. De auteurs van twee nieuwe roséboeken komen hun geesteskind signeren: het duo Magda van der Rijst en Cees van Casteren en de acteur Sjoerd Pleijsier geven acte de présence. De zaterdag is al helemaal volgeboekt, voor de zondag zijn nog enkele laatste kaartjes beschikbaar.

Veel van de rosé op dit evenement is ook geproefd voor de komende editie van Perswijn. Sommige wijnen bereikten ons helaas te laat. In sommige gevallen echt helaas, omdat we de kwaliteit wel heel goed vinden. Bijvoorbeeld van de Viña Castelo 2003, Bodegas Castelo de Medina, een landwijn uit Castilla y Leon. Deze wijn is afkomstig uit de bekende streek Rueda, de streek bij Valladolid, waar tegenwoordig voortreffelijke droge en frisse witte wijnen worden gemaakt. Bodegas Castelo de Medina heeft dan ook alle techniek in huis om frisse wijnen te maken, en waarom zou deze techniek dan niet worden toegepast bij de populaire rosé? Het resultaat mag er zijn. Hij is heerlijk bloemig en lichtvoetig, mooi sap, fruit, niet beendroog, aardbeien en frambozen, zacht, met een mooi bitter na. Heerlijk voor de komende zomerdagen.

Importeur: Les Généreux, € 4,95
Zutphen (0575-543667)
www.wijnen.net

Deze week is de internationale wijnpers verzameld in Oostenrijk, een land dat zijn beste beentje voor zet om ook een hapje uit de grote wijnkoek te bemachtigen. Dat is niet gemakkelijk, want de concurrentie is moordend, en er komen tegenwoordig goede wijnen van overal. Oostenrijk probeert te overtuigen met ándere wijnen, zoals bijvoorbeeld op basis van de druif Grüner Veltliner, die we in veel andere wijnlanden niet tegenkomen. In de wijngebieden ten noordwesten van hoofdstad Wenen is dit vrijwel overal de belangrijkste druif. Toch valt moeilijk te ontkennen, ook niet voor de Oostenrijkers zelf, dat wijnen van de riesling eigenlijk onnavolgbaar goed zijn, ook in Oostenrijk, en ondanks de liefde voor de Grüner Veltliner.

De sterke kanten van de Riesling worden benadrukt door de afgelopen zomer, 2003, die ook in Oostenrijk uitzonderlijk heet was. Er werden maar liefst 38 dagen met een maximumtemperatuur van boven de dertig graden geregistreerd, een absoluut record. De laatrijpende riesling had hier toch minder last van dan de grüner veltliner. De Riesling heeft van nature meer zuren en bovendien konden de druiven wat langer blijven hangen en wat indrogen, zodat het zuurgehalte zich enigszins kon herstellen. Een moeilijk jaar, zoveel is zeker, met wijnen die niet altijd de frisheid hebben die we van Oostenrijkse wijnen gewend zijn.
Onlangs in Nederland proefde we al deze Riesling van het huis Pfaffl, een van de beste wijnbedrijven van de grote wijnstreek ten noorden van Wenen, het Weinviertel. Deze Riesling is afkomstig van een mooie terrassenwijngaard in het Münchtal, een wijngaard met een ideale bodem voor Riesling: heel arm, stenig en rotsig. Het is een van de tien verschillende wijngaarden van het 30 hectare grote wijngoed Pfaffl, dat we vinden aan de noordwestelijke stadgrens van hoofdstad Wenen. Net als de andere wijnen van dit wijngoed is hij druivig en sappig, met een goed Riesling-karakter, mooi rijp en breed, niet overdreven bloemig, ingetogen, met frisse zuren. Heerlijk. Hij wordt geïmporteerd door een enthousiaste importeur uit Amsterdam, In Vino Veritas. Gaat dat zien.

