Reportages & Reizen

“Het is hier heel levendig,” zegt Chiara, terwijl het enige geluid dat ik waarneem dat van een zacht winterbriesje in de kale bomen is. Een verwarrende en lachwekkende opmerking, zeker als die komt van iemand die een groot deel van haar leven in Milaan heeft gewoond. Ik ben op bezoek bij het wijngoed Oltretorrente van Chiara Penati en haar man Michele Conoscente. Zij verhuisden dertien jaar geleden naar Paderna, een klein dorp in de appellation Colli Tortonesi, een heuvelachtig wijngebied in het zuidoosten van Piemonte, dat momenteel de aandacht trekt met zijn fantastische Timorasso’s. Om de hectiek van het moderne leven te ontlopen, hebben verschillende andere Milanesi hun voorbeeld gevolgd. Sommige houden vast aan hun stadse carrières, andere bouwen een nieuw leven op, zoals Chiara en Michele, die nu een wijngoed runnen van een kleine 8 hectare, waarvan vijf met voornamelijk oude wijnstokken. En dus is Paderna inderdaad iets levendiger dan het vroeger was.

‘Wat jullie gaan proeven is geen waarheid, maar een visie van een wijnmaker. En die is dynamisch, net als de jaargang.’ Was getekend: Sebastián Zuccardi, van Zuccardi Valle de Uco.

Zo begon de proeverij die Sebastián Zuccardi onlangs begeleidde, toen hij net voor Prowein even in Nederland was. Aan de hand van vele van zijn wijnen, van regionaal tot en met Finca, vertelde hij het verhaal van Zuccardi en de visie achter de wijnen. En nam hij zijn publiek mee naar hun herkomst, de hooggelegen Valle de Uco in Mendoza, Argentinië.

In een deel van de wijnwereld waar internationaal aansprekende variëteiten als chardonnay en sauvignon blanc het witte wijnspectrum domineren, blijkt sémillon een haast verborgen specialiteit van bepaalde gebieden. 

De Douro is een van de klassieke wijngebieden van de wereld, bekend om zijn schoonheid. Het is een feest om er te zijn. Maar het is niet alleen mooi: er gebeurt ook nog van alles.

Ruim een eeuw geleden zocht de kweker Eugène Kuhlmann in de Elzas naar druivenrassen die resistent tegen schimmelziekten waren. Rond 1911 kruiste hij knipperlé met millardet et grasset 101-14, dat op zijn beurt een kruising is van twee Amerikaanse vitis soorten. Jancis Robinson’s naslagwerk Wine Grapes zegt over knipperlé dat het ras “on the way out” is, terwijl de ‘Amerikaanse’ kruising inmiddels zo obscuur is dat hij niet eens in de druivenbijbel genoemd wordt. Toch moeten de verwachtingen van de nieuwe kruising indertijd hoog zijn geweest, want het resulterende ras kreeg de naam triomphe d’Alsace, vaak kortweg afgekort als triomphe. Een echte triomftocht heeft het ras nooit gemaakt, maar honderd jaar na dato gloort er een sprankje hoop.

Vasse Felix is een van de topproducenten van Australië. Virginia Willcock, hoofd wijnmaakster sinds 2006, was een tijdje terug op uitnodiging van importeur J. Bart in Nederland om haar wijnen te presenteren. En hun kwaliteit en bijzonderheid te bewijzen.

Op zondag 20 november vond de 162^e editie van de Vente des Vins des Hospices de Beaune plaats. Deze liefdadigheidsveiling ten behoeve van het ziekenhuis van Beaune vindt, zoals de traditie het voorschrijft, jaarlijks plaats op de derde zondag van november in de markthal in het centrum van het stadje Beaune.

“We hebben geen invloed op onze wijnen,” zegt Francine Klur van wijngoed Tack & Glou au Vignoble Klur, als ik op een zwoele herfstochtend op bezoek ben in hun kleine, koude proeflokaal. Als ik ’s middags bij Félix Meyer van Domaine Meyer-Fonné ben, zegt hij, in iets andere woorden, hetzelfde. “Het terroir moet zijn sporen nalaten, niet de wijnmaker.” Beide wijngoederen verbouwen riesling in de grand cru Wineck-Schlossberg, maar de stijl van hun wijnen is heel verschillend. Het terroir, in enge zin, is blijkbaar niet alles bepalend.