Nieuws

Na de finalewijnen sauvignon-blanc zijn nu ook de finalewijnen bekend voor de wedstrijd voor de beste Cabernet-sauvignon uit de Nieuwe Wereld, eveneens voor een maximale prijs van € 10 consument. Bij deze finale wordt de buit bijna helemaal verdeeld door de twee Zuid-Amerikaanse landen, Chili en Argentinië. Zij genieten dan ook een perfect klimaat voor het maken van Cabernet-sauvignon: intense zonneschijn in combinatie met frisheid van zee (Chili) of door een hoge ligging (Argentinië). Nu afwachten welk land de uiteindelijke winnaar gaat opleveren… Of de enige Australische wijn, de Katnook, zou met het been moeten heengaan…
Finalewijnen cabernet-sauvignon Nieuwe Wereld tot € 10
Na de finalewijnen sauvignon-blanc zijn nu ook de finalewijnen bekend voor de wedstrijd voor de beste Cabernet-sauvignon uit de Nieuwe Wereld, eveneens voor een maximale prijs van € 10 consument. Bij deze finale wordt de buit bijna helemaal verdeeld door de twee Zuid-Amerikaanse landen, Chili en Argentinië. Zij genieten dan ook een perfect klimaat voor het maken van Cabernet-sauvignon: intense zonneschijn in combinatie met frisheid van zee (Chili) of door een hoge ligging (Argentinië). Nu afwachten welk land de uiteindelijke winnaar gaat opleveren… Of de enige Australische wijn, de Katnook, zou met het been moeten heengaan…

2005 Alamos  (Argentinië) (Gall & Gall, € 7,99)                         
2005 Caliterra, Tribute  (Chili) (Wijntransport)                        
2004 Finca la Celia Reserva (Argentinië)  (Baarsma Tradition)                   
2004 Luis Felipe Edwards, Terraced   (Chili)  (Sligro)            
2002 Katnook, Founder’s Block  (Australië) (Vinites)                        
2006 Baron Philippe de Rothschild   (Chili) (Fourcroy-Lenselink)
2006 Porta Reserva   (Chili) (Qualyvines, € 7,50)                             
2004 Pérez Cruz, Reserva  (Chili)  (Tamis/Vino Via)
2004 Miguel Torres, Santa Digna  (Chili)  (Oud Reuchlin & Boelen)
2004 Viu Manent, Reserve  (Chili)  (Kwast)

Inschrijven voor Ontdek de Nieuwe Wereld is nog mogelijk! Kijk snel op www.wijnpers.nl/ontdek

