Zomaar een bericht uit Napa Valley: Christian Moueix, eigenaar van Dominus, koopt een wijngaard van de buren erbij, twee percelen van in totaal zo’n 34 hectare. Dat lijkt, nader beschouwd, toch wel een teken van deze tijd: bijna-tachtigjarigen (Christian Moueix is van 1946) die nog vol in het leven staan en zelfs hun blik op de toekomst gericht houden. Op hetzelfde moment wordt in zijn thuisland, Frankrijk, hard geprotesteerd, waarbij een van de eisen is dat de pensioenleeftijd teruggaat van 64 naar 62 jaar. Ik wil daar niet over oordelen, maar het lijkt me dat je dan toch een beetje buiten de realiteit staat.
Terug naar Napa Valley. Dominus is een bijzonder wijngoed, even ten zuiden gelegen van het wijngoed van Mondavi, aan de westkant van het dal. De wijngaard is al in bezit van de familie Moueix – in Pomerol eigenaren van onder andere Château Trotanoy en Lafleur-Pétrus – sinds 1983. De wijn is voor Napa-begrippen zeer elegant. De druivenstokken zijn voor het grootste deel niet geïrrigeerd, wat voor Napa Valley uitzonderlijk is, en tegelijk een bewijs dat het wel degelijk mogelijk is. Overigens bezocht ik in het verleden ook oude wijngaarden van Mondavi in Napa Valley zonder irrigatie, dus in dat opzicht staat Dominus niet op zichzelf. Christian Moueix verwacht dat de hele wijngaard herplant moet worden, om aan de eisen van Dominus te kunnen voldoen.
De aankoop komt op een bijzonder moment, of misschien ook niet. In Napa Valley is het crisis. Druiven die vorig jaar nog voor $ 15.000 per ton verkocht werden, blijven nu aan de stokken hangen omdat er geen kopers voor zijn. Ik weet niet hoe lang deze koop is voorbereid, maar ik zou me kunnen voorstellen dat dit gegeven de aankoopprijs heeft gedrukt.
De problemen van Napa Valley en van de Californische wijnindustrie als geheel zijn snel gekomen. Ze kunnen moeilijk los worden gezien van de handelspolitiek – nou ja, als we al van een samenhangende ‘politiek’ mogen spreken – van de nieuwe president. Tijdens Cape Wine, afgelopen week, sprak ik met een paar Canadezen over de situatie daar. Canada heeft de verkoop van Californische wijnen volledig stilgelegd. Er staat geen fles meer in het schap. De boosheid over de Amerikaanse houding zit zo diep dat zelfs al aangekochte voorraden onverkocht blijven. Ook in andere landen lijkt de animo om Amerikaanse producten te kopen niet toegenomen. Ook is er wereldwijd een overschot aan rode wijnen, het belangrijkste product van Napa Valley. Tot overmaat van ramp daalt ook de binnenlandse wijnconsumptie in de V.S. al sinds een paar jaar.
Ook laat de politieke druk zich gelden. Vrijwel alle werk in de wijngaarden wordt gedaan door arbeidsmigranten, vaak afkomstig uit Mexico. Iedereen weet inmiddels hoe daar nu mee om wordt gegaan, wat er voor zorgt dat er een tekort aan arbeidskrachten ontstaat en de kosten voor de wijnbedrijven hoger worden, als ze al aan personeel kunnen komen.
Ook de frequente natuurbranden zorgen voor problemen, gevolg van de door de huidige Amerikaanse regering ontkende klimaatverandering. Daardoor raakt de oogst beschadigd en stijgen de verzekeringspremies voor onroerend goed, wat ook weer de mensen met de laagste inkomens het hardste treft. Onlangs was er nog een grote brand bij het stadje Calistoga, die rond 9 september was bedwongen.
Bij alle negatieve nieuws mogen we rustig spreken van een perfect storm. Napa Valley mag dan ook blij zijn met mensen als Christian Moueix, die een lange-termijn-visie hebben en die, ondanks alle problemen, blijven geloven in de toekomst van deze bijzondere wijnstreek. Want dat Napa Valley bijzonder is, en grote wijnen voortbrengt, staat als een paal boven water. Het zou zonde zijn als de kwaliteit door een grote crisis als deze onder druk zou komen te staan.
Ronald de Groot, hoofdredacteur
