Nieuws

Résidence Wijnen groeit door

Résidence Wijnen is een dynamisch en snel groeiend bedrijf in het hoogste segment van de wijnmarkt.

Wij zijn importeur van topnamen als Champagne Gosset, Champagne Billecart-Salmon, Domaine Dujac, Alois Lageder, Allegrini, Badia a Coltibuono, Enate, Pesquera, Artadi, Alvaro Palacios, Bonny Doon, Wirra Wirra en Nonino. Verder zijn wij exclusief importeur van Riedel glaswerk.

Medio september hopen wij ons droompand te betrekken waarin onze topwijnen geheel geklimatiseerd zullen worden opgeslagen.

Door de voortdurende groei is er in ons team ruimte voor een:

verkoper buitendienst

Regio Noord-Oost Nederland

• Je wijnkennis is van hoog niveau.
• Je beschikt over goede communicatieve eigenschappen.
• Je bent zéér goed bekend met de Nederlandse wijnmarkt.
• Je bent commercieel, service georiënteerd en zorgt extreem goed voor je klanten.
• Je bent uitstekend in staat om nieuwe klanten te werven in horeca & detailhandel.
• Je hebt reeds bestaande contacten in de horeca binnen de regio Noord-Oost Nederland en bent woonachtig in deze regio.
• Je bent ambitieus, enthousiast, zelfstandig, voorkomend en hebt geen 9 tot 5 mentaliteit.

en een:

verkoper buitendienst

• Je wijnkennis is van hoog niveau.
• Je beschikt over goede communicatieve eigenschappen.
• Je bent zéér goed bekend met de Nederlandse wijnmarkt.
• Je bent commercieel, service georiënteerd en zorgt extreem goed voor je klanten.
• Je bent uitstekend in staat om nieuwe klanten te werven in horeca & detailhandel.
• Je hebt reeds bestaande contacten in de horeca.
• Je bent ambitieus, enthousiast, zelfstandig, voorkomend en hebt geen 9 tot 5 mentaliteit.

Résidence Wijnen biedt;

• Auto van de zaak.
• Een marktconforme beloning.
• Mogelijkheid tot verdere gerichte educatie.
• Werken temidden van fantastische collegae met
• de mooiste wijnen en gedistilleerd in Nederland.

Ben jij de vrouw of man van onze dromen?

Solliciteer dan per e-mail vóór 26 juli 2008;

Résidence Wijnen

t.a.v. Willem Booij

Dorpskade 33

2291 HN Wateringen

http://www.residence-wijnen.nl

E-mail mailto:w.booij@residence-wijnen.nl

Librije’s Zusje scoort goed bij GrootSpraak. Ton Entius voorspelt een 7,5 en vier trosjes in de nieuwe gids van 2009. “Wat is de Librije een fantastisch leerbedrijf, zowel voor keuken als bediening!” Lees meer op de website van GrootSpraak
Librije’s Zusje scoort goed bij GrootSpraak. Ton Entius voorspelt een 7,5 en vier trosjes in de nieuwe gids van 2009. “Wat is de Librije een fantastisch leerbedrijf, zowel voor keuken als bediening!”

Lees meer op de website van GrootSpraak

Het Duitse vakblad Weinwirtschaft meldt dat het informatiebureau voor Australische wijnen in Den Haag op 31 juli zijn deuren sluit. Het land zou zich qua wijn meer op China, Japan en Noord-Amerika willen richten.
Het Duitse vakblad Weinwirtschaft meldt dat het informatiebureau voor Australische wijnen in Den Haag op 31 juli zijn deuren sluit. Alle activiteiten voor Europa, zowel die in het traditioneel belangrijke Verenigd Koninkrijk als die van het recentelijk sterk groeiende continent – zie de sterk stijgende verkopen in landen als Nederland, Duitsland en Scandinavië – zullen van dan af (weer) vanuit Londen worden geregeld. Met andere woorden: het vasteland van Europa heeft kennelijk geen prioriteit meer. De reden voor deze bevreemdende zet is dat Australië zich versterkt wil richten op China, Japan en Noord Amerika. Wellicht een tikje kortzichtig beslissing.

