Zeven Nederlandse wijndwergen werken sinds begin dit jaar samen. Het wachten is nog op sneeuwwitje om ze een beetje aandacht te geven, maar ook zonder haar doen ze het al ontzettend goed samen. De focus ligt nu nog op de horeca en retail en dat is slechts een begin.
De naam is niet handig gekozen. Bij het horen van Sommelierwijnen denk je als eerst dat een groep sommeliers een bedrijf is gestart om wijn te verkopen. Het is echter andersom. Zeven kleinschalige specialistische importeurs hebben begin dit jaar hun krachten gebundeld om hun wijnen bij sommeliers bekend te maken. Slim. De meest gehoorde opmerking van een importeur wanneer deze wijn wil verkopen aan een restaurant: we hebben al te veel importeurs. Een andere: we zoeken een breder assortiment. Kortzichtig natuurlijk, maar realiteit en een veel besproken probleem bij de vereniging van kleine wijnimporteurs. Het gemopper moest stoppen en er moest actie ondernomen worden. Sommelierwijnen is het resultaat.De eerste van de wijndwergen die ik leerde kennen is nooit echt een dwerg geweest, maar eerder een grote vriendelijke reus. Olivier Schutte is gepassioneerd eigenaar van de Geluksdruif. Eerlijk gezegd ook een naam waar je je twijfels bij kunt hebben, maar als je zijn website ziet dan straalt het geluk je zeker tegemoet. Eenvoudig met een vrolijk logo, kleuren en tekeningetjes. Olivier is net als de anderen specialist, in zijn geval in de Jura en andere Franse gebieden die weinig aandacht krijgen. Met Tissot, Puffeney, Labet en Macle heeft hij een groot deel van de Jura top 10 in zijn assortiment. Ongetwijfeld was mijn eerste reactie toen we aan elkaar voorgesteld werden ook in de lijn van ‘ik heb al voldoende importeurs’. Dat was ook zo, je kunt maar zo veel wijnen op je kaart en in je arrangement hebben zitten en iets van de een gaat ten koste van een wijn van de ander. Ook sommeliers bedrijven politiek. Gelukkig heeft Oliviers selectie mij overtuigd om met zijn wijnen te gaan werken, tot enthousiasme van de gasten. Een van mijn favoriete wijnen op de Librije kaart was de Trousseau ‘Berangeres’ van de oude Jacques Puffeney die inmiddels zijn bedrijf heeft verkocht. Mocht je die wijn nog kunnen vinden… het is de laatste mogelijkheid.
Ik had het geluk dat Olivier mooie wijnen heeft en Olivier had het geluk dat bij De Librije niet moeilijk werd gedaan over vele verschillende importeurs. Bovendien is de grootte van de bestellingen zodanig dat het voor een importeur ook geen probleem is slechts één wijn te leveren, de kwantiteit compenseert de vervoerskosten. Zoveel lastiger is het voor kleine cafés en restaurants met allerlei verschillende importeurs te werken. Er is nauwelijks opslag, elke factuur inboeken kost geld en je wil niet een uitgebreide proeverij afsluiten om vervolgens zes flesjes van 1 wijn te bestellen. Dat is voor geen van beide partijen leuk. Dat merkte Olivier natuurlijk ook, net zoals zijn collega importeurs. Verenigd in de vereniging voor kleine wijnimporteurs kwam dit veel ter sprake, maar gebrek aan actie bracht zeven van hen ertoe samen te gaan werken. De vereniging is inmiddels grotendeels uit elkaar gevallen, maar op initiatief van Wilmy (wijnhoeve Matton) en Max (La Vie le Vin) die in het bestuur van de vereniging zaten ontstond een nieuwe, veel diepgaandere samenwerking in uitstraling en veel belangrijker nog: in levering en facturatie. Olivier heeft met zijn Geluksdruif mooie dingen uit de Jura, maar Huib en Max hebben met La Vie le Vin spannende wijnen uit de Provence. Dat bijt elkaar dus niet, net zo min als de Italiaanse wijnen van Alto Vino van Patrick en India’s bekendste producent Sula die door Asian Wines van Sapna wordt geïmporteerd. Door op deze manier het assortiment te