Vinexpo is elke twee jaar weer dé mogelijkheid voor Bordeaux om zich in de kijker te spelen. En, wie het breed heeft, laat het breed hangen. Zoals de châteaux van de classificatie van 1855, die bij hun traditionele persdiner op Château Haut-Brion maar liefst drie drie-sterren-chefs inhuurden voor het verwennen van de 250 uitgenodigde journalisten.
Vinexpo is elke twee jaar weer dé mogelijkheid voor Bordeaux om zich in de kijker te spelen. En, wie het breed heeft, laat het breed hangen. Zoals de châteaux van de classificatie van 1855, die bij hun traditionele persdiner op Château Haut-Brion maar liefst drie drie-sterren-chefs inhuurden voor het verwennen van de 250 uitgenodigde journalisten. Chef Alain Passard (L’Arpège, Parijs) stak subtiel de draak met de aanwezigen door als voorgerecht rode bietjes te serveren. En iedereen vond het héérlijk, want wanneer eet je nou 3-sterren-bietjes? Op Haut-Brion dus. Voordat we daar belandden, waren er nog een aantal andere evenementen af te struinen.
20 sur vin
Voor mij begon Vinexpo al vroeg dit jaar, als jurylid van een wedstrijd op de vrijdagavond op Château Lafite. Een achttal universiteitsteams streden tegen elkaar in een competitie georganiseerd door de Commanderie du Bontemps van de Médoc, Graves en Sauternes. De teams – drie vertegenwoordigers van elke universiteit – werden getest op hun kennis, met een aantal multiple-choice-vragen, en hun proefvaardigheden. Zo moest een serie van drie wijnen van jong naar oud in de goede volgorde worden geplaatst en van één wijn per team werd een proefomschrijving gevraagd en de appellation, het jaar en het château. Dat was iets te moeilijk, maar dat is het voor iedereen. De wedstrijd werd gewonnen door het team van de Harvard universiteit (Boston), gevolgd door Hong Kong en op een gedeelde derde plaats Nijenrode. We hadden dus toch weer iets om even trots op te zijn. Bravo!
De wedstrijd werd gevolgd door een diner in de chais van Lafite. De Baron staat er in de Bordeaux om bekend dat hij bij diners altijd matige jaargangen schenkt, dus we waren benieuwd. Het werd 1983 van Jeroboam, en die toonde zich niet eens zo slecht, mede dankzij het grote formaat. Maar, in alle eerlijkheid, veel keuze heeft de baron ook niet als hij oude jaren wil schenken. De jaren zeventig en tachtig staan nu eenmaal niet bekend als de sterkste periode van Lafite. Dat wordt bij de ophef van de afgelopen jaren nog wel eens vergeten. Zelf had hij zich verzekerd van een mooie avond door aan weerskanten een studente uit het winnende team te laten plaatsnemen.
Bouscaut: ingetogen decadentie
De club van wijngoederen uit de Graves hebben de eer de openingsavond van Vinexpo te mogen verzorgen, aan de vooravond van de start van de beurs. In de Graves zijn ze niet zo arrogant en hoogdravend als in de Médoc, dus deze avonden verlopen altijd in een genoeglijke en ontspannen sfeer. Geen smoking dus, en lekker proeven van jongere en vooral ook wat mooie oudere witte en rode wijnen uit Pessac-Léognan. Er zijn slechtere manieren om je zaterdagavond door te komen. Zo waren we zeer onder de indruk van de witte Domaine de Chevalier 2005 en de prachtige Haut-Bailly 1998, een wijn die nog stond als een huis. 1998 is hier en op de rechteroever ongemerkt misschien toch een heel mooie jaargang. De Laville-Haut-Brion 2003 liet nog eens zien dat dit bepaald geen jaargang is voor grote witte wijnen.
De gerechten, die geserveerd werden met de precisie van een militaire operatie waren helemaal in orde. Althans, als we in aanmerking nemen dat het buiten de verwachting ligt dat de lijngevangen wilde zeebaars exact perfect gegaard zou zijn – hij was iets te kort in de pan geweest, en bij anderen weer iets te lang. Kan gebeuren. Het vreemde ‘spektakel’ na afloop, met reusachtige verlichte opblaaspoppen was een tikje bizar, maar daar hoefde je gelukkig niet voor te blijven.
Haut-Brion: uitgesproken decadent
Het persdiner van de châteaux die zijn verenigd in de classificatie van 1855 moet natuurlijk wel een hoogtepunt zijn. Deze oude en in feite versleten classificatie blijkt op de wereldmarkt een doorslaand succes, zoals we kunnen constateren bij de recente prijsstijgingen voor 2010. Met Bordeaux gaat het slecht, met de Grands Crus Classé’s kan het gewoon niet beter gaan. Ze glommen dan ook van trots, daar op Haut-Brion, in een prachtige doorzichtige tent met het château op de achtergrond en burgemeester/minister Alain Juppé in hun midden – die de eigenaren op hun vraag verzekerde dat de bestrijding van valse flessen voor zijn collega van Landbouw een topprioriteit is. Want dat is waar ze zich druk over maken.
De 360 aanwezigen werden vermaakt door drie 3-sterren-chefs, die elk een gerecht voor hun rekening namen en gezamenlijk een toetje. Mooi gevonden. De mooiste gerechten waren gemaakt door Anne-Sophie Pic, de enige vrouwelijke driesterren-chef die Frankrijk rijk is. Als gezegd maakte Alain Passard er een karikatuur van, door bietjes te serveren met een saus van honing en chocola en als nagerechtje aardbeien met een saus van olijfolie. Het blijft mooi om te horen hoe de Bordelais aan tafel blijven strooien met complimenten voor dit soort gerechten, alsof het iets heel bijzonders is. Tja, ze moesten misschien wel.
De Haut-Brion 1975 van dubbele magnums leverde de nodige discussie op. Een moeilijk jaar, ook hier, door een duidelijke droogte in de tannines. Toch een mooie wijn – laten we niet altijd te kritisch zijn – met zeker een prachtige, complexe geur. Hoewel de Yquem 1990 niet het beste jaar is dat hier werd geproduceerd, was deze wijn in combinatie met het nagerecht toch wel het klapstuk van de avond. En gelukkig ruim genoeg geschonken om er heerlijk van te genieten dat we een avond de gast mochten zijn van de Prince de Luxembourg en zijn equipe.
Met de boot
Nee, dan was de boottocht die Castel voor zijn relaties organiseerde, een stuk gezelliger en informeler, en geen spoor van dikdoenerij. Altijd leuk om op een mooie zomeravond over de Garonne te varen naar een restaurant verderop, om daar een lekker stukje steur met verse foie gras te eten. Mooi glas Ferrande blanc erbij, een gezellige tafel, en je avond kan niet meer stuk. We zullen dus vooral niet klagen dat de bus er een uur over deed om bij de boot te komen en dat we dus ook erg laat terug waren, zodat we pas om twee uur in de nacht naar bed konden. André Koopman (foto), die ons had uitgenodigd, kon er ook niets aan doen, en hield de stemming er voorbeeldig in. Het hoort nu eenmaal bij de Vinexpo en de partijtjes in de avond, laten we maar zeggen. Het leven van een society-reporter is zwaar…
Ronald de Groot
Op de foto’s, van boven naar beneden: Eric de Rothschild, Alain Juppé, de doorzichtige tent op Haut-Brion, 3-sterrenbietjes, André Koopman.