Je moet toch minstens een wijnfanaat en prettig gestoord zijn, als je 1100 km rijdt om de eerste Duitse port ooit gemaakt te proeven. Ik ben in het bezit van beide eigenschappen, dus reed ik dinsdag de 13de maart met een snelheid van 180 km over een Duitse autobaan.
Op 25 km voor mijn bestemming, Bad Dürkheim, klapte mijn rechtervoorband. In enkele seconden zie je je hele leven aan je voorbijflitsen, zeggen ze, maar in mijn geval zag ik alle heerlijke wijnen uit mijn kelder voorbijflitsen, met een gevoel van intense spijt, dat ik die nu allemaal nooit zou drinken. Weer enkele seconden later leefde ik gelukkig nog en stond ik met een sip gezicht naar mijn kale velg te staren.
Een reisje naar de Pfalz. Deel 1: Sexmachine.
Je moet toch minstens een wijnfanaat en prettig gestoord zijn, als je 1100 km rijdt om de eerste Duitse port ooit gemaakt te proeven. Ik ben in het bezit van beide eigenschappen, dus reed ik dinsdag de 13de maart met een snelheid van 180 km over een Duitse autobaan.
Op 25 km voor mijn bestemming, Bad Dürkheim, klapte mijn rechtervoorband. In enkele seconden zie je je hele leven aan je voorbijflitsen, zeggen ze, maar in mijn geval zag ik alle heerlijke wijnen uit mijn kelder voorbijflitsen, met een gevoel van intense spijt, dat ik die nu allemaal nooit zou drinken. Weer enkele seconden later leefde ik gelukkig nog en stond ik met een sip gezicht naar mijn kale velg te staren. Alleen een randje smeulend rubber restte er nog. Fluitend verwisselde ik mijn wiel. Mijn teckel hielp ondertussen ook een pootje door de deuren centraal te vergrendelen. Gelukkig stond mijn achterklep nog open en ditmaal echt vloekend, moest ik via de achterbank mijn sleutels uit het contactslot vissen. Daarna gelukkig wel wat leuks:
Thomas Hensel is een van de 20 Winzers van Bad Dürkheim. Zijn 17 ha grote wijngaard bevindt zich net naast het plaatselijke “vliegveld”. Thomas is 35 jaar jong, ambitieus, energiek en moedig genoeg om vernieuwend te zijn. Hij is de maker van de allereerste Duitse rode portwijn gemaakt van de cabernet cubin druif. Thomas ontmoette enkele jaren geleden Dirk Niepoort  op een wijnbeurs. Zij hebben toen samen het plan gesmeed om portwijn te maken in Duitsland en rieslingwijn in Portugal. Dirk Niepoort is de vijfde generatie van de oorspronkelijk uit Nederland stammende familie Niepoort die port maken in Vila Nova de Gaia in Portugal.
Hensel’s eerste vintage port 2003 is verpakt in een halve liter fles. Het modern ogend etiket is ontworpen door Dorli Niepoort de Oostenrijkse vrouw van Dirk. De fles doet niet vermoeden, dat het om een port gaat. Maar eenmaal in het glas is er geen twijfel meer mogelijk. Dit is een echte portwijn: kruidig, vooral veel kersen, zachte tannines en zoete vanille. De wijn heeft 19% alcohol en is gelagerd geweest op originele vaten van Niepoort. Een echte sexmachine, dat was ook de naam die Thomas, als fan van James Brown, aan zijn portwijn wilde geven. Maar hij durfde het niet. Jammer! De port heet nu Ubermut, of te wel hoogmoed. Dit kan van alles betekenen: eigenwaan,  opgeblazenheid, zelfverheffing, maar ook moedig. Ik hou het op het laatste.
Van deze portwijn zijn slechts 2000 flessen gemaakt. De meeste zijn reeds verkocht aan de Duitse horeca. Drie liggen er nu bij mij in de kelder. Bent u een trendgevoelige wijnliefhebber en wilt u een rariteit van de bovenste plank in uw kelder. Dan zult u naar Bad Durkheim moeten afreizen. Buiten hier boven beschreven portwijn kunt bij Thomas Hensel 11 droge witte wijnen, 3 half droge witte wijnen, 6 zoete witte wijnen, 9 rode wijnen, 3 rosé wijnen en 3 sekt wijnen proeven. Ik heb vrijwel al zijn wijnen geproefd en was buitengewoon verrast door de grote verscheidenheid samen met de hoge kwaliteit. Zeker als je de prijzen in ogenschouw neemt, die tussen de 6 en de 12 Euro schommelen. Ik weet dan ook wel zeker, dat u niet met alleen een paar flessen Ubermut in de koffer terug naar Nederland zal afreizen.
Bad Durkheim ligt slechts 4,5 uur rijden van Utrecht, mits geen klapband en/of teckel.
Weingut Hensel
In den Almen 13
D-67098 Bad Durkheim
Duitsland
Tel: 00-49-6322-2460
Fax: 00-49-6322-66918
e-mail: henselwein@aol.com

Eddy Gravemaker

Coenecoop Wine Traders is een sterk groeiende importeur van wijnen uit de meeste wijnproducerende landen. Onze voornaamste klanten zijn het grootwinkelbedrijf, de groothandel en tevens de vakhandel.
Inmiddels is ons aanbod fors uitgebreid met een mooi en succesvol pakket biologische wijnen.

