Nieuws

Gall & Gall wil naar eigen zeggen de toonaangevende drankenwinkel zijn voor iedereen, waarbij het alledaagse betaalbaar en het bijzondere bereikbaar wordt gemaakt met een toegankelijke, aantrekkelijke en inspirerende formule. Gall & Gall, deel uitmakend van Ahold, is in Nederland marktleider in de slijtersbranche met 520 winkels. De ene helft daarvan wordt gerund in eigen beheer, de andere door franchisenemers. Jaarlijks komen er zo’n tien nieuwe vestigingen bij. Ongeveer 120 duizend Nederlanders zijn bovendien kaarthouder bij Gall & Gall.
Gall & Gall wil naar eigen zeggen de toonaangevende drankenwinkel zijn voor iedereen, waarbij het alledaagse betaalbaar en het bijzondere bereikbaar wordt gemaakt met een toegankelijke, aantrekkelijke en inspirerende formule. Gall & Gall, deel uitmakend van Ahold, is in Nederland marktleider in de slijtersbranche met 520 winkels. De ene helft daarvan wordt gerund in eigen beheer, de andere door franchisenemers. Jaarlijks komen er zo’n tien nieuwe vestigingen bij. Ongeveer 120 duizend Nederlanders zijn bovendien kaarthouder bij Gall & Gall.

In de komende jaren wil de keten zijn marktaandeel fors uitbreiden van de huidige 33% naar 40% door naast de huidige klantgroepen vooral 30-ers en vrouwen nog gerichter aan te spreken. Om deze doelstelling te halen is anderhalf jaar gewerkt aan een ingrijpende vernieuwing van de winkelformule, zoals dat in kringen van de detailhandel zo mooi heet. Een voorproefje van wat Gall & Gall in gedachten heeft, is vanaf 11 mei te ervaren in de  heringerichte vestiging in het winkelcentrum Leidschenhage in Leidschendam. De komende maanden zal het vernieuwde winkelconcept hier worden getest. Met zowel een lokaal als een regionaal klantenbestand geldt deze locatie namelijk als een goede graadmeter voor wat onder ‘de’ consument leeft. Met eventuele bijsturingen op basis van reacties van klanten zal het concept vervolgens ook bij de andere vestigingen worden ingevoerd.

Algemeen directeur Jan van Dam en commercieel directeur Robert van Houten benadrukken dat een essentieel onderdeel van het nieuwe concept toegankelijkheid is. En daarmee dus ook laagdrempeligheid. Letterlijk. Die laagdrempeligheid wordt onder meer gerealiseerd door te werken met een pui die helemaal naar de straat geopend kan worden. Op een zeer eigentijds beeldscherm kunnen bezoekers zien wat er binnen aan acties en aanbiedingen is. Men is zo verstandig geweest dit zonder geluid te doen, zodat ordinaire Schipholtoestanden vermeden worden. Eenmaal in de winkel verloopt de ‘navigatie’ langs de schappen bij de wijnen volgens een indeling naar smaaktypen, die elk een eigen kleur hebben. Van fris wit tot krachtig rood. Kiezen wordt hierdoor makkelijk(er) gemaakt. Ook de schappen met overige dranken – bier, gedistilleerd en water – zijn onmiddellijk herkenbaar. Binnen de schappen met een bepaald smaaktype wijn is een verticale indeling naar prijs gemaakt en pas daarna op herkomst. Wel staan wijnen uit dezelfde landen zo veel mogelijk bij elkaar. (Tussen haakjes, wie een zoete wijn zoekt, moet terecht bij ‘vol wit’. Mag  gewoon ‘zoet’ ineens niet meer?)

Gall & Gall heeft verder gekozen voor een presentatie met zogeheten ‘spotlights’. Dat wil zeggen dat speciaal geselecteerde producten op ooghoogste in het schap op een opvallende manier onder de aandacht van de klant gebracht worden. Hierbij staan steeds wisselende thema’s (seizoenen, feestdagen, moederdag etc.) merken, premiums en speciale acties centraal. Ook speelt men in op de trend om wijn als geschenk te geven door maar liefst vier verpakkingsversies aan te bieden, van basis tot luxe en van klassiek tot modern.

