Geen discussie zo oud als die over de etikettering van wijn. Waar op bijna alle producten alle ingrediënten moeten worden vermeld, is wijn daarop een uitzondering. En weer een uitzondering dáárop zijn –uiteraard- het alcoholgehalte en sulfiet. Dat sulfiet moet worden vermeld is logisch, omdat het bij mensen die daar gevoelig voor zijn, (ernstige) allergische reacties kan veroorzaken. Overigens is sulfiet een conserveermiddel dat in talloze voedingsmiddelen wordt gebruikt, dat lijkt wel eens te worden vergeten. Wellicht ontsnapt dat aan de aandacht als het op een andere manier wordt vermeld. Op de verpakking kan bijvoorbeeld staan ‘conserveermiddel: E 221’. E-nummers van 220 t/m 228 vallen allemaal in deze groep. Maar dit terzijde.
Het is interessant om te zien dat de E.U. door nieuwe regelgeving lijkt voor te sorteren op een mogelijk verplichte vermelding van alle ingrediënten op het wijnetiket. Ooit zal het misschien toch gaan gebeuren. In de nieuwe regelgeving die is uitgevaardigd, worden niet alleen nieuwe producten toegelaten, of andere verboden, maar wordt ook een onderscheid gemaakt in additieven (toevoegingen) en hulpstoffen. Additieven blijven (deels) in de wijn aanwezig na botteling, en hulpstoffen niet, zo is de gedachte. Een belangrijk onderscheid. Additieven zouden dan eventueel op het etiket moeten worden vermeld, en hulpstoffen uiteindelijk niet.
Een voorbeeld. Bij het toevoegen van gisten voor de alcoholische gisting of bacteriën voor de malolactische gisting spreken we van hulpstoffen. In het eindproduct vinden we die niet terug. Toevoeging van (bijvoorbeeld) tartaarzuur, een van de meest gebruikte stoffen om wijn aan te zuren, geldt wel als een additief, want dat wordt wel in het eindproduct teruggevonden. Voor wijnboeren is het belangrijk te weten hoe een stof wordt geklasseerd, met het oog op een eventuele verplichting toevoegingen op het etiket te vermelden. Het kan ook de keuze beïnvloeden tussen wat wel wordt gebruikt en wat niet.
Een van de achtergronden van deze regels is -behalve het scheppen van duidelijkheid- de regelgeving van de E.U. in lijn te brengen met die van het O.I.V, de internationale organisatie van de druivenstok en de wijn. Maar wie zich in dit soort regelgeving verdiept, raakt gemakkelijk de weg kwijt. Gelukkig zijn er doorgewinterde oenologen die het allemaal kunnen begrijpen. Nou ja, allemaal? Wat te denken van het volgende? Als je (industrieel geproduceerde) tannine toevoegt om de wijn te klaren (helder te maken), is het een hulpstof. Maar… als je het gebruikt om de wijn te stabiliseren, dan is het een additief. Gooi het maar in mijn pet.
Invoering van een juiste etikettering zal niet eenvoudig zijn. En ongetwijfeld op veel weerstand stuiten.
De verordening kunt u hier lezen.
Ronald de Groot
Wat een duidelijke en zeer verhelderende uitleg.
En toch ook een beperkte medische benadering, waarvoor dank,
Neemt ook de uitleg weg die ik vond in Jerez zelf dat Sherry zijn eigen sulfiet aan maakt,
met vineuze groeten,
Ben van den Nieuwboer
Zo gek is dat toch niet van die tannine? Suiker zit in een groot deel van onze voedingsmiddelen en wordt ook alleen op het etiket vermeld indien toegevoegd.