Etienne Hugel moet een onvermoeibaar man zijn. Als verantwoordelijke voor de export van het bekende huis Hugel & Fils in Riquewihr is hij constant onderweg. Met om de andere dag wel ergens een lunch en/of diner waarbij hij met de nodige gedrevenheid de wijnen van zijn eigen huis en van de Alsace in het algemeen promoot. Hugel verkoopt de meerderheid van zijn wijnen immers niet in Frankrijk, maar in het buitenland. Niet voor niets is de website van het bedrijf in zeven talen, waaronder Nederlands, Japans en Chinees.

Etienne Hugel moet een onvermoeibaar man zijn. Als verantwoordelijke voor de export van het bekende huis Hugel & Fils in Riquewihr is hij constant onderweg. Met om de andere dag wel ergens een lunch en/of diner waarbij hij met de nodige gedrevenheid de wijnen van zijn eigen huis en van de Alsace in het algemeen promoot. Hugel verkoopt de meerderheid van zijn wijnen immers niet in Frankrijk, maar in het buitenland. Niet voor niets is de website van het bedrijf in zeven talen, waaronder Nederlands, Japans en Chinees.

Alsace meets Asia

De Elzassers lonken al een poosje naar het Verre Oosten. Dat gebeurt zowel in mediacampagnes in Europa waarin combinaties met Aziatische gerechten worden gesuggereerd, als met het openen van nieuwe afzetmarkten in Aziatische landen. Allemaal vanwege dat zoetje dat in veel vins d’Alsace nu eenmaal voorkomt, ook bij huizen met een relatief droge stijl als Hugel. Etienne Hugel is een van de pioniers voor zijn streek in Azië. Het afgelopen jaar was hij er maar liefst zes keer op bezoek. En met succes, want in datzelfde jaar groeide de omzet in Azië met 60%.

Volgens Hugel, inmiddels een groot ervaringsdeskundige, slaat het ergens op om generaliserend te spreken van ‘de’ Aziatische keuken. Die bestaat namelijk niet, evenmin als ‘de’ Europese keuken. Er liggen werelden van verschil tussen de Japanse en de Thaise, tussen de Vietnamese en de Indonesische, de Chinese en de Indiase. Hij voegt er echter in één adem aan toe dat Elzaswijnen volgens hem zo gevarieerd zijn, dat er voor iedere afzonderlijke Aziatische keuken wel een passende versie te vinden is. Zie het brede aanbod aan druivenrassen en smaakstijlen, van droog tot zoet.

Indonesische keuken

Bij de vereniging van Selected Indonesian Restaurants (SIR), waarvan de aangesloten bedrijven ieder authentieke Indonesische – mogen we misschien nog ‘Indische’ zeggen? – gerechten serveren, zoekt men eveneens de nuance. Graag stelt de SIR het vooroordeel bij dat je bij de Indonesische keuken alleen maar bier of thee zou kunnen drinken, omdat wijn het er moeilijk bij zou hebben. Het tegendeel is waar, mits er maar met beleid gekozen wordt. Zolang de gerechten maar niet te pedis zijn en de wijnen niet te veel tannine hebben. Vooral wijnen met enige aromatische intensiteit, fruit en eventueel wat restsuiker blijken veelal goed aan te sluiten bij de exotische smaken van kruiden en specerijen, kokos en pinda’s.

Een van de beste voorbeelden hoe goed wijn en Indonesisch eten samen kunnen gaan, wordt al jaren geleverd door Frank Deuning, een even bescheiden als vakkundig sommelier met Javaans bloed, in diens Haagse Oriental Restaurant The Raffles. Vorig jaar organiseerde de SIR hier een zeer geslaagde demonstratielunch met Duitse wijnen. Dit jaar was het de beurt aan de Elzas, met Hugel als voor de hand liggende producent. Een en ander in samenwerking met importeur Oud Reuchlin & Boelen, die al meer dan een halve eeuw met Hugel werkt.

