Nieuws

Zijn er nog mensen die door dik en dun in en aan Robert Parker geloven? Vast wel, zolang die zelf maar zijn hoge punten aan ‘hoge’ Bordeaux blijft uitdelen. Alle andere wijn is immers volstrekt onbeduidende bijzaak. Afgezien van dat obligate kistje DRC kun je als ‘collector’ dat spul uit een tweederangs uithoek als de Bourgogne toch niet echt serieus nemen? Dat is maar goed ook, want Grote Bob had en heeft daar wat minder verstand van. Vond ‘ie tenminste zelf en daarna anderen plus zelfverklaarde ‘Bourgognespecialisten’ (ahum…) met hem.
Zijn er nog mensen die door dik en dun in en aan Robert Parker geloven? Vast wel, zolang die zelf maar zijn hoge punten aan ‘hoge’ Bordeaux blijft uitdelen. Alle andere wijn is immers volstrekt onbeduidende bijzaak. Afgezien van dat obligate kistje DRC kun je als ‘collector’ dat spul uit een tweederangs uithoek als de Bourgogne toch niet echt serieus nemen? Dat is maar goed ook, want Grote Bob had en heeft daar wat minder verstand van. Vond ‘ie tenminste zelf en daarna anderen plus zelfverklaarde ‘Bourgognespecialisten’ (ahum…) met hem. Hetzelfde deed zich voor bij nog een hele reeks andere obscure landen en gebieden. Want buiten Bordeaux. Hij heeft zich daarom omringd met een aantal klonen die in Zijn geest de taak op zich namen al dat tweederangswerk te proeven. ‘Associates’, wier bevindingen vervolgens onder Zijn naam de wereld ingestuurd konden worden. Randje oplichterij dus.
Zo’n constructie doet onwillekeurig een beetje denken aan de aanpak van Sint Nicolaas die zich begin december, wanneer het hem qua werkdruk allemaal een beetje teveel wordt, laat bijstaan door hulpsinterklazen. De Sint moet wel, maar zelfs kinderen met een gemiddelde intelligentie snappen al snel dat er in feite sprake is van een toneelstukje. Een illusie, zo men wil. Dat klinkt even wat aangenamer dan ‘nep’ of ‘boerenbedrog’. Verzachtende omstandigheid zijn immers de kadootjes.
In wijnland is het niet veel anders. Zoals de echte Goedheiligman zich onvermijdelijk wel eens moet storen aan het gedrag van zijn dubbelgangers – ze kunnen tenslotte niet tippen aan de Enig Ware – zo botert het in de grotemensenwereld van de wijn ook niet erg tussen Robert Parker junior en zijn klonen. Van zijn helpers zijn er recentelijk twee opgestapt, hoofddubbelganger Pierre-Antoine Rovani en de kortstondige ‘Italiëspecialist’ (ahum…) Daniel Thomases. Bij de eerste is het verhaal niet helemaal duidelijk, maar de tweede is de Zwarte Piet. In de minder gunstige betekenis. Met andere woorden: bedankt voor de samenwerking en nu vertrekken graag. Op de site van Parker is hij al niet meer te vinden. Officieel zal alles wel in het spreekwoordelijke goede onderlinge overleg gebeurd zijn. Of dat ook een getrouwe weergave van de werkelijkheid is, is evenwel hoogst dubieus. Maar wat dan nog? Het geeft enkel nog eens aan dat er ten principale het een en ander niet deugt aan die bejubelde Parkerpunten. En daarmee in feite dus ook aan de Parkeradoratie. Van Sinterklaas is het een kleine stap naar de paus van Rome en diens vineuze tegenhanger in de persoon van de paus van Maryland. Ondanks alle dogmatische fabeltjes niet onfeilbaar, mooie puntmutsen of glimmende Franse medailles ten spijt. Uiteindelijk hebben we het over gewone mensen met bijbehorende beperkingen. En ook wel eens verkeerde vriendjes. Dat geeft allemaal niets, zolang je je maar niet slaafs onderwerpt aan het vermeende ‘leergezag’ van zulke types. Zeker niet als wijndrinker. Oordeel toch liever gewoon zelf. Al blijft het natuurlijk wel raadzaam om ter inspiratie een fijn blad als Perswijn te blijven lezen.

