Aan het begin van de Week van de Smaak proefde Ton Entius wijnen van Domaine L’Arjolle. Proeven? Genieten! Want het GrootSpraak-team schoof aan een gedekte tafel om de wijnen bij twaalf gerechten te proberen.
Dat was een mooi begin van de Week van de smaak. Locatie Hoppe, in jeneverstad Schiedam. Fraaie locatie. Gastheer namens ‘Les Génereux’ Ton Schaapveld en de voor de perfecte organisatie verantwoordelijke Job Swart. Met een mooi glas Agrapart les 7 crus in handen een proeverij.
Niet zomaar een proeverij, neen het GrootSpraak-team zit aan een goedgedekte tafel. En ook niet zomaar een lunch, maar een ware degustatie van wel twaalf gerechten met daarbij -meer en minder- passende wijnen van Domaine L’Arjolle. In persoon aanwezig de pater familias, Louis-Marie Teisserenc, die had meegebracht de lokale traiteur-chef Michel Aninat. Domaine de L’Arjolle. Zuid Frankrijk, boven Cap d’Agde, nabij het bassin de Thau (oesters, mosselen). Het omschakelen van bulk-productie naar het maken van kwaliteitswijnen gebeurde in de Pays d’Oc, zoals we weten, langs twee sporen. Aan de ene kant werd geïnvesteerd in een herwaardering van de lokaal gebruikte cépages. Beter wijngaardbeheer en meer techniek en liefde in de cave. Sommigen kozen echter een andere weg en zochten voor de internationaal hoog gewaardeerde druivenrassen een specifieke plek om daarmee een deel van de wereldmarkt te veroveren. Als we eerlijk zijn vinden we die laatste keuze meestal niet de meest geslaagde. Er is in de wereld al zoveel chardonnay van jonge stokken op vruchtbare bodem. Gelukkig zijn er uitzonderingen op die regel mogelijk, als er met liefde en aandacht wordt gezocht naar het goede terroir voor de nieuwe aanplant en als wordt geïnvesteerd in de kelder. Van dat laatste is Arjolle een goed voorbeeld. Een familiebedrijf dat inzet op kwaliteit en er daarom voor koos ‘vin de pays’te maken met als herkomstbenaming Côtes de Thongue. Daardoor, aldus Louis Marie, hebben wij alle vrijheid om die wijnen te maken die we zelf willen. Dat levert een fraai palet van meer en minder interessante wijnen op. Maar telkens met een bepaalde spanning, zeker voor het segment van de markt waarvoor de wijnen bedoeld zijn. Kijk maar in de Les Génereux-winkels om te zien wat we hiermee bedoelen. De website wijst de weg.
Diepgelukkige Wina
GrootSpraak-getrouw eerst iets over het eten. Dat was la France profonde ten voeten uit. Wina Born, wie van de huidige generatie kent haar nog, zou hier diepgelukkig zijn geweest. Tot de Baskische muts aan toe, Is dat nostalgie van onze kant. Natuurlijk niet. Maar ook zeker niet afkeurend bedoeld. Het is zoals het is, en waar wij ons verlustigen in wat moderne chefs met als basis de regio doen, is het ook prima om eens te proeven van wat zo gewoon is en was nog vóór de nouvelle cuisine, laat staan voor het nieuwe Spaanse geweld. Gewoon heel aardse en lekkere dingen. Daarbij pasten sommige wijnen heel mooi en andere wat minder. En gelukkig verschilden wij ook aan onze tafel van mening.
Wat was erg lekker . Nou laten we maar eens beginnen met wat wij als top ervoeren. Een buitengewoon mooi gemaakte cabernet uit 2006. Fruit, tannines, typiciteit van cabernet sauvignon 70 procent en 30 procent cabernet franc. Zoals alle Arjolle wijnen zo zuiver mogelijk gemaakt: lutte raisonée nog mooier gezegd volgens de beginselen van Terra Vitis. Iets te heftig voor het varkenshaasje -ook al was dat van een varken dat een lang en mooi leven had- maar wat een mooie jus op basis van de wijn en, vers ingebracht, mooi zoetje van de druiven zelf.
Gevulde mosselen
De cabernet franc willen we er nog even uitlichten. Heel bijzonder dat Arjolle deze druif, ook in de andere blends, dikwijls gebruikt. Dat levert bijvoorbeeld een prachtige rosé ‘Meridienne’ die het stadium van frisse zomerwijn ver voorbij is. Het is echte wijn, die gastronomisch heel goed inzetbaar is. Daarvoor wordt alles gedaan wat de moderne wijnmaker in huis heeft, zoals groene oogst en gekoelde inweking. Een van de heel mooie gerechten, een uitdaging voor de thuiskok, maar probeer dat maar eens met onze tegenwoordig zo kleine mosselen: ‘Moules farcies á la Sétoise’ een hele grote mossel gevuld met vlees en zachtjes in prachtig tomateuze jus gestoofd. Vol van de kruiderigheid van het landschap. Terre et mer, zo modern als dat is, in een bijna Romeins jasje, De wijn als een handschoen er omheen.
Olijfjes kopen
De sauvignon had zoveel rijpheid dat hij prima paste bij het begin van wat worst en heel mooie olijfjes. Die ‘Lucques’-olijven gaan we daar een keer kopen Ronald! De Chardonnay kon het met truffel-roerei gevulde eitje niet echt aan. Maar ja, wijn en ei. Wel een mooi glas.
Een curiositeit is de zinfandel. De enige wijngaard in Frankrijk waar deze is toegestaan, vinden we op dit domein. Het gaat om de stokken die overbleven na het academisch onderzoek naar de familieverwantschap tussen ‘zin´en primitivo – zoals we inmiddels weten toch een ander DNA. Deze paste in zijn robuustheid best bij het mooiste gerecht dat we deze middag aten: de klassieke bloedworst met appelcompôte als chausson. De supervariant van ons saucijzenbroodje, als dat woord in dit verband geen vloek is. Van zulk echt bladerdeeg, dat heet niet voor niks ‘millefeulle’, als we alleen maar van een zo klassieke kok kunnen verwachten.
We gaan naar het slot, we dronken een wijn die nog niet te koop is, gemaakt in de traditie van de vin doux naturels uit de buurt. Heel mooi bij de Roquefort. En dat wil wat zeggen voor ons, omdat wij bij een kaasassortiment als het even kan een glas overbruggend wit kiezen. ‘Merlot muté sur grains,’ als sommelier zouden we hiervoor in de rij gaan staan. Voor wat er allemaal meer was zoals de Paradoxe: merlot, syrah, cabernet franc en grenache. Dat doen ze zelfs in Australiè nog niet… Nog een voorbeeld: de laatgeoogste Lyre, van muscat á petit grains. Hiervoor verwijzen we graag naar de meertalige website van het domein: http://www.arjolle.fr. En natuurlijk kan uw wijnhandel u verder helpen. Er is zelfs nog cabernet van 2001 te koop.
Ton Entius