De menuopbouw in de Indonesische keuken is anders dan wat we in Europa gewend zijn. Er is namelijk geen strenge onderverdeling in voor-, hoofd- en nagerechten. Zodoende kan er vis na vlees komen, of soep aan het eind van de maaltijd. De enige regel is om de maaltijd te beginnen met het meest pikante gerecht. Om de zintuigen even op scherp te zetten, aldus Deuning. Fruit als echt dessert mag trouwens ook. Evenals koffie met de terecht veel geprezen ‘hot chocolate’ van The Raffles.

Proef op de som

Riesling, het visitekaartje van de Elzas, kwam in The Raffles niet in het glas. Helaas. Maar er was over nagedacht. Er bleef nog genoeg lekkers uit de Elzas over. Het menu en de wijnen:

Perkedel ikan

Viskoekje geserveerd met komkommer

Wijn: Muscat Tradition 2006

Subtiele amuse met terughoudend gebruik van kruiden en specerijen. Zachte smaak van de vis. Beendroge, toch fruitige en beschaafd aromatische Muscat. Perfecte combinatie.

*****

Otak otak

In bananenblad gestoomde vis met geraspte kokos en basilicum

Wijn 1: Gentil 2006

Wijn 2: S de Hugel 2004

Het meest pikante gerecht aan het begin. Spicy, maar gelukkig niet Thais heet. Wel een uitdaging voor de wijnen. De Gentil, een Edelzwicker in de ware zin des woords en dé allrounder in het assortiment van Hugel, charmeert met zijn fruit en toegankelijkheid. Alleen moet hij het wel afleggen tegen het gerecht. Bij superieure Edelzwicker ‘S’ – een assemblage van diverse edele druivenrassen uit de grand cru Sporen – is het precies andersom. Op zichzelf doet deze wijn niet zoveel, maar door het gerecht krijgt hij een geweldige opstoot. De rijkdom krijgt er dan ineens spanning en frisheid bij. Chemie waarbij 1 + 1 resulteert in 3!

*****

Aneka saté

Vier soorten saté

Wijn: Pinot Gris Jubilée 2001

Aan een echte saté – in dit geval in vier verschillende vleesvarianten – komt geen treurige industriële pindasaus te pas die fatsoenlijke wijn echt onmogelijk zou maken. Nee, ook hier is subtiele kruidigheid geboden. Met een ietsepietsje zoet in de saus. De Pinot Gris van dienst is zelf ook allesbehalve droog, maar het zoet stort niet. Met zijn volheid, kruidigheid en vrij lage zuurgraad past hij prima bij zowel kip als rund. Wit bij vlees dus.

*****

Udang kacang padang

Grote garnalen in een lichte pindasaus

Wijn: Pinot Noir Jubilée 2002

De wereld op z’n kop? Het zeebanket na het vlees. Met niet een witte erbij, maar een rode. En wat voor een rode! Volgens Etienne Hugel uit een lastig jaar, maar wel van behoorlijk oude stokken, met een voor de Elzas onwaarschijnlijk lage opbrengst van minder dan 40 hl/ha en met een uitgebalanceerde houtopvoeding. Kortom, niveau Bourgogne 1er Cru. Puur fruit, diepte, rijpe tannine. Verrukkelijk bij de ‘zoete’ smaakelementen in de King prawns en de enigszins aan speculaas(kruiden) herinnerende pindasaus.

