Nieuws

Perswijn publiceerde de proefnotities van Bordeaux 2008 al online. Bordoverview biedt een overzicht van de proefnotities van Jancis Robinson, Robert Parker, Michel Bettane, James Suckling, Steven Spurrier en anderen – zoals Perswijn.
Abonnees van Perswijn kunnen de proefnotities van Ronald de Groot online raadplegen. U kunt een wachtwoord aanvragen. Stuur een e-mail met uw postcode en huisnummer naar wijnpers@wijnpers.nl, u krijgt daarna zo snel mogelijk uw inlogcode.

Heeft u al een code?  Lees de proefnotities dan hier.

Het overzicht van Bordoverview is hier te vinden.

RECESSIE?

DAT RESIDENCE WIJNEN GROEIT DIT JAAR ZEGT GENOEG!

Résidence Wijnen werkt vanuit een nieuwe locatie in Roelofarendsveen waar onze topwijnen perfect op 13 graden Celsius worden bewaard. Wij werden in het vakblad ‘Wine Business International’ uitgeroepen tot één na beste importeur en dat is knap omdat wij in deze vorm pas sinds 2004 bestaan. Wij richten ons op de kwaliteitsbewuste Horeca en de top van de vakhandel. Ook al is het een lastige tijd op de wijnmarkt, zagen wij dit jaar toch al groei. Dat komt door een tot de tanden gemotiveerd team en een toonaangevend assortiment. Wil jij ons dream team komen versterken? Wij zijn op zoek naar twee

SUPERGEDREVEN VERKOPERS M/V

Je beschikt over ongeremde energie. Je weet onze bestaande klantengroep tot de puntjes te bedienen en voegt er regelmatig ‘new business’ aan toe. Je bent een team speler, maar weet ook van solistisch scoren. Je weet héél veel van wijn en draagt dat uit. Je bent vooral een gedreven verkoper.

Naast gebruikelijke zaken als marktconforme beloning, bedrijfsauto, laptop, gsm etc bieden wij je ook graag de mogelijkheid om je middels gerichte studie verder te ontplooien. Wil jij dus werken bij de meest succesvolle wijnimporteur van het moment en dagelijks omgaan met een in Nederland niet geëvenaard assortiment? Neem dan snel contact op met Résidence Wijnen, Willem Booij.

Résidence Wijnen

Veenderveld 55

2731 TT Roelofarendsveen

w.booij@residence-wijnen.nl

Het moet zoiets zijn als een scheiding na een lang huwelijk: David Finlayson moet vertrekken bij Glen Carlou. Een dramatische ontknoping van een overname en een samenwerking van jaren tussen de familie Finlayson, die nu eindigt met dit plotselinge ontslag.

Het moet zoiets zijn als een scheiding na een lang huwelijk: David Finlayson moet vertrekken bij Glen Carlou. Een dramatische ontknoping van een overname en een samenwerking van jaren tussen de familie Finlayson, die nu eindigt met dit plotselinge ontslag.

Glen Carlou is opgericht door de vader van David Finlayson, Walter, in 1985. David voegde zich in 1994 bij zijn vader. Samen bouwden ze dit prachtige domein aan de voet van Simonsberg, aan de kant van Paarl, uit tot een van de mooiste en bekendste bedrijven van Zuid-Afrika. In 1996 werd Glen Carlou overgenomen door de Hess Group, bekend van The Hess Collection, bijzondere wijnen van Mount Veeder, boven Napa Valley en bijzondere kunstcollecties, zowel in Californië als in Zuid-Afrika. Een Zwitsers bedrijf, met een hoog profiel, zo mogen we rustig stellen. Ook Colomé in Argentinië en Peter Lehmann in Australië behoren tot deze groep, die geleid wordt door Donald Hess.

Uit Zuid-Afrika vernamen we uit welingelichte bron dat de kredietcrisis heeft geleid tot een problematische situatie bij de Hess groep, zodat er flink bezuinigd zou moeten worden. David Finlayson kreeg te horen dat hij 50 procent salaris moest inleveren en een paar mensen zou moeten ontslaan. Toen hij dat weigerde, kreeg hij vijf minuten om zijn spullen in te pakken en weg te wezen, aldus onze bron. Geen fraai einde bij een bedrijf dat door je vader is opgezet. Maar dat kan het lot zijn als je familiebedrijf wordt overgenomen door een internationale groep. Je mag blijven, maar als het niet gaat naar de zin van de nieuwe eigenaren, dan is het gewoon einde oefening.

GrootSpraak schrijft niet over minder goede ervaringen. Daar doe je niemand een plezier mee. Toch? Op die regel maken we deze keer een uitzondering: De Gastronoom in Harlingen.

Over schrijffrequentie en plezier. Nog eens over de crisis. En over een teleurstelling in De Gastronoom in Harlingen.

De regelmaat waarmee we eten is een andere dan die waarmee we schrijven. Dat komt omdat we een restaurant alleen extra aandacht willen geven als we iets bijzonders meemaken. De ‘gewone’ oordelen, die min of meer parallel lopen met die in de huidige GrootSpraak laten we voor wat ze zijn. We willen in deze rubriek vooral veranderingen signaleren. Positieve veranderingen. We schrijven niet over minder goede ervaringen. Daar doe je niemand een plezier mee. Toch?

Op die regel maken we deze keer een uitzondering. We sluiten daarmee aan bij onze eerdere opmerkingen over restaurants in crisistijd. Kortgezegd: Doe je uiterste best, pas je wat aan, wees alert en creatief, maar doe vooral waar je goed in bent.