Om deze groei verder uit te bouwen zijn wij op zoek naar een

Product Manager M/V

In deze functie heeft u dagelijks contact met onze producenten en bent u verantwoordelijk voor een aantal van onze bestaande klanten. Ook het benaderen van potentiële afnemers behoort tot uw werkzaamheden. Kortom een veelzijdige en dynamische functie, waarvoor de volgende kwaliteiten en eigenschappen van belang zijn:

– een goede kennis van de (wijn)markt
– uitstekende beheersing (zowel in spraak als geschrift) van de Nederlandse en Engelse taal, kennis van de Frans taal is zonder meer een pré
– nauwkeurig, zelfstandig en initiatiefrijk
– groot verantwoordelijkheidsgevoel
– pakt graag aan

Wij bieden een uitdagende functie met goede groeimogelijkheden.

Bent u die enthousiaste en ondernemende man of vrouw, schrijf of mail dan vóór 27 april naar:

Coenecoop Wine Traders B.V.
Dhr. B. van den Brink
Postbus 425
2740 AK  Waddinxveen
vandenbrink@coenecoop.com

Acquisitie n.a.v. deze advertentie wordt niet op prijs gesteld.

Jeroen Smeenk, tot voor kort werkzaam als sommelier van Restaurant Le Ciel Bleu in het Amsterdamse Okura Hotel en daar om nog steeds onopgehelderde redenen abrupt vertrokken, heeft een nieuwe baan als sommelier gevonden bij Auguste in Maarssen, het restaurant van patron-cuisinier Karl van Baggem. Rijzende ster Van Baggem stelde het tot nu toe zonder sommelier, maar heeft grote plannen met zijn zaak. Hij wil binnen ongeveer anderhalf jaar verhuizen naar een volledig nieuw te bouwen onderkomen aan de Vecht. Behalve over een ondergrondse parkeergarage zal het nieuwe restaurant ook gaan beschikken over een echte wijnkelder. Zo ziet een sommelier dat natuurlijk maar wat graag.
Jeroen Smeenk, tot voor kort werkzaam als sommelier van Restaurant Le Ciel Bleu in het Amsterdamse Okura Hotel en daar om nog steeds onopgehelderde redenen abrupt vertrokken, heeft een nieuwe baan als sommelier gevonden bij Auguste in Maarssen, het restaurant van patron-cuisinier Karl van Baggem. Rijzende ster Van Baggem stelde het tot nu toe zonder sommelier, maar heeft grote plannen met zijn zaak. Hij wil binnen ongeveer anderhalf jaar verhuizen naar een volledig nieuw te bouwen onderkomen aan de Vecht. Behalve over een ondergrondse parkeergarage zal het nieuwe restaurant ook gaan beschikken over een echte wijnkelder. Zo ziet een sommelier dat natuurlijk maar wat graag.

De raad van bestuur van de groep Cointreau heeft Béatrice Cointreau ontheven van haar taak als CEO van Champagne Gosset en Cognac Frapin. Aanleiding voor deze maatregel was een ernstig verschil van mening over te volgen strategie. Haar broer streeft naar een samensmelting van de drie afzonderlijke verkoopnetwerken (likeuren, cognac en champagne) tot één enkele organisatie. Béatrice, die de afgelopen jaren verantwoordelijk was voor sterke omzetstijgingen bij zowel Gosset als Frapin, was hier op tegen. Met haar vertrek zal het in wijnland nooit meer zo worden zoals het was, aldus een aangeslagen Perswijnredacteur en Béatrice-bewonderaar René van Heusden.
De raad van bestuur van de groep Cointreau heeft Béatrice Cointreau ontheven van haar taak als CEO van Champagne Gosset en Cognac Frapin. Aanleiding voor deze maatregel was een ernstig verschil van mening over te volgen strategie. Haar broer streeft naar een samensmelting van de drie afzonderlijke verkoopnetwerken (likeuren, cognac en champagne) tot één enkele organisatie. Béatrice, die de afgelopen jaren verantwoordelijk was voor sterke omzetstijgingen bij zowel Gosset als Frapin, was hier op tegen. Met haar vertrek zal het in wijnland nooit meer zo worden zoals het was, aldus een aangeslagen Perswijnredacteur en Béatrice-bewonderaar René van Heusden.

