Waarschuwing vooraf: wie snel jaloers wordt op het geluk dat vermeend ‘elitaire’ wijnschrijvers zoals de Master of Lunch af en toe ten deel valt, kan het onderstaande beter niet lezen. Het gaat ondermeer over een uiterst exclusief partijtje waarvan de minvermogende doorsnee wijnamateur slechts kan dromen.
Of waarvan hij/zij quasi moreel verontwaardigd kan zeggen dat de maatschappelijke relevantie ervan nul komma nul is. Wat overigens klopt. Maar wat dan nog? Want wat is de maatschappelijke relevantie van wijn überhaupt, afgezien van heilzaam therapeutische verstrooiing?
Loungen in Ermelo
Wat een droomopening van het seizoen: Krug! Terwijl gewone stervelingen op maandag met tegenzin naar hun werk gaan, word de Master of Lunch in een zeer luxe door LVMH Nederland gecharterde Mercedes opgehaald om nader kennis te maken met het assortiment van Maison de Champagne Krug. Meer organisatoren van chique partijtjes zouden dergelijk vervoer moeten regelen. Gunstige publiciteit bij voorbaat verzekerd, want in ‘onafhankelijkheid’ geloven wij niet zo. Niet voor niets zijn we door de Hoofdredacteur van Perswijn ooit getypeerd als ‘volstrekt principeloos’. We beschouwen dat als een Geuzentitel, maar dit terzijde.Krug dus, non plus ultra onder de champagnes, met voor de minst kostbare cuvée, de Grande Cuvée, een adviesprijs van 177 euro per fles en voor de duurste, Clos d’Ambonnay, een van 2135 euro. (Waardige kandidaten voor onze ooit nog eens te publiceren Gids van wijnen boven de 100 euro.) Kijk, zo zien wij dat graag. Helemaal de fel realistische wereld van Wine Society. Te meer wanneer een en ander in de vorm van een déjeuner dégustatoire gegoten wordt. Uiteraard zonder spuugemmers op tafel.
De rit ging niet naar een voor dit soort evenementen voorspelbare locatie als het Amstel Hotel, maar naar het Veluwse Ermelo, of all places. Succesvolle zakenlieden hebben daar in de kelder van een kantoorhuis hun eigen ‘wijnbelevingsruimte’ met de naam Sotto Lounge. Met daarin niet alleen hun wijncollecties, maar ook een professionele keuken. De ervaren lezer(es) voelt ‘m dus al aankomen. Michel van der Kroft (foto links), chef van
** ’t Nonnetje in het nabije Harderwijk mocht hier laten zien waarom Michelin hem zijn tweede heeft toegekend. ML sluit zich daar volledig bij aan: ♥♥ en ♥♥♥ voor zijn bereiding van rode poon met zuurdesembrood, fregola pasta met bolognese van inktvis en jus van rode poon met venkel bij de Krug Rosé. Eigenaar en gastheer Robert-Jan Nijland zat er dan ook terecht apetrots bij.
Dat die champagnes van Krug een meer dan decente indruk bij ons achterlieten lijkt ons een vanzelfsprekendheid van de eerste orde. Daar hoeven we op deze plaats dus niet over te gaan neuzelen. Het spul is gewoon onwaarschijnlijk goed. Wel een paar woorden van lof voor de hoofdrolspeelster tijdens de bijeenkomst, Margareth ‘Maggie’ Henriquez, PDG van Krug (foto rechts). Een tegelijk krachtige en buitengewoon charmante persoonlijkheid bij wie je aan de lippen gekluisterd ligt wanneer ze gloedvol over haar champagnehuis spreekt. Dat ze de afgelopen jaren behoorlijk heeft opgeschud. Inclusief de introductie van een heuse über-21e-eeuwse app om informatie over de wijnen op te vragen. Wat haar werkelijke klasse toonde was dat ze wel kon glimlachen om onze lichtelijk provocerende Bollinger clubdas, uiteraard speciaal voor de gelegenheid aangelegd. AAA+ heeft immers geen moeite met AAA. Omgekeerd ook niet trouwens.
Chillen met Chili
We waren nog maar amper van Krug bekomen, of de plicht riep ons naar een andere bijeenkomst waarbij een andere grote chef zijn kunsten mocht vertonen. We hebben het over Onno Kokmeijer (foto links, midden) van ** Ciel Bleu, een zeer nette zaak die geen nadere introductie behoeft. Nou ja, we moeten natuurlijk nog wel even sommelier en weergaloos annonceur Noël Vanwittenbergh (foto links, links) noemen. Altijd een belevenis om die aan tafel te hebben. Gastheer was epicurist Peter van Houtert van Verbunt Wijnkopers die in de lancering van het Chileense huis Errazuriz een mooi alibi had gevonden voor een liquide lunch. Als voorzitter van de KVNW predikt hij weliswaar publiekelijk matiging, maar die matiging acht hij niet van toepassing op zichzelf. En terecht.