We waren daarom ditmaal teleurgesteld in De Gastronoom. Een bedrijf met een hartje in onze gids. Het warme hart dat wij Marco Poldervaart c.s. al jarenlang toedragen. We hebben hem stapsgewijs opgewaardeerd omdat we hem telkenjare zagen groeien. We hadden bijna elk jaar wel contact met -wederzijds- opbouwende kritiek Zo werk je immers aan je cijferwaardering. Dat hij voor zijn kookwedstrijden wel eens wat vaak buitengaats was konden we hem vergeven. Het stond hooguit de snelheid van zijn groei omhoog in de weg

Deze keer begonnen we als vanouds met bijzonder strak uitgevoerde creatieve en smakelijke amuses. Marco ten voeten uit. De winst van het wedstrijdkoken. Maar de jongedame die aan tafel kwam wist niet de naam van de champagne – die ene maar! – die open werd geschonken (o ja, dat was Moët en die moest € 12,50 kosten, een fles € 75,00. dat betaal je niet eens in de absolute top!). De andere man in de bediening zei dat er geen cava open stond en bood ons een prosecco aan, waar hij ons niks over kon vertellen.

In plaats van de minder interessante gerookte zalm-tonijn combinatie kozen we, met supplement, buiten het menu twee heel smakelijke voorgerechten van de à la carte. Een mooie terrine van gemeste lever en Bressekip met een heerlijk glas Les Truffeaux van Chidaine, Mont Louis. Goede keus van de afwezige sommelier. En een lekkere combinatie van kalfstartaar met gefrituurde langoustines en een oester met champagnegranité. Wel wat te zoete accenten in tartaar en granité. Goede Elzasser Sylvaner erbij. Toen kwamen de gerechten uit het menu. Als eerste een volstrekt verknald tarbotgerecht -pap! was het misschien kuitzieke schol? – dat we slechts ten dele opaten. De bediening zei ons ter compensatie een gratis kopje koffie te zullen geven… Uit de keuken kwam geen enkele reactie. Het hoofdgerecht Schots rund was in orde, maar saai. Zeker niet conform de huidige waardering in GrootSpraak. Alleen het onderdeel pastrami liet iets van Marco’s creativiteit zien. De koffie kwam met zelfs niet één chocolaatje.

Natuurlijk mag een chef er best een avond niet zijn. Maar zorg er dan voor dat de mensen die het overnemen zoveel handelingsvrijheid krijgen dat ze even uit de keuken kunnen komen of anderszins een gebaar mogen maken als dat nodig is. En het is zeker dàn niet echt slim als tegelijkertijd ook de sommelier vrij is. We verwachten wijnkennis op de vloer. We willen geen Chileense Chardonnay, inkoop € 4,00 per fles, geserveerd krijgen voor € 7,00 per glas. En afwezige cava en ongedefinieerde prosecco. En als dan als klap op de vuurpijl ook de gastvrouw er niet is zodat je slechts met een aardige hotelschoolleerling communiceert. Dan krijg je bepaald geen waar voor je geld. Dat mag niet op dit niveau. Zeker niet in crisistijd als je als ondernemer alle zeilen zou moeten bijzetten. En om het te verwachten antwoord voor te zijn: Zoiets kun je niet alleen maar een samenloop van omstandigheden noemen: met een schip zonder kapitein, zonder eerste en tweede stuurman, met alleen een paar matrozen en een scheepsjongen, moet je niet willen varen.

Lees meer over GrootSpraak.

In de rubriek Bij de Tijd op GrootSpraak.nl: Het is spannend bij Elzenduin Beach, Lute Rootz gaat het anders aanpakken, Dave Gerardu gaat elders werken, nieuwe chefs voor Sober (Amersfoort) en Giga’s (Ellecom) en Nevy vindt de weg omhoog.

Riesling blijft het favoriete druivenras van Duitse wijnproducenten. Volgens de laatste gegevens van het Statistisches Bundesamt steeg de aanplant ervan in 2008 met ongeveer 700 hectare tot een totaal van 22.434. Duitslands internationale visitekaartje is daarmee goed voor een aandeel van bijna 22% in de totale Duitse aanplant van 102.340 hectare. Ook bij weiss- en grauburgunder (resp. pinot blanc en pinot gris) en bij sauvignon blanc was sprake van een significante toename in aanplant.
Riesling blijft het favoriete druivenras van Duitse wijnproducenten. Volgens de laatste gegevens van het Statistisches Bundesamt steeg de aanplant ervan in 2008 met ongeveer 700 hectare tot een totaal van 22.434. Duitslands internationale visitekaartje is daarmee goed voor een aandeel van bijna 22% in de totale Duitse aanplant van 102.340 hectare. Ook bij weiss- en grauburgunder (resp. pinot blanc en pinot gris) en bij sauvignon blanc was sprake van een significante toename in aanplant.

Het grootste Rieslinggebied van Duitsland – en daarmee tegelijk van de hele wereld – is sinds vorig jaar voor het eerst de Pfalz. Met 5458 hectare heeft het een neuslengte voorsprong op de voormalige nummer 1 Mosel met 5390 ha. Van alle riesling in de wereld staat ongeveer 60 % in Duitsland.

Druivenrassen voor rode wijnen vertoonden voor het eerst sinds jaren een lichte teruggang. Hun aandeel daalde van 37 naar 36%. De reden hiervoor is dat de rode wijnboom van de jaren negentig uitgewerkt is en de consumptie van rood nu min of meer stabiel is.

Alles bij elkaar worden in Duitsland ruim honderd verschillende druivenrassen geteeld, maar slechts een minderheid daarvan is van betekenis. De tien belangrijkste rassen zijn samen goed voor meer dan driekwart van de Duitse aanplant.