Roy Pelgrim, chef-sommelier van Restaurant Cordial in Oss, mag zich de komende twee jaar Beste Sommelier van Nederland noemen. Op maandag 2 april liet hij in Breda tijdens het nationaal kampioenschap voor sommeliers aangesloten bij het NGS in Breda zijn medefinalisten ruim achter zich en verzekerde zich daarmee van de prestigieuze Trophée Ruinart. Ereplaatsen waren weggelegd voor Martin Verkerk, assistent-sommelier van Pelgrim in Cordial (!) en Jean-Luc Etienne, werkzaam bij Savelberg in Voorburg. Binnenkort een uitgebreid verslag van de wedstrijd.
Roy Pelgrim, chef-sommelier van Restaurant Cordial in Oss, mag zich de komende twee jaar Beste Sommelier van Nederland noemen. Op maandag 2 april liet hij in Breda tijdens het nationaal kampioenschap voor sommeliers aangesloten bij het NGS in Breda zijn medefinalisten ruim achter zich en verzekerde zich daarmee van de prestigieuze Trophée Ruinart. Ereplaatsen waren weggelegd voor Martin Verkerk, assistent-sommelier van Pelgrim in Cordial (!) en Jean-Luc Etienne, werkzaam bij Savelberg in Voorburg. Binnenkort een uitgebreid verslag van de wedstrijd.

Charly de Wijs, winnaar van de 40e editie (2006) van de internationale Prix Culinaire Taittinger, heeft op vrijdag 30 maart de bijbehorende wisselbeker ontvangen uit handen van Pierre Emmanuel Taittinger. Taittinger is verbonden aan het organiserende champagnehuis in Reims. De Wijs, ten tijde van de wedstrijd werkzaam bij De Kastanjehof in Lage Vuursche en tegenwoordig chef van bistro De Ruif van De Hoefslag in Bosch en Duin, is de tweede Nederlander die deze uiterst  prestigieuze kookwedstrijd gewonnen heeft. De enige andere die dat ooit presteerde was zijn leermeester Surjahadi Djajapermana (Hilton Hotel Schiphol), precies twintig jaar eerder.
Charly de Wijs, winnaar van de 40e editie (2006) van de internationale Prix Culinaire Taittinger, heeft op vrijdag 30 maart de bijbehorende wisselbeker ontvangen uit handen van Pierre Emmanuel Taittinger. Taittinger is verbonden aan het organiserende champagnehuis in Reims. De Wijs, ten tijde van de wedstrijd werkzaam bij De Kastanjehof in Lage Vuursche en tegenwoordig chef van bistro De Ruif van De Hoefslag in Bosch en Duin, is de tweede Nederlander die deze uiterst  prestigieuze kookwedstrijd gewonnen heeft. De enige andere die dat ooit presteerde was zijn leermeester Surjahadi Djajapermana (Hilton Hotel Schiphol), precies twintig jaar eerder.

De Prix Taittinger, in het leven geroepen ter nagedachtenis aan de in 1965 overleden Pierre Taittinger, heeft als doel eer te bewijzen aan de grote Franse keuken, die klassieke regels combineert met creativiteit en vakmanschap. Tal van sterrenkoks hebben er aan deelgenomen, onder wie de vermaarde Franse chef Joël Robuchon. (Zie www.taittinger.com/prix voor de volledige lijst van winnaars.) Voor De Wijs een springplank naar meer dan De Ruif? On verra.
Na eerder de nationale finale te hebben gewonnen in de ‘Rooi Pannen’ te Tilburg in Nederland liet hij eind vorig jaar tijdens de internationale finale in Parijs alle andere kanperswijnen, afkomstig uit België, Japan, Zwitserland, Frankrijk, Luxemburg en Italië, achter zich. De chefs, variërend in leeftijd van 24 tot en met 39 jaar, kregen de opdracht een tarbot in zijn geheel te bereiden, gevuld met kreeft en met een saus. Daarbij moesten zij drie garneringen naar keuze en twee sauzen, waaronder één bereid met Champagne Taittinger, serveren. Tot slot werd hen gevraagd een citroen-merengue taart te bereiden. Een kolfje naar de hand van De Wijs, die én van vis én van desserts houdt. De jury stond onder leiding van Jaques Pourcel, van Jardin des Sens in Montpellier.

