Het schrijven van persberichten is een mooi en bijzonder vak. Het lezen van persberichten door journalisten is ook een vak apart. Er zijn tegenwoordig media die persberichten één op één overnemen, want dat is wel zo gemakkelijk. Op media wordt flink bezuinigd, en dat zullen we merken ook.
Ik kom hierop door een persbericht dat afgelopen week via de mailbox binnenkwam over importeur Oud Reuchlin en Boelen, ooit een mooi bedrijf en een belangrijke speler in de horeca. Maar ook een bedrijf dat het al jaren moeilijk heeft, en dat zal er met de huidige crisis in de horeca niet beter op zijn geworden, zo mogen we vermoeden. Maar daar gaat het persbericht (uiteraard) niet over. Nee, het verhaal is natuurlijk een stuk positiever. ‘Oud Reuchlin & Boelen (ORB) wordt door een voorgenomen fusie tussen het Franse moederbedrijf InVivo Wine en het eveneens Franse Vinadeis onderdeel van de marktleider op het gebied van wijnproductie. Hierdoor ontwikkelt ORB zich van wijnimporteur tot wijnproducent en -distributeur.’ Dat klinkt goed. Nog een citaat. ‘ORB is al marktleider in de Nederlandse horeca en gespecialiseerde vakhandel. Managing Director José Olde Olthof is er trots op dat het Franse moederbedrijf een cruciale rol ziet voor ORB in het versterken en uitbouwen van die positie. “We hebben binnen de groep een leidende rol bij het ontwikkelen van nieuwe internationale concepten, digitalisering en een nog duurzamere route to market”.’ Het wordt allemaal nog mooier. ‘“Zij krijgen nu ook de mogelijkheid om wijnen rechtstreeks van de producent te betrekken, dus zonder tussenpersonen. Dat biedt efficiency– en kostenvoordelen terwijl de kwaliteit van onze producten en diensten onverminderd hoog blijft”.’
Voor de beter ingevoerde lezer van dit persbericht is dat nu juist de grote vraag. In feite is ORB een van de laatst overgebleven restanten van het ooit roemruchte Baarsma, dat in 2005 met een management buy out werd overgenomen door Cees de Rade (COO) en Tjeerd van der Hoek (CEO) van oprichters Sip Baarsma en Peter Wagenaar. Daarna volgde een overnamestrategie, waarbij Wijnvoordeel, De Wijnbeurs, Wijnkoperij Wielinga, Léon Colaris, By the Grape en Lovian werden overgenomen. ORB was al eerder ingelijfd. Deze strategie kostte wel wat, en de heren gingen met hun Baarsma Wine Group Holding (BWG) in 2007 in zee met AAC Capital Partners, een private–equity–bedrijf, van dat type dat tegenwoordig niet meer zo’n goede naam heeft. AAC kreeg een meerderheidsbelang. Ongetwijfeld hebben de heren hierbij zelf een leuk klappertje gemaakt. Zo gaat dat in die wereld, die met wijn niet meer zoveel te maken heeft. Zie de HEMA.
De grote money maker van het bedrijf was, volgens ingewijden, het goed draaiende Wijnvoordeel. Daar werd slim gebruik van gemaakt, met het afstoten in 2016 van het ‘B2C’-deel, business to consumers, dat opereert onder de naam E-Luscious. Eigenaar werd Gilde Equity Management, eigenaar van onder andere Kwantum. Met het geïncasseerde bedrag konden de schulden van de BWG worden afgelost. ORB bleef onderdeel, want dat levert aan de horeca. Dit matig renderende restant was zo wel verkoopklaar, en werd in 2018 door AAC overgedaan aan Invivo, dat –eveneens volgens ingewijden- na afloop het gevoel kreeg een kat in de zak te hebben gekocht. Tja. De wereld van de haute finance is hard.
In die zin is het goed dat nu weer een wijnbedrijf eigenaar is. Maar met de komst van Vinadeis in dit verhaal moeten we ons wel afvragen wát voor eigenaar. In feite lijkt het er op dat ORB het nieuwe Baarsma is, en dat de naam Baarsma stilletjes wordt afgedankt. Een nieuwe vlag moet de lading gaan dekken, kennelijk. En wat voor lading? Daarvoor duiken we in de achtergrond van Vinadeis en het persbericht. ‘Moederbedrijf InVivo gaat door deze fusie in Frankrijk over 40.000 hectare wijngaarden beschikken van ruim 5200 aangesloten wijnboeren.’ Vinadeis is in feite een voortzetting van Val d’Orbieu, een club van coöperaties in de Languedoc-Roussillon. Deze is in de loop der jaren uitgebreid met andere producenten en coöperaties. Niets ten nadele, maar geen bedrijf dat bekend staat om de hoge kwaliteit van zijn wijnen. Het lijkt er sterk op dat ORB een afzetkanaal in Nederland moet worden van de wijnen van dit conglomeraat. Het is moeilijk voorstelbaar dat de kwaliteit van het aanbod daarmee ‘onverminderd hoog’ blijft. ORB zal moeten verkopen wat de Fransen graag kwijt willen, zo lijkt me.
Het zouden wel eens de laatste stuiptrekkingen kunnen zijn van wat ooit een befaamde importeur was (ORB) en van wat ooit de grootste importeur van Nederland (Baarsma) was. De oude Sip zou zich in zijn graf omdraaien. Gelukkig ligt hij daar nog niet in.
Ronald de Groot
