Zo, dat was even spannend. Ik ben vrijdag afgereisd naar China, naar Shanghai om precies te zijn. Dus deze overpeinzing komt van achter ‘the great Chinese firewall’. Even vroeg ik me daarom af of het wel zou lukken, met mijn zeventigste overpeinzing. Google en Whatsapp zijn hier volledig geblokkeerd, dus ook gmail. Men houdt er hier niet zo van, het is genoegzaam bekend. Gelukkig is er het VPN, het virtual private network, om via een omweg toch te komen waar je wilt. Dus kan ik mijn stukje gewoon de wereld insturen. De techniek staat voor niets.
Een verblijf in Shanghai stemt nederig. Het is een stad met 24 miljoen inwoners, met overal hoge woontorens. Uniformiteit is troef, het blijft natuurlijk een land van communisme en planeconomie. Als ze allemaal wijn zouden drinken, zou er niet veel voor ons overblijven. Op dit moment bestaat nog slechts 10% van de hoeveelheid alcoholische dranken die in China wordt gedronken uit wijn. Chinezen zijn vooral dol op hun sterke drank, baijzu. Maar de groei zit er flink in bij wijn. In tien jaar tijd is de import van wijn vertienvoudigd, tot bijna 3 miljard dollar.
Een bezoek aan shopping malls en wijnrestaurants in Shanghai is dan ook heel leerzaam. Het leert je vooral dat Chinezen houden van bekende namen en grote merken. Globalisering in optima forma. Op sommige plekken zou je net zo goed in San Francisco, Vancouver of Cape Town kunnen zijn. Chinatown in San Francisco geeft je soms een meer authentiek Chinees gevoel dan veel plekken in Shanghai. Je struikelt hier over de Starbucks en H&M. De wegen zijn vol met Volkswagens. Op wijngebied zijn Chinezen ook al liefhebbers van bekende namen en merken. In het chique wijnrestaurant Napa wine bar & kitchen zien we een indrukwekkende wijnkaart. En tegelijk is hij volstrekt risicoloos, zonder een spoortje avontuur. Wie zich afvraagt waar al die flessen Lafite, Mouton en Pétrus blijven, hoeft maar even hier rond te kijken. Dat verklaart ook de hoge prijzen die voor dit soort flessen moeten worden betaald -ook bij ons. De exportmanager van Opus One vertrouwde me ooit eens toe, dat hij een aanbod kreeg van een supermarktketen in een Chinese provincieplaats, dat hem in staat zou stellen de hele oogst van Opus One in één keer te verkopen. Hij moest het aanbod beleefd weigeren. Want dit soort merkwijnen zweert bij internationale distributie. Bovendien zou hij dan geen baan meer hebben. Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld. Maar het zegt wel iets over de impact die de Chinese wijnmarkt kan hebben op de wereld-wijnmarkt en de prijzen voor vooral hoge wijnen. De Chinese markt is natuurlijk heel aanlokkelijk, al is het maar vanwege de goede prijzen die hier betaald worden. Dus deze ontwikkeling houdt nog lang niet op. We zeggen wel eens gekscherend ‘de Chinezen komen.’ Maar dat is al lang niet meer zo. Ze zijn er al.
Ronald de Groot