Overzicht van de tien belangrijkste druivenrassen in Duitsland

Württemberg ligt in zuidwesten van Duitsland, direct ten oosten van Baden, waarmee het meestal in één adem genoemd wordt. Het is bij ons nauwelijks bekend. Tegenwoordig zijn de wijnen er van dusdanige kwaliteit dat het gebied alle aandacht verdient. De kracht van Württemberg zit hem onder meer in de originele druivenrassen die er zijn aangeplant, zoals lemberger en de vaak verguisde trollinger. Ook de zogenaamde Klimawandlung zit tegenwoordig mee, de klimaatsverandering van de aarde.


Württemberg ligt in zuidwesten van Duitsland, direct ten oosten van Baden, waarmee het meestal in één adem genoemd wordt. Het is bij ons nauwelijks bekend. Tegenwoordig zijn de wijnen er van dusdanige kwaliteit dat het gebied alle aandacht verdient. De kracht van Württemberg zit hem onder meer in de originele druivenrassen die er zijn aangeplant, zoals lemberger en de vaak verguisde trollinger. Ook de zogenaamde Klimawandlung zit tegenwoordig mee, de klimaatsverandering van de aarde.

Württemberg kent voor wijnbouw bijzonder specifieke omstandigheden, waarin vroeger druivenrassen als spätburgunder, lemberger en ook riesling niet altijd even goed rijp werden. De basisbodem Keuper, een soort mergel (in vele varianten) die vooral in de wijngaarden bij Stuttgart te vinden is, houdt in het relatief neerslagrijke Württemberg veel water vast en warmt daardoor niet heel snel op. Tel daar bij op dat deze wijngaarden niet bepaald laag liggen -250 meter en hoger is heel normaal- en alles wordt duidelijk.

De warme jaren van het afgelopen decennium lijken echter aan te tonen dat de hogere ligging van de wijngaarden en hun capaciteit om water vast te houden wel eens een enorm voordeel kan gaan zijn. De beste Rieslings uit topwijngaarden als Fellbacher Lämmler en Stettener Pulvermächer in het Remstal bij Stuttgart hebben duidelijk aansluiting gevonden bij de top van Duitsland. En niet alleen de Rieslings, ook de wijnen van spätburgunder, zweigelt, lemberger en zelfs de lichte trollinger overtuigen door diepgang en originaliteit. Dat bleek maar weer eens bij een bezoek aan een van de beste wijndomeinen van Württemberg: Weingut Karl Haidle uit Kernen-Stetten im Remstal.

Weingut Karl Haidle

Hans Haidle, die het bedrijf al in 1968 noodgedwongen overnam van zijn vader, die vroeg stierf, is klein van stuk en kent geen grootspraak. Als hij een beetje los komt, blijkt hij een man die goed weet wat hij wil. En ook iemand die met beide benen in het Remstal staat, het op sommige plekken zo romantische dal van het riviertje de Rems, dat hem zeer lief is. In verschillende wijngaarden van Kernen-Stetten en het naburige Schnait heeft hij aanplant van o.a. riesling, kerner, trollinger, lemberger (blaufränkisch in Oostenrijk), zweigelt, spätburgunder en zelfs wat cabernet sauvignon en cabernet franc.

De wil van de VDP

Zijn bedrijf is lid van de prestigieuze VDP (Verband Deutscher Prädikatsweingüter), wat in de praktijk niet alleen voordelen heeft. Haidle’s bekendste wijngaard, de Stettener Pulvermächer, is bij de VDP geclassificeerd als Erste Lage voor riesling, hetgeen met zich meebrengt dat van de droge wijnen eigenlijk alleen het Grosses Gewächs de wijngaardnaam Pulvermächer mag dragen. De ‘lagere’ kwaliteiten, zoals de Kabinett trocken en de Spätlese trocken zouden volgens de kwaliteitspiramide van de VDP dan op de markt moeten komen als Stettener Riesling trocken. Maar Haidle wil daar terecht niet aan. Pulvermächer heeft namelijk ook andere eigenaren, die geen lid zijn van de VDP en dus bijvoorbeeld gewoon Stettener Pulvermächer Riesling spätlese trocken aanbieden. Die zouden, als Haidle de regels van de VDP zou volgen, veel meer van de bekendheid van de wijngaard Pulvermächer profiteren dan Haidle zelf, terwijl juist hij grotendeels verantwoordelijk is voor de huidige goede naam ervan! Haidle werkt tot nu toe niet mee en brengt naast het Pulvermächer Riesling Grosses Gewächs ook gewoon een Stettener Pulvermächer Riesling spätlese trocken en een Stettener Pulvermächer Riesling kabinett trocken op de markt. Maar voor hoe lang nog?

Riesling

Riesling is de belangrijkste druif bij Weingut Karl Haidle. De druif staat vooral aangeplant in de zogenaamde Kernlage van Pulvermächer. Die naam is overigens de oude benaming voor springstofexperts, de ‘Pulvermächer’, die in de dichtbij gelegen steengroeve werkten. De wijngaard is tegenwoordig flink groter dan vroeger en verdeeld in drie delen.

De 2007 Stettener Pulvermächer Riesling kabinett trocken heeft Hans Haidle helemaal door laten gisten, hetgeen vrij zeldzaam is in Duitsland. Daardoor is de wijn echt droog en mineralig. Naast fruit als groene appels is er een lichte limoentoon, die typerend is voor de geur van vele Rieslings uit Württemberg. Uiteraard zijn de zuren zeer aanwezig, want er is geen restsuiker.