*****

Soto ayam

Klassieke Indonesische kippensoep

Wijn: Gewurztraminer Vendange Tardive 2001

Kippensoep met zoete Gewurz? Zeker, want het gaat hier niet om een flauw soepje, maar een met een flinke hoeveelheid kerrie, kokos en gember. Daar mag dus best wat stevigs tegenover staan. En dat is die Gewurztraminer VT beslist. Opmerkelijk fijn in de neus, niet zwaar maar eerder Muscatachtig, en met mooi zoet in de smaak dat door het gerecht geaccentueerd wordt. Zodoende krijg je door de wijn toch een beetje een ‘nagerechtgevoel’.

*****

Mango & lychee

Wijn: Gewurztraminer Vendange Tardive 2001

Om de Europeanen toch een beetje op hun gemak te stellen nog wat exotisch fruit in de vorm van mango (in verschillende versies) en lychee. In welke wijn meent iedereen lychee te herkennen? Juist ja, in Gewurz. Verrukkelijke combinatie, dat hoeft geen betoog.

www.hugel.com

www.oudreuchlinboelen.nl

www.restaurantraffles.com

www.sir-restaurants.nl

René van Heusden

Op de foto staan, van links naar rechts: Etienne Hugel (Hugel & Fils), Frank Deuning (The Raffles), Laura van der Westerlaken (SIR) en Rudolf Bijleveld (ORB)

De Bordelais hebben besloten dat het tijd werd om iets aan hun imago te gaan doen. Kort samengevat komt dat neer op ‘jeugdig maar stijlvol’. Geen plat puberaal gedoe dus zoals bij Rosé d’Anjou. Posters en covers van proefboekjes laten tegenwoordig goed uitziende tweeverdienende hetero dertigers zien, die dankzij het nuttigen van een fijne Bordeaux uit een passend model glas een zichtbare opstoot van amoureuze gevoelens krijgen. Emotie, zogezegd. In het puriteinse Frankrijk van tegenwoordig schijnt dat allemaal niet vertoond te mogen worden, maar in de rest van de wereld gelukkig wel.
De Bordelais hebben besloten dat het tijd werd om iets aan hun imago te gaan doen. Kort samengevat komt dat neer op ‘jeugdig maar stijlvol’. Geen plat puberaal gedoe dus zoals bij Rosé d’Anjou. Posters en covers van proefboekjes laten tegenwoordig goed uitziende tweeverdienende hetero dertigers zien, die dankzij het nuttigen van een fijne Bordeaux uit een passend model glas een zichtbare opstoot van amoureuze gevoelens krijgen. Emotie, zogezegd. In het puriteinse Frankrijk van tegenwoordig schijnt dat allemaal niet vertoond te mogen worden, maar in de rest van de wereld gelukkig wel.

Maar over wat voor Bordeaux gaat het hier? Niet de flessen van 4 of 500 euro per stuk in de voorverkoop, maar over ‘gewone’ wijnen die de essentie van Bordeaux uitmaken en die in prijs zo tussen 5 en 15 euro liggen. Sinds een paar jaar laat de brancheorganisatie CIVB in belangrijke markten selecties van zulke wijnen maken die dan vervolgens gepresenteerd worden onder de noemer ‘Bordeaux op z’n best’. In Nederland gebeurde dat in 2008 voor de derde keer. Door een jury die in overgrote meerderheid (80%) uit mannen bestond. Zoals we bij Bordeaux verwachten? Niet helemaal, want CIVB en Sopexa richten zich dit jaar juist op een specifieke vrouwelijke doelgroep, de lezeressen van ELLE Eten. De zelfbewuste jonge vrouwen die weten wat ze willen en vooral veel wijn drinken. En voor wie Bordeaux wellicht gebukt gaat onder dat imago van ‘stoffige oudemannenwijn’. Een gemiste kans dan om niet meer vrouwelijke proevers uit te nodigen.

