Onlangs kreeg ik van een lezer van deze stukjes een uitbrander dat ik zo negatief zou schrijven over Bordeaux. En dat terwijl ik zo’n liefhebber en kenner van de wijnen van deze streek zou zijn. Dat moge wellicht zo zijn -ik ken overigens nog veel meer wijnen waar ik liefhebber van ben- maar het is nu eenmaal niet mijn taak als journalist om positief te schrijven over Bordeaux als daar geen reden voor is. Ik kom hierop, omdat ik tijdens mijn vakantie een gezellig samenzijn had met François Lurton. Een tikje decadent, ik geef het eerlijk toe. Met zijn boot over het Bassin d’Arcachon varen, om aan te leggen op een grote zandbank tegenover het Dune de Pilat – het hoogste duin van Europa- en daar dan lekker te zwemmen en te barbecueën. Nou ja, de boog kan niet altijd gespannen zijn, laten we maar zeggen. Maar tegelijk doe je weer informatie op.
François is de oudste zoon van de inmiddels overleden André Lurton, die een hele trits châteaux in de Bordeaux zijn eigendom mag noemen. François maakt veel wijn, maar geen Bordeaux. Zo is hij met zijn Fumées Blanches tegenwoordig de grootste producent van Sauvignon blanc van Frankrijk. Hij koopt de sauvignon voor deze wijn overal: in de Loire, de Languedoc, in de Gers en ten noorden van Toulouse, om de belangrijkste plekken te noemen. Dat zorgt er voor dat hij een wijn kan maken die veelzijdig is. De ene streek geeft volume en kracht, de andere frisheid en spanning. Dat is het voordeel van de herkomstbenaming Vin de France, die duidelijk succesvol is.
Terug naar Bordeaux. Naar het zeggen van François betaalt hij in de Languedoc meer voor een kilo druiven dan de boeren in de simpele appellation Bordeaux van de coöperatie krijgen. In Bordeaux krijg je tegenwoordig voor eenvoudige Bordeaux AOC niet veel meer dan € 0,60 per liter, waar de kosten van de vinificatie nog af moeten, zodat niet meer dan zo’n € 0,45 resteert. Daar maak je verlies op, dat is onvermijdelijk. Hij stelt dat de wijnbouw in Bordeaux is gered door de crisisdistillatie van dit jaar, waarbij per liter zo’n € 0,80 per liter kon worden ‘gevangen’. Maar hij verwacht dat in de nabije toekomt zo rond de een derde van de wijngaarden in Bordeaux moet worden gerooid om vraag en aanbod weer in balans te brengen.
Het is de tragiek van Bordeaux. De streek brengt wijnen voort die tot de beste en duurste ter wereld behoren. Het geeft de streek -onterecht- een duur imago, waar de kleintjes onder lijden. En zij krijgen hun wijnen niet verkocht. Het zal nog even duren voor deze negatieve spiraal doorbroken zal zijn.
Ronald de Groot
