Nieuws

Onlangs vertrok ik voor een korte wijnreis naar Spanje om er zo achter te komen wat een land als Spanje de Nederlandse wijntoerist zoal te bieden heeft.
Utiel-Requena
Onze reis begon in het D.O. gebied Utiel-Requena. In Utiel bezochten we bodega Aranleón. Deze bodega, opgericht in 1927, is sinds een aantal jaren bezig met een algehele make-over.
Onlangs vertrok ik voor een korte wijnreis naar Spanje om er zo achter te komen wat een land als Spanje de Nederlandse wijntoerist zoal te bieden heeft. Daarnaast een uitgelezen kans om te genieten van de overheerlijke maaltijden, wijnen en de Spaanse zon.

Utiel-Requena
Onze reis begon in het D.O. gebied Utiel-Requena. In Utiel bezochten we bodega Aranleón. Deze bodega, opgericht in 1927, is sinds een aantal jaren bezig met een algehele make-over. De verbouwing, die inmiddels al klaar had moeten zijn, is nog in volle gang.
De wijngaard bestaat uit ongeveer 40 hectare, is opgedeeld in 2 gedeelten
en bevindt zich op 700 meter hoogte. In het eerste gedeelte, “El Churro”,
staan oude wijnstokken die niet geïrrigeerd worden met de druivensoorten
 Bobal en Tempranillo. Het tweede, “Los Rincones,” met jonge stokken,
waar wel geïrrigeerd wordt met de druivensoorten Syrah,
Cabernet Sauvignon, Merlot en Bobal. Deze laatste druif is typisch
voor deze regio en heeft een specifiek, robuust karakter. Een druif die je
echter niet zo snel als cepagewijn zult terugvinden, maar die wel heel
mooi is in combinatie met andere druiven.

Aranleón
is in deze regio het laatst met oogsten. Maria Sancho, commercieel directeur, legt ons uit dat dit ten goede komt van de kracht, intensiteit en aroma’s van de wijn, maar dat de plukkers hier niet zo blij mee zijn. Het druist in tegen hun natuur en natuurlijk bestaat er ook het risico van slecht weer waardoor de oogst kan mislukken, toch riskeert Aranleón dit risico.
Aranleón is een bedrijf waar jonge gepassioneerde mensen werken. Het bedrijf wil niet pretentieus overkomen maar zich wel onderscheiden. Ze zijn heel ecologisch bezig, verkopen hun wijn in flessen met een aparte vorm, van licht glas en licht van gewicht. Ook hun wijnen zijn ecologisch en dat houdt in dat ze pas na het 3e jaar van botteling op de markt mogen komen.

Wij proefden een aantal wijnen waaronder de Aranleón Solo 2004. Deze wijn uit 30% bobal, 40% tempranillo en 30% syrah heeft gerijpt fruit, vijgen, pruimen in de smaak, voldoende zuren en zeker bewaar potentieel.
De Arbol blanco, een nieuwe wijn nog zonder etiket. De naam doet vermoeden dat het een witte wijn is, maar dit is niet het geval. Het is een symbolische naam, bedacht door een van de eigenaren. Deze wijn bestaat uit 30% tempranillo, 30% bobal, 20 % syrah, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. In de smaak rijp fruit, mint, balsamico, mokka, chocolade. Deze wijn is gerijpt op Hongaars eiken, vandaar de balsamico smaak.

Wij vervolgden onze reis de volgende dag naar Albacete, meer het binnenland in. Vlakbij het pittoreske plaatsje Chinchilla de Monte Aragón, bevindt zich bodega Aljibes. We werden hartelijk ontvangen door Javier Fernández Sanz, de export manager die ons op deze nationale feestdag, 12 oktober, toch een rondleiding wilde geven.

Aljibes
is een pretentieus bedrijf, met zelfs een eigen stoeterij, een hobby van een van de eigenaren. Het opende zijn deuren in 1999 en is van alle gemakken voorzien om klanten en gasten te ontvangen. Zo beschikt de bodega over een professioneel proeflokaal en wijnwinkel. De wijngaard ligt op een hoogte van 1000m en is een van de weinige bodega’s in Spanje op deze hoogte. Ideaal voor deze hoogte zijn de franse druivenvariëteiten, waar hier dan ook veel mee gewerkt wordt. In totaal worden er 9 druivensoorten verbouwd op 250 hectare.
De wijnen vallen onder de noemer Vino de la Tierra de Castilla oftewel landwijn. De bodega is niet op een D.O. benaming gebrand omdat dit hun beperkt in de productie. Ze willen wijnen maken op hun eigen manier zonder restricties. Ze onderwerpen hun wijnen aan een strenge selectie met een eigen puntensysteem en hebben wijnstokken van diverse leeftijden waaronder een 80-jarige Grenache. Ze richten zich vooral op de Amerikaanse markt en hopen daar binnenkort China aan te kunnen toevoegen.

