Gelet op de ernstige en ongeneeslijke ziekte waaraan ze al enige tijd leed, kwam het bericht niet helemaal als een verrassing, maar onaangenaam was het wel: tijdens haar ‘afscheidsvakantie’ in Zwitserland is een paar dagen voor haar 62e verjaardag Annegret Reh overleden.
Annegret stond sinds 1983 aan het hoofd van Weingut Reichsgraf von Kesselstatt, een van de weinige bedrijven binnen het gebied Mosel met wijngaarden aan zowel Mosel, Saar als Ruwer. Behalve als bedrijfsleidster met een duidelijke eigen visie maakte ze niet alleen op mij maar op zo ongeveer iedereen die haar ontmoette grote indruk als innemende persoonlijkheid. Een vrouw met stijl en iemand die ook bereid was om serieus te luisteren naar wat anderen over haar wijnen te melden hadden. Ik herinner mij eens de observatie met haar te hebben gedeeld dat haar Grosse Gewächse zich in hun jeugd niet optimaal leken te presenteren. Ze kon zich daar wel in vinden, maar kwam ook prompt met de uitnodiging om snel eens langs te komen op Schloss Marienlay, het hoofdkwartier van Von Kesselstatt in het Ruwerdal, zodat ze samen met haar keldermeester het hoe en waarom van haar wijnen kon uitleggen aan de hand van een proeverij. En wat voor een proeverij! Een van de meest uitgebreide die ik ooit in Duitsland bij één enkel bedrijf heb mogen meemaken. Met uiteraard een fijne lunch er achteraan. In 2012 was ze dan ook mijn Producente van het Jaar.Annegrets vader Günter, rijk geworden als eigenaar van o.a. Kellerei Reh-Kendermann en met wijnen die nu niet bepaald uitmuntten door grote klasse, nam in 1978 het toen nog in Trier gevestigde Weingut Reichsgraf von Kesselstatt over. Dochter Annegret, internationaal opgeleid maar zonder specifiek oenologische achtergrond, kreeg er in 1983 de leiding over. Nadat ze haar draai gevonden had, voerde ze een rigoureuze reorganisatie door met de focus op kwaliteit en eigen stijl. Alle wijngaarden van mindere kwaliteit werden afgestoten om zich enkel nog te concentreren op de allerbeste – lees: Grosse Lagen als Scharzhofberg, Kaseler Nies’chen, Piesporter Goldtröpfchen, Wehlener Sonnenuhr, Josephshöfer… Bij voorkeur in de vorm van droge Grosse Gewächse, een type wijn waar tal van haar collega’s in de Mosel lange tijd hun aarzelingen bij hadden. Ook was ze niet bang om haar kaarten op spontane vergisting te zetten, een manier van werken die vroege toegankelijkheid nogal eens in de weg staat Internationaal georiënteerd als ze was, beperkte haar blik zich niet tot alleen het Moseldal, maar reisde ze graag de wereld rond om haar wijnen te promoten. Annegret was getrouwd met voormalig chef Gerhard Gartner, die tien jaar lang twee sterren had met zijn restaurant Gala in Aken. Wellicht verklaart dat mede haar voorliefde voor droge Rieslings. Haar zuster Eva leidt eveneens een wijngoed dat ooit door vader Günter werd aangekocht, Domaine Bertagna in de Bourgogne.
René van Heusden