Van de in totaal 363 door importeurs ingezonden wijnen zijn er uiteindelijk 94 geselecteerd als zijnde van bovengemiddelde kwaliteit. Inderdaad, dat geeft ernstig te denken. De 2 rosés, 14 witte en 78 rode wijnen zijn verdeeld over de prijscategorieën t/m € 6,99, t/m € 9,99 en t/m € 15. Bordeaux is dus rood. Hoewel er ook nu weer de nodige kritische kanttekeningen te maken zijn bij enkele zwakke broeders in het veld – zitten die er soms om ‘politieke redenen’ in? – , ligt het gemiddelde niveau van selectie beduidend hoger dan vorig jaar. Zondermeer een verheugend gegeven. Een en ander ligt waarschijnlijk mede aan het grote aandeel ingezonden wijnen van het voortreffelijke oogstjaar 2005.

Sopexa organiseerde twee proeverijen met ‘Bordeaux op z’n best 2008’. Hoewel van tevoren gesteld was dat geïnteresseerd vakpubliek ook welkom zou zijn, waren de evenementen primair bedoeld voor liefhebsters. Vandaar dat men besloten had de wijnen niet systematisch per categorie te laten proeven, maar per importeur. Zoals dat ook gebeurt bij de salons van de Vignerons Indépendents. Direct vergelijken wordt zodoende vrijwel onmogelijk. Jammer.

Weinig verrassend was dan weer dat Bordeaux aan de absolute onderkant van de markt weinig te zoeken heeft. Pas boven de 7 euro en bij de gespecialiseerde vakhandel begint het interessant te worden. En voor nog een paar euro meer krijg je gewoon prachtige wijnen. Dergelijke Bordeaux, op basis van rijp fruit en gevinifieerd volgens moderne inzichten, is en blijft een uniek type wijn. Niet te imiteren.

Het in de inleiding lichtjes overdreven als ‘kek’ getypeerde boekje met daarin alle gegevens over de wijnen en hun importeurs is aan te vragen bij Sopexa, tel. 070-3306600.

René van Heusden

Château Belair, premier grand cru classé B in Saint-Emilion, staat op het punt van eigenaar te verwisselen. Het komt zo goed als zeker volledig in handen van het huis Jean-Pierre Moueix, waarvan de naam onlosmakelijk verbonden is met Petrus. Moueix had sinds 2006 al een aandeel van 31% in Belair.

Château Belair, premier grand cru classé B in Saint-Emilion, staat op het punt van eigenaar te verwisselen. Het komt zo goed als zeker volledig in handen van het huis Jean-Pierre Moueix, waarvan de naam onlosmakelijk verbonden is met Petrus. Moueix had sinds 2006 al een aandeel van 31% in Belair. De voornaamste aandeelhouder van het château was Pascal Delbeck, die het in 2002 overnam van mevrouw Dubois-Challon. Onder druk van torenhoge financiële lasten – lees: de onmogelijkheid om alle belastingen te betalen – was deze eerder al gedwongen tot de verkoop van een hectare wijngaard om de hoogste nood te lenigen. Dat lijkt op het eerste gezicht niet veel, maar Belair is met 12,5 hectare een klein bedrijf. Delbeck wilde koste wat het kost voorkomen dat het verder versnipperd zou raken. Hoe dan ook, hiermee gaat wel de zoveelste particuliere château-eigenaar in Bordeaux kopje onder.

Naar verwachting zullen de definitieve handtekeningen in augustus gezet worden. Over de prijs die met de transactie gemoeid is, is niets bekend.

Bron: Sud-Ouest

Riesling is een culinaire wijn bij uitstek. Om dat te onderstrepen, organiseren Perswijn en het Informatiebureau voor Duitse wijn de Riesling Challenge 2008. Een team van kok en sommelier kunnen bewijzen hoe veelzijdig riesling is door een gastronomische bereiding met kalfsvlees en een bijpassende Duitse wijn te verzinnen. De hoofdprijs: een culinair rieslingweekend in Duitsland.

