De dood van René heeft veel mensen geraakt. De in memoriam van de redactie en medewerkers van Perswijn kunt u hier lezen. Verder hieronder een aantal stukken die bij ons zijn binnengekomen. We proberen zoveel mogelijk te plaatsen. Mocht u wat over René van Heusden willen vertellen, dan kunt u mailen naar wijnpers@wijnpers.nl of naar Ronald de Groot, Middenweg 193, 1098AN, Amsterdam. Graag aangeven of u toestemming geeft voor het plaatsen van uw schrijven.
Nico McGough: Adieu René
Al zo’n beetje mijn gehele carrière is er een wijnjournalist om mij heen, René van Heusden. Komend vanuit het onderwijs, maar compleet wijngék besloot hij het klaslokaal te verruilen voor de wijnkelder, het schoolbord voor het wijnglas. Gisteren is bekend geworden dat hij was vertrokken naar de eeuwige wijnvelden.Met zijn vroegtijdige overlijden verliest de Nederlandse wijnschrijverij één van de meest kleurrijke vakmensen. Extreem precies taalgebruik en een eigenzinnig proefvermogen.Een handjevol dagen geleden was deze grootmeester nog met ons op pad in Italië waar hij samen met onze Robert bezoeken bracht aan Pratello, Brigaldara, Giol en St. Michael Eppan. De foto is genomen bij Brigaldara waar de Amarones op grote bijval van Renés kant mochten rekenen, vandaar ook het lege glas. Omdat ik al erg lang terug ga met René hakt zijn vertrek er flink in. Het was René die mij ooit het predicaat ‘Wijnkoper van het Decennium’ gaf, en even later ‘Wijnpersoonlijkheid van het Jaar’ prachtige woorden van deze goed ingevoerde man. Menig machtige fles werd met zijn hulp geledigd, geweldige discussies die soms ook écht ergens over gingen. Ingehouden humor met diepte. De ruim besprenkelde lunches gaven hem de koosnaam ‘Master of Lunch’ waar wij graag aan toevoegen, ‘Master of Champagne’ want een dag zonder Champagne was een dag niet geleefd.Dit alles gaan wij nu missen want René is niet meer. Adieu René, adieu maatje.
Anton Kleijs: René!!
René !!
Nee, nee, nee. Dat kan niet !
Helaas. Het verwerken zal lang duren.
Je milde spot.
“Beobachten” hoe zeg je dat ook alweer in het Duits?
Veel hadden wij niet gemeen maar toch…
Als wij elkaar weer eens tegen kwamen, dat gebeurde maar een enkele keer de laatste jaren, filosofeerden wij er weer behoorlijk op los.
“Dat gedoe met flessen” Dag in dag uit.
“Waarom doe ik dat” vulde jij alvast maar in.
Een voedzaam twaalf uurtje in Vaassen. “Een mens moet toch wat eten tussen de middag”
Wél met een glaasje Champagne beginnen.
En dan werd en passant , de wijn, de wijnhandel en de wereldpolitiek weer even doorgenomen.
Indirect was ik betrokken bij je switch van Docent naar Wijnschrijver.
Menigmaal herinnerde jij mij daar lachend aan.
Dat schept een band.
Dat ik onderwerp van een van je laatste stukjes moest zijn……..Vreselijk.
Er lag nog zoveel werk op je te wachten.
“De goeie gaan altijd als eerste” gromde ik wel eens.
En dan wist jij zo weer wat namen te noemen van stokoude fantastische viticulteurs.
Vaarwel René.
Je laat prachtige herinneringen achter.
Karel de Graaf: in memoriam René van Heusden
Gisteren namen vele wijnliefhebbers, wijnprofessionals en uiteraard ook de redactie van Renés ‘lijfblad’ Perswijn tot hun grote schrik kennis van Renés overlijden. Hij ging veel te vroeg van ons heen. Hij werd maar 58 jaar.
Ik ken René al sinds 1988 toen Ronald de Groot en ik samen Perswijn hadden opgezet. We proefden hier bij mij op kantoor op de Valeriusstraat in Amsterdam en René maakte af en toe deel uit van het proefpanel. Hij schreef toen af en toe ook wat artikelen voor Proefschrift. Hij studeerde Duitse Taal en Letterkunde, hij sprak van een opleiding tot Germanist, en was destijds leraar Duits op een middelbare school en wilde met het schrijven over wijn zijn brood gaan verdienen. Lesgeven was niet Renés favoriete bezigheid vertrouwde hij mij eens toe. Maar als oud-docent durf ik te zeggen dat René met zijn unieke karakter en persoonlijkheid een aanwinst was voor ieder docentencorps.
In de jaren 90 wist Ronald de Groot hem over te halen alleen maar voor Perswijn te gaan schrijven en daar hebben beiden absoluut geen spijt van gehad. Al snel werd René in de Nederlandse wijnwereld een unieke en zeer gewaardeerde persoonlijkheid. Zijn artikelen in Perswijn over de meest uiteenlopende onderwerpen getuigden van een gedegen kennis en verdieping in de materie. Zo schreef hij eens een artikel over Sherry, een onderwerp waar weinig over geschreven wordt, waarvan ik diep onder de indruk was. Degenen die zijn columns/blogs en Wine Society (op de site van Perswijn) lazen hebben zich zo nu en dan rot kunnen lachen om de scherpe typeringen van diverse BN-ers uit de wijnwereld. Als ik me zijn artikelen over onze nationale wijngoeroe Ilja Gort voor de geest haal en zonder het te weten dat hij ze geschreven had, zouden ze volgens mij zo kunnen dienen als psycho-analyse.
