Sinds 1994 publiceert de Spaanse krant El Mundo jaarlijks een lijst van de beste wijnen die gedurende een heel jaar geproefd zijn. Voorwaarde is dat ze op de Spaanse markt verkrijgbaar zijn. Twee van de drie categorieën die de top 3 vormen, rood en wit, krijgen altijd een winnaar, terwijl de derde winnaar afwisselend een zoete, versterkte of mousserende wijn kan zijn.
Domaine de Coste Chaude ligt aan de oostkant van het Rhônedal, bij Visan. De huidige eigenaren kochten het in 1994 en besloten tot een rigoureuze verbetering van de kwaliteit. De wijngaard werd deels herplant, waarbij is gekozen voor lage opbrengsten van 30 tot 40 hectoliter per hectare. Ook in de kelder en bij de flessenopslag werd het nodige veranderd.
“Maak vooraf een globale keuze van wat u wilt proeven; u zult immers niet alles kunnen proeven.” Dat was een van de proeftips aan de bezoekers van ‘Proeven tussen de stellingen’ bij Wijnkoperij Okhuysen in Haarlem op 15 en 16 oktober jongstleden. Plaats van handeling: de opslagloods van Okhuysen op het industrieterrein Waarderpolder. Wat minder sfeervol dan de kelder aan de Gierstraat,
Palette Gourmande van Restaurant Vermeer legt de link tussen kunst, wijn en gastronomie. Een schot in de roos, oordeelt de Master of Lunch René van Heusden.
De Oude Wereld, dat is Europa. En de Nieuwe Wereld is alles daarbuiten. Europese wijn is synoniem met finesse, elegantie en klasse, alle andere wijn met log, zwaar en zwanger van alcohol. Toch? Niet helemaal. Vooral Zuid-Afrika bewijst dat deze indeling achterhaald is, of op zijn minst te simplistisch. Zuid-Afrika combineert juist het beste van beide werelden, schrijft Thijs Akkerman, de winnaar van de Perswijn-schrijfwedstrijd.
Lars Daniëls was een van de paneldeelnemers die zijn geluk - en de wijn - in de Rhône ging beproeven. Hij maakte nauwgezet aantekeningen over de producenten, die ter aanvulling op het artikel in Perswijn 7 op deze site te lezen zijn.
De ontwikkeling van wijnstreek Toscane trok nieuwe investeerders aan. Een daarvan was Agostino Lenci, een rijke schoenenontwerper met een passie voor landbouw en mooie wijnen. Hij kocht Fattoria di Magliano in 1997. Zijn wijnen zijn modern en krachtig van stijl, uiteraard ook om de Amerikaanse wijnliefhebbers te plezieren. Daarom is aan de sangiovese 14 procent syrah toegevoegd, met een snufje cabernet en merlot. De wijn rijpt deels op barriques en deels in cementen vaten. Een perfecte mix van fruit en wat vanille, rijp, krachtig, met kersen, goede zuren, vulling, kracht en lengte, hout en verleiding.
Met de jaargang 2009 zie je steeds meer wijnen verschijnen met de aanduiding IGP: Indication Géographique Protégée, de vervanger van de vin de pays. Op deze manier lijkt een landwijn bijna een echte appellationwijn. Waarschijnlijk is het voor de wijnen een goede zaak, omdat de streeknaam op deze manier meer wordt benadrukt.