Bien Boire en Beaujolais (1)

Wat is er de afgelopen jaren al niet geschreven over de zo vurig gewenste comeback van de Beaujolais? Het gebied doet er veel aan om weer terug in de gunst van de wijnliefhebber te komen. Er zijn er hoopvolle ontwikkelingen gaande, maar het herstel verloopt vooralsnog langzaam. Vooroordelen zijn nu eenmaal hardnekkig.

Ware Beaujolais verdient echter beter dan de status van platte commodity. Het is in essentie een van Frankrijks meest gastronomische wijnen. Reden genoeg voor een inventarisatie van wat de streek te bieden heeft. Alle kritische kanttekeningen ten spijt, potentieel is er volop. Deel 1: hoe zit het met de beeldvorming? De Beaujolais blijkt heel verschillende gezichten te hebben.

Statistiek

Eerst maar eens even de statistische gegevens op een rijtje:

▪ Aanplant: 18.000 hectare

▪ Druivenrassen: Gamay noir à jus blanc (99%), chardonnay (1%)

▪ Appellations: 12 – Beaujolais (96 gemeenten), Beaujolais Villages (38 gemeenten) en Crus du Beaujolais (10)

▪ Aantal producenten: circa 2400

▪ Gemiddelde bedrijfsomvang: 9,4 hectare (bedrijven van > 2 ha)

▪ Basisrendement: 52 hl/ha (voor alle drie categorieën appellations)

▪ Gemiddelde productie: 850.000 hectoliter (= 120 miljoen flessen), waarvan

– Beaujolais: 250.000 hl

– Beaujolais Villages: 300.000 hl

– Beaujolais Crus: 300.000 hl

▪ Export: >40%

▪ Klik hier voor een vergroting van de kaart (.pdf)

Uniform rood

De Beaujolais is om meer dan een reden uniek. Een ervan is zijn uniform rode karakter, zij het wel met talloze nuances door verschillen in terroir en keldertechniek. Het zijn variaties op een en hetzelfde thema: gamay noir à jus blanc. 99% van alle wijnen wordt van die gamay gemaakt. Het handjevol witte van chardonnay uit vooral enclaves met kalk in het uiterste noorden is van anekdotisch belang en zou misschien beter onder de Mâconnais kunnen vallen, in plaats van Beaujolais blanc te heten. In de Bourgogne kom je genoeg grensoverschrijdende appellations tegen om zo’n constructie te rechtvaardigen. Tegelijkertijd kun je je afvragen of Beaujolaisproducenten wel de mogelijkheid moeten hebben om hun wijnen zo nodig onder de generieke AC Bourgogne te verkopen. Helemaal zuiver is dat niet, maar de Franse wijnwetgeving is wel vaker irrationeel.

Imago

Populariteit van een wijn heeft net zo veel te maken met imago als met kwaliteit. Hoe zit het wat betreft met de Beaujolais? Tja, ooit stond de hele ‘Beaujolaisbeleving’ model voor de beleving Franse wijn.

Maar dat is al weer een poosje geleden. Partijtjes rond primeur, wijngildes met oudere heren in fluwelen jurken slaan nu alleen nog aan in jonge markten ver buiten West-Europa. De Beaujolais zou er daarom verstandig aan doen zich voor alles te positioneren als een eigentijdse gastronomische wijn.Om te beginnen in Frankrijk zelf waar hij op diverse wijnkaarten nog steeds onder de ietwat denigrerende aanduiding vin régional te vinden is. Buiten Frankrijk is het niet zo heel veel beter gesteld. Beaujolais wordt ook daar nog te veel gezien als een tweederangs wijn, zeker in vergelijking met die uit het buurgebied Bourgogne. Toch geldt met name voor de cru’s dat ze weldegelijk over karakter en klasse beschikken. Hun sterkste punt: verteerbaarheid. Hun meest onderbelichte eigenschap: houdbaarheid.