Bij Verbunt neemt Errazuriz de plaats in plaats van Montes, dat naar DGS is gegaan. Namens Errazuriz was technisch directeur Francisco Baettig (foto links, rechts) naar Amsterdam gekomen. Hij deelde met Wine Society tal van belangwekkende wetenswaardigheden, bijvoorbeeld dat hij van plan is om de marathon in de Médoc te gaan lopen.
Waarvan akte. En, niet onbelangrijk, de man heeft merkbaar verstand van wijnmaken. Dat kwam dus mooi uit bij de wederom tongstrelende creaties van Kokmeijer. ML: ♥♥ en zelfs ♥♥♥ voor het magnifieke dessert van mango, witte chocolade, vadouvan en olijfolie San Mauro.Eveneens aan de VIP-tafel, met de Chileense ambassadrice María Teresa Infante (foto rechts, midden) en handelsattaché Osvaldo Marinao, met wie wij een uiterst geanimeerde conversatie mochten voeren. De ambassadrice wilde namelijk graag wat adressen van nette eetgelegenheden noteren. Beter gezelschap had ze zich dus niet kunnen wensen.
(Eveneens op de foto rechts: Job Seuren (links) en René Persoon (rechts). Foto beneden: het magnifieke dessert.)
Gele kaarten
Al zou het voorgaande anders doen vermoeden, het is in Nederwijnland niet altijd jubel en gloria. Een paar zaken waarbij Wine Society vraagtekens plaatst:* De wijnstukjesschrijver van een Gelderse krant, als WSET-adept paradoxaal genoeg voorman van de Verenigde Vinologen (!), heeft er een gewoonte van gemaakt om naar letterlijk elke gelegenheid waarvoor hij geïnviteerd wordt zijn levenspartner mee te nemen. Een stijlvolle verschijning die dame, daar niet van, maar om nu te zeggen dat zoiets getuigt van professionaliteit? Zou het soms iets te maken hebben met overschatting van de eigen importantie?
* Namens Oud Reuchlin & Boelen ontvingen we enige weken geleden een juichend persbericht waarin medegedeeld werd dat men sherry’s van Valdespino aan het assortiment heeft toegevoegd. Maar wacht eens even, ORB werkt toch met Gonzalez Byass? Werkte, want het is door Gonzalez Byass ingewisseld voor Activin. Dat men gedumpt was stond er dus niet in. Of moeten we, net als destijds bij het afscheid van Torres, soms geloven dat het initiatief daarvoor uit Zoetermeer gekomen is? Niet dus. Wine Society heeft immers wat betrouwbare contacten in Spanje.* Een hoogst merkwaardige ervaring hadden we in het nog nieuwe Eindhovense restaurant Wynwoord in de postindustriële wijk Strijp S. Die naar wij begrepen erg postmodern hip schijnt te zijn. We doelen bij die merkwaardige ervaring niet over de twijfelachtige merites van de ‘loungemuziek’, maar over de afhandeling van de wijnbestellingen. Tot tweemaal toe wenste iemand die zich daar voor sommelier uitgaf ons van onze oorspronkelijke wijnkeuze af te brengen zonder duidelijke opgaaf van reden. Daar houden we niet van. Evenmin van een wijnkaart die wel heel erg door een enkele importeur bepaald wordt.* Een schoonheidsfoutje bij Rijks, het restaurant van het Rijksmuseum. Het zou geen kwaad kunnen de overigens vriendelijke bediening daar een beetje te trainen in wijnkennis. Zodat men begrijpt dat je geen wijn moet schenken uit een fles die proefbaar te lang heeft opengestaan, c.q. dat men, daartoe uitgenodigd door de gast, zelf proevend kan vaststellen dat een glas niet te hachelen is. En nog een tip: ophouden met dat gesmeek om positieve berichtgeving – likes? – via zogeheten ‘sociale media’. Hallo!
Monday Monday
Tenslotte is Wine Society van mening dat niet iedereen in wijnland zo nodig iets moet organiseren op de eerste maandag van september. Een jaar telt doorgaans enige honderden dagen waarop dat kan. Waarvan akte. Op naar de volgende maandag!