De 2007 Spätlese trocken is heel anders. Dat zit hem vooral in de 5 gram restsuiker per liter die de wijn heeft, en in de hogere aromatische rijpheid van de druiven. Haidle vertelde iets aparts over die druiven; ze hadden drie weken langer gehangen dan die voor de Kabinett trocken, maar hadden in die tijd nauwelijks een hoger mostgewicht bereikt. Wel waren ze aromatisch rijper, en dat proef je. De wijn heeft meer diepgang dan de Kabinett, een fraaie zoetzuurbalans en lange, schone finale.

Een zeer beperkte opbrengst (25 hectoliter per hectare) van de oudste stokken uit het geterrasseerde deel van Pulvermächer geeft het Riesling Grosses Gewächs. 2007 toont zich ook hier een groot jaar. De wijn heeft een eerste aroma van limoen en wat ijsbonbon, maar daarachter zit veel inhoud. Na goed walsen ruik je ook honingmeloen, vaak genoemd als typerend aroma voor riesling van Keuperbodem. De smaak is gelaagd, lekker droog, met goede, rijpe zuren en een zeer lange afdronk. Opvallend en mooi is de zoetzuurbalans van 5,5 gram zuren en iets meer dan 3 gram restsuiker per liter.

Ook de zoete Rieslings van Haidle mogen er zijn, zoals de mooie volle Stettener Pulvermächer Auslese 2006, een echte botrytiswijn.

Witte specialist

Een kleine specialiteit van Haidle is kerner. Deze geslaagde kruising (riesling x trollinger) kan behoorlijk laat geoogst worden en Haidle maakt er dan ook een mooie Auslese van. Meer lof krijgt hij voor zijn droge kerner, genaamd ‘Justinus K’. Dit is een lokaal wijntype, dat Haidle in samenwerking met het Staatsweingut Weinsberg en de wijnbouwhogeschool van Weinsberg heeft ontwikkeld, de wijn wordt door dertien producenten gemaakt. ‘Kerner’ wordt op het etiket niet vermeld, vanwege de matige reputatie van deze druif. Haidle’s ‘Justinus K’ 2008 heeft een prachtig druivige geur, waarin ook iets van peper zit. De smaak doet door een specifieke combinatie van sap en zuren denken aan sauvignon blanc. Gault Millau 2009 noemt de wijn ‘waarschijnlijk de beste droge Kerner van Duitsland’.

Trollinger

De laatste jaren worden ook de rode wijnen van Haidle hoog aangeslagen. En dat is logisch als je zijn wijnen van 2006 en 2007 proeft. Zelfs van de variëteit trollinger (in Alto Adige Vernatsch), die het imago van Württemberg meer kwaad dan goed heeft gedaan, weet Hans Haidle karaktervolle wijnen te maken die op een goede manier herkomstgetypeerd zijn. Vooral de Trollinger trocken S 2007, van gereduceerde oogst (50 hectoliter per hectare) uit de wijngaard Stettener Mönchberg, is een voor zijn ras ongekende persoonlijkheid. Een wijn met een geur van bosaardbeien, zure kersen en wat kruidkoek en een zachte, sappige smaak. Hier gaat het lokale gezegde ‘Trollinger ist so leicht, das trinken die Winzer zum Frühstück’ niet meer op, denk ik.

De kwaliteit van Lemberger

Serieuzer toch wordt het bij de wijnen van lemberger. Dit druivenras is dé blauwe Hoffnungsträger van Württemberg. En terecht, want het is een druif met vele kwaliteiten. Haidles Lemberger trocken S 2007 is diep van kleur, diep van geur en heeft een zachte, fruitige smaak, die structuur krijgt door rijpe tannines en zuren. Haidle maakt ook een in barrique opgevoede versie van deze wijn, de Lemberger trocken barrique, en die uit 2006 is erg geslaagd. Want beter dan bijvoorbeeld spätburgunder -waarvan Haidle overigens ook prachtige wijnen maakt uit de wijngaard Schnaiter Burghalde-, kan rijpe lemberger een flinke dosis nieuw hout hebben, dat de wijn extra complexiteit geeft. 2006 heeft mooie geroosterde en kruidige tonen van de houtrijping, maar ook veel rijp donker fruit. Dat komt terug in de smaak, die warm is en zachte tannines heeft. De lange nasmaak heeft mooie tonen van zoete specerijen.

Rode zweigelt

Opmerkelijk genoeg heeft Haidle met een andere druif zweigelt, een druif die eerder met Oostenrijk wordt geassocieerd, zweigelt, nog meer succes dan met zijn Lembergers. Van zijn topcuvée, de Zweigelt trocken barrique, kreeg ik zowel 2005 als 2006 te proeven. Die laatste wijn heeft een intrigerende geur en een prachtige smaak, boordenvol rijp rood fruit en frisheid. De houtrijping heeft precies voldoende Würze, kruidigheid, gegeven aan deze krachtige, maar elegante wijn. Dat deze wijn 90 punten scoort in de Gault Millau 2009 is geen verrassing. Hans Haidle is er terecht trots op.

Exotisch tintje

Haidle’s rode ‘pièce de résistance’ is de Cuvée Ypsilon trocken, een blend gebaseerd op 60 procent lemberger. Daarbij gaat een aantal onbekende en onverwachte druivenrassen. 20 procent van de assemblage bestaat uit de elders obscure acolon, een vroegrijpe en kleurintensieve kruising van lemberger en dornfelder, die in Württemberg vrij populair is. De laatste 20 procent komen op overtuigende manier voor de rekening van de Bordeauxrassen cabernet sauvignon en cabernet franc. Overtuigend, omdat zij met hun dominante karakter een veel groter deel van de persoonlijkheid van de wijn bepalen dan het percentage doet geloven. De wijn heeft een zeer diepe kleur en geurt naar zwarte bessen en cederhout. Maar het is vooral de (tannine-)structuur waarop de cabernets invloed hebben, waardoor de wijn grotere complexiteit en lengte heeft. En waarschijnlijk ook nog meer rijpingspotentieel.