In Vino Veritas, € 7,15
Tel. 020-6269566

Soms duikt er nog wel eens een rare druif op in wijnland. We worden tegenwoordig doodgegooid met Chardonnay of Merlot van overal, dus het is wel verfrissend om eens wat nieuws tegen te komen. En dat mogen we wel zeggen van de gruner veltliner. We moeten in dit geval naar Oostenrijk, waar de gruner veltliner de laatste jaren aardig opgang maakt. Ooit bleven de wijnen van deze assepoester onder de druiven onopgemerkt. Tegenwoordig gaan de Oostenrijkers er prat op dat hij mooie Bourgognes naar de kroon steekt. Van werkpaard naar showpaard.

Wie denkt dat de wijnen uit Oostenrijk veel weg hebben van wat we in Duitsland vinden, heeft het mis. Duitsland heeft een wat koeler klimaat, mede omdat veel van de wijngaarden in dit land noordelijker liggen dan die van Oostenrijk. Bovendien zijn de zomers in Oostenrijk mooi, omdat de invloed van het landklimaat hier wat sterker is. Dat betekent een wat krachtiger wijnstijl, volle en aromatische wijnen. Een belangrijke factor is dat ook het wijnmaken de laatste jaren veranderd is, in positieve zin. De opbrensten zijn lager en de druiven worden rijper geoogst. Voordeel van een druif als Grüner Veltliner is dan de natuurlijke zuurgraad, die de wijnen fris houdt. Een perfecte combinatie.
Het wijnhuis Kaisergarten geniet vooral bekendheid als de grootste producent van Oostenrijk van zoete wijnen op basis van edelrot. Veel minder bekend is de droge Grüner Veltliner, die op de markt onder de naam van de regio, Burgenland. Het is een wijn in een krachtige stijl, met meloen, honing, breed, gerijpt, appel en peer, niet beendroog, kruidig, met wat zuren na. En dat ook nog voor een heel aantrekkelijke prijs.

Dirck III, € 3,29

Het kan niet altijd feest zijn. Voor elke uitgave van Perswijn selecteren we iedere keer een hele serie wijnen voor onze rubriek ‘geselecteerd’. Maar in een enkel geval gaat er iets mis. Zoals het afgelopen nummer met een Zuid-Afrikaanse wijn, de Voorspoed Droë Steen. Hij viel op het laatste moment buiten de boot, omdat er geen plaatje van beschikbaar was. Jammer natuurlijk, want het is een heel aangename zomerwijn, licht en fris, zodat we hem graag nog even onder de aandacht brengen als wijn van de week. Nu maar hopen dat het zomerweer terugkomt…

De Voorspoed stond in onze proeverij van wijnen van de chenin-druif. U moet dan misschien even zoeken naar het verband met deze wijn, maar steen is de Zuid-Afrikaanse benaming voor de franse chenin-blanc. De Zuid-Afrikaanse boeren kunnen zelf kiezen wat ze op de fles vermelden, steen of chenin blanc. Er is een tendens om de wijnen tegenwoordig wat vaker gewoon chenin blanc te noemen, om de link met het Franse broertje wat duidelijker te maken. Chenin blanc levert in het Loiredal eigenzinnige wijnen op, stevig, aromatisch en krachtig, wel met flinke zuren –een wijn voor de liefhebbers, vooral ook van bewaarwijnen. De Zuid-Afrikaanse versie is wat gemakkelijker, meer lichtvoetig, fris en open, en met duidelijk minder zuren dan in het Franse land. Niet zo gek, als we kijken naar het milde klimaat in Zuid-Afrika. Geen bewaarwijn, maar een smakelijke aperitiefwijn, of mooi bij wat vis of licht vlees. Deze Voorspoed komt uit het westelijk deel van de Kaap, en is een heel aangenaam, typisch exemplaar, met aangenaam passie­vrucht, heel exotisch, guave, tropisch fruit, prettig, technisch, sappig. Een lekker glas wit.

Baarsma Tradition, € 4,49
Deze wijn is te koop bij de betere vakhandel; onder andere bij ‘De Drankenier’.