René was een heel groot (Duitse) Riesling en Champagne-liefhebber, het liefst met een plateau fruits de mer erbij. Hij benoemde zichzelf tot Master of Lunch (ML). Op het gebied van wijn-spijs was hij autodidact en absoluut geen Klossiaan zoals hij beweerde. Zijn grote vriend Frank Jacobs mocht zich na een paar jaar ‘goed gedrag’ ook ML noemen. Samen bezochten ze Neerlands meest gerenommeerde eettempels en ga er maar van uit dat ze aan het begin van de avond (!) waggelend naar buiten kwamen.
Lieve René, je begrijpt natuurlijk dat je ons niet zomaar kan achterlaten. We zullen je ontzettend missen. Je intelligentie, je scherpe pen, je humor en al die andere eigenschappen die wij als gewone stervelingen grotendeels ontberen. We moeten het maar doen met de onvergetelijke herinneringen aan jou. Op de door jou (en Anneke Tot) geïntroduceerde Calvijn-lunch die in september op de agenda staat en hopelijk door mag gaan, zullen we met vrienden en bekenden van je uit de Nederlandse wijnwereld ons best doen om herinneringen op te halen aan jou als unieke, zeer gewaardeerde en onvergetelijke persoonlijkheid. Rust in vrede, lieve jongen.
Albert de Jong: ik vergeet nooit ons memorabele dinertje
Ik kan een blad vullen over de begin jaren, eind jaren 80 tot 2000, van Duitse wijn toen wij beide de fanaten waren om Duitse wijn weer op de kaart te zetten. De erkenning te geven die het verdiende.Ik vergeet nooit ons memorabele dinertje bij de Engel: 8 uur aan tafel, 14 flessen wijn, 2 personen plus Den Blijker die wat meedronk, en toen moest ik met de lege flessen het hoekje om van de keukentafel. Pas toen hadden de overige gasten in de gaten wat een bacchanaal zich afspeelde in dat achteraf hoekje. Ook het diner bij de Ente von Lehel in Wiesbaden zal mij altijd bij blijven. Helaas kunnen we de verticaal van Paul Fürst, daar zouden we nog steeds eens een datum voor plannen, nooit doen.
Fred Nijhuis: hij was een bijzondere persoonlijkheid
Vriend of geen vriend, criticus of azijnzeiker, unieke society reporter of Gert-Jan Dröge imitator, academicus of salongeleerde, vineuze aristocraat of proletariër, Master of (always free) Lunch of gastro-gulo-gulo, ex-collega of mede-scribent, orakel of docent….Je kunt veel van en over René van Heusden zeggen, maar niet dat zijn bestaan in onze wondere Hollandse wijnwereld onopgemerkt is gebleven.
Ik leerde hem kennen als cursist bij Oinos waar hij al duidelijk blijk gaf een eigen mening en stijl te hebben. Later bij Proefschrift zag ik hoe hij het plafond van het Vinodroom ruimschoots van (kurk-)deuken voorzag, deze probeerde op te vullen met mousserende wijn, terwijl hij rode wijn gebruikte om zijn visie op de onbevlekte ontvangenis weer te geven op een maagdelijk witte muur.
Hij demonstreerde me de kunst van het uitspugen en ook de praktische voordelen ervan. Ik mocht hem een keer bezoeken toen hij in België woonde (in zijn Amerikaanse tijdperk) en tijdens de rijkelijk van Champagne voorziene première van een Bond-film namen we samen met Jolande Sloet door wie er allemaal in de Nederlandse versie moest komen*. Daarna mocht ik hem doorgaans nippend aan een glaasje bubbels ook op andere recepties zijn ding zien doen en in het buitenland zag ik hem altijd intens genieten van het uitzicht op vrouwelijk schoon en een volle fles bruisend plezier.
Hij was een bijzondere persoonlijkheid en zoals ik niet weet of hij ooit het geheim achter het vaak door hem geciteerde Johannes 2:1-11 heeft ontdekt, weet ik beslist dat Nederland een spraakmakend mens armer is.
R.I.P. René
NB
Franz Lampe werd unaniem gekozen als ultiem misdadig brein.
Frank Smeets: ik had het gevoel hem wel een beetje te kennen door het lezen van zijn columns
Ik kende René helaas niet persoonlijk. Toch had ik het gevoel hem wel een beetje te kennen door het lezen van zijn columns in Perswijn bij iedere nieuwe uitgave. Vaak doordrenkt met cynisme en enige zelfspot. Een man naar mijn hart. Als wijnliefhebber heb ik mede door o.a. René zijn stukken mij meer kunnen verdiepen in al het moois dat wijn ons brengt. De focus op de oude wereld verlegd want goede Duitse wijn is inderdaad een verademing!Ik wil allen die René een meer dan warm hart toedragen veel sterkte wensen met de verwerking van dit plotsklapse verlies.Ik zal vanavond een fles Riesling openmaken ter nagedachtenis.