René van Heusden

Anda Schippers belandde via diverse tussenstops in de wereld van eten en wijn. Ze werkt als freelance culinair auteur en eindredacteur, onder andere voor Wining&Dining, Taste! en bouillon! en redigeerde diverse kookboeken. Daarnaast vertaalt ze wijncursusboeken voor de Wine & Spirit Education Trust. Haar missie: heel Nederland moet elke dag lekker eten, met een goed glas wijn erbij. We zijn blij dat Anda eindredacteur van Perswijn wil worden. We verwachten een goede samenwerking en nog vele mooie uitgaven.
Anda Schippers belandde via diverse tussenstops in de wereld van eten en wijn. Ze werkt als freelance culinair auteur en eindredacteur, onder andere voor Wining&Dining, Taste! en bouillon! en redigeerde diverse kookboeken. Daarnaast vertaalt ze wijncursusboeken voor de Wine & Spirit Education Trust. Haar missie: heel Nederland moet elke dag lekker eten, met een goed glas wijn erbij. We zijn blij dat Anda eindredacteur van Perswijn wil worden. We verwachten een goede samenwerking en nog vele mooie uitgaven.

Schrijver J.P.M. Keuls gaat verder met zijn breedsprakige bespiegelingen over het kopen van wijn. Men doet er volgens hem het beste aan om bij een bonafide handelaar te kopen. Hij stelt echter vast dat dat niet altijd gebeurt. Intrigerend om te lezen dat men zich 75 jaar geleden binnen de Nederlandse wijnhandel ook al zorgen maakte over kopen in het buitenland. Ook zonder Euopese Unie en verdragen van Schengen. “Wij komen nog even terug op de koopers van grootere hoeveelheden in eens, de geregelde wijndrinkers, om de vraag onder de oogen te zien of deze er belang bij hebben in het buitenland te koopen in plaats van bij een wijnhandelaar in het land zelf…”
Schrijver J.P.M. Keuls gaat verder met zijn breedsprakige bespiegelingen over het kopen van wijn. Men doet er volgens hem het beste aan om bij een bonafide handelaar te kopen. Hij stelt echter vast dat dat niet altijd gebeurt. Intrigerend om te lezen dat men zich 75 jaar geleden binnen de Nederlandse wijnhandel ook al zorgen maakte over kopen in het buitenland. Ook zonder Euopese Unie en verdragen van Schengen.

“Wij komen nog even terug op de koopers van grootere hoeveelheden in eens, de geregelde wijndrinkers, om de vraag onder de oogen te zien of deze er belang bij hebben in het buitenland te koopen in plaats van bij een wijnhandelaar in het land zelf. Deze vraag is van veel belang omdat, zeer ten misnoegen van den wijnhandel, het koopen in het buitenland, zoowel in Frankrijk als in Duitschland, een zekere uitbreiding heeft gekregen. Hoe zou dit zijn gekomen? Welke aanleiding zou er zijn geweest om af te wijken van den door de logica aangewezen weg, d.i. om zijn wijn te koopen bij den wijnhandelaar in het land zelf, wiens taak het toch is om wijnen jong te koopen, ze te bottelen, belegen te laten worden en daarna aan den consument te detailleeren.”

Europa leek begin jaren ’30 aardig in de maak, al werd Nederland ook toen al overstroomd door… Duitschers:

“Er moeten dan ook andere redenen zijn, die den blik naar het buitenland doen wenden. In de eerste plaats is in de laatste decennia het contact met het buitenland veel gemakkelijkker geworden; men reist meer en vlugger […] de wijnconsument of kleine handelaar maakt per auto eens een reisje langs Rijn of Moezel, of gaat de Bourgognestreek eens bekijken en de duitsche Winzer of de fransche handelaar, die er vroeger niet aan zou hebben gedacht, gaat er eens op uit of laat eens iets van zich hooren. In de praktijk komt dit hierop neer, dat het kleine Holland wordt overstroomd door prijscouranten en aanbiedingen en dat bezoeken van wijnreizigers, tot op heden meer duitsche dan fransche, niet van de lucht zijn.”

