[Château Pindefleurs] werd opgericht door Antoine de Sèze, burgemeester van Saint-Émilion in 1625. Zijn zoon, Romain de Sèze, was een beroemde advocaat en verdedigde Lodewijk XVI bij de terechtstelling tijdens de nationale conventie.
Afgezien van het kromme Nederlands een opmerkelijke mededeling in Proef! van Gall & Gall. Lodewijk XVI werd immers begin 1793 een kopje kleiner gemaakt, meer dan een generatie na 1625.
Milestii Misti is absoluut een bezoek waard. Een tour of proeverij boek je van tevoren. Kom met de auto en houd er rekening mee dat je ook een plaats voor de gids hebt.
Fel realistische uitgaanstip in Proef! van Gall & Gall voor een kelderbezoek in Moldavië…
"We hebben jaren moeten vechten tegen het imago dat in Nederland geen wijnbouw kan plaatsvinden. Daardoor zijn wij heel fanatiek geworden." Als het weer niet plots drastisch omslaat, verwacht Wijnboer (sic!) Leon Masselink dat 2016 de boeken in gaat als het beste Nederlandse wijnjaar tot nu toe.
Hij dankt zijn optimisme aan de mooie lange nazomer. Maar de strijd van de Nederlandse wijnboeren tegen het matige imago van de Nederlandse wijn is nog niet gestreden. "We zijn een wijnland met nieuwe kenmerken en smaken", legt Masselink uit. "Het zijn echt nieuwe wijnen, mensen moeten daar nog aan wennen en ze leren drinken."Website nos.nl over het verwachte ‘topjaar’ 2016 voor Nederlandse wijnen. Die we nog zouden moeten leren drinken. Waarom hebben Nederlandse producenten er toch zo veel moeite mee wanneer hun wijnen net zo beoordeeld worden als die uit de rest van de wereld?
Liesbeth Bede zou graag wat meer tijd hebben voor haar schrijfwerk, maar om zich in het dorp te handhaven moet ze de leefstijl volgen van ‘volvorijders en chardonnaymoeders’.
Recensie door Janet Luis in de NRC van Sophie Zijlstra’s roman De verlossing van Liesbeth Bede. Titel van de recensie: Dames, laat de chardonnay (sic) maar staan, het is tijd voor revolutie!
Onmisbaar: liefde, wijn en humor. “Van alledrie veel.”Acteur George van Houts in NRC
Zo presenteerde Vinke [Edwin Vinke, chef van restaurant De Kromme Watergang] een lunchbox met vijf gerechten, met onder meer wulken met droge worst, oester met beenmerg, scheermessen met varkenspoot, kalfshersenen met miso en kokkels met kippenkont. Hij liet daarbij een Schotse King George V whisky van master blender Jim Beveridge van John Walker en een mooie Attis Vinos Albariño Mar van Rias Baixas uit Spanje schenken die op negen meter onder zeewater wordt gekoeld.
Tenenkrommende onzin in Stan Huygens Journaal van de De Telegraaf naar aanleiding van Chef’s Revolution.
Dagelijks plopt er wel ergens een nieuw online wijnhandeltje op en je wordt knetter van al die wijnschreeuwaanbiedingen en schijnvoordelen in NRC, Volkskrant, AD, FD, de meeste – dat vermoedde u al – uit dezelfde koker afkomstig.
Wel leuk is de nieuwe generatie sommeliers, sommige daarvan ondanks het groen achter de oren al pedant, de meeste echter oprecht leergierig en klaar om buiten de gebaande wijnpaden te treden.Marc Collard en Tjitske Brouwer MV (Vinoblesse) in het voorwoord van de recente editie van De Nieuwe Wijngids.
Vooraanstaande kunstcritici wisten het destijds met zekerheid te zeggen: het doek De Emmaüsgangers was op basis van de waargenomen klasse van de hand van Johannes Vermeer. En dus een Meesterwerk van onschatbare waarde. Appreciatie en veilingprijs zijn in de kunst minstens zo gefundeerd op de naam van de maker als op de intrinsieke waarde van het werk zelf.
En dat is voorzichtig uitgedrukt. Wat voor een Vermeer geldt, geldt evenzeer voor een Rembrandt. Superlatieven. Totdat later blijkt dat die geadoreerde werken niet authentiek zijn, maar van de hand van iemand anders. Van een tijdgenoot of leerling in het geval van Rembrandt, of van meester-vervalser Van Meegeren bij Vermeer. Hoewel zo'n gegeven in feite niets afdoet aan de intrinsieke waarde van zo'n doek – platweg gezegd: of het mooi gevonden wordt – is het na zo'n ontdekking toch gedoemd om verhangen te worden van de pronkzaal met Grote Meesters naar een bijzaaltje dat gewijd is aan ambachtslieden van tweederangs allooi. Het wordt dus louter en alleen niet langer serieus genomen, omdat het niet past binnen een canon van a priori als 'groot' verklaarde werken. Groot vanwege de Naam van de maker. En bijgevolg ook duur. Heel duur. Het geeft natuurlijk wel te denken over het niveau van de kunstbeschouwing, wanneer de kwaliteit van het object en de subjectieve ervaring daarvan – weer dat mooi vinden dus – ondergeschikt gemaakt wordt aan een door zelfbenoemde kunstpausen arbitrair opgelegde norm.