Duitse wijnproducenten hebben een eeuwenoude traditie in het telen van Riesling. En ze koesteren deze klassieker als nergens anders ter wereld. Twee derde van alle Rieslingwijn is afkomstig uit Duitsland. Ook met de kwaliteit scoren de Duitse Rieslings wereldwijd. Ondanks zijn lange bestaan is Riesling één van de meest veelzijdige en modern georiënteerde druivenrassen. Combinaties met gerechten boeien, verrassen en verbazen keer op keer. Van beendroog, mineralig tot edelzoet, het hele smaakpalet dekt vrijwel alle gerechtstijlen uit de hedendaagse keuken. Ook overtuigd van Duitse Riesling? Ga de uitdaging aan en doe mee aan de prestigieuze wedstrijd Riesling Challenge. Zowel in Nederland als België wordt dit jaar voor de tweede keer de prestigieuze Riesling Challenge georganiseerd voor kok-sommeliers teams. Het team mag ook door 1 persoon vertegenwoordigd worden. Deze wedstrijd is een organisatie van het Informatiebureau voor Duitse Wijn in samenwerking met Perswijn. Aan het team (kok en wijnverantwoordelijke) wordt gevraagd een gastronomische bereiding met kalfsvlees als hoofdingrediënten te bereiden, en dit samen met een passende Duitse Riesling voor te stellen. Wat te doen? Elk team moet een dossier indienen, bestaande uit een inschrijvingsformulier, een culinair voorstel in de vorm van een receptenfiche en de uitleg van de bijpassende Riesling. In de voorselectie worden alle dossiers door een leesjury (bestaande uit professionals) beoordeeld. In totaal zullen 5 finalisten gekozen worden die persoonlijk hun Riesling-gerechtcombinatie tijdens de horeca-vakbeurs BBB 2009 aan de jury zullen voorstellen. Concreet Inzendtermijn dossier voorselectie: 30 juni 2008 Voorselectie: september 2008 Finale tijdens horeca-vakbeurs BBB: maandag 26 januari 2009 Prijzen 1ste prijs: Het winnende team wordt op een hele pagina in Perswijn voorgesteld. Daarnaast krijgt het team ook een gastronomisch Rieslingweekend in Duitsland aangeboden met diverse wijnproeverijen en een gastronomisch Rieslingdiner. Dit is geldig voor maximaal vier personen. 2de prijs: Wijnklimaatkast van Bosch t.w.v. € 2000 3de-5de prijs: Rieslingpakket t.w.v. € 500

Doe mee! Elk team moet een dossier indienen, bestaande uit een inschrijvingsformulier, een culinair voorstel in de vorm van een receptenfiche en de uitleg van de bijpassende Riesling. Schrijf je nu in en ontvang alle informatie. < Schrijf je in! >

Hoe veel wijnkennis mag je verwachten bij een adolescent(e) die net in de horeca is gaan werken? Iemand die tevoren misschien wel wat elementaire drankenkennis onderwezen gekregen heeft, maar zelf nog nauwelijks een druppel wijn gedronken heeft? Laat staan een ontwikkelde smaak heeft. En dat terwijl een groot referentiekader van essentieel belang is voor eenieder die pretendeert, dan wel gevraagd wordt, serieus met wijn om te gaan. En die succesvol te verkopen.

Hoe veel wijnkennis mag je verwachten bij een adolescent(e) die net in de horeca is gaan werken? Iemand die tevoren misschien wel wat elementaire drankenkennis onderwezen gekregen heeft, maar zelf nog nauwelijks een druppel wijn gedronken heeft? Laat staan een ontwikkelde smaak heeft. En dat terwijl een groot referentiekader van essentieel belang is voor eenieder die pretendeert, dan wel gevraagd wordt, serieus met wijn om te gaan. En die succesvol te verkopen.