Niet alle Nederlandse wijnhandelaren bleken in die dagen even bonafide:
 
“Nu is dit alles niet erg zoolang primo de consument voldoende onderscheidingsvermogen heeft en secundo de Nederlandsche wijnhandel in staat is te bewijzen, dat zij haar taak naar behooren kan vervullen. Wat het eerste punt betreft is het helaas zeer pover gesteld, reden waarom wij een bescheiden poging doen om dit te verbeteren en wat de tweede kwestie aangaat, steke een ieder zijn hand in eigen boezem. Als vaststaande mag intusschen worden aangenomen, dat in vele gevallen het z.g. ” direct koopen” tot groote teleurstelling aanleiding geeft, hetgeen zeer begrijpelijk moet zijn aan een ieder, die met eenigie aandacht hefet gelezen, hetgeen wij tot nu toe over den wijn hebben verteld, maar evenzeer staat het vast, dat eenige schroom van de zijde van den consument om zich geheel aan zijn wijnhandelaar over te geven – wijn koopen is immers vertrouwenszaak – begrijpelijk is, zoolang men in de couranten de verslagen kan lezen van de Keuringsdiensten van waren, die, sinds de inwerkingtreding van het Wijnbesluit ook wijn omvatten.”

Elementaire kennis is absolute noodzaak om echte van minder echte wijnen te kunnen onderscheiden. Nog steeds een actueel thema:

“Wat heeft de consument nu nodig om toch ook een woordje te kunnen medespreken en zijn oordeel te kunnen motiveeren? Hij zal moeten weten, wat kwaliteit is, dus hoe een zuivere goede Bordeaux of Bourgogne respectievelijk een Naturreine Rijn- of Moezelwijn of een werkelijke Douro-port smaakt, ten einde hem te kunnen onderscheiden van versneden Bordeaux, gesuikerde Rijn- of Moezelwijn en onder de benaming verkochte wijnen, die dat echter niet zijn. Kennen is immers herkennen.”

” Verder dient hij iets af te weten van de waarde van jaargangen, van de wijze waarop men wijn behoort te drinken, kortom behoort een zekere wijn-opvoeding te ontvangen, die in vroeger jaren niet of nauwelijks noodig was, omdat de nobelste aller dranken toen nog niet zo zeer als in onze dagen was verdrongen door iets anders. Om dit alles te verweezenlijken is er nog een belangrijke taak te vervullen voor den wijnhandel en de wijnhandelaar die zijn belang begrijpt, zal dit gedeelte van zijn taak zeker niet als het minst belangrijke beschouwen.”

Op bladzijde 170 komt – eindelijk – het proeven van wijn aan de orde.
Van een ‘onbewogen spiegel’ had Keuls kennelijk nog nooit gehoord en van ‘Amsterdams proeven’ – d.w.z. op ‘verteerbaarheid’ – al evenmin:

” Het proeven of keuren om een wijn te beoordeelen behoort aldus te geschieden. Men neemt een groot glas, schenkt dit half vol, bekijkt den wijn aandachtig tegen een kaars, schudt daarna den wijn in het glas, ruikt er aan en neemt vervolgens een flinke maar niet al te groote slok, laat den wijn in den mond rollen, zoodanig dat alle deelen van den mond met hem in aanraking komen en…maakt daarna het gebaar, hetwel nergens anders getolereerd is dan bij het proeven van wijn, d.w.z. men slikke hem in ieder geval niet in. Dit inslik-verbod heeft een wijntechnischen ondergrond want, zou men het wel doen, dan zou men minder zuiver de indrukken ontvangen van een volgende proef. Gaat het dus om één enkelen wijn, dan kan het er mee door, maar vakkundig staat het toch in ieder geval niet.”

Wordt vervolgd!

