archiveprovence

Ferry de Bakker kan zijn bestek wegleggen en de chopsticks pakken, want eindelijk zijn er Japanse restaurants geopend in zijn omgeving, de Côte d'Azur. Hij eet in Nice bij Keisduke Matsushima, in Monte Carlo bij coryfee Joël Robuchon en... in een Frans knijpje in Cannes. Zijn oordeel: "Het is allemaal best lekker, als je verwachtingspatroon niet al te hoog is en je honger niet te groot."

Wat ons betreft mag rosé blijven, als het maar goede rosé is. Het is opmerkelijk hoeveel serieuze wijndrinkers nog altijd met een boog om rosé heen lopen, en tegelijk verbaasd zijn als je ze iets goeds laat proeven. Zoiets van, wat de boer niet kent, dat lust-ie niet. Een gemiste kans dus. Alleen moet je bereid zijn voor een goede rosé wel iets te betalen, hoewel je voor niet al te veel geld prima exemplaren kan vinden.

Het zal in de zomer van 1992 geweest zijn dat mijn belangstelling voor wijn aangewakkerd werd. Met een paar fietsvrienden verruilde ik voor een weekje de Utrechtse Heuvelrug voor de dennenbossen van de Provence. De flanken van de Mont Ventoux vormden ons strijdterrein, en na een dag flink afzien onder de brandende zon bestelden we gretig literkaraffen lokale rosé om zo de vochttekorten weer aan te vullen.

Wijnkenner Ferry de Bakker geeft zijn geheimen prijs: zijn favoriete wijnen in de Collines du Haut Pays. "Gelukkig komen er steeds meer uitstekende domaines in de Provence," schrijft hij, "en maken bestaande producenten voortdurend betere wijnen."

De mooiste rode wijnen van het zuiden van Frankrijk komen uit Bandol. Dat kun je in diverse wijnboeken lezen. “Bandol, dat is de Pauillac van de Provence”, aldus Hugh Johnson. Jean-Marc Bara, een van Frankrijks betere wijnjournalisten, is een fan van Bandol: “Bandol met zijn aroma en smaak van rode vruchten, truffels en specerijen geeft mij, meer dan welke andere rode wijn uit het Franse Zuiden, een gelukzalig gevoel”.

Havelaar Wijnimport uit Den Haag en Pallas Wines uit Waddinxveen werken vanaf 1 januari samen. Dat betekent een bredere portefeuille voor Pallas en meer tijd voor verkoop voor Havelaar.

Eerst de A8, dan de afslag St. Maximin, dat aardige dorpje waar je even doorheen moet rijden, en een paar kilometer verder ligt Château Saint Estève. Het eerste dat opvalt bij aankomst in het kleine en eenvoudige kantoortje, tevens proefruimte en boutique, is de sfeer die ‘niet lullen maar poetsen’ uitstraalt.

Vanuit de lucht, vlak voor de landing op het vliegveld van  Nice, kun je ze goed zien liggen: de Iles de Lérins, twee eilanden in de baai van Cannes. Op het kleinste eiland, Saint Honorat, ligt het klooster van Lérins, waar 26 monniken wonen, werken en wijn maken.

Ferry de Bakker (oogstjaar 1948) proeft, drinkt en verzamelt al bijna 45 jaar vol passie wijnen. Nu woont hij in het Zuid-Franse Cannes en schrijft hij regelmatig over wijn en gedistilleerd. Zijn eerste artikel voor Perswijn gaat over Château Simone, waar Ferry de voetstappen van Mitterand en Churchill volgt.

Een afvaardiging van de Amersfoortse Wijnsociëteit Les Grands Crus bezocht Château de Crémat, in de Provence. Eigenaar van het château is Cees Kamerbeek, een voormalig stadsgenoot van de Amersfoortse wijnliefhebbers. Hun indruk: mooi kasteel, goede wijn en een fantastisch uitzicht.