Wees gerust, waarde volgers van dit heerlijk feuilleton, de Master of Lunch heeft het stokje niet overgegeven, gelukkig niet, voor u en voor mij! Maar aangezien heer Van Heusden niet over zijn eigen feestje kan schrijven, heeft hij mij gevraagd voor een keer de honneurs waar te nemen.
Wees gerust, waarde volgers van dit heerlijk feuilleton, de Master of Lunch heeft het stokje niet overgegeven, gelukkig niet, voor u en voor mij! Maar aangezien heer Van Heusden niet over zijn eigen feestje kan schrijven, heeft hij mij gevraagd voor een keer de honneurs waar te nemen. Deze Wine Society Extra Edition gaat over de Calvijnlunch 2011.
“Calvijn was een voorstander van hedonisme”
De Calvijnlunch is een door Anneke Tot (door haar mede-organisator liefdevol “zuster Tot” genoemd) en René van Heusden in het leven geroepen evenement, voor het eerst georganiseerd in 2008. Dat dit hedonistische festijn naar Calvijn is vernoemd, mag velen bevreemden, maar Van Heusden legt dat eenvoudig uit: “Helaas staat Johannes Calvijn in een twijfelachtig daglicht. Hij zou tegen alle vormen van genot geweest zijn. Edoch, het tegendeel is waar! Kwestie van literatuurstudie. Anders gezegd: Calvijn blijkt wel degelijk een voorstander van hedonisme te zijn geweest. Immers, al dat lekkers wordt ons door de Schepper aangereikt. En door van dat lekkers in een sfeer van ‘convivialité’ te genieten, eren wij die Schepper. Verder kan het natuurlijk geen toeval zijn dat Jezus maar liefst twee wonderen verrichtte die direct met eten en drinken te maken hadden. Quod erat demonstrandum!”
LLL op Katendrecht
Alles goed en wel beschouwd, gaat het hier feitelijk om een LLL: een long liquid lunch, waarbij moet worden opgetekend dat die van 2011 tot in de avonduren doorging. Dat moest ook wel, want het openbaar vervoer van de havenstad kwam na een staking pas in de namiddag weer op gang. Plaats van handeling was het Deliplein op het schiereilandje Katendrecht, volgens het Cityportal van Rotterdam “Een stukje Rotterdam met een roemruchte historie en een kansrijke toekomst”. En inderdaad, Katendrecht staat op het moment voor een boeiende mix van achterstand en vernieuwing…. Op het Deliplein was een partytent gespannen over keurig gedekte tafels en konden de gasten genieten van een enorme parade aan gerechtjes. Deze werden beurtelings verzorgd door de drie leuke restaurantjes die het Deliplein rijk is: Kwiezien, Deli Bird en De Jonge de Jong. In het algemeen waren die van prima niveau (MV ??). De belangrijkste tafel was natuurlijk voor de wijnen, bijna alle ‘en magnum’, ingebracht door de gasten zelf, volgens het principe van een Paulée.
Een bont en boeiend gezelschap
De genodigden bestonden uit een boeiend gezelschap van vooral wijn- en horecamensen. Allereerst waren daar natuurlijk de gastvrouw en gastheer. Zíj zag er als altijd onberispelijk en bij de tijd uit, geen ‘zuster Tot’ maar veel meer ‘La Tot’. Híj droeg zowaar een pak, dat echter voordien wel een stomerij had mogen bezoeken. Maar soit, we weten allemaal dat het bij de ML om de inhoud gaat!
De belangrijkste gasten waren niet de minste: Cees Helder en Peter Bruins. Zij waren natuurlijk niet voor niets gekomen, want ze kwamen voor een prijs. En wij maar denken dat prijzen uitdelen niets voor de ML is, gezien zijn misgenoegen over prijzenregens tijdens bepaalde evenementen. Het kan verkeren.
De bakker en de schenker
Die prijs heet De Grote Prijs Johannes Calvijn (met allemaal hoofdletters) en is volgens de organisatie “een eerbetoon aan mensen die een wezenlijke bijdrage aan het hedonisme in de polder leveren”. Welnu, wie zou durven ontkennen dat de heren Helder (‘Meneer Cees Helder’) en Bruins zo’n bijdrage hebben geleverd? Wij in ieder geval niet. René van Heusden sprak ze -ieder afzonderlijk- prachtig toe, waarbij hij als rechtgeaard afvallige Grefo toch verwees naar Het Heilige Geschrift, naar Genesis 39 en 40 om precies te zijn. Met meneer Helder als De Bakker en de heer Bruins als, u raadt het al, De Schenker. Bravo, heer Van Heusden, twee mooie en originele laudationes!
