Overpeinzingen op maandag: Gevestigde belangen

Naar aanleiding van mijn vorige overpeinzingen, over de invloed van de klimaatveranderingen op de kwaliteit van bepaalde wijnhellingen, kreeg ik een aardige reactie. Waarom wordt er nooit eens gesproken over een verandering van de classificaties? Want daar zou inderdaad alle reden voor zijn. Meerdere redenen zelfs. De klimaatverandering is er eigenlijk maar één van. Andere redenen kunnen zijn dat bij eerdere classificaties fouten zijn gemaakt. Of dat een classificatie zo oud is, dat hij gewoon achterhaald is, of ten dele achterhaald. De classificatie van 1855 werd gemaakt toen een deel van de Médoc nog maar net ontwikkeld was. Wijngaarden in het noorden, ver van de stad af, hadden nooit de gelegenheid gehad zich te bewijzen, zoals Sociando-Mallet. Bij de classificatie van de Graves in 1959 zagen sommigen het nut niet, of waren ze niet in staat zich te classificeren, zoals La Louvière of La Garde. Op het moment dat besloten werd om de Pouilly-Fuissé premiers crus te geven -ze komen er aan- was duidelijk dat sommige wijngaarden van Pouilly-Fuissé ten onrechte de appellation hadden -ze waren eigenlijk niet goed genoeg. En tegelijk dat sommige wijngaarden onterecht buiten de appellation lagen – ze waren gewoon heel goed.

De rode draad bij al deze foutjes in de classificaties is uiteindelijk dat de animo om ze te corrigeren zeer gering is. Dat heeft veel te maken met eerdere veranderingen in classificaties, met name die in Saint-Emilion in 2006 en van de Crus Bourgeois van de Médoc. Dat leverde veel rechtszaken op, die vaak nog werden gewonnen ook. Iedereen vindt het leuk om te promoveren. Maar gedegradeerd worden, nee, dat kan echt niet. Desnoods via de rechter. Het heeft de lust om nog veranderingen aan te brengen in classificaties flink doen afnemen. Dus het zijn, helaas, vooral politieke redenen om classificaties te laten zoals ze zijn. Onterecht. Maar het komt er op neer dat de gevestigde belangen gewoon te sterk zijn.

Ronald de Groot