Kennis is niet alleen macht, maar genereert in de horeca ook extra omzet. Via een goed advies aan tafel. Concreet: hoe krijg je de gast zo ver dat hij of zij nu eens niet die o zo voorspelbare huiswijn vraagt, maar eens een ‘echte’ wijn gaat proberen? Waarop (nog) meer marge valt te realiseren. Jonge werkkrachten mogen dan wel aantrekkelijk zijn voor bedrijven omdat ze minder kosten, het gebrek aan toegevoegde waarde als gevolg van gebrek aan kennis doet daar net zo veel afbreuk aan. Met andere woorden: de besparing wordt tenietgedaan door een verre van optimale prestatie. En dat de gast niet geamuseerd is wanneer de bediening weinig te melden heeft, spreekt voor zichzelf. Kortom, hier ligt een probleem. Wachten tot de jongelui in de bediening een jaar of tien, vijftien ouder en dan heel veel ervarener zijn, is natuurlijk geen reële oplossing. De enige praktische oplossing is om er hier en nu iets aan te doen, binnen de grenzen van het realistisch haalbare.

Een goed initiatief om iets aan de praktische wijnverkoopkennis van de jonkies te doen, komt van wijnleverancier Oud Reuchlin & Boelen, marktleider binnen de Nederlandse horeca, en wijnopleidingscentrum Het Wijninstituut. Ze hebben het initiatief genomen tot de uitgave van een boekje voor jonge, onervaren medewerkers in de horeca. De titel ervan is ‘Ik verkoop wijn in de horeca’. Voor de inhoud tekende het trendgevoelige schrijfstersduo Noële Ruitenberg en Magda van der Rijst, alias Ruit&Rijst. Die hebben geprobeerd om die onzekere tieners en begin twintigers een beetje houvast te geven binnen die toch gecompliceerde wereld van de wijn. Immers, of je het leuk vindt of niet, wijn is nu eenmaal een ingewikkelde materie. Het duo wordt geafficheerd schrijvend in een ‘frisse’ en ‘laagdrempelige’ stijl. Hoewel zulke promotiekreten normaliter ernstig wantrouwen oproepen, klopt het in dit geval best aardig.

Het boekje probeert het ‘intimiderende’ – want noodzakelijkerwijze complexe – karakter van wijn weg te nemen door de jeugdige lezers en lezeressen op hun gemak te stellen en ze er van te overtuigen dat ze het best wel kunnen. In eenvoudige taal en zonder daarbij al te vaak moeilijke woorden te gebruiken. Aangenaam therapeutisch bijna. En met handigheden als spieklijstjes en ezelsbruggetjes. Soms wordt het onbedoeld toch ook wel heel filosofisch, wanneer Kantiaans aandoende vragen gesteld worden als ‘Ken ik mezelf?’ en ‘Ken ik mijn doel?’ Zulke vragen kom je in wijnboeken maar hoogstzelden tegen! Het enige dat nog ontbreekt is de al evenzeer Kantiaanse vraag ‘Wat mag ik hopen?’ Een betere beloning…

Een enkele keer bezondigen zelfs Ruit&Rijst zich wel eens aan ‘moeilijk jargon’, maar dat is begrijpelijk. De schrijfsters zelf zijn immers wel eeuwig jeugdig van geest en proberen de toon van hun publiek zo goed mogelijk te treffen, maar laten blijken toch ook wel eens iets te veel geplaagd te worden door kennis van zaken die wellicht te hoog gegrepen is voor de doelgroep. Dat gebeurt vooral in het lexicon van begrippen. Zie een term trichlooranisol (en niet op zijn Engels ‘trichlooranisole’!). Of ‘terroir’. Ter waar? Maar of de beginnende lezers en lezeressen dat ook nog tot zich nemen? Sprak de elitaire oudere jongere.

Een sterk punt van ‘Ik verkoop wijn’ is de praktijkgerichtheid. Theorie over het belang van herkomst en vinificatiestijlen (moeilijk woord voor de doelgroep) ontbreken. Wel bevat het tips over handige spieklijstjes en al even handige oneliners die helpen bij het verkopen van betere wijn. Zelfs het openen en karafferen van flessen komt voor de zekerheid nog maar eens aan bod, al zou dat toch wel als bekend verondersteld mogen worden. Of leert men op de ROC’s tegenwoordig zelfs dat niet meer? Moeilijk te geloven. Vreemd genoeg ontbreekt enigerlei verwijzing naar het verschijnsel schroefdop. Ook het thema ‘bevat sulfieten’, tegenwoordig een verplichte vermelding op etiketten, ontbreekt.