David Bours: één van de beste Europese wijnjournalisten
Via deze weg willen wij ons medeleven betuigen aan de redactie van Perswijn en aan de nabestaanden van de heer van Heusden. Het is een enorm gemis als iemand wegvalt die zo in het DNA van het gezamelijke doel zit, laat staan als vriend. Het werk van de heer van Heusden zal herinnerd worden als dat van één van de beste Europese wijnjournalisten. In medeleven.
Stefaan Soenen: zijn niveau van schrijven kunnen weinig schrijvers aan
Beste Lars, Ronald en Eelco (en de andere medewerkers van Perswijn),Wat een verschrikkelijke nieuws… Ik weet dat jullie vele fijne momenten met René hebben beleefd, dat heeft Lars mij verteld in ‘s Hertogenbosch. Ik vind het erg spijtig dat ik René nooit heb ontmoet, mijn eigen schuld doordat ik nog niet op een Perswijn-evenement ben geraakt. Ik had wel een beetje schrik voor zo’n ontmoeting, misschien vond René mijn columns inhoudelijk ondermaats en slecht geschreven. Zijn niveau van schrijven kunnen weinig schrijvers aan, zeker ik niet. Enfin, ik deel met hem de liefde voor koeien, daar had ik graag met hem wel eens over gesproken. Jammer.Perswijn is in rouw, ik rouw op mijn manier mee ik wens jullie veel sterkte toe. Wijnheld Rene van Heusden from Derrick Neleman on Vimeo.
Derrick Neleman: wijnheld René van Heusden
Ik moest denken aan een van de leukste filmpjes die we ooit hebben gemaakt van René als wijnheld. Je kunt je voorstellen dat ook het maken ervan samen met hem geweldig was.
Gerard Reijmer: aristocratische levensgenieter
Een zeer gewaardeerd collega is ons ontvallen. Zelden ben ik zo’n bijzondere combinatie tegengekomen van een erudiete, bijna aristocratische man, die zich bediende van een archaïsch taalgebruik en met een ongelooflijke kennis van zaken die tevens een bijkans wellustige levensgenieter was die zijn liefde voor goed gemaakte wijn -‘van een goed bekend staand huis’- en zijn liefde -‘van het ongevaarlijke soort’- voor de vrouwen in zijn omgeving niet onder stoelen of banken stak. Het was een genot om hem te zien acteren in dit leven. Hij was een heerlijk eigengereid en uitgesproken mens waar we er veel te weinig van hebben.
Hij ruste in vrede.
Sara Channell: baie dankie voor je vriendschap, steun en liefde voor mijn land
Ik hoor het hem nog zeggen: “Moet je eens luisteren” – met een pauze voordat hij verder ging – en dan deed je dat! René had goede inzichten en goed advies. Hij was een liefhebber van Zuid-Afrika – ik denk o.a. terug aan een mooie lunch met Hans Lippens en Martin Meinert, zijn interview met Johan Reyneke die hij ook in 2013 tot Wijnproducent van het Jaar uitriep en de Scali wit waar hij zo gek op was. Mooi om de film van Derrick Neleman terug te zien en Renés laatste uitspraak bij Jordan te horen: De Master of Lunch is baie tevrede. René, baie dankie voor je vriendschap, steun en liefde voor mijn land. Wij gaan je enorm missen.
Frank Smulders: ik hield van zijn typische humor
Tot mijn ongeloof en verdriet is mijn grote vriend René van Heusden overleden. Ik zag hem maar een paar keer per jaar maar ik zal hem echt missen. Ik hield van zijn typische humor en zijn onverbloemde meningen, een lichtpunt in het dorre wijnschrijflandschap van Nederland.
Nelleke Maris en Dick Speelpenning: verreweg het meest betrokken bij het werk van de wijnmakers
Gisteren bereikte ons een triest bericht. Wijnschrijver en Master Of Lunch René van Heusden van PERSWIJN is niet meer. Niet dat wij René nu zo goed kenden, maar toch bewaren wij zeer goede herinneringen aan deze humoristische en zeer geïnteresseerde man. Enkele jaren geleden was hij mee op een perstrip die wij samen met Cecile Van Berkum van Saborpuro, pure smaak organiseerden naar ons (toen deels besneeuwde) wijngebied in Zuid-Spanje. René stond als erg kritisch te boek, maar tijdens onze trip bleek daar weinig van. Hij was erg enthousiast, constructief en vroeg veel. Zonder de andere deelnemers tekort te willen doen, maar René was van alle deelnemers verreweg het meest betrokken bij het werk van de wijnmakers. Altijd had hij zijn aantekenboekje paraat, óók tijdens lunches en diners. Zelfs bij ons bezoek aan een olijfolieboerderij nabij Cordoba toonde hij zich de meest leergierige leerling. Hij schreef vervolgens een mooi en gedegen verhaal over de opkomende wijnstreek Granada.
We zullen zijn stukjes gaan missen.