René van Heusden

Sommige mensen krijgen al na het drinken van slechts één of enkele glazen rode of witte wijn een rood en gloeiend gezicht. Vooral personen van Aziatische afkomst zijn hier vaak erg gevoelig voor.
De oorzaak voor deze ‘wijnflush’ heeft te maken met de stofwisseling in de lever.
De alcohol uit de wijn wordt door de maag en dunne darm geabsorbeerd. Tien procent van de alcohol wordt via de nieren, longen en zweetklieren uitgescheiden, de overige 90% via de lever. In de lever wordt alcohol afgebroken door 2 enzymen, t.w. alcohol dehydrogenase en aldehyde dehydrogenase (ALDH).
Sommige mensen krijgen al na het drinken van slechts één of enkele glazen rode of witte wijn een rood en gloeiend gezicht. Vooral personen van Aziatische afkomst zijn hier vaak erg gevoelig voor.
De oorzaak voor deze ‘wijnflush’ heeft te maken met de stofwisseling in de lever.
De alcohol uit de wijn wordt door de maag en dunne darm geabsorbeerd. 
Tien procent van de alcohol wordt via de nieren, longen en zweetklieren uitgescheiden, de overige 90% via de lever.
In de lever wordt alcohol afgebroken door 2 enzymen, t.w. alcohol dehydrogenase en aldehyde dehydrogenase (ALDH). Alcohol dehydrogenase zet alcohol om in aceetaldehyde, dat daarna door ALDH verder wordt afgebroken. Mensen die gemakkelijk flushes ontwikkelen na het drinken van alcohol hebben een minder goed werkzaam ALDH doordat het aminozuur ontbreekt dat verantwoordelijk is voor de binding aan NAD (Nicotinamide Adenine Dinucleotide).
Dat is het geval bij ongeveer 50% van de Aziaten. Personen met een laag ALDH gaan vaak “blozen”en transpireren na het drinken van alcohol en wanneer het gehalte van dit enzym erg laag is, worden ze er ook ziek van. Deze verschijnselen kunnen tot de volgende dag aanhouden.
Recent onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen minder van dit enzym hebben dan mannen.
Het “blozen” en transpireren en de kans op een kater zouden kunnen worden verminderd door voor of tijdens het drinken een z.g. H2 receptorantagonist in te nemen (Famotidine: Pepcid, Pepcidin en Ranitidine: Zantac), medicijnen die normaliter worden voorgeschreven om de productie van maagzuur te remmen. Het mechanisme hiervan is vooralsnog niet duidelijk.
Hierbij moet echter worden aangetekend dat dit soort medicijnen soms ook het effect van alcohol kunnen versterken!

Ies Stoel

De John Platter South African Wines Guide heeft in de editie 2007 – die in november zal verschijnen – niet minder dan 25 wijnen bekroond met de maximale waardering van vijf sterren. Onderstaand het overzicht:Wit:
2006 Cape Point Vineyards Limited Release (Woolworths)
2005 Sauvignon Blanc Cape Point Vineyards ‘Isliedh’
2005 Vergelegen White
De John Platter South African Wines Guide heeft in de editie 2007 – die in november zal verschijnen – niet minder dan 25 wijnen bekroond met de maximale waardering van vijf sterren. Onderstaand het overzicht:

Wit:
2006 Cape Point Vineyards Limited Release (Woolworths)
2005 Sauvignon Blanc Cape Point Vineyards ‘Isliedh’
2005 Vergelegen White
2005 Chardonnay Hamilton Russell Vineyards
2005 Chardonnay Waterford Estate
2005 Chenin Blanc Spier ‘Private Collection’
2005 Chenin Blanc De Morgenzon
2005 Chenin Blanc Rudera Wines ‘Robusto’

Rood:
2003 Pinot Noir Bouchard Finlayson Tête de Cuvée Galpin Peak
2004 Shiraz Fairview Solitude
2004 Shiraz Boekenhoutskloof  ‘Syrah’
2004 Shiraz Raka ‘Biography’
2004 Shiraz Hartenberg Estate ‘The Stork’
2003 Shiraz Saxenburg ‘Select’
2004 Rotwein Ernie Els Wines ‘Ernie Els’
2004 Cabernet Sauvignon Neil Ellis Wines ‘Vineyard Selection’
2004 Cabernet Sauvignon Boekenhoutskloof
2003 Cabernet Sauvignon Rudera Wines

Zoet
2005 Chenin blanc Ken Forrester ‘T’ Noble Late Harvest
2004 Paul Cluver Weisser Riesling Noble Late Harvest
n.v.   Signal Hill Eszencia wine unfortified
2004 De Krans Vintage Reserve Port
2001 JP Bredell Wines Cape Vintage Reserveve Port
2004 Port Boplaas Vintage Reserve Port
1980 Boplaas Cape Tawny Vintner’s Reserve Port

