Bergerac heeft het al jaren moeilijk. Buur Bordeaux gooit daarbij het meeste roet in het eten. De druiven die je voor wit en rood treft zijn veelal dezelfde en dan is de keuze voor een bekendere fles voor de meeste mensen snel gemaakt. Ook voor zoete wijnen geldt hetzelfde. Bergerac zoekt naar mogelijkheden op zich meer te ‘onderscheiden’ van Bordeaux.
Bergerac heeft het al jaren moeilijk. Buur Bordeaux gooit daarbij het meeste roet in het eten. De druiven die je voor wit en rood treft zijn veelal dezelfde en dan is de keuze voor een bekendere fles voor de meeste mensen snel gemaakt. Ook voor zoete wijnen geldt hetzelfde. Bergerac zoekt naar mogelijkheden op zich meer te ‘onderscheiden’ van Bordeaux.
Veel boeren in de streek zijn zich terdege bewust van de problemen en proberen daar op verschillende manieren mee om te gaan. Het uiteindelijke doel mag duidelijk zijn: meer bekendheid voor de streek en vooral betere verkoop van de eigen wijnen. Op Vinexpo spraken we met een aantal van deze wijnmakers. Daniel Hecquet bijvoorbeeld, van Domaine Calabre, is een van de grote voortrekkers binnen de streek. Hij heeft zich jarenlang actief bezig gehouden met de AOC Bergerac en is een van de grote voortrekkers van de nieuwe rode appellation Montravel. Met de wijn ging het even minder, deze was zelfs even niet te krijgen op de Nederlandse markt. Een nieuw etiket bracht in dit geval uitkomst. Importeur Jaap Kwast kwam op de proppen met het thema terroir, uit te beelden in vier verschillende plaatjes. Het blijkt een grote hit. Niet in de laatste plaats omdat de wijnen zelf érg drinkbaar zijn. Hecquet ziet de frisheid van de wijnen uit de streek, zeker de witte, als een groot pluspunt. “Mensen willen in deze warme periode geen zware wijnen meer. Bergerac kan daar van profiteren.”
Collega Hugh Ryman van Chateau Jaubertie is ook actief bezig mensen te overtuigen van de charme en de kracht van Bergerac. “De Bergerac,” vertelt hij “ is een van de mooiste streken van Frankrijk. Ik kom er vandaan maar ik kan nog steeds versteld staan van de mooie plekjes waarvan ik sommige niet eens ken.”
Volgens Hugh is een van de belangrijkste verschillen tussen Bordeaux en Bergerac de ligging. Het feit dat de laatste zo’n 70 kilometer meer richting het binnenland ligt zorgt er voor dat het er een stuk droger is. Het is dus mogelijk om biologisch en/of biodynamisch te werken, zodat men zich hier kan presenteren als een ‘groene’ streek. Tien procent van de wijngaarden is Bergerac is al biologisch. Bij Jaubertie zijn ze hier verder mee aan de slag gegaan, volgens Hugh Ryman met veelbelovend resultaat. “ De wijngaardeniers zien insecten en vogels terugkomen die ze jaren niet hebben gezien,” aldus Ryman “het is ook een heel andere manier van werken. Ik weet dat kopergebruik niet goed is voor grond en mens. Wij gebruiken dat minimal en heel gericht. We kiezen er bijvoorbeeld voor om slechts bepaalde delen van de plant te behandelen. Daarnaast werken we zo minimal mogelijk met slechte producten. Het is een intelligente manier van doen, het kost wat meer tijd maar het betaald zich dubbel en dwars terug.” Jaubertie hoopt in 2009 de eerste oogst met certificering te kunnen presenteren.
Over Bergerac valt natuurlijk veel meer te vertellen. Vandaar dat PersWijn bij nummer 5 komt met een special over dit gebied. Abonnees ontvangen de special bij het reguliere nummer. In deze uitgave is bijvoorbeeld het verhaal van Philip de Haseth Möller te lezen, een Nederlander die op zoek was naar een vakantiehuis en die uiteindelijk wijnboer werd.
De wijnen van Daniel Hecquet zijn in Nederland verkrijgbaar via Kwast Wijnkopers (http://www.kwastwijnkopers.nl/)
De wijn van Jaubertie zijn verkrijgbaar via Les Généreux (http://www.wijnen.net/)