verbreden heeft het de importeurs bovendien geen windeieren gelegd. Sinds het begin van de samenwerking is de omzet van iedereen gestegen, van een enkeling zelfs met 20%. Het concept is doodeenvoudig. Je hebt als restaurant of retailer je selectie en je wil meer de diepte in, origineler zijn dan de buurman. Je wil echter niet allemaal verschillende leveranciers over de vloer, verschillende pakbonnen en verschillende facturen. Dat hoeft dus ook niet. Je hebt zo veel of zo weinig contactpersonen als je zelf wil. Als je wil dat alleen David van Damaro met zijn Argentijnse wijnen langs komt, maar je wil ook Oostenrijkse wijn van Bernd’s Lekker Sapje, dan brengt David die gewoon bij je langs. Hij laat ze ook proeven, zelfs op zijn eigen initiatief als hij aanvoelt dat het een toevoeging voor jou en je assortiment is. Je bestelt gewoon bij David en hij factureert voor dezelfde prijs als Bernd zou doen. In dit geval werken Damaro en Lekker Sapje samen, maar het gaat net zo goed op voor alle zeven importeurs. Wil je van ieder van hen een paar flesjes of een doosje, dat kan. Je bestelt op een adres en binnen een week in de randstad en binnen twee weken daarbuiten heb je het geleverd. Max (La Vie Le Vin) legt uit: “We zitten allemaal tussen Amsterdam en Rotterdam in, dus er wordt meermaals door de week gependeld. Dan stop ik weer even bij de ene en dan weer bij de ander om een en ander op te halen. We zijn nog maar kort bezig, op termijn zullen we er naartoe gaan dat wij ook voorraad aan gaan houden voor vaste klanten van anderen die wij makkelijker kunnen beleveren.” Het is een samenwerking op basis van heel veel vertrouwen. Er is nog geen rechtsvorm, er is geen voorzitter, puur een vriendschappelijke samenwerking. Max: “De samenwerking is nog jong, misschien gaan we ooit naar een coöperatieverband, maar vooralsnog is alles op basis van vertrouwen. Zonder vertrouwen geen samenwerking. De vereniging van kleine wijnhandelaren was op papier vastgelegd, maar werkte niet. Dit werkt wel.”
Kleinschalig is ook echt kleinschalig, slechts twee van de zeven kunnen van het importeurschap leven. Huib werkt nog in delicatessenwinkel Caulils, Max heeft een administratiekantoor. Olivier kan er wel van leven, maar kan zijn oude baan als geluidstechnicus in het Bimhuis niet helemaal vaarwel zeggen. Soms komt het kleinschalige wat amateuristisch over. De website van Sommelierwijnen is strak en overzichtelijk, maar niet helemaal duidelijk en mag wat uitgebreider uitgelegd. De websites van de individuele importeurs gaan van eigenzinnig, spraakmakend en vanzelfsprekend tot stoffig en slecht onderhouden. Ook is de samenwerking in Sommelierwijnen op de eigen websites nog niet altijd zichtbaar. Het zijn kreukels die op termijn ongetwijfeld uitgestreken worden. De eerste vormen van marketing getuigen er in ieder geval van dat ze weten wat de doelgroep belangrijk vindt: goed eten en drinken. 8 november vond het inmiddels vierde Sommelierwijnen diner plaats. Elke importeur nodigt een klant uit om aan te zitten bij een gezamenlijk diner waarbij een ieder twee wijnen kan presenteren. Na eerdere diners bij Katseveer, De Kromme Dissel en Fred werd de balans van een jaar samenwerking opgemaakt aan de majestueuze chef’s table van De Librije. Bij vijf geweldige, deels klassieke, gerechten van Jonnie Boer werden in overleg met Librije’s sommelier Sabas Joosten verschillende wijnen geselecteerd waarbij de importeurs uitpakten met de mooiste flessen van hun selectie. Eerst rustig de wijnen proeven en individueel op hun merites beoordelen, daarna ervaren wat het met de gerechten doet. Librije’s keuken hoeft geen uitleg, briljante uitgesproken gerechten, gebalanceerd, goed op smaak en cuisson met uitdagende