Zum Ochsen

Tot slot kan ik het niet laten om ook nog wat te vertellen over het unieke hotel-restaurant in Kernen im Remstal, waar ik at en overnachtte. Het is op zich een omweg waard.

Voluit ‘Gasthof zum Ochsen ehemalige Herberge der Herren von Stetten’ is naast een degelijk hotel -dat overigens apart ligt- en een uitstekend streekrestaurant, ook een topslagerij. Verschillende worstsoorten als ‘Weißwurst’, ‘Schinkenwurst im Naturdarm’ en hun ‘Spezial Grillbratwurst’ uit de ‘Ochsenmetzgerei’ zijn de afgelopen jaren nationaal en internationaal bekroond.

In het restaurant, dat lokaal zeer geliefd is en waar de bediening nog in klederdracht loopt, maakt men natuurlijk dankbaar gebruik van de mooie typische producten uit de slagerij. Zoals de huisgemaakte ‘Griebenschmalz’, een soort reuzel met uitgebakken spekjes er in, dat als smeersel bij het brood vooraf wordt aangeboden, en waar je als hulp-bij-vertering prima een wat zure Riesling bij kunt gebruiken.

De gerechten zijn van traditionele inslag en de porties zijn zeer ruim, zoals vaak in Duitsland, en de kwaliteit is zeer hoog. De wijnkaart is natuurlijk voorbehouden aan de lokale wijnboeren en biedt een uitgebreide selectie aan wijnen per glas. En dat glas is in Württemberg geen gewoon wijnglas of zelfs geen Römer, maar een glazen pul met een oortje. Even wennen, maar het drinkt prima.

Lars Daniëls MV

Tijdens ons verblijf in Bordeaux om de primeur-wijnen te proeven, begin april, gonsde het al van de geruchten. ‘De markt zal na Pasen direct op gang komen’, zo werd gezegd. En dat is inderdaad gebeurd. Château Latour beet de spits af met een prijs van € 110 per fles -af château. Daarmee werd een prijsverlaging ‘gezet’ van 45 procent ten opzichte van de 2007, voor een wijn die minstens zo goed, zo niet beter is. De crisis dwingt de château-eigenaren tot een bezinning. Wellicht tijd voor een leuke primeur-aankoop?
Tijdens ons verblijf in Bordeaux om de primeur-wijnen te proeven, begin april, gonsde het al van de geruchten. ‘De markt zal na Pasen direct op gang komen’, zo werd gezegd. En dat is inderdaad gebeurd. Château Latour beet de spits af met een prijs van € 110 per fles -af château. Daarmee werd een prijsverlaging ‘gezet’ van 45 procent ten opzichte van de 2007, voor een wijn die minstens zo goed, zo niet beter is. De crisis dwingt de château-eigenaren tot een bezinning. Wellicht tijd voor een leuke primeur-aankoop?

Na een week van proeven moesten we tot de conclusie komen dat 2008, met de wisselingen in kwaliteit, een behoorlijk geslaagde jaargang is. Maar de crisis dwingt de prijzen omlaag. In feite zijn de speculanten uit de markt en zijn de châteaux gedwongen hun wijnen te verkopen aan de gewone liefhebbers. Een gunstige ontwikkeling, maar ongetwijfeld een tijdelijk fenomeen. Als de economie aantrekt zullen ze rustig weer meedoen aan de speculatieve markt. Voor wijnliefhebbers kan dit dus een goed moment zijn om toe te slaan.

De prijsdalingen zijn het grootst bij de duurdere wijnen-logisch, daarin wordt het meest gespeculeerd. Ging Latour -en inmiddels ook Lafite en Margaux- omlaag met 45 procent, Pichon-Lalande ging terug met 40 procent en Lynch-Bages 20 procent. De hoeveelheden die op de markt komen zijn niet zo groot, en de handel is behoorlijk tevreden. Léoville-Barton -een van de sterren van de jaargang- verkocht 85 procent van zijn productie in één dag, met een prijs af château van € 23 (vorig jaar € 27). Het kan dus zaak zijn op tijd de krenten uit de pap te pikken.

Ronald de Groot

Abonnees van Perswijn kunnen vanaf heden onze notities raadplegen. U kunt een wachtwoord aanvragen Stuur een e-mail met uw postcode en huisnummer naar wijnpers@wijnpers.nl, u krijgt daarna zo snel mogelijk uw inlogcode.

Heeft u al een code?  Lees de proefnotities dan hier.

Bij elke editie van Ontdek de Nieuwe Wereld is er een wedstrijd. Deze keer kiezen we de beste chardonnay tot € 10,- en de beste cabernet-sauvignon tot € 12,50. Wijn uit Zuid-Afrika, Australië, Chili en Argentinië staan in de finale. In de proefzaal van Ontdek de Nieuwe Wereld vindt u deze wijnen terug, zodat u zelf uw oordeel kunt vellen.
Bij elke editie van Ontdek de Nieuwe Wereld is er een wedstrijd. Deze keer kiezen we de beste chardonnay tot € 10,- en de beste cabernet-sauvignon tot € 12,50. Wijn uit Zuid-Afrika, Australië, Chili en Argentinië staan in de finale. In de proefzaal tijdens Ontdek de Nieuwe Wereld vindt u deze wijnen terug in de proefzaal, zodat u zelf uw oordeel kunt vellen.

Op Ontdek de Nieuwe Wereld wordt, naast deze verkiezingen en een doorlopende wijn van diverse wijnen uit de nieuwe wereld, nog veel meer georganiseerd: een wijnmakerslunch, vier interessante masterclasses en een exclusieve proeverij met een wijnmaker. Lees meer.

