Op woensdag 5 maart overleed Ron Klein, als wijnjournalist actief voor onder andere Drankendetail. Een sympathieke collega, die we kenden van wijnreizen, onder andere naar Bordeaux en Oostenrijk. Naar aanleiding van zijn plotselinge overlijden publiceren we een in memoriam van de hand van Ton Borghouts, dat we ontvingen van het Productschap Wijn.
Op woensdag 5 maart overleed Ron Klein, als wijnjournalist actief voor onder andere Drankendetail. Een sympathieke collega, die we kenden van wijnreizen, onder andere naar Bordeaux en Oostenrijk. Naar aanleiding van zijn plotselinge overlijden publiceren we een in memoriam van de hand van Ton Borghouts, dat we ontvingen van het Productschap Wijn.
We zullen zijn gulle lach node missen, net als zijn bijzonder gevoel voor humor. Ron Klein werd slechts 47 jaar oud. Na een zware griep, eerder dit jaar, was hij druk doende zijn conditie weer op peil te brengen. Tijdens het sporten overleed hij dinsdagavond j.l. aan een hartstilstand.
Ron Klein was in alle opzichten een opmerkelijke verschijning in de drankenbranche. Het slijtersbloed vloeide door zijn aderen. Na een korte periode in een slijterij trad hij in dienst bij Robbers & Van den Hoogen en van daaruit streek hij eind tachtiger jaren van de vorige eeuw neer bij de toenmalige NCK, waar hij als formulemanager van de ‘Gulle Botteliers’ als het ware ‘slijtertje in het groot’ kon spelen. Een functie, die hij behield toen zo’n tien jaar later de NCK werd overgenomen door Delcave en hij onder meer mede de begeleiding kreeg van het samensmelten van de Pinot- en de Gulle Bottelier-formules tot de huidige ‘Bottelier’groep. Al vrij snel daarna, medio 2000 kreeg hij al te kampen met hartproblemen, waardoor zijn werkzame leven een andere wending kreeg. Hij vestigde zich na zijn herstel als zelfstandig tekstschrijver. In dat kader werkte hij onder meer voor het vakblad ‘Drankendetail’, schreef diverse boeken over dranken, waaronder de historie van de SlijtersUnie. Maar hij was ook actief voor diverse organisaties in de (dranken)detailhandel. Als tekstschrijver en soms ook ideeënbedenker. Het bloed kroop toch waar het niet gaan kon. Dat bloed kruipt nu, letterlijk, niet meer.
Nooit vergeet ik het moment dat de Gulle Botteliers en Pinot-slijters bij elkaar zaten en het doek van het theater opging. Daar stond Ron. Doodstil met een kinderballetje en een geranium in een pot. De leden kozen uiteindelijk voor het balletje en dat moment werd de aftrap van een nieuw begin voor één nieuwe formule: ‘Bottelier’. Ron heeft deze week zijn laatste punt gezet. Ik zal in hem een joviale, goedlachse en altijd goudeerlijke collega missen. Ik wens zijn partner Anka en al zijn vrienden en relaties sterkte in deze moeilijke momenten.
Ton Borghouts