Niet alleen de winkelformule is aangepast, ook de huisstijl heeft een metamorfose ondergaan. Dit heef onder meer geleid tot een nieuw logo, waarin de G van Gall & Gall en het silhouet van een fles verenigd zijn. Ook de bedrijfskleding van het winkelpersoneel is helemaal nieuw ontworpen. Wat is wijn anno 2007 nog zonder design? Gaat dat zien!

René van Heusden

Weingut Matthias Müller uit Spay is als nummer 195 opgenomen in de rangen van VDP, de vereniging van Duitse topwijngoederen. Het wijngoed ligt in het gebied Mittelrhein, waar het de beschikking heeft over ruim 10 hectare wijngaarden. Die bevinden zich op de  steile hellingen van Lagen langs de Rijn, zoals de Bopparder Hamm. Riesling is met een aandeel van een kleine 90 procent in de aanplant verreweg het belangrijkste druivenras voor het bedrijf.
Weingut Matthias Müller uit Spay is als nummer 195 opgenomen in de rangen van VDP, de vereniging van Duitse topwijngoederen. Het wijngoed ligt in het gebied Mittelrhein, waar het de beschikking heeft over ruim
10 hectare wijngaarden. Die bevinden zich op de  steile hellingen van Lagen langs de Rijn, zoals de Bopparder Hamm. Riesling is met een aandeel van een kleine 90 procent in de aanplant verreweg het belangrijkste druivenras voor het bedrijf. Het wijngoed bestaat al drie eeuwen, maar heeft zich pas sinds het einde van de jaren ’90 ontpopt als producent van kwaliteitswijnen. Müller is het vijfde VDP-lid in Mittelrhein.

http://www.weingut-matthiasmueller.de/

Na geconfronteerd te zijn met overschotten, gaat de Australische wijnbouw het roer drastisch omgooien. De sector wil een eind maken aan het huidige beeld als zou Australische wijn vooral een goedkoop massaproduct zijn. In een recente aanpassing van het meerjarenplan Strategy 2025 van de Australian Wine and Brandy Corporation heet het nu dat Australische wijn voor kwaliteit staat in plaats van volume. En dat Australische wijn dus best een prijs mag hebben.
Na geconfronteerd te zijn met overschotten, gaat de Australische wijnbouw het roer drastisch omgooien. De sector wil een eind maken aan het huidige beeld als zou Australische wijn vooral een goedkoop massaproduct zijn.

In een recente aanpassing van het meerjarenplan Strategy 2025 van de Australian Wine and Brandy Corporation heet het nu dat Australische wijn voor kwaliteit staat in plaats van volume. En dat Australische wijn dus best een prijs mag hebben. Het begrip ‘toegevoegde waarde’ zal de komende jaren derhalve centraal moeten komen staan, zowel in binnen- als buitenland.

Het in 1996 gelanceerde Strategy 2025 ging tot nu toe vooral uit van groei in volume. De groei van de Australische wijnbouw is mede op basis daarvan zo snel gegaan, dat de meeste doelstellingen al in 2005 gehaald, twintig jaar eerder dan voorzien. Voor meer wijngaarden en meer volume is, gelet op de stagnerende afzet, evenwel geen ruimte meer. Waar het nu om gaat is gezonde marges te realiseren op basis van het bestaande potentieel.

Een en ander betekent dat de tot nu toe gevoerde generieke promotie van de Brand Australia vervangen zal worden door diverse strategieën op maat, toegesneden op de specifieke karakteristieken van de wijnen. Het document  
Directions to 2025, waarin de nieuwe politiek uit de doeken is gedaan, onderscheidt maar liefst 46 van zulke individuele strategieën! In de praktijk zullen Australische wijnen echter volgens vier subcategorieën gepromoot gaan worden: Brand Champions, Regional Heroes, Generation Next en Landmark Australia.

