Spanje aan de telefoon. De oogst is binnen, zo’n week geleden de laatste druiven geplukt. De hoeveelheden zijn helemaal goed. De kwaliteit ook. Nou ja, dat geldt in elk geval voor de regio waar ik over spreek, in dit geval Cariñena, waar Louis Geirnaerdt (Axialvinos) een van zijn bodega’s heeft. Maar ook de omliggende gebieden hebben dit jaar goed geboerd. Meer hierover in het overzicht van de nieuwe oogst van 2020 in #8 van dit jaar.
Uiteindelijk kunnen we in ons gesprek niet om de huidige crisis heen. Want het is een bijzonder moment om je oogst binnen te halen. Maar niet zo leuk als je de wijn niet goed kunt verkopen. Des te lastiger als je nog veel onverkochte wijn hebt liggen. Het probleem zit ‘m toch vooral in de verkopen via de horeca, zo moeten we concluderen. ‘Hier in Spanje is het een drama. Ga er van uit dat de verkoop in Spanje zo’n 40% van de verkopen van de wijnbedrijven uitmaakt. En omdat Spanjaarden echte uitgaansdieren zijn, gaat veel van deze verkopen via de horeca. Met het aanzwellen van de tweede golf en alle strenge lockdowns die de Spanjaarden voor de kiezen krijgen, valt veel van deze verkoop weg. En denk niet dat de gestegen verkopen via internet en in de winkels dat echt kunnen goedmaken. Was dat maar waar.’ Zo is bijvoorbeeld de wijnmarkt in de V.S., de grootste wijnimportmarkt ter wereld, jaar op jaar gedaald met 9%, een daling die zich vanaf april inzette. Een tendens die zich overal voordoet. Alleen China toont een voorzichtig herstel, maar dat land zit nog op grote voorraden. Dus het ziet er niet erg gunstig uit.
In sommige Spaanse wijnstreken werden producenten betaald om een deel van de druiven in de zomer weg te knippen, om de oogst te verminderen. In Frankrijk wordt ook voor 2020 wellicht weer een programma van destillatie opgestart.
Toch is het niet alleen maar kommer en kwel. Het zijn degenen die inspelen op speciale segmenten van de markt, die het toch goed blijven doen. Eerder dit jaar al bleek dat de Languedoc-Roussillon het hoofd goed boven water houdt, ondanks de crisis. Lokale producenten, zoals Gérard Bertrand, zien het dan ook helemaal niet zo negatief in. Zo is de streek inmiddels een groot producent van biologische wijnen, met in totaal 20% van het oppervlak van de wijngaarden geconverteerd naar bio. Met dank aan het gunstige klimaat en de drive van de boeren om vooruit te komen. Ze zien dat het loont, en dat je een hogere prijs voor je wijn krijgt. Hiermee wordt voorzien in de behoefte aan betaalbare, biologisch gemaakte wijnen. Dus er is hoop, vooral als je flexibel bent en je richt op een niche-markt. En het voordeel is dat deze wijnen ook in de supermarkt goed verkopen, het deel van de markt dat het bovenmatig goed blijft doen.
De crisis is een ramp voor velen, maar biedt sommigen ook weer kansen.
Ronald de Groot