Charly de Wijs heeft het talent voor koken wellicht in zijn genen. Zijn vader was namelijk tot 1989 patron-cuisinier van het befaamde restaurant Auberge La Provence in Laren, een van de eerste sterrenrestaurants in Nederland. Een glunderende vader De Wijs behoorde evenals leermeester Djajapermana tot de genodigden voor de lunch in De Hoefslag waarbij de winnaar in het zonnetje werd gezet. Chef van dienst was Andres Delpeut, die na zijn recente overstap van De Roggebot in Ermelo zijn draai in Bosch en Duin perfect lijkt te hebben gevonden. ‘Klassiek Frans’ in de zin van de Prix Taittinger was het menu niet echt, maar wel bijzonder goed. Geen verrassing voor wie wel eens eerder bij Delpeut gegeten heeft. En wat is/blijft De Hoefslag toch een mooie zaak. Zeker wanneer de lente zich laat voelen in de serre en de champagne rijkelijk vloeit…

René van Heusden, ML

Het menu van het déjeuner à l’honneur du Prix Culinaire 2006:

Amuses

Champagne Taitinger Brut

***
Lamellen van heilbot met appeldressing en laurier en een rokante aardappelcilinder
Lamelles de flétan avec sa sauce aux pommes et laurier et un roulleau croustillant de pomme de terre

Champagne Taittinger Prélude Grands Crus Brut

***
Konijnenrug met coscous op smaak gebracht met dragon en sinaasappelrasp, licht zoete jus van konijn
Râble de lapin avec couscous assaisonné à l’estragon et zeste d’orange râpé, et le jus légèrement sucré du lapin

Champagne Taittinger Rosé Prestige Brut

***
Rosé gebraden sukade, puree van knolselderij met vanille, cannelloni gevuld met ossenstaart en bedekt met een gratineersaus en ossenstaartjus
Boeuf rôti rosé, purée de céleri-rave à la vanille. Cannelloni farci de queue de boeuf nappé de sa sauce à gratin, jus de queue de boeuf

2002 Volnay 1er Cru Caillerets, Domaine Bouchard Père et Fils

***
Tarte tatin van perzik met fangipane en roomijs van witte chocolade
Tarte tatin aux pêches avec frangipane et crème glacée au chocolat blanc

Champagne Taittinger Nocturne Sec

http://www.hoefslag.nl/

In afwachting van een nader onderzoek heeft de administratieve rechtbank van Bordeaux het vorig jaar van kracht geworden klassement van Saint-Emilion tijdelijk ongeldig verklaard. De rechtbank uitte serieuze twijfel over de totstandkoming van het klassement en sluit niet uit dat bepaalde bedrijven het slachtoffer geworden zijn van een partijdige selectieprocedure. Hiermee steunt ze in feite de klacht die ingediend was door de châteaux La Tour du Pin Figeac, Cadet Bon, Guadet en la Marzelle, die alle vier degradeerden. De rechters stelden ondermeer vast dat slechts zeven van de in totaal 95 betrokken bedrijven daadwerkelijk bezocht waren en dat kanperswijnen ongelijk behandeld waren.
In afwachting van een nader onderzoek heeft de administratieve rechtbank van Bordeaux het vorig jaar van kracht geworden klassement van Saint-Emilion tijdelijk ongeldig verklaard. De rechtbank uitte serieuze twijfel over de totstandkoming van het klassement en sluit niet uit dat bepaalde bedrijven het slachtoffer geworden zijn van een partijdige selectieprocedure. Hiermee steunt ze in feite de klacht die ingediend was door de châteaux La Tour du Pin Figeac, Cadet Bon, Guadet en la Marzelle, die alle vier degradeerden. De rechters stelden ondermeer vast dat slechts zeven van de in totaal 95 betrokken bedrijven daadwerkelijk bezocht waren en dat kanperswijnen ongelijk behandeld waren. Op welke termijn het gerecht een definitieve beslissing velt, is nog niet bekend.
In Bordeaux moet men enigszins met de uitspraak in zijn maag zitten. De beslissing is precies een maand gekomen na de nietigverklaring van het klassement van de Crus Bourgeois om redenen van gelijke aard, uitgerekend aan de vooravond van de primeurproeverijen 2006. Wordt vervolgd!