Chardonnay

Groot Parys, Die Tweede Droom, Vatgegis 2008, Paarl

WineMatters, € 9,95

d’Arenberg, The Olive Grove 2007, McLaren Vale

Coenecoop, 4

La Couronne 2008, Franschhoek

Okhuysen, € 9,25

William Cole, Columbine Special Reserve 2007, Casablanca Valley

Hosman Vins, 4

Tokara, Zondernaam 2007, Western Cape

Gall & Gall, € 8,99

Cremaschi Furlotti, Reserva 2007, Maule Valley

Vos & Partners, 4

William Cole, Mirador 2006, Casablanca Valley

RougeRoséBlanc, € 7,90

Cucao 2007, Casablanca Valley (+Marsanne15%)

Ad Bibendum, € 7,88

De Martino, Legado Reserva 2007, Limari Valley

Henri Bloem/Hart’s Wijnhandel, € 7,95

Viña Cantera, Colección Privado Granito 2006, Rapel Valley

Le Châtelain, € 9,95

Cabernet sauvignon

Cape Rock 2007, Olifants River Valley

WineMatters, € 12,50

Porta, Select Reserva 2007, Aconcagua Valley

Qualyvines, € 8,50

La Couronne 2006, Coastal Region

Okhuysen, € 11,95

Trapiche, Broquel 2005, Mendoza

Poot, € 11,-

Kaiken (Montes), Ultra 2005, Mendoza

Tamis/Vino Via, 5

J. Bouchon 2007, Maule Valley

Oud Reuchlin & Boelen, 4

Santa Rita, Reserva 2006, Maipo Valley

Dirck III, € 8,69

Viu Manent, Reserva 2006, Colchagua Valley

Kwast, 4

Rustenberg, Roxton 2006, Coastal Region

Great Grapes, 4

Tokara, Zondernaam 2004, Stellenbosch

Gall & Gall, € 11,49

Prowein is ieder jaar de eerste grote gelegenheid om wijn van de meest recente oogst te proeven en te beoordelen. De verwachtingen voor de wijnen van 2008, grotendeels wit uiteraard, waren hooggespannen. Dit keer niet omdat het weer een topjaar zou betreffen, maar juist omdat het wel eens een matig jaar zou kunnen zijn.


Prowein is ieder jaar de eerste grote gelegenheid om wijn van de meest recente oogst te proeven en te beoordelen. De verwachtingen voor de wijnen van 2008, grotendeels wit uiteraard, waren hooggespannen. Dit keer niet omdat het weer een topjaar zou betreffen, maar juist omdat het wel eens een matig jaar zou kunnen zijn.

De eerste indrukken zijn echter geruststellend; 2008 is zeker geen groot jaar, maar de serieuze producenten kunnen zeer acceptabele wijnen aanbieden. Veel grote wijnen, hogere kwaliteiten van hoge mostgewichten, zullen er niet zijn. Veel producenten ‘roemen’ de pittige zuren en spreken van een ‘klassieke’ jaargang. ‘Klassiek’ betekent hier voor alle duidelijkheid meer ‘typisch, zoals vroeger’ en niet ‘heel goed’.

Vatmonsters

Zo vroeg in het jaar zijn uiteraard vooral de lagere kwaliteiten al afgevuld, zoals QbA en Kabinett. Spätlese-niveau (en hoger zeker) is nog niet gebotteld en wordt als vatmonster te proeven aangeboden. Dat is altijd wat misleidend, want menig vatmonster toont zich rijker dan de uiteindelijke wijn, die geklaard is en een koude behandeling heeft ondergaan. Veel producenten konden trouwens de verleiding niet weerstaan een aantal wijnen uit 2007 op tafel te zetten. Dit herinnerde de bezoekers er aan hoe prachtig die jaargang is!

Geen makkelijk jaar

2008 was in Duitsland geen gemakkelijk jaar. Bijna alle gebieden kampten in augustus en september met soms heftige neerslag en te koud en wisselvallig weer. Matige rijpheid en ongewenste rot waren de problemen, wat strenge voorselectie nodig maakte en de opbrengsten deed afnemen. Want de slechte, door grijze rot aangetaste druiven moesten worden weggesneden, terwijl de nog wat onrijpe maar op zich gezonde druiven zoveel mogelijk tijd kregen om door te rijpen. Gelukkig lagen de temperaturen in oktober lager dan in 2006, zodat er van een ‘botrytis-epidemie’ geen sprake was. Wel lag in de meeste gebieden de rijpheid te ver achter om echt hoge mostgewichten te halen, maar de basiskwaliteiten zijn met des te meer aandacht gemaakt. Van de gebieden onttrekt eigenlijk alleen Baden zich aan dit problematische beeld; daar was het weer voor en tijdens de oogst vrij stabiel en zorgen de goede zuren voor lengte en elegantie.

Meer zuren, minder alcohol

Als er enkele producenten moeten worden uitgelicht, dan begin ik bij Van Volxem uit Wiltingen aan de Saar. Het is ongelooflijk hoe Roman Niewodniczanski zich ontwikkelt en hoe overtuigend zijn wijnen ook in 2008 zijn!

De wijnen van Christoph Tyrell’s Karthäuserhof, met de nieuwe keldermeester Christian Vogt, hebben pittige zuren, zijn zuiver en licht: het is even geleden dat dit bedrijf een Spätlese trocken met slechts 11,5 procent alcohol uitbracht. Dit is typerend voor de droge Rieslings 2008 van de Mosel en vele andere gebieden: hogere zuren en een half tot heel procent minder alcohol. Inderdaad, een ‘klassiek’ jaar.