Het verschil in de wijnen bestemd voor de Amerikaanse markt, heel toegankelijk, en die voor Spanje en Europa, complexer, was goed te proeven.
Wij waren zeer gecharmeerd van de Aljibes Cabernet Sauvignon 2004, gemaakt van 100% Cabernet Sauvignon. Een wijn vergelijkbaar met die uit de Bordeaux, alleen moet deze wijn het hier alleen doen en dat doet hij goed. Door de grote verschillen in dag en nacht temperatuur, en de vele zonuren, levert dit een krachtige wijn op, met rijp rood fruit, fijne zuren en ronde tanninen.
De Aljibes Syrah, van 100% Syrah druiven van een uiterst strenge selectie, doet het ook goed. Een complexe wijn,  met de smaak van zwart fruit, met zachte, enigszins zoete tanninen die nu gedronken kan worden maar ook nog even kan liggen.
De wijn is in balans en een goede begeleider van de stoofschotels die zo kenmerkend zijn voor dit deel van Spanje.
Al met al een indrukwekkende bodega waar we zeker meer van gaan horen
 
Lahoz
Onze laatste stop maakten we in Tomelloso, nog meer landinwaarts richting Ciudad Real, bij bodegas Lahoz. Ook een vrij nieuwe bodega die pas in 2004 zijn eerste wijn maakte. Piet is hier al eerder geweest en dat is te merken. Hij wordt hartelijk ontvangen. Oscar Martin Ventas, de exportmanager en Carlos Perez, de wijnmaker, zijn onze gastheren voor deze dagen. We verblijven op de bodega zelf, die beschikt over een aantal zeer mooie hotelkamers.

De bodega heeft maar liefst 3 wijngaarden met elk hun eigen druivenvariëteiten, met een totaal van ongeveer 500 hectaren op een gemiddelde hoogte van 300m. De bodega behoort tot een van de grotere van Spanje. Er is voornamelijk Tempranillo aangeplant maar hiernaast ook Airén, Sauvignon Blanc, Merlot en Syrah.
Er wordt gewerkt met verschillende merken Tonneliers, en verschillende soorten eiken in diverse combinaties.

Alle tanks waaronder enkele van
80.000l bevinden zich in de kelder
van de bodega. Dit geeft meteen de
omvang van de bodega aan.
De beneden verdieping is helemaal geweid aan het wijn maken, met laboratorium en proeflokaal. De bovenverdieping dient als restaurant en relaxruimte en daarboven bevindt zich nog een grote ruimte voor groepsbijeenkomsten.

Wij hadden het geluk wijnen te proeven van de nieuwe oogst, waarvan enkele zich nog in de experimentele fase bevinden.
De Sauvignon is helemaal uitgefermenteerd en heeft die typische buxusgeur in de neus. Daarnaast ook de rijpheid van perzik en peer. Een Sauvignon die het zeker goed zal doen als hij over een jaar op de markt komt.
Op het moment is Carlos aan het experimenteren met een rosé met een klein bubbeltje, want zo zegt hij, “het aantal liters Lambrusco dat jaarlijks uit Italië geïmporteerd wordt is enorm. Dat moeten wij toch ook kunnen”.
Daarnaast proefden we 2 Tempranillos. De eerste jong, fruitig, de malolactische gisting al ondergaan. Een wijn die meteen op de markt gebracht kan worden.
En de tweede die meer structuur , body en tanninen heeft en op hout gelagerd zal worden en een aantal jaren zal moeten rijpen.

Deze jonge bodega is op de goede weg en maakt momenteel kwalitatief goede wijnen voor een nog kleine afzetmarkt. Zij zullen zich in de toekomst beslist ook gaan toeleggen op een grotere afzet buiten Europa en in hun eigen land.

Catame
Is de naam van een wijnbar die we per toeval ontdekten op onze tocht door Toledo, een van de oudste steden van Spanje en de oude hoofdstad van het land. Catame betekent zoveel als proef me en dat moet je zeker gaan doen als je in Toledo bent. Laat de toeristische restaurantjes voor wat ze zijn en ga bij deze wijnbar overheerlijke tapas uit de regio eten. De eigenaar, Rafael Morales, een bekende van de mannen
die bij Lahoz en Aljibes werken (de Spaanse wijnwereld is erg klein, merkte ik) heeft dit concept een aantal maanden geleden opgezet en is zeer tevreden met de uitkomst. Er worden mooie wijnen geschonken, vooral uit de regio, en de bar is heel functioneel opgezet zodat er wijnproeverijen en cursussen gehouden kunnen worden. Een leuk adres, het doet een beetje trendy aan, maar zeker de moeite van een bezoek waard.

