Onderweg op wijnreis kun je de gekste dingen meemaken. De betere wijnmakers zijn vaak echte creatievelingen, die graag out of the box denken. Dat kan ook helpen bij het maken van bijzondere wijnen, laten we eerlijk zijn. Het zijn vaak degenen die veranderingen doorvoeren in traditionele werkwijzen die later pioniers en visionairs blijken te zijn.
Soms ben je wel verbaasd over het gedrag van een wijnmaker/eigenaar. Giampaolo Tabarrini, bij wie ik laatst te gast was tijdens mijn bezoek aan Montefalco, was zo immens druk tijdens het diner, dat ik me afvroeg of hij ooit stil kon zijn of rustig ergens zou kunnen zitten. Na afloop van de proeverij gaf hij een rondleiding in zijn kelder, waarbij hij door de kelder reed op een hoverboard, als een groot kind. In zijn hand een tablet waarmee hij in de kelder een lichtshow gaf in alle kleuren van de regenboog. Een foto van zijn kelder staat op het omslag van het komende nummer van Perswijn, in felrealistisch blauw. Maar hoe je het ook draait, zijn topwijnen zijn fantastisch. Groot kind of niet. En daar gaat het om.
Mijn meest gedenkwaardige bezoek van de laatste tijd in dat opzicht was zonder twijfel aan Aleš Kristančič van Movia, in Brda, west-Slovenië. Ik had hem al eens bezocht in 2000, maar toen was hij nog vrij kalm. Dat Tabarrini niet het alleenrecht heeft op hoverboards, liet hij nog even zien. ‘Maar ik was eerst.’ Natuurlijk, Aleš . Nog een groot kind. Maar ook hier worden grote en bijzondere wijnen gemaakt.
Het mooiste moest nog komen. Aan het einde van zijn bezoek pakte hij zijn gitaar en deed een poging nummers te spelen van Bruce Springsteen. Toen hij hoorde dat ik tegenwoordig alleen ben, had hij meteen een oplossing. Zijn zus had vorig jaar haar partner verloren en zij woonde ook in Amsterdam. Conclusie: ik was wel iemand voor zijn zus. Aleš pakte zijn telefoon en belde zijn zus. Daarna drukte hij de telefoon in mijn hand. Ik kreeg een vriendelijke dame aan de telefoon die zei dat ze ontroerd was dat haar broer zo aan haar dacht. Aandoenlijk. Maar we vonden het verder niet zo’n goed idee. Een partner zoeken doen we liever zelf, vonden we allebei.
Ach ja. Zulke wijnboeren geven kleur aan ons wijnleven. Toen ik thuiskwam viel er nog een foto van de zus uit mijn opschrijfboek. Dank je Aleš. Het was prachtig.
Ronald de Groot