Dat het in Baden beter was, lieten de wijnen van het aanstormende talent Alexander Laible mooi zien. Een absolute topwijn is zijn Weißer Burgunder trocken SL 2008, een wijn met fascinerende diepgang en geweldige frisheid door mineraliteit en zuren.

Er volgen hier verder geen beschrijvingen en highlights per gebied, daarvoor is het nog te vroeg. De Mainzer Weinbörse, eind april, zal een breder beeld geven.

Silvaner is jarig

Het jubileum 350 Jahre Silvaner was een mooie aanleiding om de aandacht eens te richten op deze oude variëteit. Zijn oorsprong was lange tijd omstreden, maar recent genetisch onderzoek heeft aangetoond dat het een kruising is uit traminer en österreichisch weiss. Silvaner is vooral bekend uit Franken, waar hij 350 jaar geleden voor het eerst werd aangeplant. Maar ook in Rheinhessen, dat zelfs de grootste aanplant heeft, worden er prachtige wijnen van gemaakt. Daar mag men er echter geen Grosses Gewächs van produceren (dat mag alleen in Franken en Saale-Unstrut). Die wijnen waren de laatste jaren in het algemeen weliswaar rijk, maar nogal zoet, zwaar en onelegant, vooral door een gebrek aan zuren op het Grosses Gewächs-niveau. Alsof het zo moest zijn in dit jubileumjaar, heeft silvaner in 2008 geprofiteerd van de minder goede omstandigheden en hebben de wijnen juist goede zuren. Dat belooft goeds voor de hogere kwaliteiten, die later dit jaar geproefd kunnen worden.

Genieten van 2007

Veel producenten hadden nog wijnen van 2007 op (en onder!) tafel staan. Bij Clemens Busch en Heymann-Löwenstein, als twee terroirbroeders naast elkaar, was dat te verwachten, want hun wijnen zijn altijd behoorlijk wat later klaar. Bij Busch moesten de mensen zich ‘behelpen’ met fabuleuze gewassen als 2007 Pündericher Mariënburg Riesling Grosses Gewächs en het zelfde niveau uit de wijngaard Rothenpfad. Wat een straf!

Reinhard Löwenstein verwende zijn publiek onder andere met zijn fantastische 2007 Winninger Uhlen Laubach Riesling Erste Lage en een sublieme 2007 Winninger Uhlen Roth Lay Auslese Goldkapsel. Godennectar uit de Terrassenmosel.

Er waren meer toppers uit 2007 die zich nu fraai toonden. Hier zo maar wat voorbeelden: Dr. Crusius’ 2007 Niederhäuser Felsensteyer Riesling Grosses Gewächs (Nahe), de 2007 Fellbacher Lämmler Riesling Grosses Gewächs van Gerhard Aldinger (Württemberg), Wittmann’s 2007 Westhofener Riesling trocken S (Rheinhessen) en de 2007 Siefersheimer Spätburgunder van Wagner-Stempel.

Meningen over 2008

Tot slot, een aantal prominente Duitsers over Duitsland 2008:

• Gerhard Eichelmann (journalist, auteur van o.a. de bekende wijngids ‘Eichelmann, Deutschlands Weine’), gesproken op Vinitaly 2009 in Verona, vatte de jaargang 2008 als volgt samen: “2008 is weer een echte ‘Winzerjahrgang’, net als 2007 trouwens, maar om heel andere redenen. Het is zeker geen groot jaar, maar zij die door strenge selectie de oogst hebben kunnen uit stellen, zullen zeker mooie, soms grote wijnen gaan aanbieden, met spannende zuren.”
• Oliver Haag (Weingut Fritz Haag, Mosel), ook in Italië (!), zei min of meer hetzelfde: “Een ‘Klassischer Jahrgang’, met solide, elegante basiswijnen en minder grote, hogere wijnen.”
• Magdalena Sauer (Weingut Horst Sauer, Franken): “Tot in augustus was alles mooi, maar tweemaal heftige neerslag was de inleiding voor een lange, lastige oogst. Zeer strenge selectie was absoluut nodig, alertheid en geduld ook.”

Op naar de Mainzer Weinbörse eind april 2009, voor een nadere kennismaking met 2008.

Lars Daniëls MV

Oosterscheldekreeft met bijpassende wijn: Ton Entius schrijft een meeslepend drama rond dit thema. Een wijn die werd gekozen, maar uiteindelijk niet won en buiten mededinging werd geplaatst. Een restaurant waar gewoon erg mooie wijnen worden geschonken, winnaars of niet. En een verrassende vooruitblik op de volgende editie van GrootSpraak.

• Wat vooraf ging
• Deel 2
• Slot: wijn, olijfolie
• P.S. De Gouden Leeuw

Wat vooraf ging

In Perswijn 1 van 2009 deed Ronald de Groot onder de kop ‘Duitse Riesling wint’ verslag van een blinde proeverij. Tien uit honderd wijnen genomineerd, alle met het kenmerkende ‘zoetje’ dat zo mooi past bij de Europese kreeft die door organisator Maurice de Koninck als toetssteen voor de jury royaal en in perfecte cuisson werd aangedragen. Maar natuurlijk past die wijn nog beter bij oosterscheldekreeft. Uit die tien wijnen werd een top 3 geselecteerd. Met een Mosel Riesling als winnaar.

