Reportages & Reizen

“Welvarend, een grote bankensector en besneeuwde bergen. Tot het uitbreken van de burgeroorlog in 1975 was Libanon het Zwitserland van de Levant”, zegt Elie Maamari met een goed gevoel voor geografische context tijdens een masterclass in Zürich. De exportmanager en oenoloog van Château Ksara gaf niet alleen een inkijkje in de historie en de wijnen van het in 1857 gestichte Libanese wijngoed, maar ook in de veelbewogen geschiedenis van het land. 

Port en kerst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat gaat dan meestal wel om rood: Ruby of Tawny. Witte Port komt er vaak bekaaid vanaf. Het is lang een ondergeschoven kindje geweest – zowel voor producenten als consumenten was het niet iets om serieus te nemen. Vaak wat muffig, mierzoet en een zieltogend bestaan leidend op de onderste schappen van de supermarkt. Dat beeld is grondig aan herziening toe, zoals blijkt uit een proeverij van 14 gerijpte witte Ports van hoog niveau.

Duitsland is wereldkampioen mousserende wijn drinken. De dorst naar bruisend kan onmogelijk met productie uit eigen land worden gelest, er is simpelweg te weinig. En wij willen er ook graag wat van! Sekt, Duitse schuimwijn, wordt namelijk steeds beter en dat is loon naar werken.

De Portugese Dourovallei is nog altijd synoniem met Port. Terecht natuurlijk, maar droge wijnen worden steeds belangrijker in de regio, al is het maar omdat er ieder jaar iets minder Port verkocht wordt. Tegelijkertijd heeft de regio een sterke reputatie opgebouwd met zijn droge wijnen – en dat in een relatief korte tijd van ongeveer 30 jaar.

De hoogmis voor Oostenrijkse wijn, de Austrian Single Vineyard Summit, een vijfdaagse proeverij van ‘s lands belangrijkste wijngaardwijnen, had dit jaar een speciale dag ingeruimd voor Weinviertel. Veertien wijngoederen uit deze appellation, in het noordoosten van Oostenrijk, treden toe tot het “elitaire” clubje Österreichische Traditionsweingüter (ÖTW) dat zich sinds ruim dertig jaar op private basis bezighoudt met het vinden van de beste wijngaarden van het land. Daarmee zet Weinviertel een volgende stap in de richting van het maken van wijnen met een precieze oorsprongsaanduiding. Nieuwe wijnwetgeving die de mogelijkheid schept wijngaarden officieel als Erste en Grosse Lagen te classificeren, kan Oostenrijks oudste appellation (en alle andere) daarbij helpen. Maar de weg is nog lang.

Eind augustus vonden in Wiesbaden weer de jaarlijkse primeurproeverijen van de VDP.Grosse Gewächse plaats. Lars Daniëls en Magda van der Rijst waren er namens Perswijn. Hier vindt u de proefnotities van Lars van vele wijnen en een korte inleiding: “Klimaatverandering is door de bank genomen nu nog goed voor de kwaliteit van Duitse wijn. Maar de uitdagingen worden ieder jaar duidelijker. Zoals in 2022, volgend op het om heel andere redenen bijzondere 2021. De beste Grosse Gewächse weten weer te overtuigen. Maar zeker niet alle.” Lees het artikel in PERSWIJN #7 2023, verkrijgbaar in de PERSWIJN webshop.

Bekijk 257 proefnotities van Lars Daniëls.

Foto: Franzi Stegemann

Eerder zat ik met Robert Pham Aan Tafel voor de rubriek in Perswijn met dezelfde naam (editie 5 van 2023). Ik had een hippe tent in Utrecht uitgekozen, Restobar Rosie aan het Lucasbolwerk in Utrecht van Jac Rijks en Yora Galjaard. Jac kookt een moderne versie bistro-keuken met Japanse invloeden en Yora schenkt daar eigenzinnige bio- en natuur-wijnen bij. Dat leek me een leuk contrast met de klassieke wijnen van De Bruijn uit Nijmegen. Die staan tenslotte bekend om hun uitstekende selectie klassieke, exclusieve -en dure- topwijnen uit Bordeaux, Rhône en Bourgogne? Dat liep toch even anders. Robert had juist een verrassende selectie meegebracht van onbekende producenten veelal uit niet Franse streken. We proefden onder andere een niet versterkte wijn uit het sherry gebied, een mousserende ‘Ancestral’ uit Pénedes, en een oranjewijn uit Italië. Verrassende keuzes vond ik voor zo’n ‘klassiek’ bedrijf als De Bruijn. Om ons te overtuigen dat ook De Bruijn met zijn traditie van 250 jaar nog steeds met zijn tijd meegaat, nodigde Robert het gezelschap uit om nader kennis te maken met het ‘nieuwe’ assortiment.

Tijdens een korte wijntrip tien jaar geleden verloor ik mijn hart aan Umbrië, het groene hart van Italië. Vanuit schilderachtige Middeleeuwse dorpen op beboste Umbrische heuvels zoals Montefalco, Spello, Todi en Assisi krijgt men een adembenemend zicht op deze prachtige streek, die amper bebouwing kent en bezaaid is met weiland en akkers vol graan, groenten, fruit, olijfbomen en wijnstokken.