Eten & Drinken

Soms krijg je van die uitnodigingen die een bijzondere ervaring blijken. De invitatie om op een grijze zondagmiddag een rondje wijnen te proeven bij restaurant Beulings te Amsterdam is er zo een. In opdracht van Bernard Nauta, dé voorstander van die andere wijnen, wordt er bij Beulings gekookt naar de zogenaamde ‘orange wijnen’ afkomstig uit Georgië. Dit soort wijnen komt overigens onder andere ook uit Italië (Friuli) Oostenrijk, en Israël.

Regelmatig proeven Wendy Otting (kaasspecialist) en Anda Schippers (kaasverslaafde) één kaas met zes wijnen. Deze keer komt de kaas uit een land dat helemaal niet zo levensgenieterig lijkt, maar waar ze toch heel fijne dingen maken: Zwitserland.

De boekenreeks van de Zilveren lepel blijft groeien. Het origineel kwam voor het eerst uit in de jaren 50. In veel families gaat het kookboek generaties mee.  Elke paar jaar komt er een herziene versie uit. Met deze nieuwe uitgave groeit het aantal lepels in de besteklade tot een ruim  tiental. Ik zal niet zeggen dat er geen rek meer zit in het concept, maar bij sommige edities kun je je afvragen hoeveel ze nog toevoegen.

Van de Duitse champagnekenner Gerhard Eichelmann, bekend als uitgever van de toonaangevende jaarlijkse gids Deutschlands Weine – kortweg ‘Eichelmann’, is een geactualiseerde versie van diens in 2015 voor het eerst gepubliceerde standaardwerk Champagne verschenen.

Er zijn weinig gerechten die je zo divers kunt interpreteren (en dus maken) als soep. Wat voor de een soep is, is voor de ander een stoofgerecht en voor een derde een verfrissende kom koude gazpacho. Daarnaast heeft soep ontelbare kwaliteiten. Het laat zich makkelijk in grote(re) hoeveelheden maken, vaak is het goed te bewaren of in te vriezen en er zijn weinig mensen die je niet blij maakt met een kom soep.

Een boek schrijven over het ontbijt doe je niet omdat het heel hard nodig is. Dat doe je vooral uit liefde. Mara heeft een uiteenlopende reeks boeken op haar naam staan. Haar studie Nederlands sloot ze af met een scriptie over kookboeken in Oorlogstijd. Vervolgens werkte ze voor onder andere Elle Eten, Delicious en Lekker. Daarnaast maakt ze boeken over bekende restaurants als de Supperclub, Pure C en Oud Sluis. Ze werkte ook veel samen met Sergio Herman, ze volgde hem onder andere een jaar lang voor haar boek ‘Desire’.

Wie is er tegenwoordig nog in staat en bereid om Duits te lezen? Waarom zou je eigenlijk Duits lezen, nu Engels heilig verklaard is als wereldtaal? Er zijn tal van goede redenen aan te voeren waarom beheersing van het Duits, net als trouwens van het Frans, nuttig is. Om nog te zwijgen van het verrijkende element daarvan.

Sinds ik Jeroen Meus voor de eerste keer ‘dagelijkse kost’ op één zag presenteren was ik verkocht. Fan werd ik toen hij me met een charmante blik in de camera toefluisterde dat ‘de gehaktballetjes moesten rusten, want die zijn kei moe’. Hij presenteert dit programma sinds 2010.

Het recept voor de restaurants van de ‘Spaghetteria’ is eenvoudig. Men neme een Italiaan die het koken leerde van zijn ‘Nonna’ (oma) en die vervolgens met een koksopleiding zijn kennis en vaardigheden compleet maakte.

Onno Kleyn is inmiddels bijna zestig jaar en ongeveer de helft daarvan schrijft hij over over culinaire zaken. De liefde voor eten zat er al vroeg in, als vijfjarige nodigde hij de halve familie al uit voor het eten. Een paar jaar later kreeg hij zijn eerste kookboek. Zijn eerste zelfgemaakte gerecht was een soort wentelteefje bestrooid met suiker en kaneel.