Na zo’n 15 jaar van afwegen, studeren en eindeloos gedelibereer is het dan toch zo ver gekomen: Parijs heeft het groene licht gegeven voor een hertekening van de grenzen voor een aantal premiers crus in Volnay. Deze voor Franse begrippen en al helemaal voor de Bourgogne revolutionaire, maar daarom niet minder realistische, beslissing is er gekomen op verzoek van het Syndicat Viticole van Volnay.
Na zo’n 15 jaar van afwegen, studeren en eindeloos gedelibereer is het dan toch zo ver gekomen: Parijs heeft het groene licht gegeven voor een hertekening van de grenzen voor een aantal premiers crus in Volnay. Deze voor Franse begrippen en al helemaal voor de Bourgogne revolutionaire, maar daarom niet minder realistische, beslissing is er gekomen op verzoek van het Syndicat Viticole van Volnay.

Het syndicaat vond destijds en vindt nog steeds dat ruim 30 premiers crus binnen de gemeente wellicht toch wat teveel van het goede was. Bijna onvermijdelijk was een deel ervan veroordeeld tot obscuriteit. Door minder bekende, klein bemeten crus te laten opgaan in grotere en bekendere crus hoopten de producenten twee vliegen in één klap te slaan: producenten een commercieel interessanter product kunnen laten en consumenten een wat overzichtelijker beeld van Volnay te bieden.

Vijf van zulke onbekende premiers crus gaan nu op in naburige crus met gelijke bodemeigenschappen. Chanlin wordt bij Pitures gevoegd, En l’Ormeau bij Les Mitans, en Les Aussy bij Le Ronceret. Verder worden Pointes d’Angles en Les Angles samengevoegd tot Les Angles, Carelle-sous la Chapelle en Carelle Dessous tot Carelle-Dessous la Chapelle. De wijzigingen zijn met terugwerkende kracht al van toepassing op het oogstjaar 2006.

In de buurgemeente Monthelie is het areaal van premiers crus uitgebreid met ruim 4 hectare wijngaarden. Gepromoveerd tot premier cru zijn daar de lieux-dits Les Clous, Le Clou des Chênes, Les Barbières en Le Clos des Toisières, terwijl Les Riottes is uitgebreid. Ook hier mag de nieuwe status al gebruikt worden voor wijnen van 2006.

(Tussen haakjes: hoeveel van die namen kende u eigenlijk?)

Volgens Robert Parker is oogstjaar 2006 in de Bordeaux beter dan verwacht. In het toekennen van punten blijft hij voorzichtig: slechts drie huizen kregen de allerhoogste score: 96-100. De hoogste punten kent hij toe aan de Mouton-Rothschild, La Mission Haut Brion en St Emillion’s Bellevue Mondotte, zij kregen allemaal 96-100. “De toppers van 2006 zijn veelbelovend, dat had ik niet verwacht,” stelt Parker.

Volgens Robert Parker is oogstjaar 2006 in de Bordeaux beter dan verwacht. In het toekennen van punten blijft hij voorzichtig: slechts drie huizen kregen de allerhoogste score: 96-100. De hoogste punten kent hij toe aan de Mouton-Rothschild, La Mission Haut Brion en St Emillion’s Bellevue Mondotte, zij kregen allemaal 96-100. “De toppers van 2006 zijn veelbelovend, dat had ik niet verwacht,” stelt Parker in wijntijdschrift Decanter.

De witte oogst was binnen voordat de regen in september begon. Parker is positief over de witte wijnen, die hij ‘wonderful minerality and zesty fruitfulness’ toedicht. De zoete witte wijn noemt hij diplomatiek ‘challenging’. Pomerol valt bij Parker beter in de smaak dan Medoc: alleen de tophuizen in Medoc presteerden, omdat zij de financiële middelen hadden om veel werk in de wijngaard te laten verrichten. Bij het proeven van Pomerol merkt Parker op: “These wines taste as though they are from a completely different vintage than those from the Medoc.”

Sjoerd en Ronald de Groot bezochten het circus in de Bordeaux en deden hiervan verslag in een vermakelijke column. Het nieuwe nummer van Perswijn staat ook vol Bordeaux, zoals in het voorwoord is te lezen. Sjoerd kan zich in het oordeel van Mr. Parker vinden: “Het is een echt Europees jaar, klassiek Bordeaux, beter bewaarpotentieel dan 2005 denk ik zelfs,” schrijft hij. “Frisheid, zuren en elegantie, goede wijnen, interessant.”