Michele Shah: colleague wine writer has suddenly passed away
Very sad news to hear that René Van Heusden, colleague wine writer has suddenly passed away. It’s difficult to believe, as just over a week ago we were in Abruzzo on a press trip together. My thoughts go out to his family. Over the years it was always a pleasure to travel in a group with René. We will all miss you! R.I.P
Ingrid Larmoyeur: had trouwens net als ik ooit Duitse taal- en letterkunde gestudeerd. Dat verbond.
Na de wijncursus moe thuis. Lees je ineens dat René van Heusden plotseling is overleden. Triest bericht. Schrik ervan. Wist het nog niet.
(Eigen)wijze amaibele man. Had trouwens net als ik ooit Duitse taal- en letterkunde gestudeerd. Dat verbond.
Dit is wellicht een van de laatste foto’s van en met hem, laatst op de Tjechische ambassade. Tijdens, hoe kan het ook anders, de lunch.
RIP René, Master of Lunch.
André Sauerbier: bij hem had Duitse wijn een speciale plaats
Vanavond terwijl wij genoten van een mooi diner met oude wijnen, bereikte mij het bericht van het overlijden van René van Heusden. Als leraar Duits voelde hij zich niet op zijn plaats. Toen ik hem in de 80-er jaren leerde kennen, leek de wijnwereld hem veel interessanter. Vanaf dat moment heeft hij zich onafhankelijk en vaak ongezouten uitgesproken over wijn, de mensen in de wijnwereld en de wijnwereld. Wars van conventies waren zijn artikelen in Proefschift en Perswijn, en uitgesproken zijn mening over wijn en de mensen achter de wijn. Altijd nog koester ik de wijnreizen naar bijv. de Rhone en Bourgogne, die voor mij de passie voor wijn aanwakkerden. Bij hem had Duitse wijn een speciale plaats. Later heb ik met velen genoten van De Master of Lunch, die op humoristische wijze (mis)standen aan de kaak stelde. RIP René, de wijnwereld zal je missen.
Hans Lippens: jij was mijn favorieten journalist in de business
Mijn laatste lunch met René van Heusden bij Old Dutch in Rotterdam samen met Yvonne de hoofd Winemaker van Rupert&Rothschild en José van De Jong Deli.
René bedankt voor al jouw positieve maar ook kritische opmerkingen,maar zeker ook over mijn wijnland Zuid-Afrika.
Jij was mijn favorieten journalist in de business.
Bedankt RIP
David Cobbold: mort d’un bon camarade
Je me permets d’empiéter un peu sur l’espace de notre ami Jim pour annoncer une triste nouvelle: notre collègue néerlandais René van Heusden vient de mourir subitement à l’âge de 58 ans.Plusieurs d’entre nous le rencontrions assez régulièrement dans les voyages de presse ou les dégustations.
René était un des piliers de la revue néerlandaise Perswijn. C’était un passionné de vin, d’où qu’il vienne; mais aussi de bonne chair, de musique, de littérature, de cigares et de la vie en général. Il n’avait pas sa langue dans sa poche, il aimait appeler un chat een kat, et il n’hésitait jamais à partir à l’assaut des fausses gloires, qu’elles soient du vin ou d’ailleurs.
C’était aussi un bon camarade.
Nos condoléances à sa famille et à ses proches. Waar dan ook je bent, René, proost!
Frank Jacobs: wat zal ik hem de komende tijd vreselijk gaan missen
Een nieuwe datum stond reeds genoteerd in ons beider agenda’s…
Een datum voor de volgende gecombineerde Bestuurs- en Algemene ledenvergadering van het Gilde der Masters of Lunch. Zo’n vergadering telde altijd slechts één agendapunt: Waar en wanneer vindt de volgende vergadering plaats?
Die zogenaamde vergadering van het slechts uit twee personen bestaande Gilde was voor René van Heusden en mij slechts een alibi voor een LLLL, een Legendarisch Lange Liquide Lunch.Nu, twee dagen na het bericht van zijn plotseling overlijden, begint de keiharde realiteit pas langzaam bij mij in te dalen en volgt het besef dat het echt waar is en dat dit een abrupt en definitief einde vormt van zoveel prachtige, memorabele momenten samen en de vriendschap met een werkelijk uniek man. Het Gilde der Masters of Lunch zal nooit meer bij elkaar komen, nooit meer ‘vergaderen’, nooit meer lunchen en nooit meer samen het glas heffen.
Maar ook nooit meer dat vermanend geheven vingertje, het spottende lachje, de doordachte, wijze opmerkingen en de heerlijk vileine roddels.
René is niet meer, de eerste, en eigenlijk enige echte, Master of Lunch is niet meer, ons Gilde is niet meer.
Wat zal ik, en velen met mij, hem de komende tijd vreselijk gaan missen…
Jim Budd: very sad and shocking news
This is very sad and shocking news. I last saw René in the Loire in the latter part of this April for the first edition of Loire Millésime. My sincere condolences to his family and friends.
Jacques Hermus: hilarische wijnreisjes
Hoor net dat een bijzonder eigenzinnig, eigenwijs en toch aardig mens is overleden. Wijnschrijver Rene van Heusden, zelfbenoemd Master of (free) lunch en compagnon in een paar hilarische wijnreisjes.
