archiveoverpeinzing

Zo, ik schenk mezelf nog eens een glaasje melk in. Alleen op wijn leven, en dan ook nog artikelen schrijven, dat is (helaas) niet mogelijk. En niet gezond. Mijn favoriete melk is Boerenlandmelk. Heel lekker, maar helaas ook schreeuwend duur. Ik troost me met de gedachte dat de boeren ook wat meer krijgen en de koeien in de wei lopen.

Lekker, even een rustig weekend. Even namijmeren over proeverij Le Tour de Champagne, die ons veel positieve reacties opleverde en ons daarmee positieve energie gaf. Maar tegelijk moet er doorgewerkt worden. 

Heerlijk, zo’n zondag met lekker weer. Je waant je nog even in Frankrijk, vooral al er zo weinig wind staat. Tegelijk roept het werk, onvermijdelijk. Komkommertijd bestaat voor ons niet. Deze week wordt ons nieuwe digitale supplement van het Spaanse wijnconcours opgemaakt. 

Zo, we zijn weer in het land. Weer even terug naar de Nederlandse realiteit. Vooral het weer is hier anders, zodat het buitenleven heeft plaatsgemaakt voor het binnenleven. Het werk, tja, dat gaat gewoon door. Dat is de verworvenheid van de moderne techniek. Perswijn #6 is vooral in Frankrijk gemaakt, daarvoor hoef je tegenwoordig niet meer fysiek aanwezig te zijn.  Daardoor kun je je verblijf in het buitenland ook nog lekker even rekken.

Spanje ligt al weer even achter ons, maar we genieten nog altijd even na. Vooral van de heerlijke schapenkaas die we op de terugweg kochten. Ik herinnerde me van ons vorige bezoek dat we bij het verlaten van Ribera del Duero in het dorpje Sotillo zulke heerlijke schapenkaas hadden gekocht. Dus moesten we even opletten of we deze ambachtelijke kaasmakerij nog konden vinden. 

Afgelopen week waren we op reis door Spanje. Augustus is niet helemaal het beste seizoen voor reizen over de hoogvlakte, want het kan er razend heet zijn. Op een gegeven moment gaf de thermometer 37 graden aan. Maar het is en blijft een van onze favoriete reisdoelen. De ruimte en mooie historische steden zoals Salamanca en Zamora blijven ons trekken.

Vorige week schreef ik over mijn avonturen met het maken van wijnafspraken in de Franse zomermaanden. Geen onverdeeld succes, dat was duidelijk. Ik kreeg meteen een paar leuke tips en adviezen met andere mogelijkheden. Waarvan er één toch ook weer weg bleek te zijn. Nou ja, lekker rustig, geen man overboord. Even genieten van het Franse land en het lekkere weer. 

Afgelopen weekend hebben we ons verplaatst van Amsterdam naar de Dordogne. Dat lijkt als plek niet zo spannend, maar het is daar gewoon heerlijk relaxt, fijn om even uit te rusten –hoewel er altijd wel werk is. Van te voren werden we gewaarschuwd voor zwarte zaterdag, maar dat blijkt hoofdzakelijk een lokaal Frans feestje, dat zich met name afspeelt op de Autoroute du Soleil, tussen Lyon en Orange. 

Zo, nummer vijf van Perswijn is weer klaar. Waarschijnlijk is het blad al gedrukt. Dit was een van meest bizarre uitgaven die we ooit hebben gemaakt. Ik dank mijn team voor hun geweldige inzet. Het overlijden van René van Heusden, twee weken voor het blad klaar moest zijn, hakte er bij iedereen diep in. Persoonlijk, maar natuurlijk ook voor het blad zelf. We moesten doorgaan zonder de gelegenheid van een moment van rouw om het geleden verlies.