“I’m not going anywhere. I hope. It’s been an adventure. We took some casualties over the years. Things got broken. Things got lost. But I wouldn’t have missed it for the world.” – Anthony Bourdain, uit ‘Kitchen Confidential, Adventures in the Culinary Underbelly’
De legendarische bad boy chef, culinaire verhalenverteller en televisiepersoonlijkheid Anthony Bourdain is op 61-jarige leeftijd overleden. Voor vele fijnproevers, chef-koks en reizigers was hij een onophoudelijke bron van inspiratie en amusement. Hij leerde ons met een frisse blik naar de wereld om ons heen te kijken.
Anthony Bourdain werd dood aangetroffen in zijn hotelkamer in Straatsburg, aldus CNN. Hij zou zelfmoord hebben gepleegd. Bourdain was in Frankrijk voor opnames van het elfde seizoen van de bekroonde CNN-serie Parts Unknown.
“Your body is not a temple, it’s an amusement park. Enjoy the ride.”
– uit ‘Kitchen Confidential’
Bourdain brak door met Kitchen Confidential, Adventures in the Culinary Underbelly (2000), zijn boek over de donkere kanten van het restaurantbestaan. De in 1956 geboren Bourdain werkte al sinds 1978 als chef-kok in verschillende restaurants in New York, waaronder de beroemde Brasserie Les Halles. Ook zijn eigen uitbundige drank- en drugsgebruik uit die periode komt in het boek uitgebreid aan bod.
“To me, life without veal stock, pork fat, sausage, organ meat, demi-glace, or even stinky cheese is a life not worth living.”
– uit ‘Kitchen Confidential’
In zijn culinaire reisprogramma’s No Reservations en Parts Unknown nam hij geen blad voor de mond. Zijn rauwe taalgebruik werd – zoals het Amerikaanse televisie betaamd – regelmatig ‘weggebiept’. Hij zocht in zijn programma’s wereldwijd naar culinaire tradities, gastronomische diversiteit en de daarbij behorende gerechten. Geslachtsdelen, een zeehondenoogbal, of gefermenteerde haai. Bourdain at het en ontrafelde met een open vizier de achterliggende verhalen.
“Unlicensed hooch from a stranger in a parking lot. Good idea? Yes, of course it is.”
– uit ‘No Reservations (Hudson Valley, NY)’
Naast die gastronomische diversiteit werden ook de lokale vloeibare geneugten niet vergeten. Zo bezocht hij in het hart van de Côtes de Nuits Bourgogne-outsider Ray Walker van Maison Ilan. Deze jonge Amerikaan maakte met een beetje hulp van 19e-eeuwse wijnteksten en gekochte druiven een “outrageously good Chambertin Grand Cru”, aldus Bourdain. Achteraf bezien lijkt Walkers werkwijze overigens verre van zuiver. Hij wordt tegenwoordig zelfs als een van de meest omstreden wijnmakers van Bourgogne gezien. Maar tijdens het bezoek was Bourdain nog apetrots op zijn landgenoot die even aan al die Fransen liet zien dat het ook anders kon.
“Travel is not reward for working, it’s education for living”
In 2010 reisde hij af naar de Massaya Winery in de Libanese Bekavallei. In 2006 kwam hij net boven Beiroet (samen met zijn crew) midden in het conflict tussen Hezbollah en Israel terecht. Hij moest toen worden geëvacueerd door Amerikaanse mariniers. Het weerhield hem er echter niet van een paar jaar later terug te keren en het wijnhuis alsnog te bezoeken. Overigens werden ook minder omstreden wijngebieden zoals de Provence, delen van Italië en Georgië op typisch Bourdainiaanse wijze in beeld gebracht.
“This is the dream of all the world. The dream is to live in Granada. You know, work in the morning, have a one-hour nap in the afternoon, and at night go out and have that life. Go out and see your friends and eat tapas and drink red wine and be in a beautiful place.”
– uit ‘Parts Unknown (Spain)’
We moeten nu verder zonder ‘the Elvis of the bad boy chefs’. De man die het onbekende onbevreesd tegemoet trad, die met behulp van voedsel een wereldwijde broederschap in beeld wist te brengen. En daardoor van ons allemaal leukere mensen maakte. Anthony Bourdain, hij die ons leerde eten, drinken en reizen met ons hart.
Romy Kooij
Foto: Flickr Peabody Awards
Mooi geschreven Romy!