De beoordelingen van Parker hebben een grote invloed op de prijzen van Bordeaux. Zijn punten liggen een beetje tussen het niveau van 2004 en 2005 in, dus naar verwachting wijzen de prijzen ook in die richting. Parker waarschuwt in Decanter de chateaux niet te hoog in te zetten om nieuwe miljonairs uit het Verre Oosten aan te trekken, maar juist realistisch te blijven en de traditionele afzetmarkt voor Bordeaux te respecteren. Volgens Parker worden de kopers uit Groot-Britannië en de Verenigde Staten ingehaald door nieuwe kopers, waarbij de Bordelais hun trouwe klanten uit het verleden in de steek laten.

Steeds meer Spaanse wijnconsumenten drinken liever kwaliteitswijn dan eenvoudige Vino de Mesa. Het gevolg: de tafelwijn wordt met EU-steun gedistilleerd. Daar zijn forse bedragen mee gemoeid, Spanje krijgt dit jaar 159 miljoen euro. Volgens de richtlijnen mag de subsidie ook worden aangewend om andere druivenrassen aan te planten, wijngaarden te herstructureren of te rooien. EU-commissaris Fisher wil het subsidiesysteem voor Europese wijn hervormen. Het huidige systeem kost te veel en de EU komt niet van gedistilleerde alcohol af.
Steeds meer Spaanse wijnconsumenten drinken liever kwaliteitswijn dan eenvoudige Vino de Mesa. Het gevolg: de tafelwijn wordt met EU-steun gedistilleerd. Daar zijn forse bedragen mee gemoeid.

Spanje krijgt van alle Europese wijnproducerende landen de meeste EU-steun: 159 miljoen euro per jaar. Het geld wordt in Spanje gebruikt om de kwaliteit van wijngaarden en wijn te verhogen en zo bedreigingen uit de Nieuwe Wereld het hoofd te bieden.

Het overschot Spaanse tafelwijn wordt met EU-subsidie gedistilleerd tot industriële alcohol. Volgens EU-richtlijnen mag de subsidie ook worden aangewend om andere druivenrassen aan te planten en wijngaarden te herstructureren. Voor ‘gewone’ herplanting wordt geen subsidie verstrekt, wel voor het rooien van wijngaarden. Ook is de Spaanse overheid met de EU in gesprek over overkoepelende maatregelen op het gebied van productie, marketing en handel.

EU-landbouwcommissaris Mariann Fisher is trouwens bezig met een grondige hervorming van het subsidiesysteem voor Europese wijnoverschotten. Volgens de commissaris kost het huidige systeem de belastingbetaler teveel geld. Bovendien komt de EU niet van de grote hoeveelheden industriële alcohol af. Eind vorig jaar werd -tevergeefs- 100.000 hectoliter gedistilleerde Franse wijn te koop aangeboden.

 Bron: Business Wire

Net als bij de finale van de wedstrijd bij de beste Cabernet-sauvignon, waren er veel Chileense wijnen doorgedrongen tot de eindstrijd van de wedstrijd om de beste Sauvignon blanc. Maar heel anders was de uitkomst: de twee Nieuw-Zeelandse Sauvignons eindigden bovenaan, met daartussen, op de tweede plaats, een Chileense wijn uit een nieuw, heel koel klimaat, Leyda. Juist in de vergelijkende proeverij, met een hele batterij Chileense exemplaren en een paar Zuid-Afrikaanse en Argentijnse, komt de klasse van de Nieuw-Zeelandse Sauvignon naar voren:
Nieuw-Zeeland wint wedstrijd Sauvignon-blanc onder € 10,-
Winnaar: Mount Vernon Sauvignon blanc, Marlborough

