Een nationale tragedie was het: de Notre-Dame stond in brand. Het vaak bespotte Franse chauvinisme leidde plotseling tot een indrukwekkende eenheidszin. Een solidariteit die werd vertaald in een kleine miljard euro, bestemd voor restauratie van de kathedraal. Grotendeels gedoneerd door extreem rijke eigenaren van beroemde châteaux. Wie zei ook alweer dat wijn niet verbindt? Nou, de gele hesjes dus…
Verdejo kennen we als die fruitige en frisse wijn. Een stuivend alternatief voor Sauvignon Blanc en Pinot Grigio. Met een prettige zuurgraad en delicate aroma’s van grapefruit, appel en peer. Maar ooit was deze Rueda-druif de basis voor Pálido en Dorada: sherry-achtige, oxidatieve wijnen die uitermate populair waren bij de Spaanse vorstenhuizen.
Federico Ceretto, eigenaar van het voorname Ceretto Vini, zei het jaren geleden al: ‘Ik denk er sterk aan om helemaal geen Dolcetto en Barbera meer te maken, alleen nog Nebbiolo. Zeker de buitenlanders willen alleen maar het échte werk, Nebbiolo dus, en dan vooral Barolo en Barbaresco.’ En de statistieken van de laatste jaren geven hem gelijk. Omdat de productie per jaar nogal kan fluctueren, is het in dezen vooral goed om naar de ontwikkeling van het wijngaardareaal voor bepaalde wijnen te kijken. En dat laat zien dat het aantal hectaren voor de DOCG Barolo van 2054 in 2013 is gestegen naar 2149 hectare in 2018, terwijl er al niet veel (kwalitatief goede) ruimte meer was binnen de beroemde productiezone. Ook de DOCG Barbaresco wordt nog steeds wat groter: 729 hectare in 2013, 763 hectare in 2018. Meest opmerkelijk is de toename van het wijngaardareaal van de DOC Nebbiolo d’Alba: dat ging van 700 hectare in 2013 naar maar liefst 949 hectare in 2018.
Met 2016 hebben de châteaux een zeer bijzondere jaargang in handen. Na het warme ’15 is dit een jaar waarin de druiven wat langer konden rijpen, waardoor fruit en mooie zuren voorop staan. Aanvankelijk zag het er helemaal niet zo positief uit. Het begin van het groeiseizoen in ‘16 was extreem nat, met zo’n 900 mm regen, bijna de hele normale jaarsom, met veel ziektedruk. Maar de tweede helft was extreem droog, zodat er toch waterstress optrad, nodig voor een groot jaar. De nachten in augustus waren al koel, maar na 12 september, met een klein beetje, zeer gewenste regen, werd het nooit meer echt heet, met mooie droge en koele dagen en frisse nachten. Dat is een van dé geheimen achter de grote kwaliteit van 2016. Het heeft de wijnen prachtig, heel puur fruit gegeven, en de zuren op peil gehouden.
‘We had no fear, no idea what we were doing, but we were happy!’
(Tim Ford, Managing Director Domaine Gayda)
Wat krijg je als je een gepassioneerde Fransman, Zuid-Afrikaan en Engelsman loslaat in de Languedoc-Roussillon? Nou, een bonte collectie van meesterlijke 21e eeuwse wijn van veel verschillende druivenrassen dus. Maar welk ras of welke blend het ook betreft, ze worden stuk voor stuk gemaakt met a sense of place en respect voor natuur en milieu. Getuige Maison Gayda.
Zij die de Bordeaux nog altijd als snobistisch, arrogant en wars van consumentbehoeftes zien, kennen duidelijk Le Grand Cercle des Vins de Bordeaux nog niet. In de Amsterdamse Koepelkerk presenteerde de groep wijnmakers zich aan de Nederlandse pers en horeca. Deze Bordelaise organisatie streeft ernaar om juist kwalitatieve toppers met een prettig prijskaartje te presenteren. Romy Kooij sprak met Alain Raynaud, président en oprichter van Le Grand Cercle, over zijn streven om Bordeaux-wijn toegankelijk te maken voor ieders pallet en elke portemonnee.
Op maandag 14 januari, in het fijne restaurant Parkheuvel in Rotterdam, presenteerde Wijnkoperij Okhuysen hun nieuwste aanwinst voor hun toch al heel goede portfolio: Tenuta San Guido. Dit domein uit Bolgheri in Toscane is natuurlijk met name bekend om hun topwijn, Sassicaia. En daarvan liet Okhuysen tien jaargangen proeven (2014 terug naar 2005), met toelichting van Priscilla Incisa della Rocchetta, de kleindochter van oprichter markies Mario Incisa della Rocchetta.