combinaties die tegen de verwachting in altijd perfect blijken te kloppen. Geen makkie voor de wijnen dus, dat kon ik uit eerdere ervaring vertellen. Elke importeur wil natuurlijk dat zijn/haar wijn perfect bij een gerecht past en dus werd er geproefd en geproefd. Vijf wijnen per gerecht maarliefst, iets wat ik voor een volgend diner niet zou aanmoedigen. Liever een wijn die tevoren door de sommelier is doorgeproefd met een gerecht en een uur of twee van tevoren een uitgebreid gamma wijnen proeven, los van het diner. Dat doet de keuken meer eer aan. In dit geval kwamen er verrassende combinaties uit al werden die niet door iedereen even enthousiast bevonden. Voor mij ging de Roter Veltliner (die echt een heel typische bloemigheid van Roter Veltliner had) ging voor mij helemaal goed met zowel ganzenlever als langoustine en deed de frisheid van de rode Etna deed het heel spannend met de rijke uitdagende zwezerik met pindasaus. Waar iedereen het wel over eens was was de succesvolle combinatie van eend en de rode Baux de Provence. Ik zal niet in te veel details treden over gerechten en wijnen, dat is hier op papier zo droog en doet geen recht aan de herinnering. Bij de geproefde wijnen hier beneden genoemd zijn de favorieten gemarkeerd met een proefnotitie erbij, waarbij de Baux de Provence opvallend betaalbaar bleek te zijn voor de kwaliteit van de wijn.De samenwerking van Sommelierwijnen is een aangenaam frisse wind in de competitieve, cynische wereld van de Nederlandse wijnhandelaren. Misschien iets minder professioneel, maar verdergaand dan 500% wijn wordt hier met een goed hart samengewerkt. Een lovenswaardig initiatief, niet alleen moreel, maar ook in praktische zin. Dat er nog velen mogen volgen.
Mondvermaakjes
Scheermes met limoenblad
Krokante garnaal
Zwemvin van heilbot, citrus, zeewier
Krokant en dip van pijnboom1. Sula Brut Tropicale – Sula Vineyards, Nashik India – Asian Wines
45% pinot noir 45% syrah 5% chardonnay 5% chenin – duuzame en biodynamische methodes – 18m sur lieflight wit / rosé, bij gang 1 en 2
Gang 1: “Gagel” gerookte rivierkreeft – ganzenlever – zuur van blauwe bessen
Gang 2: Langoustine gegaard in kombucha – sap van snijboon
♡2. Grotte Di Sole Blanc 2015 Vin de France – Jean-Baptiste Arena – De Geluksdruif
100% vermentino – Patrimonio, Corsica – biodynamisch – 10 maanden rvs sur lie
PN: ingetogen, duidelijk lie invloed, zuiver, rustig, gebalanceerd, rijp fruit, verse perzik, vriendelijk, volzacht, ook in de mond, meer body dan op de neus verwacht, zuiver en zilt, niet heel expressief, wel mooie balans en rust
3. Enrico IV Etna Bianco Contrada Santo Spirito – Valenti – Alto Vino
100% carricante – pre-phylloxera wijngaard 900m hoogte – rijping op tank sur lie, geen malo
♡4. Wagram Roter Veltliner Steinberg 2015 – Ecker – Lekker Sapje –
100% roter veltliner – rvs en groot neutraal hout (acacia)
PN: Komt in eerste instantie tikje technisch over, daarna rokerig en bloemig, abrikoos en geconfijt citrus, kamille, sterke associatie met Rotgipfler (kruising van Roter Veltliner), vrij vol en rijk in de mond, maar frisse zuren (belangrijk ook voor combinatie gerecht), niet heel complex, gewoon goed. Favoriet wegens wijn/spijs en typiciteit. Wel aan de prijs
5. Wagram Grüner Veltliner Grosse Reserve 2013 – Ecker – Lekker Sapje
100% grüner veltliner – rvs en groot neutraal hout (acacia)
♡♡6. Cotes de Provence Rosé Cuvée Prestige Caroline 2014 – Clos Cibonne – La Vie Le Vin
100 % Tibouren – 12m op foeders
PN: Stijl waar je van moet houden, lijkt op ouderwetse witte Rioja. Veel hout, munt, rokerig, iets vanille, peperig, geconcentreerd en rijk, maar met mooie finesse. Machtig en gebalanceerd tegelijk en een eindeloze zilte lengte. Heel eigenzinnig, heel goed.