Simon van der Heide

We hebben wel eens de neiging bepaalde wijnen op een voetstuk te zetten. In ons hart weten we wel dat grote namen te duur zijn, en dat er flink wat marketing achter zit, maar in de praktijk staan bepaalde wijnen gemakkelijk op een voetstuk –al is het maar door hun prijs.
Roederer Cristal is één van die wijnen, bijna mytisch door zijn hoge prijs en beperkte beschikbaarheid. Als de hiphopscène meldt dat er ruzie is met Cristal en dat deze wijn in de ban wordt gedaan,
We hebben wel eens de neiging bepaalde wijnen op een voetstuk te zetten. In ons hart weten we wel dat grote namen te duur zijn, en dat er flink wat marketing achter zit, maar in de praktijk staan bepaalde wijnen gemakkelijk op een voetstuk –al is het maar door hun prijs.
Roederer Cristal is één van die wijnen, bijna mytisch door zijn hoge prijs en beperkte beschikbaarheid. Als de hiphopscène meldt dat er ruzie is met Cristal en dat deze wijn in de ban wordt gedaan, is dat groot nieuws. Uniek dus om een serie jaargangen Cristal te proeven en de proef op de som te nemen: hoe goed is Cristal eigenlijk? Het antwoord: heel goed, maar het blijft toch ook gewoon maar Champagne, heel goede Champagne, dat zeker.

Laten we de geproefde jaren even langs lopen, dat maakt meer duidelijk. Eerst de 2000. Een prachtige wijn, maar waarom nu al op de markt gebracht? Vroeger bleef de Cristal wat langer in de kelders, maar blijkbaar is daar geen geduld meer voor. Een prachtige Champagne, zeer intens en krachtig, maar nog heel gesloten en nog veel te jong. 1999 is een stuk toegankelijker, wat lichter, maar heel verleidelijk, vineus, jeugdig, krachtig, pure verleiding.
Heel interessant was het drietal klassieke jaren: 1990, 1989 en 1988. 1990 was heerlijk, getoast, wel al duidelijk gerijpt, met noten en wat karamel. Prachtig, maar zoals veel ’90-ers al enigszins op leeftijd. 1989 heeft misschien niet dé reputatie, maar toonde zich heel fraai: prachtig breed, getoast, machtig en vol, een wijn voor bij de maaltijd, maar wat een geweld en lengte, met nog de nodige reserve, mooie zuren en citrus. 1988 is eveneens fraai, eigenlijk gesloten nog, hoewel hier de wijn duidelijk toonde dat Cristal ook maar een gewone ‘sterveling’ is: van de twee flessen was er één duidelijk verder ontwikkeld dan de ander, met zelfs wat oxidatieve elementen, aan het eind van zijn leven. De goede fles heeft mooie zuren, bijna streng zelfs, finesse, een mooie lengte en veel klasse, maar niet de diepte van de ’89-er. De vraag is of hij ooit de complexiteit van de andere jaren zal krijgen. Een bijzondere afsluiting van een zeer belangwekkende proeverij.

Ronald de Groot
Importeur: Walraven|Sax

In een poging de overproductie van wijn te beperken is sinds 2005 een programma opgestart om wijngaarden te rooien, ondersteund door de Europese Unie, die speciaal voor dit doel rooipremies beschikbaar heeft gesteld. In gebieden waar de crisis in de wijn het ernstigst is, zoals in de Languedoc-Roussillon en de Bordeaux, hebben de interprofessions, de overkoepelende organisaties van wijnboeren, de premies verhoogd, om de boeren extra te stimuleren hun wijngaarden te rooien. Met spanning worden nu de cijfers over 2006 afgewacht,
In een poging de overproductie van wijn te beperken is sinds 2005 een programma opgestart om wijngaarden te rooien, ondersteund door de Europese Unie, die speciaal voor dit doel rooipremies beschikbaar heeft gesteld. In gebieden waar de crisis in de wijn het ernstigst is, zoals in de Languedoc-Roussillon en de Bordeaux, hebben de interprofessions, de overkoepelende organisaties van wijnboeren, de premies verhoogd, om de boeren extra te stimuleren hun wijngaarden te rooien. Met spanning worden nu de cijfers over 2006 afgewacht, maar alles wijst er op dat de gestelde doelen bij lange na niet worden gehaald. In de Bordeaux bijvoorbeeld zouden in drie jaar 10.000 hectare moeten worden gerooid. De rooipremie bedroeg voor 2006 maar liefst € 15.000 per hectare. Niettemin zijn er naar schatting in 2006 niet meer dan 1200 hectare verdwenen, tegen nog altijd 1800 in 2005.  Dat betekent dat in 2007 nog 7000 hectare zouden moeten worden aangepakt om het uiteindelijke doel te bereiken, hetgeen een illusie kan worden genoemd, zeker nu de premie ook lager is, € 12.000 per hectare. Het wijngaardareaal is in twee jaar met ruim 2% verminderd, en dat zet geen zoden aan de dijk. De Languedoc-Roussillon boekte iets meer succes, met een vermindering van zo’n 4% in 2005 en 2006, dus bijna 8% in totaal. Maar in zijn totaliteit is het veel minder dan verwacht en lang niet genoeg om de overproductie effectief te bestrijden. Als de Fransen nu eens zouden proberen gewoon hun wijn te verkopen en die daar ook geschikt voor te maken. Sommigen zijn daar in elk geval érg goed in…