Clochemerle

Je kunt er niet omheen: de Beaujolais heeft nog steeds een hoog Clochemerle-gehalte. Aandoenlijk folkloristisch en daarmee letterlijk en figuurlijk niet meer van deze tijd. Clochemerle verwijs naar een dorp in Beaujolais waar zich de meermaals verfilmde roman uit 1934 van Gabriel Chevallier afspeelt. La France profonde. Kijk naar beelden van de Nederlandse film Fanfare en je komt in de richting. Het zegt iets over de eigenheid van de streek.Neem een jaarlijks evenement als Bien Boire en Beaujolais. Het is een even sympathieke als tenenkrommende gebeurtenis. Sympathiek vanwege het gemoedelijke karakter, tenenkrommend vanwege een schrijnend gebrek aan professionaliteit. Eigenheid is iets om te koesteren, maar dat betekent nog niet dat je je helemaal van de buitenwereld moet afsluiten. Aangezien B.B.B. in 2013 georganiseerd werd in dezelfde week als die waarin het primeurcircus van Bordeaux zich afspeelt – hoe bedenk je het! –, kun je je afvragen voor wie het evenement bedoeld was. In ieder geval niet zo slim wanneer je internationaal weer aan de weg wilt timmeren.In 2014 heeft men de planning gelukkig wat doordachter aangepakt, na de primeurweek van Bordeaux in plaats van tijdens.

Of dat ook voor de uitstraling op zal gaan? In 2013 vielen het rustieke en nadrukkelijk ‘alternatieve’ element wel heel erg in het oog. Dat heeft zijn charme, zij het tot op zekere hoogte. Want om nu te zeggen dat erbarmelijk slechte proefcondities bijdragen aan een potentiële herwaardering van Beaujolais als serieuze wijn? Nee. Over ondermaats glaswerk zullen we het maar niet hebben, want dat is een blijft een euvel in heel Frankrijk.  Bien Boire en Beaujolais is Clochemerle door het koesteren van verdeeldheid onder producenten in de vorm van drie verschillende deelexpo’s: Beaujol’Art, La Beaujolaise en La Biojolaise met respectievelijk over gematigde bioboeren, strenge bioboeren, biodynamici en aanhangers van vin nature. Waarom niet liever samen sterk?

Aan tafel

Beaujolais is door zijn markante zuurgraad een verteerbare, gastronomische wijn. Een wijn om bij het eten door te drinken. Hij wordt als zodanig gepromoot via het concept Bistrots Beaujolais. In Nederland zijn er daar zes van. Wat het concept precies inhoudt, is te ervaren tijdens Taste of Amsterdam (15 t/m 18 mei). Inter Beaujolais zal daar acte de présence geven in samenwerking met Restaurant Le Garage en wijnen uit de diverse cru’s laten proeven in combinatie met typische streekgerechten. Denk daarbij aan de klassieke Franse keuken met een Lyonnees accent.

Wanneer je op zo’n benijdenswaardige streekkeuken kunt bogen, wie komt er dan in vredesnaam op het idee om tijdens B.B.B. dubieus Thai te laten serveren? Een krampachtige poging om toch ‘mondain’ over te komen? ’s Avonds de onvermijdelijke ‘feestmaaltijd’ in een plaatselijke salle polyvalente. Met eten van zeer twijfelachtige kwaliteit, verkeerd afgestelde geluidsinstallaties en steeds baldadiger wordende jeunes vignerons voor wie dit waarschijnlijk dé gebeurtenis van het jaar is. Maar om nu te zeggen dat je er als buitenlandse bezoeker enthousiast van raakt? Nee dus. Je denkt dan met weemoed aan al die restaurants in de omgevingwaar je als gourmand wel aan je trekken komt.Ook de maaltijden bij producenten thuis bleken niet altijd te beantwoorden aan het romantische beeld van copieus tafelen in de keuken van de boer. Want als die boer vrijgezel is en nog nooit echt gekookt heeft, tja… Maar eerlijk is eerlijk, bij de getrouwde boer was het smullen geblazen. Die was zo verstandig geweest om geen Aziatische fratsen uit te halen, maar gewoon pens te verwerken in een van zijn gerechten. Totaal bevredigend, maar of hij zoiets bij alle buitenlandse bezoekers kan wagen?

Jeunes Talents

Er is ook een andere kant aan die Beaujolais, die waarbij de streek zich van zijn jeugdige kant laat zien. Zoals Duitsland zich graag voor laat staan op zijn Generation Riesling, zo speelt ook de Beaujolais tegenwoordig de kaart van een generatie jonge wijnmakers (m/v) die de kwaliteit van de wijnen een stevige impuls geeft. Kijk, nu wordt het interessant. Deze jongere wijnmakers beseffen drommels goed dat ze niet ongestraft op de gemakzuchtige toer van hun vaders kunnen doorgaan.Weliswaar ontbreekt het de meesten, evenals zo veel van hun collega’s in andere Franse gebieden, aan enigerlei buitenlandse ervaring, maar daar staat wel een diep geworteld besef terroir en traditie tegenover. Gevaarlijke, want door frequent publicitair misbruik om recht te praten wat krom was beladen termen, maar daarom nog niet op voorhand zonder inhoud.