Was het Frans of Amerikaans eiken? Wie zal het zeggen. Maar de stand van Terrana was absoluut ‚overoaked’. De wanden van de stand waren medium toast –zou ik zeggen, het interieur had de blondbruine kleur van nieuwe barriques. Al dit hout bevatte veel klassewijnen, in diverse prijscategorieen en uit een breed portfolio aan herkomstgebieden. „Een stand op Prowein kost een paar centen maar het is toch de moeite waard“, meende Frank Smulders. „En ook de grootte en aankleding van de stand zijn belangrijk; op de een of andere manier beoordelen mensen de serieusheid van de business toch aan de uitstraling van de stand.“
Was het Frans of Amerikaans eiken? Wie zal het zeggen. Maar de stand van Terrana was absoluut ‚overoaked’. De wanden van de stand waren medium toast –zou ik zeggen, het interieur had de blondbruine kleur van nieuwe barriques. Al dit hout bevatte veel klassewijnen, in diverse prijscategorieen en uit een breed portfolio aan herkomstgebieden. „Een stand op Prowein kost een paar centen maar het is toch de moeite waard“, meende Frank Smulders. „En ook de grootte en aankleding van de stand zijn belangrijk; op de een of andere manier beoordelen mensen de serieusheid van de business toch aan de uitstraling van de stand.“

Dag 3 was wederom een drukke dag voor hal 6. Ik proefde de wijnen van Delaire uit Zuid-Afrika en was onder de indruk van de kwaliteit. Loepzuiver en zowel wit als rood intens en complex. Vooral de unoaked chardonnay sprak tot mijn verbeelding. Hoewel men aanvankelijk bijna 9 euro fob vroeg, werd de prijs naarmate de beurs vorderde, naar beneden bijgesteld. Gelukkig maar.

Oostenrijk was ook dit jaar weer gigantisch goed bezocht. Misschien van alle hallen wel het beste. Proefde de wijnen van Fritsch (fantastisch), Markowitsch (ook uit Carnuntum en ook erg goed), en Hirsch (top).

In het basissegment zie ik steeds vaker mensen overstappen van Zuid-Frans naar Spaans (zoals uit La Mancha of Calatayud). Dit zijn de wijnen die varieren van minder dan een euro tot anderhalve euro per fles en de kwaliteit die je daar tegenwoordig voor krijgt, is enorm.

Inmiddels is iedereen begonnen met inpakken en opruimen; een triest gezicht. Elke stand heeft tientallen flessen wijn die half vol worden achtergelaten en door de organisatie worden verwijderd. Alles bij elkaar moeten dat duizenden, tienduizenden flessen wijn zijn, zonde.

Prowein heeft echter andermaal aangetoond een belangrijke wijnbeurs voor wijnprofessionals te zijn, en heel toegankelijk voor de Nederlandse handel. Bijna alle wijnlanden zijn vertegenwoordigd en zijn gemakkelijk te vinden. Een dag Prowein is bovendien een goede gelegenheid bestaande contacten te onderhouden, elkaar weer eens in de ogen te kijken en afspraken voor de rest van het jaar te maken. Mocht u er dit jaar niet bij zijn geweest, de data voor Prowein in 2008 staan al vast: 16-18 maart 2008. Bis dann!

— Update dag 2 —

Je zou het niet zeggen maar Prowein is een relatief kleine beurs. Slechts 5 hallen zitten weliswaar propvol met producenten op zoek naar nieuwe contacten. Boot bijvoorbeeld, de internationale beurs voor plezierjachten en zeilboten zorgt voor 17 gevulde hallen.

Samen met Tom Dukker van Callia en Salentein sprak ik met Mario Giordano van Wines of Argentina. Het blijkt dat Nederland een steeds aantrekkelijker land wordt voor Argentijnse wijn. Giordano bevestigde dat Nederland na de Verenigde Staten en Engeland wereldwijd de derde afnemer is van Argentijnse wijn. Wij hebben Canada en Ierland ingehaald. Zou het Maxima-effect een rol spelen?