Château d’Yquem ziet het groot wat betreft de jaargang 2005. Het zal die wijn voor het eerst in zijn geschiedenis uitbrengen op nebuchadnezar, een fles met een inhoud van 15 liter. Zowel in het Verenigd Koninkrijk als in de Verenigde Staten zijn er 50 van aangeboden in voorverkoop.  Prijs: omgerekend 12.850 euro per fles. Het château houdt er zelf 20 voor wat zeer fraai omschreven wordt als ‘toekomstig gebruik’. Kopers van dit lekkers moeten trouwens nog wel even geduld hebben, want Yquem 2005 zal pas in 2009 gebotteld worden.
Château d’Yquem ziet het groot wat betreft de jaargang 2005. Het zal die wijn voor het eerst in zijn geschiedenis uitbrengen op nebuchadnezar, een fles met een inhoud van 15 liter. Zowel in het Verenigd Koninkrijk als in de Verenigde Staten zijn er 50 van aangeboden in voorverkoop.  Prijs: omgerekend 12.850 euro per fles. Het château houdt er zelf 20 voor wat zeer fraai omschreven wordt als ‘toekomstig gebruik’. Kopers van dit lekkers moeten trouwens nog wel even geduld hebben, want Yquem 2005 zal pas in 2009 gebotteld worden.

Voor alle deelnemers aan de kerstprijsvraag van PersWijn volgen hieronder de vragen met de antwoorden. In de komende PersWijn staan de prijswinnaars, u kunt met onderstaande vragen en antwoorden zelf alvast inventariseren hoeveel goede- en foute antwoorden u had.
Voor alle deelnemers aan de kerstprijsvraag van PersWijn volgen hieronder de vragen met de antwoorden. In de komende PersWijn staan de prijswinnaars, u kunt met onderstaande vragen en antwoorden zelf alvast inventariseren hoeveel goede- en foute antwoorden u had.

01. Welke druif heeft als synoniem ‘Holländer’?
→  Riesling 

02. [foto: VDP-logo Traubenadler / KQ01]
      Welke organisatie heeft de ‘Traubenadler’ als beeldmerk? 
→  VDP. Die Prädikatsweingüter. De afkorting VDP staat voor: Verband
      deutscher Prädikatsweingüter.

03. Wat is de Duitse uitdrukking voor malolactische gisting?
→  Biologischer Säureabbau. Een adequatere uitdrukking dan
      malolactische gisting, aangezien het hier om een bacteriologisch      
      proces gaat.

04. Het Pfalzer wijngoed Friedrich Becker brengt een Spätburgunder uit
      als Großes Gewächs uit onder de naam Schweigen Sonnenberg
      ‘Kammerberg’. Welke bijzonderheid onderscheidt deze wijn van alle
      andere Große Gewächse en maakt hem tot een unicum?
→  De wijngaard Kammerberg, deel uitmakend van de Lage Sonnenberg
      ligt op Frans grondgebied, in de Elzas. Volgens een speciaal verdrag
      mogen wijnen uit de Franse wijngaarden van Duitse producenten in
      Schweigen als Duitse wijnen op markt worden gebracht!

05. Aan de Moezel worden wijnen geproduceerd met de benaming
      Riesling S. Om wat voor soort wijn gaat het hierbij?
→  Droge Riesling uit een Steillage.

06. Welke Duitse stad had de eerste wijnbouwschool van Europa?
→  Meissen bij Dresden, in Sachsen. De school werd in 1812 gesticht.

07. Wat is de gangbare naam van de kruising Helfensteiner x Heroldrebe?
→  Dornfelder. Deze succesvolle rode kruising is genoemd naar
      Immanuel Dornfeld, stichter van de wijnbouwschool in Weinsberg.
      De bedenker ervan, August Herold, had immers zijn ‘eigen’ druif al.

08. In Goethes Faust komt een scene voor waarin Faust met hulp van 
      Mephistofeles een aantal bijzondere wijnen tevoorschijn tovert.
      In welk nog altijd bestaand etablissement speelt deze scene zich af?
→  In Auerbach’s Keller zu Leipzig.

09. In welke Duitse stad bevindt zich onder het stadhuis een
restaurant met een van de meest uitgebreide collecties, zo niet de meest uitgebreide collectie Duitse wijnen, waaronder tal van
       zeldzame oude jaargangen? . 
→  Bremen. In die stad bevindt zich de befaamde Bremer Ratskeller.     
      Bremen is overigens van oudsher dé invoerhaven in Duitsland voor
      wijn uit Bordeaux.