Sjaak van de Graaf: in our mind thinking about him
What a strange day last Monday. On our way to Egon Müller we heared that our good friend and mentor for Magister Vini René van Heusden passed away.
We had a lot of amazing wines but where constantly in our mind thinking about him.
The quality of the wines that evening was the quality of the work he loved and did.
1997 Egon Müller Kabinett Scharzhofberger
1988 Egon Müller Spätlese Scharzhofberger
1998 Billecart Salmon Blanc de Blancs Champagne
2000 Nikolaihof Riesling ‘Vinothek’
2003 Krug Vintage Champagne
2000 Chablis 1er cru Montee de Tonnerre Domaine Raveneau
2005 Coche Dury Meursault
2009 Georg Breuer Weisser Heunisch
1929 Chateau Pichon Longueville Lalande pauillac.
1959 Chateau Corbin Michotte saint emilion grand cru classée
1987 Chateau Margaux (magnum)
2003 Vosne Romanee 1er cru Gaudichots Domaine Forey & Fils
1989 Chateau Latour Pauillac Grappillons
1959 Coteaux du Layon Moulin Touchais
1959 Chateau Rieussec Sauternes
1975 Coteaux du Layon Moulin Touchais
1975 Chateau La Tour Blanche Sauternes
2005 Egon Müller Auslese Godlkapsel Scharzhofberger
1971 Egon Müller Riesling Beerenauslese Scharzhofberger
Hervé Lalau: René van Heusden est mort
Une bien triste nouvelle: notre confrère René van Heusden est décédé inopinément à son domicile hier. Il avait 58 ans.
René était un des chroniqueurs vedettes de la revue néerlandaise Perswijn. Je l’ai rencontré à de nombreuses occasions dans des voyages de presse. C’était un passionné de vin, d’où qu’il vienne; mais aussi de bonne chair, de musique, de littérature, de cigares et de la vie en général.
C’était aussi un bon copain, qui n’avait pas sa langue dans sa poche.
Mes condoléances à sa famille et à ses proches.
Job Seuren: I.M.(L.) erelid René van Heusden
“De kwaliteit van René’s kritische beschouwing toonde zich niet alleen in de verbeterpunten aanstrepen, maar ook de positieve zaken belichten. De timing van een sommelier was voor hem van het grootste belang. Bijschenken diende te gebeuren als het glas nog net niet leeg was, een nieuwe fles als de eerste het einde begon te zien. Als je dat goed deed mocht iedereen het horen en lezen. Zijn uitbundige en Bourgondische karakter deed dan van zich spreken. Erkenning van een uitmuntend gerecht toonde zich in het theatraal leeglikken van het bord. Zelfspot was René niet vreemd, al werd het niet door iedereen als zodanig ervaren. De zelfbenoemde Master of Lunch trok zich echter weinig aan van algemene beschouwingen al kon hij zich wel opwinden over hen die ongeïnformeerd en ongefundeerd meningen toegedaan waren. Toonde je interesse in hem, toonde hij zich betrokken bij jou. Quid pro quo.””Graag zouden we hier afsluiten door te stellen dat we geen uitgesprokener Germanist kennen die tegelijkertijd zo’n levensgenieter is, maar we weten zeker dat René een lijst met minstens tien voor hem bekende namen zou geven die hem daarin zouden evenaren of excelleren. René, je bent er onvrijwillig uit gestapt net zo direct en daadkrachtig als je geleefd hebt. Concessieloos, maar wel veel te vroeg. We drinken en roken er nog een op je. En dan nog een en dan nog een. Dank voor alles. Dat is veelomvattend, maar het is dan ook veel dat je hebt gedaan. Proost..” De volledige tekst kunt u hier lezen.
Jan-Willem van der Hek: je zal gemist worden
Een bijzonder mens is heen gegaan, René je zal gemist worden, cheers van deze ‘kanperswijn’
Nicolaas Klei: flights of angels drink thee to thy rest
Nooit meer zo’n erudiete spottende opmerking horen van René, glas champagne in de hand… Flights of angels drink thee to thy rest…
Udo Göebel: gedenken met veel goede wijn en exquise gerechtjes
Wijnvriend René is overleden, wat een schok vandaag. Met een glimlach denk ik aan zijn wijze woorden, kennis, levensgenot en malle fratsen. Talloze LLLL’s (met wijn overgoten Lunches) en enkele Symposions (met wijn overgoten Diners) heb ik met hem mogen meemaken. Zelfs een keer zijn beroemdste frats, het leeglikken van zijn bord als een gerecht echt goddelijk lekker was.
Condoleances voor zijn zus en nichtjes, maar zeker ook voor de talloze vrienden uit de wijnwereld. We zullen hem enorm missen en hopelijk ook gedenken met veel goede wijn en exquise gerechtjes.
Proost René!
Jan Vegter: wat een schok
Wat een schok. Hij was mijn MV scriptiebegeleider en heeft mij fantastisch geholpen. Scherp maar ook relativerend met veel humor.
Klazien Vermeer: docent aan de Wijnacademie
Wat verdrietig dit vandaag te horen…docent aan de Wijnacademie; lekker eigenzinnig; kritisch schrijver met veel humor en scherpte. Wijnvriend bij het Symposion…niet te bevatten!
