Zomertijd, komkommertijd? Niet voor Wine Society! Geen vakantie derhalve, wel een dagje naar Parijs om daar eindelijk eens de verantwoord bereide groentegerechten van Alain Passard in diens *** L’Arpège te gaan nuttigen. Met een fijne jubileumbonus in het vooruitzicht kan dat er wel af. Maar dit terzijde. Wat gebeurde er recentelijk zo al in Nederwijnland? Veel, zij het helaas niet altijd in gunstige zin.

Duitse adelslunch

Zoals bekend verkeert Wine Society regelmatig in de hoogste maatschappelijke kringen, dus was aanwezigheid bij de Duitse lunch met wijnen van het Prinz zu Salm-Dalberg’sches Weingut Schloss Wallhausen in Jachthuis Sint Hubertus een must. Het Nationale Park De Hoge Veluwe zou namelijk Duitse dagen organiseren. (Die, naar we achteraf uit betrouwbare bron vernamen, hopeloos in het water zijn gevallen.) Het bleek een in menig opzicht nogal merkwaardig partijtje met een hoog ons-kent-ons-gehalte en met onder de aanwezigen de nodige adellijke figuren die iets met grootgrondbezit hebben. Denk aan gastheer baron Seger Van Voorst tot Voorst die de baas is van de Hoge Veluwe, oud-VDP-voorzitter Prinz Michael Salm-Salm en diens zoon Prinz Felix, evenals een heuse Prinz von Preussen als nazaat van de laatste Kaiser. Eveneens aanwezig de Duitse ambassadeur Franz Josef Kremp en leden van de familie Pon namens de geldadel met grootgrondbezit. De wijnschrijvers waren, als ietwat exotische vertegenwoordigers van het gewone volk, dun gezaaid. We signaleerden enkel socialite Janna Rijpma,volgens haar eigen typering ‘wijnschrijver, wijnconsultant en Nederlands enige echte gastro-entertainer’, en de ooit in zijn jonge jaren nogal links georiënteerde drs. Gert Crum. De lunch? Tja, ach, umme. En met los van het glaasje welkomstprik slechts twee wijnen. De beleving kwam vooral van de fraaie omgeving en de goede gesprekken over politiek met Fred de Graaf, oud-burgemeester van Apeldoorn en oud-voorzitter van de Eerste Kamer. Gastronomisch gezien herinneren we ons vooral de uit Duitsland ingevlogen taarten, Kuchen, bij de koffie. De uiterst biologische Nahewijnen van de familie Salm worden trouwens geïmporteerd door de firma Schuttelaar in Zwolle.

Dirkzwager failliet

Niet dat we er zelf ooit een fles gekocht hebben, maar toch was het even opkijken dat drankenketen Mitra failliet gegaan is. Het laatste nieuws is dat ook moederbedrijf Dirkzwager faillissement heeft aangevraagd, meegesleurd als het is door de ondergang van Mitra. Dat is nog meer opkijken, want de Schiedamse distillateur onder leiding van Quote 500 lid Cees Dirkzwager had een heel imperium aan drankactiviteiten opgebouwd, van stokerijen tot en met wijnhandels. Het concern noteerde sinds 2012 echter oplopende verliezen. Nog maar enkele weken geleden werd dochter Vos & Partners verkocht aan Walraven Sax. Voor Wijnhandel van Ouwerkerk lijkt zich intussen al een nieuwe eigenaar te hebben aangediend, maar de toekomst van Intercaves is hoogst onzeker. Als dat maar goed gaat…

Sopexa weg

Ook van het verdwijnen van Sopexa worden we niet blij. Het Franse promotiebureau geeft zijn Haagse vestiging op om voortaan vanuit Brussel de hele Benelux te bedienen. Of dat een slimme zet is, valt nog te bezien. Hopelijk is er wel een gouden handdruk voor Michèle Laîné die jarenlang op de haar eigen charmante wijze het Haagse gezicht van de club vormde. Iemand ook met wie je, als Normandische, op serieuze wijze over plateaus de fruits de mer kon spreken. Dit echter terzijde. De geleidelijke teloorgang van Sopexa is ingezet nadat het bedrijf verzelfstandigd werd. Wij herinneren ons echter nog de gouden jaren toen de Franse overheid niet op een paar duizend francs meer of minder keek wanneer het prestige van Frankrijk op het spel stond. Zoals het galadiner in Versailles ter gelegenheid van 50 jaar AOC. Of de regelmatige promotionele bijeenkomsten in Nederlandse sterrenrestaurants. Temps perdu. En arm Frankrijk. Wordt het ooit nog wat met dat land?  