Het motto van de jongere garde is eigenlijk heel simpel: terug naar de basis. Massaproductie van matige kwaliteit is immers een rampzalig doodlopende weg gebleken, en helemaal die van Nouveau. Al mag hier een nuance niet ontbreken, want er bestaat nog altijd Nouveau die wel de toets der kritiek doorstaat. De jongere garde dus. Inter Beaujolais koos er daarvan dertig uit voor een selectie met de noemer Jeunes Talents, of in het Engels Young Stars. Klik hier om het volledige overzicht te downloaden.

Ik was op bezoek bij vijf ervan:

– Cédric Vincent in Pouilly-le-Monial (AC Beaujolais), de archetypische vrijgezel – boer zoekt vrouw – die misschien eens een basiscursus koken zou moeten volgen. Wijn maken gaat hem stukken beter af (NL: Les Clos)

– Julien Merle in Legny (AC Beaujolais, foto links), zelfverklaard vigneron contemporain en tegenstander van sulfiet, zo alternatief dat hij geen importeur wil maar alleen vanuit zijn kelder verkoopt.

– Julien Duport in Odenas met wijnen uit Brouilly en Côte de Brouilly (foto rechts). Echte boer in de beste zin des woords. Die van de lunch aan de keukentafel met pens dus.

– Zus en broer Claude-Emmanuelle & Louis-Benoît Desvignes van Domaine Louis-Claude Desvignes in Villié-Morgon, producenten van sublieme Morgon. (NL: Okhuysen)

Ieder met een eigen stijl wijnen, maar stuk voor stuk karakteristiek. En vooruit, een term die bij deze producenten, hun wijnen en hun streek wel mag: authentiek.

Met Miss Vicky in cyberspace

De Beaujolais heeft nog een andere jeugdige troef, een die gelieerd is aan de wereld van de sociale media. Tijdens een proeverij in Morgon kwam ik het fenomeen Miss Vicky tegen. Deze geboren Parisienne wier vader de metropool verruilde voor een wijngaard in de Beaujolais, profileert zich via haar tweetalig Frans-Engelse site missvickywine.com als 21e-eeuws ambassadrice van de Beaujolais, compleet met haar eigen wijnselecties in een onalledaagse uitmonstering.

Of je ervan houdt is vraag twee, maar vast staat wel dat ze de Beaujolais op een heel eigen en eigentijdse manier in de schijnwerper zet die marketingmensen natte dromen moet bezorgen. Even heel wat anders dan oudere heren in middeleeuwse jurken. Beaujolais als element van trendy lifestyle, zo kan het dus ook. En wat heet eigentijds bezig zijn? Inter Beaujolais heeft intussen ook een heuse Smartphone App ontwikkeld! Zie: www.beaujolais.com

In de olie

Het is in de Beaujolais niet alleen wijn wat de klok slaat. Voor wie eens wat anders wil proeven is de Huilerie Beaujolaise een aanrader. Het is de oliemolen en -boetiek aan de rue des Echarmaux 29 in Beaujeu van Mireille en Jean-Marc Montegottero. Nee, de Beaujolais ligt veel te noordelijk voor de teelt van olijven. Maar er zijn nog heel wat andere vruchten en zaden waarvan je voortreffelijke olie kunt persen. Grote chefs uit Lyon werken er maar wat graag mee. Idem met de bijzondere azijnvarianten. www.huilerie-beaujolaise.fr

In het paradijs

Waar in de Beaujolais kun je beter logeren dan in de Auberge du Paradis in Saint-Amour-Bellevue? De naam alleen al! Hotel en restaurant met mengeling van romantiek en design, een super sympa gastvrouw in de persoon van Valérie en een avontuurlijk met specerijen kokende chef Cyril. Je krijgt hier trouwens een uitzonderlijk goed ontbijt geserveerd! www.aubergeduparadis.fr

Tekst en fotografie: René van Heusden