10.  Welk Anbaugebiet verandert in 2007 van naam?
→  Mosel-Saar-Ruwer. De officiële nieuwe naam wordt Mosel.

11. Welk Anbaugebiet veranderde in 1992 van naam?
→  Rheinpfalz werd toen Pfalz.

12. Wat is de Duitse naam voor chasselas?
→  Gutedel

13. [foto: Armin Diel / KQ02]
      Wie is deze bekende Duitse wijnproducent en tevens invloedrijk
      wijncriticus? 
→  Armin Diel, eigenaar van Schloßgut Diel (Nahe) en mede-auteur van
      de GaultMillau Wein Guide Deutschland.

14. Duitse Qualitätswein van Grauburgunder mag wel verkocht worden
      als Pinot Gris, maar niet als Pinot Grigio. Is dit juist of onjuist?
→  Onjuist. Het mag op basis van Europese wetgeving allebei.

15. Wanneer werd voor het eerst (betrouwbaar) melding gemaakt van
      Riesling?
      a) 1264
      b) 1397
      c) 1435
      d) 1488
→  c) 1435

16. Een van de noordelijkste wijngaarden van Duitsland ligt even ten
      zuidwesten van Potsdam en Berlijn. Het is de 6 hectare metende
      Werderaner Wachtelberg. Onder welk Anbaugebiet valt deze
      wijngaard?
→  Saale-Unstrut

17. Wat is de meest voorkomende wijngaardnaam in Duitsland?
→  Schloßberg. Maar liefst 74 officieel geregistreerde Einzellagen in
      Duitsland dragen deze naam!

18. Waarom was het in de 20e eeuw lange tijd bijna onvermijdelijk om
      Duitse rode wijnen te bottelen met een substantiële hoeveelheid
      restsuiker? Een en ander had te maken met het procédé van
      vinificatie. Wat doet men tegenwoordig anders dan vroeger, zodat er
      ‘normale’ rode wijnen gebotteld kunnen worden?
→  Nog tot in de jaren ’80 werden rode wijnen behandeld als witte. Dit
      betekende dat malolactische gisting achterwege bleef en de wijnen
      gekenmerkt werden door een zeer hoge zuurgraad. 

19. [foto: Wapen Von Bassermann Jordan / KQ03]
      Welk gerommeerd wijngoed in de Pfalz voert dit wapen?
→  Dr. Von Bassermann Jordan in Deidesheim.

20. In welk Duits gebied werd ooit een lichte rode wijn gemaakt met de
      naam Bleichert?
→  Ahr

21. Hoe wordt in het Duits de ouderdomstoon in Rieslings genoemd
→  Firne

22. In Oostenrijk is Blaufränkisch een succesvol druivenras voor rode
      wijnen. Onder welke naam en in welk gebied staat het aangeplant in      
      Duitsland?
→  Als Lemberger in Württemberg. 

23. Welke stad hoort niet in het rijtje thuis?
a) Würzburg
b) Stuttgart
c) Heidelberg
d) Mannheim
→  d) Mannheim heeft geen officieel geregistreerde wijngaarden binnen
     de gemeentegrenzen, de drie andere steden wel.
 
24. Mostgewichten worden in Duitsland aangegeven in graden Öchsle.
      Welk beroep oefende de bedenker en naamgever van dit systeem uit?
→  Christian Ferdinand Öchsle was aanvankelijk goudsmid en later
      instrumentmaker – met name van weegapparatuur – in Pforzheim.

25. [foto: Romeins wijnschip / KQ04]
      In welk dorp aan de Moezel bevindt zich het befaamde Romeinse
      wijnschip?
→  In Neumagen. De Romeinse naam daarvan was Noviomagus, net als
      van Nijmegen.

26. De Bocksbeutelfles mag in Duitsand uitsluitend voor wijnen uit
      het Anbaugebiet Franken gebruikt worden. Is dit juist of onjuist?
→  Onjuist. De fles wordt ook gebruikt door producenten in het district
      Badisches Frankenland, dat deel uitmaakt van Baden.

27. Wat is, behalve dat ze beide eersteklas witte wijnen produceren, de
      overeenkomst tussen Piesport en Meursault?
→  Piesport heeft een cru met de naam Goldtröpfchen, Meursault een
      met de naam Goutte d’Or. Beide namen betekenen exact hetzelfde.

28. Hoe heet het bekende ‘terroir’ langs de Rijn tussen Nackenheim en
      Nierstein in Rheinhessen?
→  Roter Hang. De naam betekent ‘rode helling’ en slaat op de kleur van
      de bodem.

29. Wat was het bekendste wijnmerk in de DDR? Het bestaat anno 2006    
      overigens nog steeds.
→  Rotkäppchen Sekt, een stukje overlevende Ostalgie (waarvan de
      basiswijnen in de regel niet van Duitse origine zijn).