Net als bij de finale van de wedstrijd bij de beste Cabernet-sauvignon, waren er veel Chileense wijnen doorgedrongen tot de eindstrijd van de wedstrijd om de beste Sauvignon blanc. Maar heel anders was de uitkomst: de twee Nieuw-Zeelandse Sauvignons eindigden bovenaan, met daartussen, op de tweede plaats, een Chileense wijn uit een nieuw, heel koel klimaat, Leyda. Juist in de vergelijkende proeverij, met een hele batterij Chileense exemplaren en een paar Zuid-Afrikaanse en Argentijnse, komt de klasse van de Nieuw-Zeelandse Sauvignon naar voren: ze hebben een bijzondere combinatie van aromatische kracht en frisheid. Met name de streek Marlborough scoort hier door zijn terroir, een unieke combinatie van ligging, ondergrond en klimaat. Koelte in combinatie met intense zon, waardoor de sauvignon hier laat en toch fris kan worden geoogst. Een heerlijke wijn, en een verdiende winnaar van de wedstrijd. In de geur ruik je heerlijk kruisbessen en passievrucht, de smaak heeft frisheid, goede zuren; een aangenaam glas, mooi krachtig en in balans.

De uitslag:
1 Mount Vernon 2006, Marlborough (Gall & Gall, € 8,99)
2 Montes 2006, Leyda vineyard (Ned. Wijnkring/Verbunt, prijscat. 4 (€ 7,50 tot € 10))   
3 Tahuna 2006, Marlborough (Colaris, € 8,95)

Nadat we uiteindelijk genoodzaakt waren de enige Australische finalewijn in de wedstrijd voor de beste Cabernet-sauvignon te elemineren, omdat de prijs boven de € 10 bleek te liggen, waren er nog acht Chileense en zegge en schrijven twee Argentijnse cabernets over. Een duidelijker bewijs voor de Chileense suprematie op het vlak van betaalbare rode wijnen uit de Nieuwe Wereld valt niet te leveren. Dát er uiteindelijk een Chileense winnaar uit de bus rolde, was dus niet zo verrassend, maar wel wélke. In een fotofinish kwam uiteindelijk de Cabernet-sauvignon van Mouton-Rothschild als winnaar uit de bus
Wedstrijd Cabernet-sauvignon Nieuwe Wereld onder € 10,-
Verrassende winnaar: Baron Philippe de Rothschild 2006, Central Valley

Nadat we uiteindelijk genoodzaakt waren de enige Australische finalewijn in de wedstrijd voor de beste Cabernet-sauvignon te elemineren, omdat de prijs boven de € 10 bleek te liggen, waren er nog acht Chileense en zegge en schrijven twee Argentijnse cabernets over. Een duidelijker bewijs voor de Chileense suprematie op het vlak van betaalbare rode wijnen uit de Nieuwe Wereld valt niet te leveren. Dát er uiteindelijk een Chileense winnaar uit de bus rolde, was dus niet zo verrassend, maar wel wélke. In een fotofinish kwam uiteindelijk de Cabernet-sauvignon van Mouton-Rothschild als winnaar uit de bus. Dat is verrassend, omdat het huis Philippe de Rothschild niet direct bekendstond als een producent van elegante en betaalbare wijnen –en dat is precies wat deze wijn is. Alleen al het jaartal: met 2006 op het etiket behoorde deze wijn tot de allerjongste in het peloton van mededingers. Hij ging met de eer strijken door een combinatie van frisheid, elegantie en prachtig fruit. Heerlijk. Directe belagers waren de Perez Cruz Reserva en de Porta Reserva, allebei wijnen met wat meer kracht en zoet, maar met minder finesse en minder mooi fruit –hoewel ook meer dan voortreffelijke wijnen, overigens. Deze Cabernet toont wat de kracht is van Chili: het is een heerlijke klassieke cabernet, met mint, eucalyptus, elegantie en frisheid, sap en heerlijk cassisfruit.

De winnaars:
1. Baron Philippe de Rothschild 2006 (Chili) (Fourcroy-Lenselink)
2. Pérez Cruz, Reserva 2004 (Chili)  (Tamis/Vino Via)
3. Porta Reserva 2006 (Chili) (Qualyvines)