Wist u dat?
Hal 6 lijkt vooralsnog de grootste trekpleister te zijn. Daar staan Australie, Chili, Argentinie, Zuid-Afrika, Spanje en Portugal. Wat dat laatste land betreft, sprak ik met Miquel Roquette, de marketing manager van Quinta do Crasto. Enkele details uit dit gesprek: zoals iedereen weet, kunnen wijnen die in aanmerking willen komen voor een vintage tot drie keer worden aangeboden aan de autoriteiten in het tweede jaar dat de wijn op vat ligt (zoiets als in maart, mei en juni). In het succesvolle vintagejaar 1994 werden in eerste instantie 80% van alle aangeboden portwijnen geweigerd aangezien de kwaliteit niet voldoende zou zijn. Interessant gegeven gezien het feit dat zowel Fonseca als Taylors in dat jaar niet minder dan 100 punten kregen van de Wine Spectator. Tot 1991 wird Port vooral veel in bulk verkocht. De grootste markt voor bulkport was Canada –vooral Quebec- gevolgd door Frankrijk. Toen de Portugezen in 1991 besloten geen bulkleveringen meer toe te staan, zijn de monopolies in Canada erg kwaad geworden. Zo kwaad zelfs dat men de port op fles heeft geboycot, en niet zomaa, nee, negen jaar lang. Negen jaar lang kwam er geen port Canada binnen..
Quinta do Crasto heeft afgelopen weer fors geinvesteerd in land in de Upper Upper Douro. Land is daar nog niet zo duur (3.000-5.000 euro per hectare) maar de licenties om wijngaarden aan te leggen kosten al snel 65.000 per hectare!

Quiz-vraag
Ik zou graag plausibele verklaringen willen horen waarom dat de accijns op mousserende wijn zo ridicuul hoog is. Accijns op stille wijn is 44 eurocent, op mousserende wijn tot 3 bar is dat al 80 eurocent en voor alle methode traditionnel (tussen 4 en 5 bar) moet over elke fles 1,51 euro betaald worden. Waar komt deze discriminerende accijnsregeling vandaan? Wie het weet, mag het me vertellen op: cees@wijnpers.nl.

— Vorig verslag —

Vandaag is voor de 14e keer de belangrijkste internationale wijnbeurs voor professionals ter wereld van start gegaan: Prowein in Dusseldorf. Kon men in 1994 nog slechts 321 exposanten welkom heten en ruim 1500 bezoekers, anno 2007 is het aantal exposanten meer dan het dubbele van het aantal bezoekers van indertijd (3.041). En ook qua bezoekers verwacht Monika Kissing van de Messe dit jaar aanzienlijk meer bezoekers dan de ruim 32.000 van afgelopen jaar.

Wat is er nieuw? Zomerwijnen staan centraal in de diverse paviljoens en dat betekent meer aandacht voor rosé dan ooit tevoren. Maar ook zullen in diverse hallen mousserende wijnen meer dan normale aandacht krijgen. Na twee jaar afwezigheid is Nieuw-Zeeland weer terug op Prowein. Georgië pakt uit met een grote stand met veel aandacht voor de nieuw ontdekte (maar 8.000 jaar oude) druif Kartuli Saadreo. Mallorca presenteert voor het eerst in een gezamenlijke stand hun zonnige wijnen en uiteraard zijn er talloze Duitse initiatieven. Zoals de SuedPfalz connection met de topproducenten uit de Pfalz en ‚Simply Wine’  met daarin 8 jonge vooruitstrevende wijnboerenuit niet minder dan 6 Duitse wijngebieden. Vanuit Oostenrijk proberen de wijnboeren uit het minder bekende wijngebied Wien zich dit jaar extra te profileren onder de naam ‚WienWein’.