30. [foto: Schloss Vollrads / KQ05]
      Welk beroemd wijngoed in de Rheingau is hier afgebeeld?
→  Schloss Vollrads

31. In Baden wordt een wijn gemaakt die is samengesteld uit
      Grauburgunder en Spätburgunder. Hoe heet deze wijn?
→  Badisch Rotgold

32. Welke term is de afgelopen jaren in Duitsland steeds vaker in de
      plaats gekomen voor ‘halbtrocken’?
→  Feinherb

33. Silvaner geldt als het paradepaardje van Franken. In welk ander
      gebied staat eveneens veel Silvaner aangeplant en brengt men deze als               
      profielwijn op de markt?
→  In Rheinhessen. De profielwijn is de RS, Rheinhessen Silvaner.

34. Welke Duitse Lage staat te boek als de steilste wijngaard van Europa?
→  Bremmer Calmont aan de Terrassenmosel.

35. [foto: Dom in Mainz / KQ06]
      In welke Duitse (wijn)stad staat deze dom?
      a) Speyer
      b) Mainz
      c) Worms
      d) Heilbronn
→  b) In Mainz, de ‘wijnhoofdstad’ van Duitsland.

36. Welke beroemde Franse romancier vergeleek de namen van Duitse
      wijnen met de ‘ronkende epitheta’ die Homerus voor de beschrijving
      van zijn helden gebruikte?
→  Marcel Proust

37. Welk wijngoed, destijds een benedictijner klooster, had als eerste in
      Duitsland een aanplant die volledig uit Riesling bestond en heeft die
      nog steeds?
→  Schloss Johannisberg in de Rheingau.

38. Wat is er aan de hand wanneer van een wijn gezegd wordt dat hij een
      ‘Böckser’ heeft?
→  Böckser staat voor een onaangenaam reductiearoma dat ontstaat
      door de vorming van ongewenste zwavelverbindingen als
      mercaptaan.

39. Met ingang van de oogst 2007 krijgt de categorie Qualitätswein mit
      Prädikat – van Kabinett t/m Eiswein – een andere naam. Hoe luidt die
      nieuwe naam?
→  Prädikatswein

40. Waar in Duitsland is de oudste wijnroute van het land te vinden?
→  In de Pfalz. Het is de in 1935 gecreëerde Deutsche Weinstrasse. In
      1936 kwam daar het Deutsches Weintor (Duitse Wijnpoort) bij, pal
      op de grens met de Elzas.

41. [foto: Ernst Loosen / KQ07]
      Wie is deze internationaal bekende producent?
→  Ernst ‘Ernie’ Loosen

42. In welk deelgebied van Baden worden de hoogste temperaturen van
       heel Duitsland gemeten?
→  Kaiserstuhl

43. Welke Duitser behaalde in 1998 de titel Beste Sommelier van de
      wereld?
 →  Markus Del Monego 

44. Waarnaar verwijst de literaire benaming ‘Eilfer’?
→  Eilfer verwijst naar een wijn uit het legendarische ‘kometenjaar’
      1811.

45. Om welke technische reden kan het voor Duitse producenten
      aantrekkelijk zijn hun wijn vrijwillig te degraderen (abstufen) tot
      ‘eenvoudige’ Qualitätswein in plaats van Qualitätswein mit Prädikat?
→  Bij Qualitätswein mag gechaptaliseerd worden, bij Qualitätswein mit
      Prädikat niet.

46. [foto: Marmorhalle Henkell / KQ08]
      Welk bedrijf, waarvan hier de majestueuze ontvangsthal is afgebeeld,
       is de grootste Sektproducent van Duitsland?
→  Henkell & Söhnlein in Wiesbaden.

47. Wat is de betekenis van het woord ‘Scharz’, dat o.a. in de naam
      Scharzhofberg voorkomt?
→  Het is een aan de Moezel gebruikt synoniem voor Schiefer, oftewel 
      leisteen. Ook rooien (Duits: roden) mag goedgerekend worden..

48. Hoe heet de regerende Duitse Wijnkoningin?
→  Katja Schweder

49. [foto: Kilometerbord bij de Loreley / KQ09]
      In welk Anbaugebiet komen schippers dit kilometerbord van de Rijn
      tegen?
→  In de Mittelrhein. Het bord bevindt zich bij de Loreley.

50. Hoe heet in het Duits een wijn die gemaakt is van druiven die op
      Oudejaarsdag geplukt zijn?
→  Silvesterwein

Extra vraag: 
      Welke wijngaard in Wenen draagt dezelfde naam als een
      Zuid-Duitse stad?
→ Ulm. Deze Ried ligt op de hellingen van de Nussberg.