Robbert Nijenhuis, leerling van het Albeda Collega in Rotterdam, heeft de eerste Junior Sommelier Award voor Duitse Wijn gewonnen. Deze wedstrijd stond open voor horecastudenten op niveau 3 (zelfstandig werkend gastheer/gastvrouw en aankomend gastronoom). Tijdens de finale op 16 april in het Amsterdamse Holiday Inn moesten ze een theoretische test doen, drie series wijnen proeven en in een individuele proef hun kennis over Duitse wijn etaleren.
De jury werd gevormd door Martin Kruithof (Restaurant De Lindenhof), Paul op ten Berg (NGS),
Robbert Nijenhuis, leerling van het Albeda Collega in Rotterdam, heeft de eerste Junior Sommelier Award voor Duitse Wijn gewonnen. Deze wedstrijd stond open voor horecastudenten op niveau 3 (zelfstandig werkend gastheer/gastvrouw en aankomend gastronoom). Tijdens de finale op 16 april in het Amsterdamse Holiday Inn moesten ze een theoretische test doen, drie series wijnen proeven en in een individuele proef hun kennis over Duitse wijn etaleren.
De jury werd gevormd door Martin Kruithof (Restaurant De Lindenhof), Paul op ten Berg (NGS), Lammert Wiegmink (Wijnhaven Wijnimport) en Alain Jacobs (Informatiebureau voor Duitse Wijn) en stond onder voorzitterschap van René van Heusden (Perswijn).
Robbert Nijenhuis eindigde als duidelijke winnaar van de editie 2007. Hij won daarmee een wijnklimaatkast van Bosch, gevuld met Duitse wijn. Tweede werd Kerwin van den Helder van ROC Aventus in Apeldoorn. Hij kreeg een Duits wijnpakket ter waarde van 500 euro. Richard Schot van ROC Leiden eindigde op de derde plaats en ontving een Duits wijnpakket ter waarde van 250 euro.
De prijzen zullen officieel worden uitgereikt op maandag 24 september a.s. tijdens de manifestatie Riesling & Co in de Amsterdam ArenA. Ook volgend jaar zal er weer een competitie voor de Junior Sommelier Award voor Duitse Wijn plaatsvinden.

Na de finalewijnen sauvignon-blanc zijn nu ook de finalewijnen bekend voor de wedstrijd voor de beste Cabernet-sauvignon uit de Nieuwe Wereld, eveneens voor een maximale prijs van € 10 consument. Bij deze finale wordt de buit bijna helemaal verdeeld door de twee Zuid-Amerikaanse landen, Chili en Argentinië. Zij genieten dan ook een perfect klimaat voor het maken van Cabernet-sauvignon: intense zonneschijn in combinatie met frisheid van zee (Chili) of door een hoge ligging (Argentinië). Nu afwachten welk land de uiteindelijke winnaar gaat opleveren… Of de enige Australische wijn, de Katnook, zou met het been moeten heengaan…
Finalewijnen cabernet-sauvignon Nieuwe Wereld tot € 10
Na de finalewijnen sauvignon-blanc zijn nu ook de finalewijnen bekend voor de wedstrijd voor de beste Cabernet-sauvignon uit de Nieuwe Wereld, eveneens voor een maximale prijs van € 10 consument. Bij deze finale wordt de buit bijna helemaal verdeeld door de twee Zuid-Amerikaanse landen, Chili en Argentinië. Zij genieten dan ook een perfect klimaat voor het maken van Cabernet-sauvignon: intense zonneschijn in combinatie met frisheid van zee (Chili) of door een hoge ligging (Argentinië). Nu afwachten welk land de uiteindelijke winnaar gaat opleveren… Of de enige Australische wijn, de Katnook, zou met het been moeten heengaan…

2005 Alamos  (Argentinië) (Gall & Gall, € 7,99)                         
2005 Caliterra, Tribute  (Chili) (Wijntransport)                        
2004 Finca la Celia Reserva (Argentinië)  (Baarsma Tradition)                   
2004 Luis Felipe Edwards, Terraced   (Chili)  (Sligro)            
2002 Katnook, Founder’s Block  (Australië) (Vinites)                        
2006 Baron Philippe de Rothschild   (Chili) (Fourcroy-Lenselink)
2006 Porta Reserva   (Chili) (Qualyvines, € 7,50)                             
2004 Pérez Cruz, Reserva  (Chili)  (Tamis/Vino Via)
2004 Miguel Torres, Santa Digna  (Chili)  (Oud Reuchlin & Boelen)
2004 Viu Manent, Reserve  (Chili)  (Kwast)

Inschrijven voor Ontdek de Nieuwe Wereld is nog mogelijk! Kijk snel op www.wijnpers.nl/ontdek