Reportages & Reizen

In een deel van de wijnwereld waar internationaal aansprekende variëteiten als chardonnay en sauvignon blanc het witte wijnspectrum domineren, blijkt sémillon een haast verborgen specialiteit van bepaalde gebieden. 

De Douro is een van de klassieke wijngebieden van de wereld, bekend om zijn schoonheid. Het is een feest om er te zijn. Maar het is niet alleen mooi: er gebeurt ook nog van alles.

Ruim een eeuw geleden zocht de kweker Eugène Kuhlmann in de Elzas naar druivenrassen die resistent tegen schimmelziekten waren. Rond 1911 kruiste hij knipperlé met millardet et grasset 101-14, dat op zijn beurt een kruising is van twee Amerikaanse vitis soorten. Jancis Robinson’s naslagwerk Wine Grapes zegt over knipperlé dat het ras “on the way out” is, terwijl de ‘Amerikaanse’ kruising inmiddels zo obscuur is dat hij niet eens in de druivenbijbel genoemd wordt. Toch moeten de verwachtingen van de nieuwe kruising indertijd hoog zijn geweest, want het resulterende ras kreeg de naam triomphe d’Alsace, vaak kortweg afgekort als triomphe. Een echte triomftocht heeft het ras nooit gemaakt, maar honderd jaar na dato gloort er een sprankje hoop.

Vasse Felix is een van de topproducenten van Australië. Virginia Willcock, hoofd wijnmaakster sinds 2006, was een tijdje terug op uitnodiging van importeur J. Bart in Nederland om haar wijnen te presenteren. En hun kwaliteit en bijzonderheid te bewijzen.

Op zondag 20 november vond de 162^e editie van de Vente des Vins des Hospices de Beaune plaats. Deze liefdadigheidsveiling ten behoeve van het ziekenhuis van Beaune vindt, zoals de traditie het voorschrijft, jaarlijks plaats op de derde zondag van november in de markthal in het centrum van het stadje Beaune.

“We hebben geen invloed op onze wijnen,” zegt Francine Klur van wijngoed Tack & Glou au Vignoble Klur, als ik op een zwoele herfstochtend op bezoek ben in hun kleine, koude proeflokaal. Als ik ’s middags bij Félix Meyer van Domaine Meyer-Fonné ben, zegt hij, in iets andere woorden, hetzelfde. “Het terroir moet zijn sporen nalaten, niet de wijnmaker.” Beide wijngoederen verbouwen riesling in de grand cru Wineck-Schlossberg, maar de stijl van hun wijnen is heel verschillend. Het terroir, in enge zin, is blijkbaar niet alles bepalend.

De Habsburgse keizer Ferdinand wist het in het midden van de 19^e eeuw al – wijnen uit de Thermenregion, het wijngebied ten zuiden van Wenen, zijn fantastisch. Hij was er zo dol op dat hij verordonneerde dat de spoorlijn die destijds door het gebied werd aangelegd geen schade aan de wijngaarden mocht berokkenen. Daarom werd er tussen Gumpoldskirchen en Traiskirchen, twee van de bekendste wijnbouwdorpen in de regio, een tunnel aangelegd.

Toen ik met Christoph Schneider, een lokale wijnbouwer, in de steile Weiler Schlipfwijngaard stond en uitkeek over het drielandenpunt waar Duitsland, Zwitserland en Frankrijk samenkomen, bekroop mij de vraag hoe Duits de wijnen van het Markgräflerland eigenlijk zijn. Hier, in het uiterste zuidwesten van Duitsland, is Riesling, de koning onder de Duitse druiven, ondergeschikt aan de pinotrassen. Maar met zo’n 40 procent van de 3000 hectare aan wijngaarden bepaalt gutedel (of chasselas) de regionale identiteit. En daar worden steeds interessantere wijn van gemaakt.