Achtergrond & Interviews

De wijnbouwoppervlakte in België wordt razendsnel groter. Dat is in niet geringe mate te wijten aan intense groei in Wallonië. Ook de Vlaamse wijnbouw ontwikkelt zich maar minder snel. Recente officiële cijfers ontbreken maar er is weinig twijfel dat België de kaap van 1000 hectare wingerds aan het overschrijden is met meer dan 260 wijndomeinen. Wallonië is Vlaanderen, lange tijd de grootste wijnbouwspeler van het land, in wijngaardoppervlakte aan het voorbijsteken. De Waalse journalist Marc Vanhellemont houdt de recente evoluties van de Waalse wijnbouw nauwkeurig bij op zijn blog www.marcvanel.be, een bron van betrouwbare informatie. De Waalse provincie met het grootste wijnbouwoppervlak en de meeste wijndomeinen in 2022 is Luik (134 hectare, 70 wijndomeinen), daarna komen Henegouwen (117 hectare, 38 wijndomeinen), Namen (98 hectare, 42 wijndomeinen), Waals-Brabant (67 hectare, 33 wijndomeinen) en Luxemburg (17 hectare, 9 wijndomeinen). Ik schreef dit tweedelig artikel over Wallonië en de Waalse wijndomeinen omdat ik merk dat weinig Vlamingen en Nederlanders ermee bekend zijn. Ook de communicatie tussen de wijnprofessionelen van Vlaanderen en Wallonië stond lange tijd op een laag pitje. Sinds kort is er meer overleg. Het besef groeit dat men samen sterker staat, niet in het minst in de promotie van Belgische wijn in het buitenland. Het valt op hoe weinig Waalse wijnbouwers de Nederlandse wijnbouw kennen (en omgekeerd?). Merkwaardig eigenlijk als je weet hoe belangrijk interspecifieke druivenrassen zijn in zowel de Waalse als de Nederlandse wijnbouw, respectievelijk 40% en 60% van de stokken. Een taalissue zal zeker spelen. Het werk van Stan Beurskens van wijndomein St. Martinus, dé Nederlandse specialist van de nieuwe druivenrassen, kent men in Wallonië nauwelijks of niet. Wel in Vlaanderen, waar Stan Beurskens ook advies geeft.

Rode wijnen die analytisch gezien droog zijn, kunnen toch een zekere zoetheid in de smaak hebben. Onderzoek van knappe koppen in Bordeaux laat zien hoe dat komt. En slimme wijnmakers profiteren ervan.

Souvignier Gris als meest beloftevol interspecifiek druivenras?

Souvignier gris maakte op mij de meeste indruk van alle interspecifieke rassen. Die druif, een kruising van seyval blanc en zähringer, biedt een onmiskenbare nieuwe bijdrage aan de wijnwereld. Souvignier is met zijn dikke, rozige schil een van de sterkste, meest ziektebestendige druiven in de wijngaard, met een goede opbrengst.

Twaalf Belgische wijnmakers, sommeliers en wijnschrijvers verzamelden zich op het Vlaamse wijndomein Petrushoeve om in een blindproeverij de kwaliteit te bepalen van Belgische wijn van interspecifieke druivenrassen. Dat zijn druiven met weinig vertrouwde namen zoals johanniter, souvignier gris, pinotin en cabernet cortis. De wijnconsument uit de Lage Landen die lokaal wil kopen, vindt steeds meer wijnen van die rassen in de winkel. Uiteraard stelt hij zich dezelfde vragen als wij tijdens onze proeverij. Zijn de wijnen van deze druiven wel even lekker en verfijnd als wijnen van klassieke druivenrassen? Zijn ze anders van geur en smaak of gelijken ze op wijnen die we gewoon zijn? Uiteindelijk: zijn ze hun prijs en het kopen waard? Ik proef deze wijnen al verschillende jaren maar nu pas, na deze uitgebreide proeverij, heb ik het gevoel dat ik er voldoende geprobeerd heb om een oordeel uit te spreken. In dit artikel geef ik mijn impressies van de degustatie weer en die van een aantal medeproevers. Uitgebreide besprekingen van de individuele wijnen en breder, van de thematiek van interspecifieke druivenrassen, volgen later.

Bijna 25 jaar lang was dr. Sandrine Garbay maître de chai bij het iconische Château d’Yquem. Vorig jaar werd ze algemeen directeur bij de buren: Château Guiraud, eveneens in Sauternes. We spraken met haar over haar werk, carrière en de geheimen van zoete wijn en botrytis.

Veel heb ik al geschreven over wijnaroma’s, ook over geuren van rode wijnen. Maar wijn is veel meer dan zijn geur, zeker rode wijn. Bij rode wijn bepaalt met name de smaak zijn kwaliteit. Tijd dus om die eens te ontleden. En meteen te kijken naar de interactie tussen de smaakstoffen.

Ze staan bekend als de ‘meestersnoeiers’: Marco Simonit en Pierpaolo Sirch. Met hun consulting- en trainingsbedrijf Simonit&Sirch instrueren zij ambitieuze wijnboeren (het duizelt je als je de namen van de vele klanten leest…) hoe die hun druivenplanten optimaal kunnen snoeien. Marco Simonit reist de hele wereld over om snoeiles te geven. We spraken met hem – de eerste keer daags na terugkeer uit Australië, de tweede keer uit Napa Valley – over zijn bedrijf Simonit&Sirch en het hoe & waarom van de ‘respectvolle snoei’. Marco: ‘De afgelopen decennia is er vaak op een verminkende manier gesnoeid. Onze methode respecteert de natuurlijke behoefte van de plant en vermindert de verwoestende impact van het snoeien op zijn sapstroom. Stokken leven daardoor langer en gezonder.’

Het tweede en laatste deel van het interview met meestersnoeier Marco Simonit. Hoe werkt de methode van Simonit&Sirch? Lees hier het eerste deel van het interview met Marco Simonit. ‘Ik wilde begrijpen en zien wat er binnen in de druivenplanten gebeurde. Daarvoor was er eigenlijk maar één manier: ze openzagen,’ vertelt Marco Simonit. ‘Het gaat me aan het hart om iets levends te beschadigen, maar als ik het doe, is het met respect en om te leren hoe we andere planten kunnen helpen.’ Zijn eerste ‘autopsies’, in Friuli, waren openbaringen voor Marco: ‘Het heeft me enorm geholpen bij het begrijpen van de planten.’ Door de binnenkant van wijnstokken te bestuderen, zag hij hoe snoeiwonden tot ernstige verminkingen aan de structuur en sapstroom en daardoor tot verzwakking van de plant konden leiden.