Frankrijk zal tijdens Prowein belangrijke trends en ontwikkelingen presenteren hetgeen zeker de nodige aandacht zal trekken, want we weten allemaal dat het niet zo goed gaat met onze Gallische vrienden. Ook zal er uitleg komen over de introductie van weer een nieuwe categorie `Vin de France` die in zekere zin revolutionair is gezien het nationale karakter dat deze categorie draagt.

Prowein biedt echter nog veel meer; voor wijnprofessionals een ideale gelegenheid hun producenten te spreken of nieuwe leveranciers op te sporen.

Cees van Casteren

Mijn goede vriend Karel de Graaf, nooit te beroerd de knuppel in het hoenderhok te gooien, heeft onlangs in het openbaar de vraag gesteld hoe wijnhandel en pers  het in Nederland eendrachtig voor elkaar hebben  gekregen de consument tot zo’n laag kwaliteits- en prijsniveau te brengen als het gaat om het aankopen en drinken van wijn.  Zijn antwoord was: een gebrek aan opleiding.  Speelt zeker een rol.
Maar zelf benader ik het liever vanuit een andere invalshoek:
Mijn goede vriend Karel de Graaf, nooit te beroerd de knuppel in het hoenderhok te gooien, heeft onlangs in het openbaar de vraag gesteld hoe wijnhandel en pers  het in Nederland eendrachtig voor elkaar hebben  gekregen de consument tot zo’n laag kwaliteits- en prijsniveau te brengen als het gaat om het aankopen en drinken van wijn.  Zijn antwoord was: een gebrek aan opleiding.  Speelt zeker een rol.
Maar zelf benader ik het liever vanuit een andere invalshoek: het eeuwige gemekker over prijs-kwaliteitsverhouding is volgens mij de hoofdschuldige.  Uiteraard is prijs een factor om rekening mee te houden, maar ik constateer  tegelijkertijd een aantal belangrijke punten waar het gaat om prijs en kwaliteit.Ten eerste valt het mij op dat heel veel mensen eigenlijk geen idee hebben van echte kwaliteit bij wijn. Ik weet heus wel dat topwijnen vandaag de dag niet bepaald goedkoop zijn, maar als je je als wijnliefhebber of wijnprofessional  een mening wilt kunnen vormen over de kwaliteit van wijn, laat staan deze ook nog luidkeels te ventileren, dan lijkt het me toch echt een vereiste om enige ervaring te hebben met het proeven van echte topkwaliteiten. Ik constateer steeds weer dat zeer weinig mensen in Nederland die ervaring hebben, laat staan kwaliteit ‘blind’ herkennen.
Ten tweede wordt de mantra prijs-kwaliteitsverhouding door handel, horeca en consument tegelijk, veel te vaak gebruikt om het gebrek aan kwaliteit in wijn goed te praten. Ook het nooit of weinig drinken van echt goede wijnen wordt hiermee weg geredeneerd, aangezien deze per definitie ’ te duur voor wat het is’ worden verklaard.  Een ergerlijke opstelling, vooral als je beseft dat men deze te dure wijnen nooit  proeft. Dus waarop die waarneming dan gebaseerd is, blijft mij een raadsel.
Ten derde wordt het tot bijbelse proporties uitgegroeide  woord ‘prijs-kwaliteitsverhouding’  door velen inmiddels synoniem gezien aan ‘kwaliteit’. Matige wijn wordt als ‘goed’ beoordeeld, maar als je daar dan over doorvraagt, blijkt men te bedoelen ‘goed voor de prijs’. En dat is heel iets anders.
Ik ben er van overtuigd dat door het steeds maar hameren op prijs-kwaliteitsverhouding, eerst door de wijnhandel, daarna door iedereen, de kwaliteit van wijn in Nederland in een neerwaartse spiraal  is beland. Ik stel dan ook voor dat wij, als neem ik aan wijnminnend deel van Nederland, het PKV  woord nu definitief naar de vuilnisemmer van het wijnjargon verbannen. Weg ermee, niet meer over hebben.  Dan kunnen we de dingen eindelijk weer gewoon bij de naam noemen, troep ‘troep’ noemen, en het woord ‘top’ reserveren voor echte top, en niet voor gunstig  geprijsde middelmaat. Dank U.