Laat één ding duidelijk zijn: voor ‘gewone’ wijnliefhebbers is ‘Ik verkoop wijn’ niet bestemd’. Het is een uitgave die nadrukkelijk bedoeld is voor horecamedewerkers. Iedere restaurateur zou het daarom aan nieuwe medewerk(st)ers als verplichte lectuur moeten overhandigen. In eenieders belang. Van medewerker, ondernemer en gast. En dan maar hopen dat die jonge schenk(st)ers zich vervolgens suf mogen proeven en cursussen mogen volgen. Pas dan komt het echt goed.

Ruit&Rijst: Ik verkoop wijn in de horeca

Uitgegeven door het Wijninstituut

Prijs: € 8,95 inclusief BTW, exclusief verzendkosten

Verkrijgbaar via: www.weetvanwijn.nl/boek

René van Heusden ML

De producenten van het Consorzio Vino Brunello di Montalcino hebben besloten om als eerste in Italië, over te stappen op een controlesysteem aan de hand van moderne technieken en analysemethoden. Dit is besloten in een algemene vergadering van het Consorzio, eind mei.

De producenten van het Consorzio Vino Brunello di Montalcino hebben besloten om als eerste in Italië, over te stappen op een controlesysteem aan de hand van moderne technieken en analysemethoden. Dit is besloten in een algemene vergadering van het Consorzio, eind mei.

Deze beslissing mag gerust worden beschouwd als een revolutionaire stap, die toch niet helemaal uit de lucht komt vallen. De producenten stonden onder druk vanuit de Verenigde Staten, waar twijfels bestonden over de authenticiteit van sommige wijnen uit de jaargang 2003. Dure wijnen als Brunello di Montalcino zijn steeds gemakkelijker het slachtoffer van falsificaties. Het TTB (Alcohol and Tobacco Tax and Trade Bureau) overweegt zelfs beperkingen in de import, als er geen maatregelen worden genomen. Het Consorzio hoopt dit zo te voorkomen.

Bij de analyse zullen vier aspecten onder de loep worden genomen:

•   De zuiverheid van het aandeel Sangiovesedruiven in de Brunello.
•   Het volgen van de voorschriften in de techniek van wijnbouw in de wijngaarden.
•   Het ouderen van de wijnen op hout en op fles.
•   Het bepalen van de oorsprong van de wijn in de zin van de geografische herkomst.

Dit gaat behoorlijk ver, en het moet uiteraard voorkomen dat er druiven van buitenaf in de Brunello terechtkomen. Het is natuurlijk heel lucratief om met druiven van buiten de streek te werken, maar op lange termijn gaat dat ten koste van het imago van de streek. Een vooruitziende blik, zo mogen we stellen. Ideetje voor de Champagne?

‘Terroir’ is een veelgebruikt begrip in de wijnbouw waar veel misverstand over bestaat. In het artikel The Concept of Terroir in Viticulture, eerder gepubliceerd in Journal of Wine Research, legt Kees van Leeuwen uit wat ‘terroir’ precies inhoudt en hoe het de kwaliteit en het smaaktype van de wijn beïnvloedt.Lees het artikel…

‘Terroir’ is een veelgebruikt begrip in de wijnbouw waar veel misverstand over bestaat. In het artikel The Concept of Terroir in Viticulture, eerder gepubliceerd in Journal of Wine Research, legt Kees van Leeuwen uit wat ‘terroir’ precies inhoudt  en hoe het de kwaliteit en het smaaktype van de wijn beïnvloedt.

Lees het artikel