Het aantal bezittingen van de Cazes-groep is uitgebreid met Domaine des Sénéchaux in Châteauneuf-du-Pape. Tot de  portfolio behoorden al de châteaux Lynch-Bages en Les Ormes de Pez in respectievelijk Pauillac en Saint-Estèphe, L’Ostal Cazes in de Languedoc, alsmede de joint ventures Xisto in Portugal en Tapanappa in Australië. De Cazes-groep staat sinds kort onder leiding van Jean-Charles Cazes, zoon van grondlegger Jean-Michel. Domaine des Sénéchaux was sinds 1993 eigendom geweest van de familie Roux.
Het aantal bezittingen van de Cazes-groep is uitgebreid met Domaine des Sénéchaux in Châteauneuf-du-Pape. Tot de  portfolio behoorden al de châteaux Lynch-Bages en Les Ormes de Pez in respectievelijk Pauillac en Saint-Estèphe, L’Ostal Cazes in de Languedoc, alsmede de joint ventures Xisto in Portugal en Tapanappa in Australië. De Cazes-groep staat sinds kort onder leiding van Jean-Charles Cazes, zoon van grondlegger Jean-Michel. Domaine des Sénéchaux was sinds 1993 eigendom geweest van de familie Roux. Het bedrijf telt 27 hectare wijngaard en produceert jaarlijks een kleine 100 duizend flessen wijn.

Arnaud Mortet (24) heeft de technische leiding gekregen van Domaine Denis Mortet in Gevrey-Chambertin. Hij treedt daarmee in de voetsporen van zijn vader, die in januari 2006 uit het leven stapte. Het domaine geldt met een waardering van *** in de gids Le Classement 2007 als een van de allerbeste in de Côte Nuits. Het beschikt over 11.5 hectare wijngaarden, hoofdzakelijk in Gevrey-Chambertin (o.a. Les Champeaux en Lavaut-Saint-Jacques), alsmede in Chambolle-Musigny (Aux Beaux Bruns) en Fixin. Na de dood van Denis Mortet had oenologe Claire Forestier gezorgd voor de continuering van het bedrijf.
Arnaud Mortet (24) heeft de technische leiding gekregen van Domaine Denis Mortet in Gevrey-Chambertin. Hij treedt daarmee in de voetsporen van zijn vader, die in januari 2006 uit het leven stapte. Het domaine geldt met een waardering van *** in de gids Le Classement 2007 als een van de allerbeste in de Côte Nuits. Het beschikt over 11.5 hectare wijngaarden, hoofdzakelijk in Gevrey-Chambertin (o.a. Les Champeaux en Lavaut-Saint-Jacques), alsmede in Chambolle-Musigny (Aux Beaux Bruns) en Fixin. Na de dood van Denis Mortet had oenologe Claire Forestier gezorgd voor de continuering van het bedrijf.

Er was eens, niet zo heel lang geleden, een tijd dat het met de gastronomie in Nederland droevig gesteld was. Een keer per jaar bij een Van der Valk uit eten gaan, dat was het wel zo’n beetje. Daar kreeg je dan gelukkig wel veel. Appelmoes, witlof, spinazie, boontjes, gebakken aardappeltjes enz. enz. En ook uiterst gewaagde bereidingen als tong Picasso of boeuf Stroganoff. Dat was wat! Lekkere Graves Supérieures erbij, en het feeest was compleet.
Er was eens, niet zo heel lang geleden, een tijd dat het met de gastronomie in Nederland droevig gesteld was. Een keer per jaar bij een Van der Valk uit eten gaan, dat was het wel zo’n beetje. Daar kreeg je dan gelukkig wel veel. Appelmoes, witlof, spinazie, boontjes, gebakken aardappeltjes enz. enz. En ook uiterst gewaagde bereidingen als tong Picasso of boeuf Stroganoff. Dat was wat! Lekkere Graves Supérieures erbij, en het feeest was compleet.

De afgelopen jaren lijkt Nederland in rap tempo volwassener te zijn geworden als het op eten aankomt. Genoegen beleven aan aardse geneugten wordt kennelijk niet meer als zo heel erg zondig beschouwd. Terwijl het aantal sterren in het ‘Bourgondische’ België nu al jaren achtereen afkalft, is er in Nederland juist sprake van een nettowinst.  Ondanks die rare toestand rond Parkheuvel. Eén ster eraf was wel genoeg geweest. Maar heeft dit in het zogenaamd culinair volwassen geworden Nederland tot eenzelfde consternatie geleid als het verlies van de derde ster voor nationaal monument Comme chez Soi in België? Daar stonden de kwaliteitskranten vol over deze als ramp ervaren degradatie.

En in Nederland? Niet echt. Want Nederland is in feite maar een puberland als het op eten aankomt. Gastronomie leeft alleen maar aan de modieuze oppervlakte. Die kwalificatie geldt niet de toonaangevende cuisiniers, want die kunnen zich inderdaad rustig met collega’s uit landen met een grote(re) gastronomische traditie meten. Nee, het is dat kennelijk nog altijd diep ingewortelde calvinisme bij (potentiële) restaurantgangers. Hoeveel sterrenrestaurants hebben dagelijks een goede lunchbezetting?  En belangrijker nog, hoe breed is het kwalitatieve middensegment? Smal in vergeleken met beide buurlanden. De hopeloze onderschatting van Duitsland is trouwens een verhaal op zich! Eten op niveau leeft wel een beetje, maar is nog lang geen vanzelfsprekendheid. Goed uit eten gaan heeft nog zo veel weg van naar de schouwburg of naar een concert gaan. Als iets uitzonderlijks in plaats van iets normaals. Meer een ritueel dan een ontspannen feestje.

