Achtergrond & Interviews

Ze konden al vele groten der aarde tot hun klanten rekenen: van Domaine de la Romanée-Conti, Anne-Claude Leflaive, Comtes Lafon en Dujac in de Bourgogne tot Château Ausone in Bordeaux, en van Huet, Dagueneau en Chidaine in de Loire, Beaucastel en Chave in de Rhône tot Selosse in de Champagne. En buiten Frankrijk bijvoorbeeld Podere Forte (Italië) en Harlan Estate (VS). Wijnhuizen die het beste uit hun bodem willen halen en daarvoor de meest gerenommeerde consultants in de arm kunnen nemen, kloppen aan bij Lydia en Claude Bourguignon. Zij zijn bodemmicrobiologen en hebben als uitgangspunt: voor goede, terroirgetypeerde wijn heb je een levende bodem nodig. De Bourguignons hebben ook hun eigen domaine in de Cahors, Zuidwest-Frankrijk: Domaine Laroque d’Antan. Lydia: ‘Daar kunnen we al onze knowhow zelf in praktijk brengen en laten zien.’

We hebben zo’n 4,5 miljoen hectare wijngaard op de wereld. Dat is lekker veel, maar wat zijn nou de meest aangeplante druivenrassen? Lars Daniëls maakte een top 40.

We hebben zo’n 4,5 miljoen hectare wijngaard op de wereld. Dat is lekker veel, maar wat zijn nou de meest aangeplante druivenrassen? Lars Daniëls maakte een top 40.

Een verkeerde reactie van het lichaam op het drinken van wijn wordt vaak geweten aan alcohol en sulfieten. Maar onderzoek laat zien dat biogene aminen grotere boosdoeners kunnen zijn. Pikant detail: het weglaten van sulfiet lijkt de vorming van biogene aminen juist in de hand te werken.

De wereld telt zo’n 4.500.000 hectare aan wijngaarden (census 2016). Beplant dus met druivenrassen voor wijn, waarbij druiven voor andere doeleinden niet meetellen. De top 40 van aangeplante druivenrassen maakt meer dan tweederde van de totale aanplant uit. Deze stelt Lars Daniëls u voor in een nieuwe serie, aftellend van 40 naar 1.

In een deel van de wijnwereld waar internationaal aansprekende variëteiten als chardonnay en sauvignon blanc het witte wijnspectrum domineren, blijkt sémillon een haast verborgen specialiteit van bepaalde gebieden. 

Gérard Liger-Belair is als hoogleraar Chemische Fysica verbonden aan de Universiteit van Reims. Zijn specialisme: bubbels! Hij publiceerde er al meer dan honderd artikelen over in wetenschappelijke tijdschriften en het dubbele daarvan voor een breder publiek. Ook schreef hij acht boeken over de bubbels in mousserende dranken, waarvan er één in meerdere talen is vertaald: Uncorked: The Science of Champagne. Daarin lees je bijvoorbeeld dat de 29-jarige monnik Dom Pérignon in 1668 werd ingeschakeld om van die hinderlijke bubbels in champagnewijn áf te komen, juist níét om ze te maken…

We vroegen Gérard het hemd van het lijf om meer mythes over bubbels door te prikken, interessante feiten over de bubbels in ons glas te horen en andere vragen die spontaan oppopten te beantwoorden.

Gérard Liger-Belair kwam als fysicus aan de oenologiefaculteit van de Universiteit van Reims terecht. In 2001 rondde hij daar een PhD-onderzoek af naar de natuurkundige processen rond de bubbels in champagne. Oenologie door een natuurkundige bril dus. Naast zijn huidige professorschap aan deze universiteit werkt hij regelmatig samen met champagnehuizen, bijvoorbeeld op het gebied van onderzoek en ontwikkeling van glaswerk. PERSWIJN vroeg Gérard het hemd van het lijf om mythes over bubbels door te prikken, interessante feiten over de bubbels in ons glas te horen en andere vragen die spontaan oppopten te beantwoorden. Lees deel 1 voor de introductie van het interview met Gérard Liger-Belair. Nu praten we verder met Liger-Belair over het ideale champagneglas en andere mythes en natuurkundige feiten rond bubbels.

Het was nogal wat – na publicatie van ons artikel voor roséwijnen uit de Provence in Perswijn #8-2022 stond er vrijwel direct een gepikeerde reactie van de CIVP (het wijnbureau van de Provence) in onze mailbox.

Wij bezochten de regio op uitnodiging van dit bureau als onderdeel van een Europese promotiecampagne van PDO-roséwijnen. Dit is niet ongewoon in de wijnjournalistiek en wij benadrukken altijd onze redactionele vrijheid bij de organiserende partij. Kort gezegd: we komen graag langs maar garanderen geen positief artikel. Zo kon het gebeuren dat er sommige zaken in het artikel benoemd werden (waaronder het gebruik van koolstoffilters) die niet in de smaak vielen.

Het CIVP wilde graag haar kant van het verhaal belichten, daarom heb ik (per e-mail) een aantal vragen gestuurd aan Caroline Benetti van het CIVP. De antwoorden staan (verkort) hieronder, samen met fragmenten uit het artikel om een compleet beeld te krijgen.