Deel tweeToen dit juryresultaat in bijzijn van twee van de juryleden aan de Stichting Promotie Oosterscheldekreeft werd voorgelegd, ontstond er merkwaardig rumoer. Dat de topwijn en ook de op nummer drie gezette wijn door Maurice de Koninck waren aangedragen werd door jaloerse collega’s niet in dank afgenomen. Ook de twee aanwezige juryleden gunden ‘Vineria Vitus Allemania’, dit succes kennelijk niet. Niet correct, en weinig collegiaal, zo vonden de andere juryleden toen ze dit vernamen. Er werd voor wijn nummer twee gekozen. Een alleszins respectabele Grüner Veltliner van Karl Steininger, Spiegel 2007, uit het Kamptal. Beide Rieslings kregen posthuum de classificatie ‘buiten mededinging meegedaan.’

Dit soort politieke beslissingen valt buiten het gezag van de jury. Maar het geeft te denken over het kruideniersgehalte van sommigen in horecaland. Jammer toch. Eigen kracht en kwaliteit leveren altijd meer op, is onze overtuiging. Zeker in crisistijd, zoals we onlangs nog op onze site www.grootspraak.nl schreven.

Toen de tekst voor het begeleidend boekje aan de jury werd voorgelegd, vroeg deze het ‘buiten mededinging’ als aanvulling op de tekst op te nemen. Dat gebeurde niet. Die reactie kon niet meer naar de drukker…

Gelukkig staat in het persbericht op www.oosterscheldekreeft.nl de originele juryuitslag beschreven. Leuk om daar Ronalds hele verhaal met amendement nog eens te lezen. Compliment voor de eindredacteur van dit bericht die de aanvulling van de jury wel meenam.

Slot: wijn en olie

Wijn

Wat blijft, is het feit dat er in de restaurants zeker mooie wijn wordt geschonken. Steininger is een respectabel wijnmaker. In zijn brede range is dit een middenklasse Grüner Veltliner. Kijk maar op www.weingut-steininger.at. Complimenten en felicitaties ook voor importeur Verbunt.

Puur gastronomisch gezien steken de twee Rieslings van Burggarten uit de Mosel hier absoluut boven uit. Je mag hopen dat de collega-restaurants, zeker die van de collega jury-leden, zo verstandig zijn deze tenminste als open glas op de kaart te zetten. Wat mij betreft met een voorkeur voor de halbtrocken variant, al moet daar wel naar worden toe gekookt. Wij zijn speciaal naar De Gouden Leeuw gegaan om dat te proeven, naast de Grüner Veltliner.

Een dubbel compliment voor De Coninck, die Steininger en zijn vrouw te gast had op de avond voor de seizoensopening, en tijdens de opening op ‘zijn’ schip loyaal en trouw de officiële wijn schonk! Klasse.

Jammer dat de verantwoordelijkheid voor de geschonken welkomstbubbels niet aan hem was gegeven. De prosecco van groothandelskwaliteit was vineus niet aan de maat. Sorry, het is de vakman ook toegestaan gegeven paarden in de bek te kijken.

Laten we na deze evaluatie volgend jaar alles maar overdoen zonder de gemaakte fouten. De Zeeuwse keuken en de Oosterscheldekreeft in het bijzonder zijn het meer dan waard.

Olijfolie

Een perfecte keus bij de Oosterscheldekreeft is de Extra Vergine olijfolie van Fattoria Bernardini. Deze past door het smaakprofiel – fruitig, zacht, ‘zoet’, lage zuurgraad – prachtig bij de kreeft. Héél mooi. We hebben in het algemeen Lucchese olie bovenaan ons lijstje, maar deze bio-variant is wel van heel hoge kwaliteit. Kijk voor meer informatie maar eens op www.olioliva.nl.

P.S. De Gouden Leeuw, Scherpenisse

In GrootSpraak 2009 krijgt Maurice de Konincks ‘De Gouden Leeuw’ in Scherpenisse abusievelijk slechts een korte omschrijving ( zie de legenda in onze gids). Nu wij er in verschillende samenstelling opnieuw een aantal malen hebben mogen eten, gaan we dat in de volgende editie zeker goedmaken, met een tekst waarin mogelijk het volgende:

´Je gaat hier bepaald niet met honger naar huis.’ zeiden we gekscherend tegen elkaar.´ Dat lijkt wat flauw en je doet de chef er ook mee tekort. Daarom wat sympathieker geformuleerd: chef Maurice de Koninck geniet ervan zijn gasten te verwennen en de zwarte brigade, op charmante wijze geleid door echtgenote Tanja, doet daar van harte aan mee. Natuurlijk mag op het bord, zeker bij het hoofdgerecht, meer soms best iets minder zijn. We aten prachtig Thools lam deze keer. En wij, verwende gastronomen, hoeven geen frites ernaast, ook als die zelf gesneden is en perfect bereid. Maar hij kookt naar zijn gasten toe! En laten we het eleganter gerecht van zeebaars in drie bereidingen niet onvermeld laten: als ceviche, uit de oven en lichtgerookt. Dat gerecht rechtvaardigt bijna een hoger punt in de eindwaardering. Goede kaas. Aangename klassieke desserts.

En dan de wijnen. Prima eenvoudige huiswijnen. Een prachtige keus aan vooral Duitse wijnen per glas. Uniek. Aangenaam geprijsd. Bij de flessen een nog bredere keus van overal, met weer de nadruk op Duitsland. Laat Maurice je maar adviseren, ook in losse glazen. En dat ook nog allemaal voor een vriendelijke prijs voor de thuiskelder te koop. Kijk maar gauw op de website www.degouden-leeuw.nl om dat te checken.

Hier is mét ons hartje een promotie naar vier trosjes op zijn plaats. Zeker als je de verhouding tussen prijs en kwaliteit in ogenschouw neemt. Zo kun je in crisistijd nog eens een hapje gaan eten. En je laat je in het seizoen natuurlijk verwennen met het Oosterscheldekreeftenmenu, begeleid door perfect gekozen Duitse wijnen. Forza Allemania!