Team van Le Vin en Direct: zeer onderbouwde mening en dit in hem zeer gewaardeerd
Geachte heer De Groot, Beste Ronald, team van Perswijn,Geschokt hebben wij het bericht gelezen van het plotselinge overlijden van jullie medewerker Rene van Heusden, wij willen jullie dan ook veel sterkte wensen in deze moeilijke periode.Wij hebben Rene leren kennen als een persoon met een eigenzinnige, zeer onderbouwde mening en dit in hem zeer gewaardeerd. Zijn bijdrage (het artikel Oude Wereld versus Nieuwe Wereld) in ons Magazine “Proef op de som” ter ere van ons 20 jarig bestaan in 2013 is daar een mooi voorbeeld van.Nogmaals sterkte namens het hele team van Le Vin en Direct.
Hubrecht Duijker: knappe reportages en deskundige proefnotities
Een troost: gelukkig heeft René volop genoten van het goede. Wat niet wegneemt dat ik behalve zijn knappe reportages, deskundige proefnotities, alerte beschouwingen en kritisch luchtige columns René ook zal missen als mens, als gewaardeerde, altijd warm vriendelijke collega.
Karin Leeuwenhoek: je bent er niet meer
Erbarme Dich staat op, ‘jouw’ versie, die met Kathleen Ferrier, en ik laat mijn tranen de vrije loop. Pats, boem, je bent er niet meer.
Kathleen Ferrier, Aafje Heynis, Wagner, Bach, Schubert, het Italiaanse volkslied, zo zaten we in april urenlang te Spotify’en hier aan de keukentafel, na een lange proefsessie Duitse wijn. Jij wild dirigerend, ik ontroerd, beiden genietend, dikke pret.
Er hadden nog vele sessies moeten volgen – maar daar stak de dood een stokje voor.
Op 8 juni hadden we nota bene nog sms-contact over begrafenismuziek. Bach, Mengelberg…
Jij het gereformeerde geloof verloren, maar je ‘hield toch een deurtje open’, verklapte je me. Ik katholiek en gelovig, maar juist niet in een hiernamaals.
Ik treur om jou en al die kennis, humor en smaak die nu weg zijn, door jou zijn meegenomen in het grote blauwe niets.
Peter van Houtert: Mild und leise wie er lächelt
Inderdaad niet te bevatten. Draai alle Wager opera’s om rust te vinden. We hadden nog naar Bayreuth willen gaan en als eerste naar Tristan und Isolde in januari of februari komend jaar. Hij stuurde me nog een paar dagen voor zijn dood een heel stuk van George Bernard Swaw over de Ring. Ik moest dat absoluut lezen. Het leven gaat door en ik hoop vurig dat hij met een goed glas Riesling en een mooie sigaar, met Wagner kan discussiëren over alles wat we nog wilden weten. Sterkte Perswijn en allen. Het leven gaat gewoon door…….Mild und leise wie er lächelt.
Gido Van Imschoot: Mijn deelneming, ook namens de Vereniging van Vlaamse Sommeliers
Helaas heb ik deze boeiende man te weinig ontmoet. De laatste keer was tijdens het concours voor Europees Champagne Ambassadeur in Epernay. We hebben lange tijd staan praten tijdens het diner. We sprake toen af om elkaar later nog eens te spreken. Het is er niet van gekomen. Daar heb ik nu echt spijt van. Mijn deelneming aan zijn familie en de hele Persijn familie, ook namens de Vereniging van Vlaamse Sommeliers.
Moritz Peeters: veel sterkte met het grote verlies
Ik heb een aantal mensen al persomarjonlijk gecondoleerd maar ook via deze weg wil ik mijn medeleven betuigen aan alle collega’s, dierbaren en familie van René en u allen heel veel sterkte wensen met het grote verlies.
Ramon van Eldik: vooral geinig, om met René af en toe op een proeverij te staan proeven
Het was geinig, vooral geinig, om met René af en toe op een proeverij te staan proeven…..en dat wij samen dan het vaak lollig eens waren of werden over bepaalde zaken, vaak een beetje quasi dwars, maar dat leek maar zo. Dan praatten we even kort met elkaar en dan waren we het vaak snel eens, hoezo? Dat hoefde niet . Nou, Frank Jacobs zal dat ook wel snappen. Wij proefden slechts wat er was…..dus ernstig lauw dat ik dat niet meer met René mag/kan doen, dat wij elkaar soms al proevend tegenkwamen…en vaak het zo ervoeren, redelijk in de buurt van elkaars bevinding….tsjaaa…….
Was tof!
Mariëlla Beukers: liefde voor Duitse wijn en geschiedenis
Vanavond bereikte mij het bericht dat wijnschrijver René van Heusden is overleden. Terwijl ik net aan een Moezelwijn zat. De liefde voor Duitse wijn en geschiedenis is wat we deelden. René, je zult gemist worden!
La Branche Wijnimport: Gemis!
Wat een vreselijk nieuws, #renévanheusden de man die op geheel eigen, vaak briljante wijze, het wijnwereldje relativeerde overleden Gemis!