Het missiewerk van Alain Jacobs
Naarmate de middag vorderde en de plichtplegingen volbracht waren, vloeide de wijn steeds rijkelijker en gingen de remmen los. Zoals gezegd, de invités was verzocht wat moois mee te nemen, liefst in formaat magnum. Welnu, dat was niet aan dovemansoren besteed. Begonnen was er natuurlijk met Champagne, van het huis dat zich graag profileert als ‘het oudste Maison des vins de Champagne’. Inderdaad, Gosset, en eh….,‘à volonté’. Aan tafel volgde meer, waarbij het hoge gehalte aan betere Duitse Riesling opviel, een teken dat de meeste kenners dus wel weten van niveau en zo. Moet gezegd worden dat een van de genodigden Alain Jacobs was, van het Informatiebureau voor Duitse Wijnen.
De sympathieke geboren Oostkantonner, al jaren de drijvende kracht achter de hernieuwde populariteit van Duitse wijnen in ons land en België, had zoals altijd missiewerk te doen. Daartoe had hij een nieuwigheidje, waarmee hij -naar verluid- ook op de Vinexpo al in de weer was geweest: een tattoo (jawel!) van ‘Generation Riesling’. Je kunt natuurlijk van Riesling houden en ver gaan, maar mij niet gezien! Andere waren er wel voor in, met voorop uiteraard de enige echte Wine Society dame van ons kikkerlandje, Janna Rijpma. Altijd een prettige verschijning, Janna, ook met Riesling-tattoo. Maar dat was nog niet genoeg. Het echte missiewerk betrof het uitdelen van tattoos aan de op het pleintje voetballende plaatselijke jeugd!
Meer dames!
Terug naar zaken die er echt toe doen, de gasten en hun wijnen. Het zo belangrijke vrouwenaandeel op zo’n feestje werd vervolmaakt door niet zomaar een paar dames. Allereerst was er Alains lieftallige steun en toeverlaat Gisela, als immer dressed to the occasion en goed gebruind. Wat te zeggen van Jolande Sloet, voor wie dit feestje waarschijnlijk kinderspel was. En dan nog Anneke Tots rechterhand José Cretier, die wat mij betreft de show steelt op welk partijtje dan ook. En ze waren er niet alleen maar, ze hadden ook nog zeer decente wijnen meegenomen. Om met de ML te spreken: zo zien wij dat graag!
De Hermitage van Nico
Dat soort dames was ook nodig voor voldoende tegengewicht, want ook het manvolk was van serieus kaliber. Zo zagen we Huib Edixhoven, zonder Dom Pérignon en rugzak, maar wel met een van de mooiere Silvaners ter wereld, het Grosses Gewächs ‘Asphodil’ 2005 van Fürst Löwenstein. Ook waren er drie echte movers-and-shakers van de vaderlandse wijnhandel: Joris Snelten van grootmacht Deltawines; Peter van Houtert, natuurlijk bekend van Verbunt, maar ook als voorzitter van de KVNW en sinds kort Chevalier dans l’Ordre du Mérite Agricole; en last but not least, de immer eloquente Nico McGough, van Résidence Wijnen. Nico is niet alleen een man van woorden, maar ook van daden, zo bleek wel weer uit een van de wijnen die hij voor de gelegenheid had meegebracht: Hermitage 2006 van Domaine Jean-Louis Chave. Decadent lekker om zo jong uit magnum te drinken!
Zoals gezegd, het feestje ging tot in de avond door. De gasten gingen stuk voor stuk buitengewoon voldaan naar huis. De Calvijnlunch 2011 was over. Een festijn dat het in zich heeft een mythische status te verwerven, iets als de Bilderberg Club van de wijnwereld. Maar dan wel met alle details op straat!
SANDER SILLA, waarnemend ML
Op de foto’s, van boven naar beneden: de bediening, de flessen, laureaat Cees Helder met Anneke Tot en René van Heusden, laureaat Peter Bruins, Nico’s Hermitage, Nico McGough, Alain Jacobs’ missie, Gisela Jacobs, Peter van Houtert opent vintage port.
