Productie tafelwijn omlaag
Frankrijk heeft voor de productie van tafelwijnen na enig onderhandelen een limiet gesteld van 110 hectoliter per hectare. Dit is een verlaging van 20 hectoliter per hectare ten opzichte van de limiet van vorig jaar, die op 130 hl/ha stond. Oorspronkelijk was de Franse regering van plan om te werken met een beperking tot 90 hectoliter, om te komen tot een beperking van de overproductie van wijn, die het land al enige tijd parten speelt.
Frankrijk heeft voor de productie van tafelwijnen na enig onderhandelen een limiet gesteld van 110 hectoliter per hectare. Dit is een verlaging van 20 hectoliter per hectare ten opzichte van de limiet van vorig jaar, die op 130 hl/ha stond. Oorspronkelijk was de Franse regering van plan om te werken met een beperking tot 90 hectoliter, om te komen tot een beperking van de overproductie van wijn, die het land al enige tijd parten speelt. Dat er toch een compromis is bereikt op een hoger niveau, komt door protesten van de Franse organisatie van producenten van tafelwijnen. Deze organisatie wees er op dat er in Italië en Spanje helemaal geen productiebeperkingen gelden, zodat de Franse boeren niet meer goed zouden concurreren met hun zuidelijke collega’s. Daar zit wel wat in. Vreemd eigenlijk dat Europa zich met allerlei detalis bemoeit, maar in dit soort kwesties totaal geen sturende of afremmende rol vervult.
Katja Schweder uit Hochstadt in de Pfalz is in Dresden gekozen en gekroond als 58e Duitse wijnkoningin. Ook de koningin van het afgelopen jaar, Sylvia Benzinger, was uit dat gebied afkomstig. De nieuwe koningin wacht de taak om gedurende het komende jaar als ambasadrice van de Duitse wijn bij ongeveer 200 manifestaties in binnen- en buitenland aanwezig te zijn. Saillant detail: de jury voor de verkiezing bestond uit niet minder dan 73 leden…
Voor de 20e keer heeft de belangrijkste Italiaanse wijngids Vini d’Italia – ook wel bekend als Gambero Rosso – zijn sterrenwaarderingen bekend gemaakt. De editie 2007 beschrijft op ruim 1000 pagina’s maar liefst 2206 producenten en vermeldt daarvan 16 duizend wijnen. De beoordeling gebeurde door een team van 130 proevers. Dit jaar kregen 282 wijnen de hoogste waardering van drie glazen, alias tre bicchieri. Toscane haalde er daarvan 55 binnen, Piemonte 53. Subtoppers zijn Friuli Venezia Giulia met 29 wijnen, Veneto met 24 en Südtirol / Alto Adige met 23. Onderstaand het volledig overzicht van bekroonde wijnen.
De locatie is op het eerste gezicht niet geweldig, ook Arno van Pinxteren van Oud Reuchlin en Boelen had zijn bedenkingen. ‘Toen ik hier op af kwam lopen leek het me niets’ vertelt hij ‘nadat ik over de drempel kwam was de twijfel direct weg. Een superlocatie’.
De wijnen van het Zuid-Afrikaanse Graham Beck worden met ingang van 1 oktober geïmporteerd door Sauter Wijnen te Maastricht. De eerste container is inmiddels onderweg. Graham Beck, met een kelder in zowel Robertson als Franschhoek, is een van de Zuid-Afrikaanse wijnproducenten met visie. Een jonge ploeg wijnmakers en viticulturists werkt keihard aan een vernieuwing van wijnen en wijngaarden. Dat betekent dat alles wordt gerooid wat op de verkeerde plek staat aangeplant. Er wordt hier dan ook gewerkt vanuit het idee dat Zuid-Afrika op de lange termijn alleen kan scoren met wijnen van topkwaliteit van de juiste terroirs. Dus is er de laatste jaren door Graham Beck veel meer rood aangeplant, met het accent op shiraz, omdat dat als de enig juiste keuze wordt gezien voor de betreffende plek. Dit in weerwil van het feit dat de prijzen voor rode wijnen dalen en er op dit moment een tekort is aan wit. Hier wordt op lange termijn gedacht, dat is duidelijk. Een mooie aanwinst dus voor de Zuid-Limburgse importeur, die wijnen vooral levert aan consumenten door middel van een eigen mailing en steeds meer ook via internet.
Eerste Michelingids voor San Francisco en omgeving
Op het moment van schrijven zitten we letterlijk midden in de Nationale Wijnweek. Eigenlijk zou natuurlijk elke week van het jaar die status moeten dragen, maar dat terzijde. Op zichzelf is die wijnweek een zeer fijn, om maar niet ze zeggen verheffend initiatief. Tijdens die wijnweek dient het Nederlandse volk bereikt te worden met de boodschap dat wijn toch vooral voor iedereen bedoeld is. En dus vooral niet ‘elitair’ of ‘moeilijk’ mag zijn, c.q. hoeft te zijn. Het kan weer niet ‘gewoon’ genoeg zijn. Fijn om als consument zo ongevraagd in de positie van halfgare randdebiel gemanoeuvreerd te worden. 
In Vak Zuid, een horecagelegenheid in het Amsterdamse olympisch Stadion, presenteerden Hubrecht Duijker en Harold Hamersma op 28 september de 17e editie van hun Wijnalmanak. Die is dit jaar gedrukt in een recordoplage van 80.000 exemplaren en is daarmee verreweg het populairste wijnboek in het Nederlandse taalgebied, alsmede binnen het Nederlandse betaalgebied. De almanak beperkt zich namelijk tot wijnen met een winkelprijs van maximaal 5 euro per fles. Wijnen die te vinden zijn bij supermarkten en ketenslijterijen. De klassieke vakhandel komt in dit verhaal nauwelijks voor.
Château Fourcas-Hosten in Listrac heeft nieuwe eigenaars gekregen. Het zijn de broers Laurent en Renaud Momméja. Ze maken deel uit van de familie Hermès, actief in de verkoop van luxe goederen. De overname van Fourcas-Hosten is overigens geen investering van de groep Hermès, maar is gebeurd uit eigen middelen. De vorige eigenaars, een groep Amerikanene met als belangrijkste aandeelhouder de in New York gevestigde Peter Sichel, voelden zich genoodzaakt tot verkoop, omdat het château door toedoen van de crisis in Bordeaux al sinds 2002 geen winst meer had gemaakt. 
Valuas in Venlo was voor de leden van het NGS de locatie waar een bijzondere proeverij klaar stond. Op de proeftafel deze keer Nederlandse en Belgische wijnen. Goede bekende Noël Vanwittenbergh van Café Roux was de grote organisator achter deze bijzondere middag. Dankzij hem hebben we een aantal mooie wijnen van eigen bodem kunnen proeven. Ook onze zuiderburen maken goede wijnen. Er is echter veel kaf tussen het koren, van de kleine 30 wijnen waren er nog geen 10 echt de moeite waard. Uit betrouwbare bron begrepen we ook dat het moeilijker is proefflessen te krijgen uit Nederland dan proefflessen uit Australië…die zijn er meestal binnen een week. Na de proeverij kunnen we in ieder geval concluderen dat de Nederlandse wijnboeren nog kunnen groeien waar het communicatie en professionaliteit betreft.