In 1976 ging er een schok door de wijnwereld. De crème de la crème van Franse proevers koos tijdens een prestigieuze blindproeverij in Parijs met wijnen uit Napa enerzijds en grands crus uit Bordeaux en Bourgogne anderzijds tweemaal een wijn uit Napa als nummer 1. Bij wit én rood. Deze proeverij met schokkende uitslag is het onderwerp van een nieuwe wijnfilm, Bottleshock.
In 1976 ging er een schok door de wijnwereld. De crème de la crème van Franse proevers koos tijdens een prestigieuze blindproeverij in Parijs met wijnen uit Napa enerzijds en grands crus uit Bordeaux en Bourgogne anderzijds tweemaal een wijn uit Napa als nummer 1. Bij wit én rood. Het weekblad Time zorgde ervoor dat het wereldnieuws werd. Initiatiefnemer voor deze zogeheten Bicentennial Tasting, georganiseerd ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van de VS en nadien bekend geworden als Judgement of Paris, was de Engelse wijnhandelaar Steven Spurrier. Hij had destijds een wijnwinkel in Parijs.
Het sensationele resultaat deed niet alleen het Franse wijnestablishment op zijn grondvesten sidderen, het betekende de vooral de doorbraak van de op dat moment nog piepjonge Californische wijnindustrie en van Napa in het bijzonder. De winnaars waren Stag’s Leap met Cabernet bij rood en Chateau Montelena met Chardonnay bij wit. Een prachtig thema voor een feel good movie. Laat dat maar aan Amerikanen over. Met Sideways hebben die al eerder laten zien dat je over wijn leuke films kunt maken. Nu is er Bottle Shock. Ook die is heel verteerbaar geworden. Een groot verschil met Sideways is dat de nieuwe film niet wijnliefhebberij, maar de wijn zelf als thema heeft
Het script van de film concentreert zich op het reilen en zeilen van Chateau Montelena, een van de winnaars in Parijs. Hoofdpersoon is Bo Barrett, de flierefluitende zoon van de door financiële zorgen geplaagde en bij wijlen nogal koppige ex-advocaat Jim Barrett die door zijn wijnhobby bijna kopje onder dreigt te gaan. Af en toe gaan ze letterlijk op de vuist! Maar beide blijken uiteindelijk het hart op de goede plaats te hebben, zodat het allemaal toch nog goed komt. Andere belangrijke rollen zijn weggelegd voor de getalenteerde, van origine Mexicaanse, wijnmaker Gustavo Brambila en de zeer aantrekkelijk ogende stagiaire Sam (Samantha?). Wanneer Sam Gustavo’s eigen, in het geheim gemaakte wijn erg lekker vindt, leidt dat tot de onvermijdelijke vrijscene. Wel netjes, want je ziet er geen pikante details van. Gustavo is de enige die wijn ‘in zijn bloed heeft’ en dus begrijpt wat je wel en niet moet doen. Naar eigen zeggen althans.
De film geeft een goed beeld van de beginjaren in Napa, of liever: van de prille tweede jeugd van het gebied. Een gemeenschap van boeren en beginners zonder enige ervaring. En die dus technische beginnersfouten begaan. Compleet tegenovergesteld aan de zich superieur wanende Fransen. De verbindende factor is de als snob geportretteerde Brit Steven Spurrier (die dat in werkelijkheid niet is). Door een lekke band komt Spurrier in contact met de eigenaar van Montelena. Die wil hem geen flessen van zijn Chardonnay meegeven, want hij denkt dat er sprake is van een complot om Californië belachelijk te maken. Zoon Jim, die in de ogen van zijn vader niet deugt, weet Spurrier op het laatste moment toch twee flessen mee te geven. Goede actie, naar later blijkt.
Alle geledingen van de rurale samenleving die Napa medio jaren zeventig nog was, komen aan bod. Naast de Mexicaanse landarbeiders zien we de van origine Italiaanse en Callas minnende druiventeler wiens enige zorg is of Gallo zijn druiven wel wil kopen, en een wetenschapper verbonden aan de wijnbouwfaculteit van de University of California in Davis. Een bijzondere bijrol wordt vervuld door barkeepster Joe. Zij heeft behalve bier en sterke drank voor de lokale ruigridders ook nogal wat aardige wijn in de aanbieding. Zeker voor een kroeg in het gat dat Calistoga voor de ‘gentrification‘ van de Napa Valley was. Zoals een Cheval Blanc 1947 voor maar 50 dollar! Daar is de Cheval Blanc 1961 van Miles in Sideways maar kinderspel bij. Ook blijkt zij degene te zijn die uiteindelijk doorslaggevend is voor het onvermijdelijke happy end! Het hoe en waarom verklappen we hier echter niet.
Bottle Shock is leuk, maar allesbehalve waarheidsgetrouw. Steven Spurrier heeft zich daarover al beklaagd. Wellicht dat een tweede film over dit thema die later dit jaar uitkomt, Judgement of Paris, zich meer aan de feiten houdt. Vreemd is bijvoorbeeld dat de echte wijnmaker van Montelena van destijds, Mike Grgich, op geen enkele wijze genoemd wordt. En ook niet dat de druiven voor de winnende Chardonnay afkomstig waren uit…Sonoma!
Een curieus detail is dat in het begin van de film een scene in Parijs zit waarin over een fles Cos d’Estournel 1959 gesproken wordt. De huidige eigenaar van Cos d’Estournel mag zich sinds kort ook eigenaar van Chateau Montelena noemen. Maar dat lijkt toch echt toeval.
Bottle Shock is een must voor wijnliefhebbers. De film gaat in de Nederlandse bioscopen op 2 oktober in première.
Website: www.bottleshockthemovie.com
René van Heusden