Jean Arnaud

Aan de lijdensweg die Jean Arnaud de afgelopen jaren na het verlies van Gastrovino als grootste klant doormaakte is een einde gekomen. In een mededeling waar de positiviteit net iets te nadrukkelijk van afdruipt werd de buitenwereld meegedeeld dat het in 1964 door Joop van de Kant gestichte bedrijf is overgenomen door Anton Bongers en diens Unique Wijnimport. Het is passie voor en passie na. Over de interne problemen waarmee Jean Arnaud al enige tijd te kampen had – denk aan het plotselinge vertrek van beoogd opvolger Jean-Marc van de Kant – wordt met geen woord gerept.

Wifi? Wijnkaart!

Wat is dat toch met tweederangs Amsterdamse restaurants die hun ziel verkocht hebben aan hitsige pr-bureaus? Elkaar overbieden in ongein lijkt in die kringen het opperste gebod. Heel bont maakt Michael Wolf het door voor zijn ‘conceptueel’ vernieuwde restaurant zieltjes te laten werven met de belofte dat je bij aankomst onmiddellijk de Wificode van de zaak krijgt. Modern, joh!

Gratis suggestie onzerzijds: begin met een glas decente champagne en de wijnkaart. Als het echt niet anders kan, mag die op een tablet staan. Maar zorg wel dat je gasten zich concentreren op hun maaltijd in plaats van hun telefoon.

Prijs voor 21 Pinchos

Wanneer je meer met inhoud dan met conceptueel gebakken lucht hebt, dan is het veiliger om je geluk te beproeven in de stad waar men daden belangrijker vindt dan woorden. Een voorbeeld daarvan is 21 Pinchos in de Markthal dat onlangs verkozen werd tot beste tapasrestaurant van Nederland. Niet dat er zo heel veel restaurants in competitie waren, maar dat mag de pret niet drukken.

Vineum wint

Nog meer 010-jubel. David van Steenderen heeft reden om trots te zijn op zijn wijnbeleid in restaurant Vineum. Volgens het toonaangevende The World of Fine Wine heeft zijn zaak namelijk de ‘beste middelgrote wijnkaart van Europa’. Ook Wine Spectator deed een duit in het zakje door aan diezelfde wijnkaart opnieuw een Award of Excellence te verlenen. We moeten hierbij natuurlijk wel even aantekenen dat je je als restaurant zelf bij beide publicaties moet aanmelden om eventueel in de prijzen te vallen. Anders gezegd: heel veel zaken met prachtige wijnkaarten doen niet mee. Maar niettemin, proficiat! De beste wijnkaart van de wereld is dit jaar volgens Fine Wine te vinden bij Robuchon au Dôme in Hotel Lisboa, Macau. Het is maar een fel realistische weet voor het geval je er ooit in de buurt bent. En geld te veel hebt. Bij Vineum kom je gelukkig ook als modaal verdienende wijnliefhebber uitstekend aan je trekken.

Hans Bijvoets vierde de 14e verjaardag van zijn bedrijf Anfors met een informeel proefgebeuren op het zonovergoten terras van Café Rotterdam. Uiteraard was Wine Society aanwezig, want het ging om een thuiswedstrijd

De bijeenkomst had een prima ambiance vanwege de sublieme locatie aan de Nieuwe Maas, het zowaar eens stralend mooie weer, bevredigende hartige mondvermaakjes, nette mensen als de markante Haagse wijnhandelaar Gerard Keizer van Le Bouchon aldaar, en tal van fijne wijnen uit Italië en Spanje. Kortom, een partijtje waarop Gods zegen leek te rusten. Zo zien wij dat graag. Ook de gezichtsbegroeiing van de gastheer kon ditmaal de toets de kritiek doorstaan. Op naar 15 jaar!

Dolf stopt

Good old Dolf de Lange houdt het na een carrière van 40 jaar gezien in de wijnhandel. Hij kondigde aan te stoppen bij de in 1996 door hem opgerichte Wijnkooperij de Lange, leverancier van ‘betere’ wijnen aan de horeca en sinds mensenheugenis sponsor van het NGS en het NK voor sommeliers. Eerst met champagnes van Ruinart, later met die van Henriot. Wine Society koestert bijzonder warme herinneringen aan liquide partijtjes waarbij bovenstaande champagnes rijkelijk vloeiden, ongeacht of dat nu in Reims of Overveen was. Merci, Dolf! Paul Frankhuizen, al 18 jaar werkzaam bij Wijnkooperij de Lange en sinds 2008 ook aandeelhouder, heeft het bedrijf overgenomen.

Ghislaine jubileert

​Ghislaine Melman viert op 1 augustus het 10-jarig bestaan van haar pr-bureau Melman Communications met een partijtje in de Hortus Botanicus van het onovertroffen Leiden. Wine Society zal daar uiteraard acte de présence geven. Een beetje vreemd is wel dat potentiële gasten gevraagd is om zelf een fles wijn mee te nemen. En wij maar in de veronderstelling verkeren dat wie jubileert ook trakteert…

René van Heusden ML