Jan Schoenmakers: favoriete wijnschrijver
Mijn favoriete wijnschrijver René van Heusden (eruditie, humor en superieure stijl) is overleden. Favoriete uitspraak: “maar dit terzijde”
Maarten van den Dries: geweldige criticus en bevlogen wijnman
Wat een naar Nieuws en wat een geweldige criticus en bevlogen wijnman is de wijnwereld armer !René we zullen je allemaal missen R.i.P René en sterkte voor zijn naasten
Harry de Schepper: super Vriend, super Collega, dierbare kameraad
Wat ??? Kan niet !!! Ongelooflijk treurig bericht, we hebben zoveel samen beleefd. Vorig jaar hier nog aan de moezel nog hartelijk gelachen tijdens de bootstoer, diner en ontbijt. Altijd de vrolijke noot aanslaan …
Super Vriend, super Collega, dierbare kameraad, Silvia en ik gaan je erg missen !
allez seg en zo jong van ons weggaan… ik weet het even niet meer. ???
Ons diep medeleven voor zijn familie en naasten.
Astrid Schreuders: veel sterkte met het verlies van onze Master of Lunch
Niet te bevatten dit, wat vreselijk. Familie, vrienden en collega’s van Perswijn, gecondoleerd en veel sterkte met het verlies van onze MoL.
Gert Poffers: een belangrijke schrijver
Een belangrijke schrijver voor de Nederlandse wijnwereld is helaas niet meer. Rust zacht en veel sterkte voor de nabestaanden.
Paul Schmit: een kei van een man
Als donderslag bij heldere hemel. Dit is keihard nieuws! Mijn condoleances gaan uit naar de familie. Een kei van een man is ons afgenomen.
Ron Andes: hij wist waarover hij sprak
Rene was jarenlang betrokken bij diverse activiteiten van de Wijnacademie, met name als docent voor Duitse wijnen. Dankzij zijn achtergrond als leraar Duits heeft hij Duitsland altijd met veel verve gepromoot.Achter de schermen van de Wijnacademie zette René zijn brede wijnkennis in als redacteur van het lesmateriaal van de vinologenopleiding en als lid van de examencommissie.Met zijn overlijden heeft Nederland een grote schrijver, journalist, docent, liefhebber en vooral een persoonlijkheid verloren, die altijd ongekleurd zijn eigen mening durfde te geven. Hij wist waarover hij sprak.René, we zullen je vreselijk gaan missen.We wensen nabestaanden, dierbaren en vrienden veel sterkte toe met dit enorme verlies.Namens het bestuur van de Wijnacademie,Ron Andes,Voorzitter Wijnacademie
Jan van Lissum: een van de beste Nederlandse schrijvers over wijn en gastronomie
Met het overlijden van René van Heusden verliest de Nederlandse wijnjournalistiek een in veel opzichten markante persoonlijkheid.Vorig jaar nog maakte ik met hem een reis naar Duitsland. We aten een keer samen en bespraken de situatie in het mondiale wijnlandschap. Hij had zoals altijd duidelijke voorkeuren en oordeelde keihard over enkele nationale ontwikkelingen. René van Heusden bleek opnieuw een groot liefhebber van zijn eigen vak, met heel eigen visies en perspectieven. Hij kreeg daarvoor erkenning in een kleine groep (wijn)intimi. Ik waardeerde zijn eigenzinnige visies. René nam verbaal soms te nadrukkelijk een intellectuele pose aan, waarmee hij mensen op afstand hield. Gereserveerd was hij, maar met een warm hart voor wie toegang kreeg.René werd kort na de start van Proefschrift ingelijfd als corrector en proever. Hij ontpopte zich als een leuke, betrouwbare proever met een kritische blik, soms op het cynische af. Al gauw was hij vaste kracht in het panel van het Proefschrift Wijnconcours. Ook toonde hij zijn schrijftalenten en onderzoekskwaliteiten. Zo werkte hij mee aan een onderzoek van Proefschrift naar de handel en wandel van een van de grootste aanbieders van primeurwijnen uit Bordeaux. Zijn bijdrage aan de publicaties hierover was belangrijk. Ik geloofde toen al dat René later zou uitgroeien tot een van de beste Nederlandse schrijvers over wijn en gastronomie.
Na enkele jaren namen we afscheid. Hij ging direct door naar collega-blad Perswijn, waarin hij tot aan zijn overlijden publiceerde.René van Heusden is veel te jong overleden. Mijn gedachten gaan uit naar zijn kring van nabestaanden. Ik wens hun veel kracht toe bij de verwerking van het verlies van deze markante collega.Jan van Lissum,Mede namens alle medewerkers van The Wine & Food Association.
Heleen Boom: selen verwandtschaft
Vriendschappen heb je in soorten en maten en allemaal zijn ze op hun eigen manier belangrijk in je leven. Vrienden waarbij je hart een sprongetje maakt als je elkaar weer tegenkomt, daarvan heb je er geen dozijn .
