Wijnbreinbrekers – Argilo-calcaire
Een term uit het Frans uiteraard, maar een die vrij algemeen gebruikt wordt om bepaalde wijngaardbodems aan te duiden. Calcaire is kalksteen, officieel calciumcarbonaat. En argilo komt van argile, dat klei betekent. Kleirijke kalksteen dus vrij letterlijk. Maar het begrip is vrij ruim en wordt gebruikt voor allerlei klei-houdende kalkbodems op kalkrijk gesteente. Een oude naam voor een weinig ontwikkelde bodem op kalksteen is rendzina, die zich afhankelijk van de omstandigheden verder kan ontwikkelen tot sol brun calcaire (Frans), Braunerde (Duits) en krijtvaaggrond (Nederlands). Ook terra fusca en terra rossa zijn kleirijke bodems op kalksteen, respectievelijk bruin en rood van kleur.
Argilo-calcaire komt veel voor in met name de Europese wijngebieden
Argilo-calcaire, dat in de moderne bodemkunde vaak tot de leptosolen wordt gerekend, komt veel voor in met name de Europese wijngebieden, in zowel meer gematigde als mediterrane. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat grote delen van Europa in verschillende geologische tijdperken onder water hebben gelegen, waarin de carbonaatmineralen zich hebben afgezet. Van de Bourgogne tot delen van Bordeaux, van het hart van Rheinhessen tot delen van Rioja, van delen van Toscane tot Patrimonio en Coonawarra, klei en kalksteen zijn een voortreffelijke combinatie voor kwaliteitswijnbouw. Vaak wordt de verfijning van wijnen van argilo-calcaire geroemd. Kalk lijkt bij te dragen aan elegante, afgeronde maar levendige zuren, klei geeft een zekere stevigheid.
Le Montrachet, wijngaard met de perfecte kleihoudende kalkbodems? (foto: Lars Daniëls)