De bekende Chileense wijnmaker Aurelio Montes, mede-eigenaar en wijnmaker van Viña Montes gaat dit jaar ook wijnen produceren in Napa. Montes is daarmee de eerste Chileen die de rollen omdraait. Tot nu was Chili juist het speelterrein voor buitenlanders uit gerenommeerde gebieden. Denk bijvoorbeeld maar aan de Rothschilds uit Bordeaux en het Californische Mondavi in zijn goede jaren.
Montes gaat in Napa twee wijnen op basis van cabernet sauvignon maken. Hoe die gaan heten is nog niet bekend, wel dat de druiven ervoor uit Oakville, Stag’s Leap en Yountville zullen komen.
De bekende Chileense wijnmaker Aurelio Montes, mede-eigenaar en wijnmaker van Viña Montes gaat dit jaar ook wijnen produceren in Napa. Montes is daarmee de eerste Chileen die de rollen omdraait. Tot nu was Chili juist het speelterrein voor buitenlanders uit gerenommeerde gebieden. Denk bijvoorbeeld maar aan de Rothschilds uit Bordeaux en het Californische Mondavi in zijn goede jaren.
Montes gaat in Napa twee wijnen op basis van cabernet sauvignon maken. Hoe die gaan heten is nog niet bekend, wel dat de druiven ervoor uit Oakville, Stag’s Leap en Yountville zullen komen. Een van de wijnen zal een pure Cabernet worden, de meest prestigieuze van de twee een Cabernet/Syrah blend, wat voor Napa een hoogst ongebruikelijke combinatie is. Montes heeft al de nodige ervaring met deze druivenrassen, getuige zijn Alpha M en Folly die tot de top van Chili gerekend worden. Recentelijk nog waagde Viña Montes de sprong over de Andes richting Argentinië en bouwde het in Chili zelf een nieuwe winery in Colchagua Valley.

De Baarsma Wine Group heeft een meerderheidsbelang verworven in  Wijnhandel Léon Colaris in Weert. Het is daarmee de tweede overname door de gigant uit Gorredijk van een particuliere wijnkoperij binnen een paar maanden. Eerder dit jaar nam Baarsma namelijk ook al Wijnkoperij Wielinga in Leeuwarden over.
Tot nu toe hield Baarsma zich uitsluitend bezig met productie en distributie van wijn – Producing & Trading Wine -, niet met directe verkoop daarvan aan eindverbruikers. Wel was het al eigenaar van de bekende importeur en groothandel Oud Reuchlin & Boelen.
De Baarsma Wine Group heeft een meerderheidsbelang verworven in  Wijnhandel Léon Colaris in Weert. Het is daarmee de tweede overname door de gigant uit Gorredijk van een particuliere wijnkoperij binnen een paar maanden. Eerder dit jaar nam Baarsma namelijk ook al Wijnkoperij Wielinga in Leeuwarden over.
Tot nu toe hield Baarsma zich uitsluitend bezig met productie en distributie van wijn – Producing & Trading Wine -, niet met directe verkoop daarvan aan eindverbruikers. Wel was het al eigenaar van de bekende importeur en groothandel Oud Reuchlin & Boelen.
Ruud Heuvelmans, zelf minderheidsaandeelhouder bij Colaris, verklaarde tegenover Perswijn dat continuïteit gewaarborgd is en dat er op korte termijn geen grote veranderingen binnen het bedrijf te verwachten zijn. Eind van deze week zullen nadere details bekendgemaakt worden.

