archiveriesling

De mooiste definitie van serendipity is deze: zoeken naar een speld in een hooiberg en daar, al naar gelang je voorkeur, uitkomen met een boerenknul of -meid die er zijn mag. Met andere woorden: je gevoel volgen en verrast worden door het resultaat. Serendipity is ook de naam van de wijn die Monique Breuer uit Amersfoort gemaakt heeft in Zuid-Afrika. Pinot Noir. Zonder professionele wijnachtergrond, maar gewoon omdat ze daar zin in had.

Het zijn weer enerverende tijden in Nederwijnland, met een afwisseling van glorieuze en minder opwekkende gebeurtenissen. Wine Society zet de meest opvallende van de afgelopen weken op een rijtje.

Een jaar geleden was ik voor het eerst in Leyda, voor ondermeer een bezoek aan dé voortrekker van het gebied, Viña Leyda. Toen al was ik erg onder de indruk van de kwaliteit en vooral ook van de stijl van de wijnen. Destijds was de wijnmaakster Viviana Navarrete met zwangerschapsverlof, maar donderdag 10 september j.l. kon haar ik alsnog ontmoeten.

Regelmatig proeven Wendy Otting (kaasspecialist) en Anda Schippers (kaasverslaafde) één kaas met zes wijnen. In deze aflevering: een heerlijk romige triple crème: Brillat Savarin.

Passie. Een ander woord is er niet voor het aanstekelijke enthousiasme waarmee Marieke Vennix haar restaurant-wijnbistro le VIN’x drijft. Als ben je nog zo’n zuurpruim, bij deze gastvrouw moet je je wel thuis voelen. De geboren en getogen Bossche opende in oktober 2014 haar eigen zaak in het centrum van de Brabantse hoofdstad en vervulde daarmee een van haar grote wensen. En om direct maar te zeggen waar alles om draait: wijn!

Zeg je Palacios, dan zeg je Alvaro. En rode wijnen uit Priorat, Rioja en Bierzo. Maar er is een Palacios die gek is van witte wijnen: de negende en jongste telg uit het gezin, Rafael Palacios. Sinds 2004 legt hij zich toe op godello, met groot succes. Ik sprak hem onlangs in Amersfoort en proefde zijn steengoede wijnen.

Laatst reageerde een gerenommeerde Nederlandse wijnboer (ja, die zijn er, ik heb het over Jules Nijst van Domein De Wijngaardsberg) op een opmerking van mij dat hij ergens riesling aan zou moeten planten met de woorden “löss op mergel, da's pinotbodem”.

Ik heb de emoties bewust even laten bezinken, maar ik ben nog steeds ontroerd. Dat eten tegelijkertijd zo veel intellectuele opwinding kan oproepen, puur fysieke bevrediging kan bewerkstelligen én tegelijk rust kan geven, dat wist ik inmiddels wel. Alleen heb ik dat zelden zo intens beleefd als tijdens de perslunch ter gelegenheid van de heropening van De Librije.

Een heerlijk fris en hartig voorgerecht. De dorade is een stevige, vette vis die mooi heel blijft als je hem bakt. En het vettige van de vis past heel mooi bij de frisse tonen in de kokossaus. Een bijpassende wijn moet net als het gerecht van de ene kant een beetje zwoel en romig zijn en van de andere kant lekker fris.