Ik heb er een paar, mijn eigen man is er een van maar ik heb er meer omdat zoals hij altijd prachtig kan zeggen ik een meisje ben dat nu eenmaal graag vriendjes is met de jongens. Die nemen het leven soms op een andere manier en benaderen het anders.. Niet dat ik geen vriendinnen heb zeer zeker wel maar dan zijn anders gekleurde vriendschappen. Sinds dit weekend heb ik een van mijn leukste vrienden verloren. Hij is zomaar doodgegaan zonder de moeite te nemen zijn schare vriendinnen op te roepen omdat hij zich een beetje ziek voelde. Met deze vriend , hij had geen facebook, kon ik ongelooflijk lachen, om alles om de wereld, de mensen het gedoe. Hij hield net als ik op een onmatige manier van wijn, was een excellente proever en nam wijn en eigenlijk alles wat hij deed heel serieus. Dat serieuze stukje liet hij liever niet al te zeer aan de wereld zien. Dan schreef hij liever over ijdelheid, opgeblazenheid, en relativeerde de boel graag een beetje.en jutte de boel een beetje op. Daarmee maakte hij niet alleen maar vrienden. Ik hield daar wel van, ik moest er om lachen ook omdat ik zag dat hij gewoon van het spel en van het spel met taal genoot.. Deze vriend was naast een groot gastronoom en wijnkenner, enorm erudiet. Hij wist echt heel veel m.n over alle dingen waar ik ook van houd, Als we elkaar troffen was er altijd wel een Wagneriaans citaat om de begroeting kracht bij te zetten, 4 kussen en “oh wat ruik je weer lekker” om vervolgens onmiddelijk door te gaan over welke boeken ik gelezen had, en welke hij aan het lezen was en wat ik dus niet moest vergeten ook aan te schaffen. Anders kreeg ik het wel toegestuurd en vice versa. Dat was alleen nog maar de literatuur. Natuurlijk las hij als Germanist alles in oorspronkelijke taal en dat gold ook voor Proust, dat deed hij wel even in het Frans, ik niet natuurlijk. We genoten, gingen naar de opera en andere muziek waar hij een encyclopedische kennis van had. we zouden naar het toneel en we zouden naar Hamburg. We bespraken het leven maakten er grappen over, we roddelden dat het een lieve lust was. Er was geen onderwerp dat niet ter sprake kwam. Er was wederzijds begrijpen en regelmatig wederzijdse correctie maar we hielden van elkaar zoals vrienden dat kunnen doen. “In het nette en totaal ongevaarlijk” zoals hij dat zo passend kon uitdrukken..Hij bezat een grote fijngevoeligheid en fijnzinnigheid en hield niet van poeha en gedoe , daar prikte hij genadeloos doorheen. Maar ook het gezegde “hoe groter geest , hoe groter beest was soms wel op hem van toepassing Nu is om in zijn eigen woorden te zeggen “felrealistisch” doodgegaan in zijn eentje op de bank en ik vind het kloten.
Rene wat ga ik je missen
Muziek opgedragen aan René van Heusden door Heleen Boom
Nienke Munnik: René over hemzelf
Ik zat even berichten van René te zoeken en toen vond ik een word doc dat hij ooit gestuurd heeft nav mijn verzoek aan Sjoerd om de teksten van de redacteuren aan te passen. Het document heb ik bijgevoegd. Volgens mij is dit nooit gebruikt. Maar wel leuk om te lezen, dit heeft René zelf geschreven. René van Heusden (1958) studeerde Duitse taal- en letterkunde en politieke wetenschappen aan de RU in Leiden en werkte nadien enkele jaren als docent in het middelbaar onderwijs. Daarvoor had hij echter al het wijnvirus opgelopen en was hij door gelukkig toeval medewerker van Wijn & Wijngaard geworden. Het vervolg laat zich dus raden. In 1990 besloot hij om zich voltijds te gaan wijden aan het schrijven over wijn. Aanvankelijk gebeurde dat onder meer bij Proefschrift. Sinds 1996 is hij echter als redacteur verbonden aan Perswijn. Daarnaast leverde hij bijdragen aan diverse vakbladen, waaronder, Distrifood, AdFundum, Drankendetail, Horeca Journal en Vino Magazine. Jarenlang verzorgde hij (web)publicaties van het Wijninformatiecentrum. In 1999 verscheen van zijn hand het boek Klare wijn, klare taal. In 1998 is René als eerste Nederlander onderscheiden met de prijs voor wijnjournalisten van de Duitse vereniging Pro Riesling. Andere activiteiten behalve schrijven over wijn zijn het vertalen van wijnteksten vanuit het Duits, Engels en Frans, evenals copywriting en het redigeren van wijnkaarten. René is als docent verbonden aan de Wijnacademie. In die hoedanigheid is hij lid van de examencommissie voor de vinologenopleiding. Eveneens is hij scriptiebegeleider van kandidaten Magister Vini. In zijn eigen hoedanigheid van Master of Lunch en erelid van het Nederlands Gilde van Sommeliers treedt hij regelmatig op als juryvoorzitter bij sommelierwedstrijden. Liefhebberijen buiten de wijn:
Lezen van literatuur en over filosofie en geschiedenis.
Longfillers roken, liefst uit Cuba.
Luisteren naar klassieke muziek, liefst in de concertzaal of de opera.
Liquide lunchen in gunstig bekendstaande eetgelegenheden.Burgerlijke staat: samenwonend met lapjeskat Frau Antje K.Uitgangspunt: Wijn is mensenwerk.Devies: Geniet met volle teugen, maar slik niet alles!