Opmerkelijk is dan wel weer de explosie op het gebied van restaurantgidsen. Het kan haast niet anders of iedere tweede bezoeker van een Nederlands restaurant noemt zich tegenwoordig wel ‘inspecteur’. Wat heet het culinair volwassen worden van een volk?! Maar ja, eten beoordelen is zo mogelijk nog moeilijker dan wijn beoordelen. Laat staan met punten waarderen. Van ‘lekker eten’ houden is één ding, verstand hebben van keukentechnieken vraag twee. Hoeveel inspecteurs zijn eigenlijk in staat om blind ingrediënten te herkennen? Dat is vaak lastiger dan je denkt. En hoe vaak wordt in geval van twijfel – hopelijk nog steeds anoniem – herproefd? Zoals bij een wijn met kurk? Wat iets anders is dan bevriende restaurateurs te paaien door ze in te seinen in geval van twijfel.
Het gaat beter, maar de vragen worden er niet minder op. In tegendeel.

Tenslotte nog een onvermijdelijke prijs. Er zijn het afgelopen jaar immers al tientallen prijzen en ‘awards’ vergeven aan Nederlandse restaurants vanwege allerhande kwalitative ongein, van verdienstelijke uiensnijders en bordenwassers tot winterterrassen. Je moet dus wel van zeer goeden huize komen om nog niks gewonnen te hebben. Een ontbreekt er echter nog, Erik van Loo. Van Michelin heeft hij ongetwijfeld te horen gekregen dat het afnemen van die twee sterren bedoeld is geweest als een ‘aanmoediging’. Zo’n verhaal hebben ze in Brussel tenminste ook verteld. Wat een gelul. Parkheuvel en Van Loo verdienen daarom de Troostprijs, herstel: Consolation Award, van het Jaar. Dik verdiend!

René van Heusden, ML

Het ‘Nederlandse’ Château Giscours in Margaux heeft voor Bordeaux de Grand Prix International Best Of Wine Tourism 2007 gewonnen. Het kreeg die onderscheiding bij de recente bijeenkomt van de associatie Wine Captals of the World in het Argentjnse Mendoza. De leden van deze associatie, die zich inzet voor de bevordering van wijntoerisme, zijn: Melbourne, Bordeaux, San Francisco – Napa Valley, Porto, Kaapstad, Bilbao – Rioja, Florence en Mendoza.
Het ‘Nederlandse’ Château Giscours in Margaux heeft voor Bordeaux de Grand Prix International Best Of Wine Tourism 2007 gewonnen. Het kreeg die onderscheiding bij de recente bijeenkomt van de associatie Wine Captals of the World in het Argentjnse Mendoza. De leden van deze associatie, die zich inzet voor de bevordering van wijntoerisme, zijn: Melbourne, Bordeaux, San Francisco – Napa Valley, Porto, Kaapstad, Bilbao – Rioja, Florence en Mendoza. Elk van de wijnhoofdsteden kon één grote prijs vergeven, naast diverse ‘Best Of’ vermeldingen. Giscours werd met name geroemd voor de organisatie van evenementen. Het château heeft een opvallende architectuur, inclusief voormalige paardenstallen, wordt omgeven door een park en beschikt over perfecte faciliteiten voor het houden van allerhande soorten van bijeenkomsten. Eerder dit jaar was bijvoorbeeld nog het geval met het terroirsymposium onder leiding van Kees van Leeuwen.

Frankrijk telt momenteel ruim 1500 wijnbedrijven die hun wijngaard gecertificeerd biologisch beheren, dan wel bezig zijn op biologische teelt over te schakelen. Eind 2005 stond de teller officieel op 1534, 3% meer dan in 2004. Inmiddels zullen het er dus wel weer wat meer zijn. Deze biologische producenten vormden 1,4% van het totale aantal producenten. Samen waren ze goed voor een aanplant van 18.133 hectare wijngaard. Dat komt neer 2,06% van de totale Franse aanplant en 10% meer dan in 2004.
Frankrijk telt momenteel ruim 1500 wijnbedrijven die hun wijngaard gecertificeerd biologisch beheren, dan wel bezig zijn op biologische teelt over te schakelen. Eind 2005 stond de teller officieel op 1534, 3% meer dan in 2004. Inmiddels zullen het er dus wel weer wat meer zijn. Deze biologische producenten vormden 1,4% van het totale aantal producenten. Samen waren ze goed voor een aanplant van 18.133 hectare wijngaard. Dat komt neer 2,06% van de totale Franse aanplant en 10% meer dan in 2004. Belangrijkste gebieden voor biologische wijnbouw in Frankrijk zijn Languedoc-Roussillon met 23% van het aantal producenten en 30% van de aanplant, Provence met respectievelijk 17 en 21%, en Aquitaine met 14% en 15%.