Net nu er eindelijk wat meer klaarheid in de wondere wereld van de Grosse Gewächse leek te gaan komen met uniforme benamingen en criteria, is er een verwarrende nieuwe categorie Grosse Gewächse bijgekomen! Het gaat om een initiatief van de Bernkasteler Ring – een regionale vereniging van Moezelproducenten – die deze wijnen voor het eerst zal veilen bij de traditionele Herbstversteigerung in september. Het oogstjaar voor deze primeur is 2005. Evenals bij de reeds bestaande Grosse Gewächse gaat het om wijnen die volgens speciale, redelijk strenge criteria geproduceerd worden. Tot zo ver de positieve kant van de zaak.
Net nu er eindelijk wat meer klaarheid in de wondere wereld van de Grosse Gewächse leek te gaan komen met uniforme benamingen en criteria, is er een verwarrende nieuwe categorie Grosse Gewächse bijgekomen! Het gaat om een initiatief van de Bernkasteler Ring – een regionale vereniging van Moezelproducenten – die deze wijnen voor het eerst zal veilen bij de traditionele Herbstversteigerung in september. Het oogstjaar voor deze primeur is 2005. Evenals bij de reeds bestaande Grosse Gewächse gaat het om wijnen die volgens speciale, redelijk strenge criteria geproduceerd worden. Tot zo ver de positieve kant van de zaak. De rest is minder positief. De gekozen naam is uiterst misleidend en lijkt meer ingegeven te zijn door overwegingen van rivaliteit ten opzichte van de nationale VDP dan van consumentvriendelijkheid. Deze nieuwe ‘Grosse Gewächse Bernkasteler Ring’, zoals de officiële naam luidt, hebben namelijk niet dezelfde status als ‘echte’ Grosse Gewächse. Die worden vooralsnog alleen door leden van VDP geproduceerd, al bestaat er op papier wel een mogelijkheid voor buitenstaanders. Die moeten hun wijn dan laten keuren door een commissie uit VDP, de vereniging die het hele concept rond dit type wijnen de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. Dat buitenstaanders zich tot op heden nog niet massaal aan deze procedure hebben willen onderwerpen, laat zich raden. Leden van de Bernkasteler Ring zijn geen VDP-lid, en omgekeerd. Grosse Gewächse van VDP-leden aan de Moezel, aaneengesloten binnen de Grosser Ring, heten overigens Erste Lagen…  Volgen we nog?

Jess Jackson, de niet onbemiddelde stichter van het bekende Californische Kendall-Jackson, is in één klap de nieuwe eigenaar geworden van drie bekende Wineries: Freemark Abbey in Napa Valley, Arrowood in Sonoma County en Byron in Santa Barbara County. Hij bood er in totaal 97 miljoen dollar voor, nadat de vorige eigenaar, Legacy Estates Group, wegens faillissement gedwongen was ze te verkopen. Nog pas in juni voegde Jackson ook al de Robert Pecota winery in Napa en Murphy-Goode aan zijn al rijkelijk gevulde portfolio toe. Who’s next?
Jess Jackson, de niet onbemiddelde stichter van het bekende Californische Kendall-Jackson, is in één klap de nieuwe eigenaar geworden van drie bekende Wineries: Freemark Abbey in Napa Valley, Arrowood in Sonoma County en Byron in Santa Barbara County. Hij bood er in totaal 97 miljoen dollar voor, nadat de vorige eigenaar, Legacy Estates Group, wegens faillissement gedwongen was ze te verkopen. Nog pas in juni voegde Jackson ook al de Robert Pecota winery in Napa en Murphy-Goode aan zijn al rijkelijk gevulde portfolio toe. Who’s next?

De Australische wijnlegende Len Evans is op 17 augustus op 75-jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. Ruim 40 jaar was hij een van de gezichtsbepalende persoonlijkheden binnen de Australische wijnwereld. Evans overleed achter het stuur van zijn wagen op het parkeerterrein van een ziekenhuis in de Hunter Valley waar hij een familielid wilde bezoeken. Drie maanden geleden had hij zelf een derde by-pass operatie ondergaan. Evans arriveerde in de jaren ’50 in Australië als emigrant uit Wales en ontwikkelde zich al snel tot een van de grote promotoren van Australische wijnen in woord, geschrift, zowel binnen Australië zelf als daarbuiten.
De Australische wijnlegende Len Evans is op 17 augustus op 75-jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. Ruim 40 jaar was hij een van de gezichtsbepalende persoonlijkheden binnen de Australische wijnwereld. Evans overleed achter het stuur van zijn wagen op het parkeerterrein van een ziekenhuis in de Hunter Valley waar hij een familielid wilde bezoeken. Drie maanden geleden had hij zelf een derde by-pass operatie ondergaan. Evans arriveerde in de jaren ’50 in Australië als emigrant uit Wales en ontwikkelde zich al snel tot een van de grote promotoren van Australische wijnen in woord, geschrift, zowel binnen Australië zelf als daarbuiten. Behalve journalistiek was hij ook in commercieel opzicht actief als pionier, o.a. als chairman van bedrijven als Petaluma en Rothbury. Ook stond hij mede aan de wieg van het Australia Wine Bureau.