Wat in de wereld van de kunst gebeurt, staat niet op zichzelf. Vervang 'naam van een grote meester' door 'grote naam op het etiket' en we zijn aanbeland bij wijn. Ook daar geldt immers dat wanneer een château zich premier cru kan noemen, de wijn automatisch op een buitenproportionele adoratie kan rekenen. En dat vermeend mindere goden per definitie het nakijken hebben. Ook al heeft bijvoorbeeld een petit château als Reignac bij proeverijen van de Grand Jury Européen (lekker belangrijk!) wel eens diverse premiers crus achter zich gelaten, toch blijft dat grotendeels onvertaald in de prijs die ervoor betaald wordt. Integendeel, eerder het omgekeerde dient zich aan: de verliezers zijn sindsdien alleen maar duurder geworden. Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat de premiers crus er alles aan doen om hun status waar te maken, maar het blijft natuurlijk van de gekke dat ze vergeleken met niet geklasseerde châteaux het –tigvoudige durven vragen. En nog lijken te krijgen ook. Toch hoeven we als modale wijnliefhebbers onze levensvreugde hierdoor niet te laten bederven. Laat al die miljonairs in China of waar dan ook maar lekker Grote Namen opkopen volgens het principe duur = groot. Of ze van hun chique flessen genieten? Misschien drinken ze die wel nooit, want dat soort mensen bewaart ook peperdure schilderijen in kluizen en niet in hun woonkamers. Ware kenners die op hun eigen oordeel vertrouwen hebben die Namen niet nodig. Er bestaat trouwens een gerede kans dat veel van die patjepeeërs hun trofeeën de grond in zouden boren wanneer ze ze eens blind moesten proeven.
Veel naamdrinkers zijn als de vermogende heer Olivier B. Bommel te Rommeldam. Die spreekt gaarne nadrukkelijk de naam Saint-Julien uit. En krijgt zijn favoriete wijn daarom door bediende Joost geserveerd uit oude flessen met spinrag en indrukwekkende etiketten. Wat hij niet weet en ook niet merkt, is dat Joost die zorgvuldige bewaarde oude flessen vult met Algerijnse foezel van Chevalier Grootgrut. Allereenvoudigste supermarktwijn dus. Meester-vervalser Hardy Rodenstock tilde op vergelijkbare wijze een hele meute poenerige Bordeauxverzamelaars. Tja, die oude wijnen smaakten misschien wel wat jong, maar het etiket leek te kloppen. Dat was belangrijker dan de dubieuze jeugdigheid van het spul in het glas. Verzamelaars schuwen het echt blind proeven en onbevooroordeeld waarderen van wijn. Ze gruwen ervan. Het is namelijk een les in eerlijkheid. En dat is niet de bedoeling bij Grote Namen. René van Heusden
2015 Clair de LuneRoséIGP Méditerranée, FrankrijkEen heerlijke rosé met een verfrissende smaak en die doet denken aan een hoge Cru Classé de Provence. Ideale zomerwijn!
Bleek rozenblad-roze. Frisse, delicate geur met klein zoet rood fruit als framboos, aalbessen en aardbei. Zeer fijne smaak, met een verrassende bite, lengte en intensiteit. Subtiel en verfrissend met grapefruit en framboos, de lange strakdroge afdronk wordt gedragen door frisse zuren. Doet sterk denken aan een hoge Cru Classé de Provence.Aanbieding van NRC webwinkel. Wijnvoordeel ontmoet Wijnbeurs! Alleen de oud-wijnmaker van Mouton ontbreekt nog aan de retoriek…
2015 La Perle de LoireSauvignon BlancIGP Val de Loire, Frankrijk
Frisdroog van smaak met veel rijp en licht fruit Heerlijke witte top-Loire uit het rijke oogstjaar 2015. Smaakvoller dan menig [sic] Pouilly-Fumé.Licht witgoud met groen reflex. Verleidelijk stuivend van geur met rijpe citrus, grapefruit, groene pruim en een vleugje Loire-krijt. Frisdroog en zuiver van smaak met veel rijp, licht exotisch geel fruit, groene appel citrussorbet en een mooi droog slot met weer een vleug krijt à la Pouilly-Fumé.Aanbieding van NRC webwinkel. Waarom zou je nog Pouilly-Fumé drinken als je je kunt laten misleiden met een anoniem Sauvignonnetje?