gang 3: kalfszwezerik – ananas – pindasaus
gang 4: kooieend – baharat – rode kool
♡ 7. Bairrada red reserve 2000 (uit magnum) – Caves Sao Joao – Wijnhoeve Matton
50% baga, 50% touriga nacional – geen hout
PN Mooi gerijpt in de neus, sous bois, aards, met grafiet zelfs wat Pauillac achtig, opent zich met lucht en toont dan meer fruit als cassis en zelfs wat bloemigs. Ook ijzer en bloed van rijping, in de mond bovengemiddelde zuren, een redelijke vulling, ook aards, doet aan stijl van oude Luis Pato denken,wel spannend, maar niet heel diep of complex. Ouderwets op mooie manier, leuk en origineel.
8. Etna Rosso Puritani 2011 – Valenti – Alto Vino
100% nerello mascalese – pre-phylloxerawijngaard – rijping op foeders
Beste bij zwezerik en goed bij de eend
9. Karas 2014 – Tierras de Armenia, Armarvir, Armenie – Asian Wines
syrah, khindoghni, montepulciano, petit verdot, cabernet franc, tannat – Michel Rolland-wijn – uit de oudste wijnstreek ter wereld
♡10. Les Baux de Provence MMIX 2009 – Chateau Dalmeran – La Vie Le Vin
syrah, grenache, cabernet – 24m barrique en foeders, 48m flesrijping
PN: Nog heel jeugdig ondanks leeftijd. Net op de markt. Hout, chocola, kruidig, zelfs vleugje plantaardig, maar ook fijne rode besjes en aalbessen. Machtig, al is er ook geprobeerd elegantie in te verwerken. Ietsje hoekig, maar goede lengte en precisie. Veel wijn en nog grote toekomst. Heel benieuwd hoe dit uit een koeler jaar is.
11. Salta Cafayate Laborum 2014 Tannat – El Porvenir – Damaro
100% tannat – 1650m hoogte
gang 5: epoisses – uitgelekte aardappel – konijnenniertjes
Kleine aantekening dat ik dit gerecht al jaren ken en dat het nóg beter lijkt te zijn geworden dan het al was. Een zeer aangename hernieuwde kennismaking.♡♡
12. Chateau-Chalon 2008 – Stéphane Tissot – De Geluksdruif
Vin jaune, 100% savagnin – 6 jaar oxidatieve opvoeding – biodynamisch
PN: Zo ontzettend fris nog, bloemig, notig, maar verrassend veel fruit in de neus en in de smaak, iets marsepein, limoen, balans met ballen, doet aan de strakke kalkerigheid van Chablis denken met een laagje vet om de ruggengraad. Zeer goede balans, concentratie en lengte. Heel eigen, geen allemansvriend, wel die van mij.
♡13. Madeira Colheita Verdelho 1995 – Borges – Wijnhoeve Matton
20 jaar oxidatief opgevoed in vaten van 650l
PN: Eenvoudigweg aangenaam zoals alleen Madeira dat kan zijn. Redelijk complexe neus, maderisatie, walnoot, krentjes, chocola, bloemen, lavendel, karamel. Mooie frisheid, zilt, focus en lengte. Geen super complexiteit, wel goede vulling en lengte. Klopt.
gang 6, onverwacht toegift van De Librije: Onrijpe aardbei, venkel, pepers en kefir ijs
♡14. Salta Cafayate Torrontes Late Harvest 2014 – El Porvenir – Damaro
100% Torrontes – 1750m hoge wijngaard -late oogsts zonder botrytus – rijping op frans eiken
PN: Leuke eigen stijl zoet. Doet aan gewürtztraminer denken, aromatisch, fris, citrus, vol en vullend, maar opwekkende zuren. Geweldige combinatie met Gin en JonnieHet diner van Sommelierwijnen was op uitnodiging
Tekst en foto’s: Job Seuren
